محمدتقی سبحانی‌نیا، امام‌جمعه قزوین، درباره بحران آب و برگزاری نماز طلب باران به آیات قرآن اشاره کرد و گفت: «استغفار و توبه جمعی، شرط لازم برای نزول رحمت الهی و باران‌های رحمت است.» او افزود: «اینگونه نیست که با یک بار خواندن (نماز باران)، حتماً باران ببارد.»
سبحانی‌نیا گفت که «گناهان مردم» از جمله علت‌های نباریدن باران است و افزود: «کسانی که در نماز باران شرکت نمی‌کنند، نباید انتظار معجزه داشته باشند.»
بر اساس این گزارش‌ها، امین عابدی مفرد که در هتل ویژه پناهجویان اقامت داشت، در یکی از شب‌های فوریه ۲۰۲۴، یک دختر دانش‌آموز را در نزدیکی مرکز خرید وستگیت آکسفورد مورد تجاوز قرار داد.
ماه گذشته، این مرد ۳۵ ساله که اصالتا اهل ایران است، در دادگاه کراون آکسفورد به جرم «تجاوز و آزار جنسی» مجرم شناخته شد.
قاضی عابدی مفرد را به ۹ سال و ۶ ماه زندان و ۳ سال دوره آزادی تحت نظارت محکوم کرد.
در این دوره ۳ ساله، فرد پس از خروج از زندان همچنان تحت کنترل دستگاه قضایی قرار دارد و در صورت نقض مقررات ممکن است دوباره به زندان بازگردانده شود.
به گزارش رسانه‌های بریتانیایی، قاضی تاکید کرد عابدی مفرد «خطری قابل توجه برای ارتکاب جرائم بیشتر و ایجاد آسیب» محسوب می‌شود.
قاضی خطاب به عابدی مفرد گفت: «شما ۳۴ سال داشتید و او ۱۵ سال. حتی اگر بگویید متوجه سن زیر ۱۶ سال او نبودید، ظاهرش نشان می‌داد کم‌سن است و شما از آسیب‌پذیری فردی که به‌مراتب جوان‌تر از خودتان بود، سوءاستفاده کردید.»
رسانه‌های بریتانیایی نوشتند این تبعه ایرانی به همراه مرد دیگری به قربانی حمله کردند، اما عابدی مفرد از افشای هویت هم‌دست خود که هنوز دستگیر نشده، سرباز زده است.
این موضوع نخستین بار در آوریل سال گذشته، دو ماه پس از حمله، به پلیس گزارش شد. در آن زمان، عابدی مفرد دستگیر و سپس با قرار وثیقه آزاد شد.
شواهد مربوط به این جرائم دسامبر ۲۰۲۴ در تلفن همراه او به دست آمد و در نهایت، فوریه ۲۰۲۵ عابدی مفرد بازداشت، تفهیم اتهام و روانه بازداشت موقت شد.
اعتراضات ضدپناهجویان در بریتانیا
در ماه‌های اخیر اعتراضاتی علیه سیاست‌های مهاجرتی دولت بریتانیا در این کشور برگزار شده است.
شهریورماه تظاهراتی علیه استفاده از هتل‌ها برای اسکان پناهجویان با شعار «لغو نظام پناهندگی» در انگلستان، اسکاتلند و ولز برگزار شد و ده‌ها نفر در شهرهای بریستول، اکستر، تامورث، کنوک، ابردین، مولد، پرت، نانی‌تون، لیورپول، ویکفیلد، نیوکاسل، هورلی و کنری وارف تجمع کردند.
در مقابل، گروه «ایستادگی در برابر نژادپرستی» نیز تجمعاتی اعتراضی برگزار کرد.
نظرسنجی‌ها نشان می‌دهند موضوع مهاجرت و پناهندگی بزرگترین نگرانی عمومی در بریتانیا به شمار می‌رود و اندکی از دغدغه‌های اقتصادی نیز پیشی گرفته است.
