صدرعاملی روز دوشنبه، ۱۹ شهریور، در یک نشست خبری به مناسبت روز سینما گفت که در نشست اخیر با عباس صالحی وزیر ارشاد در زمینه باز بودن پرونده ۳۰۰ سینماگر بحث شده است.
او با اشاره به اینکه در سالهای اخیر جشن خانه سینما به دلیل کرونا و «برخی موارد اجتماعی» برگزار نشده، گفت این جشن امسال نیز برگزار نمیشود.
این کارگردان افزود: «در جشن خانه سینما هر ساله جشنوارهای برگزار میشد که آثار داوری و به برترینها تندیسی اهدا میشد، اما فکر کردیم بهدلیل غیبت برخی سینماگران این داوری عادلانه نیست.»
آمار ارائه شده از سوی سخنگوی خانه سینما در زمینه هنرمندانی که تحت سرکوب جمهوری اسلامی قرار گرفتهاند، بسیار بیشتر از آمار قبلی است.
در جریان خیزش سراسری علیه جمهوری اسلامی، بسیاری از هنرمندان عرصههای مختلف از این خیزش حمایت کردند، اما جمهوری اسلامی در واکنش به آن، محدودیتهای شدیدی را علیه هنرمندان وضع کرد.
خانه سینما در جریان این اعتراضات اعلام کرده بود که حدود ۱۰۰هنرمند دچار محدودیتهایی از جمله ممنوعیت برای کار و خروج از کشور شدند.
در اولین روزهای اعتراضات «زن، زندگی، آزادی»، در پی اقدام اعتراضی برخی هنرمندان زن در برداشتن حجاب اجباری در همراهی با خیزش سراسری، محمدمهدی اسماعیلی وزیر وقت ارشاد گفت: «آنها میتوانند آزادانه وارد فعالیتهای دیگری بشوند.»
او افزود: «بازیگران زنی که کشف حجاب کردند، به این انتخاب جدید رسیدند که تابع قوانین نباشد.»
چندی بعد، اسماعیلی شرط بازگشت هنرمندان معترض به «فضای کار» را «اظهار پشیمانی» اعلام کرد.
اما کارگردانان سینمای ایران و شورای عالی تهیهکنندگان سینما از تصمیم این بازیگران در نپذیرفتن حجاب اجباری حمایت کردند و در بیانیهای مشترک تصمیم وزارت ارشاد را تنشزا، ناقض استقلال قوا و خلاف قانون دانستند.
انجمن فیلم کوتاه ایران نیز در بیانیهای این تصمیمات «غیر فرهنگی» را موجب تخریب مفهوم ملی سینما دانست.
بازداشت برخی هنرمندان معترض از جمله ترانه علیدوستی، کتایون ریاحی، هنگامه قاضیان، لیلا نقدی پری، سهیلا گلستانی، حمید پورآذری و نیک یوسفی واکنشهای گسترده بینالمللی به همراه داشت.