سال گذشته میلادی ۳۷ هزار نفر عمدتا از افغانستان، سوریه، ایران، ویتنام و اریتره به‌طور غیرقانونی وارد بریتانیا شدند. این رقم نسبت به سال ۲۰۲۳ یک‌چهارم افزایش داشت و ۹ درصد از مهاجرت خالص را شامل می‌شد.
در سال جاری میلادی تاکنون بیش از ۲۷ هزار مورد ورود غیرمجاز ثبت شده که نزدیک به ۵۰ درصد بیشتر از همین بازه زمانی در سال گذشته است.
بر اساس آمار وزارت کشور بریتانیا، شمار پناهجویانی که در هتل‌ها اسکان یافته‌اند، تا پایان ماه ژوئن (۹ تیر) کمی بیش از ۳۲ هزار نفر بود.
ساتو جمعه ۲۳ آبان در شبکه اجتماعی ایکس نوشت او به همراه سایر کارشناسان سازمان ملل در نامه‌ای به مقام‌های حکومت ایران، تخریب قطعه ۴۱ بهشت زهرا را محکوم کرده است.
او افزود گزارش‌ها همچنین از تخریب مزارهای کشته‌شدگان اعتراضات ۱۴۰۱ و قربانیان سرنگونی هواپیمای اوکراینی حکایت دارد.
این نامه هشتم آبان علاوه بر ساتو از سوی الکساندرا زانتاکی، گزارشگر ویژه در حوزه حقوق فرهنگی، گابریلا سیترونی، گزارشگر گروه کاری ناپدیدشدگان اجباری، موریس تیدبال-بینز، گزارشگر ویژه اعدام‌های فراقضایی، شتاب‌زده یا خودسرانه و برنارد دوهیم، گزارشگر ویژه ترویج حقیقت و عدالت، امضا شده بود.
۲۸ مرداد، داود گودرزی، معاون علیرضا زاکانی، شهردار تهران، اعلام کرد این سازمان مزار زندانیان سیاسی اعدام‌شده در دهه ۶۰ را در قبرستان بهشت زهرا تبدیل به پارکینگ کرده است.
گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران در ادامه پیام خود در ایکس نوشت: «همان‌گونه که در مکاتبه ما با دولت ایران توضیح داده شده، حقوق بین‌الملل دولت‌ها را موظف می‌کند که مرگ‌های بالقوه غیرقانونی را مورد تحقیق قرار دهند، شواهد را حفظ کنند و از برخورد محترمانه با بقایای انسانی اطمینان حاصل کنند.»
ساتو اضافه کرد: «تخریب این مکان‌ها نه‌تنها روایت‌های فردی، بلکه حافظه جمعی را نیز از میان می‌برد. تخریب چنین مکان‌هایی نقض حقوق بین‌الملل محسوب می‌شود و رنج خانواده‌ها را عمیق‌تر می‌کند.»
قطعه ۴۱ بهشت زهرا یکی از شناخته‌شده‌ترین محل‌های دفن مخالفان و منتقدان جمهوری اسلامی است؛ جایی که بسیاری از زندانیان سیاسی اعدام‌شده در دهه‌های گذشته، به‌ویژه اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران، به خاک سپرده شده‌اند.
از این قطعه با نام «قطعه اعدامی‌ها» یاد می‌کنند و گفته می‌شود در آن، علاوه بر اعضای مجاهدین خلق، تعدادی از افراد مرتبط با کودتای نوژه و نیز شماری از سرمایه‌دارانی که در سال‌های نخست پس از انقلاب اعدام شدند، به خاک سپرده شده‌اند.
این مکان از نخستین سال‌های پس از انقلاب ۱۳۵۷ همواره با تخریب، بی‌احترامی و محدودیت‌های شدید برای خانواده‌ها و بازماندگان روبه‌رو بوده است.
پیش از دور تازه تخریب‌ها، قبرهای این مکان و گورستان‌های مشابه طی دهه‌های گذشته بارها هدف آسیب، بی‌حرمتی و تخریب‌های متوالی قرار گرفته بودند.
