بارش بی‌سابقه در والنسیا و واکنش کُند دولت محلی به هشدارهای هواشناسی، باعث شد بسیاری نتوانند به‌موقع از مناطق خطر دور شوند. تنها طی هشت ساعت به اندازه یک سال باران بارید و دولت محلی هشدارها را تا مواجهه با اولین کشته‌شدگان جدی نگرفت تا اکنون تلاش برای استعفای این دولت آغاز شود.
به گزارش پولیتیکو، سازمان هواشناسی اسپانیا از روز جمعه، ۲۵ اکتبر، به‌صورت مکرر هشدارهای خود را به‌روز و به منطقه والنسیا ارسال کرده است.
سازمان هواشناسی اسپانیا، اعلام کرده بود که سیستم کمفشاری از شرق به سوی منطقه والنسیا پیشروی می‌کند که رطوبت بالایی از دریای مدیترانه بههمراه دارد و باعث بارشهای سنگین در این منطقه میشود.
صبح روز دوشنبه، سطح هشدار هواشناسی به وضعیت «نارنجی» افزایش یافت و بعدازظهر همان روز دوباره به مردم درباره خطرات جدی هشدار داده شد.
در نهایت صبح سهشنبه، این هشدار به وضعیت «قرمز» ارتقا یافت و با تاکید بر «خطر بسیار بالا»، از مردم خواسته شد که از خانههای خود خارج نشوند و سفرهای غیرضروری را به تعویق بیندازند؛ در نهایت، سیل آن روز جان صدها نفر را گرفت و به تخریب گسترده‌ای در زیرساختها و خانههای مسکونی انجامید.
عملکرد مازون زیر ذره بین
با وجود هشدارهای پیدرپی، کارلوس مازون، رهبر دولت محلی والنسیا، تصمیم گرفت برنامههای از پیش تعیینشده خود را ادامه دهد و تا ظهر روز سهشنبه به‌صورت رسمی به مساله سیل نپرداخت و در این مدت در مراسم عمومی و جلسات بودجه حضور یافت.
در نهایت، حدود ساعت یک بعدازظهر در کنفرانسی خبری شرکت کرد، اما به جای تاکید بر هشدارها و خطرات جدی، وضعیت را کماهمیت جلوه داد و به مردم اطمینان بخشید که شدت بارشها تا عصر کاهش مییابد.
به گفته منتقدان، این تاخیر در هشدارهای ضروری به مردم سبب شد بسیاری از افراد نتوانند به‌موقع از مناطق خطر دور شوند.
تا ساعت ۳:۳۰ بعدازظهر سهشنبه، آب به خیابانهای اصلی برخی شهرها رسیده بود و درخواست کمک از ارتش اسپانیا برای مقابله با وضعیت صادر شد.
اولین هشدار اضطراری جدی از سوی دولت محلی پس از ساعت هشت شب و زمانی که آب به خانهها و ساختمانها نفوذ کرده و بسیاری از مردم در سیلاب گرفتار شده بودند، ارسال شد.
نهادهای مدنی خواستار استعفای مازون شدند
سیاستمداران محلی و مخالفان دولت، مازون و دولت محلی را به دلیل واکنش ضعیف و کند در مدیریت بحران شدیدا مورد انتقاد قرار دادهاند.
آن‌ها معتقدند که این رویداد، نمونهای از کمبود آمادگی در مواجهه با بلایای طبیعی و سیاست‌های ناکارآمد در مدیریت بحران است.
دولت مرکزی نیز با انتقاد از دولت محلی، اعلام کرده که در صورت اجرای به‌موقع هشدارها و تخلیه به‌موقع مناطق خطر، تعداد قربانیان میتوانست کاهش یابد.
حتی پس از وقوع سیل، کارلوس مازون با اظهارات خود به خشم مردم دامن زد.
او در کنفرانسی خبری در نیمهشب سهشنبه تنها به مردم هشدار داد که مراقب انتشار اطلاعات نادرست باشند. این در حالی بود که بسیاری از شهروندان منتظر دریافت اطلاعات دقیق و راهنماییهای لازم برای مواجهه با بحران بودند.
ساعاتی بعد، در یک کنفرانس خبری دیگر، او از کشف جسد قربانیان خبر داد و به عمق بحران پی برد، اما همچنان تاکید داشت که واکنشها در زمان مناسب انجام شده‌اند.
در پی این حادثه که تا کنون به کشته شدن صدها نفر منجر شده، ۲۰ نهاد اجتماعی و اتحادیههای کارگری تجمعی برای تاریخ ۹ نوامبر با شعار «مازون، استعفا کن» و به منظور اعتراض به مدیریت بحران دولت والنسیا برنامهریزی کردهاند.
آمادگی برای تغییرات اقلیمی
با توجه به افزایش فراوانی و شدت بلایای طبیعی در پی تغییرات اقلیمی، آمادهسازی و ایجاد سازوکارهای مناسب برای مقابله با این بحرانها از اهمیت ویژهای برخوردار است.
محققان سازمان «اسناد جهانی تغییرات اقلیمی» اعلام کردند که افزایش دمای جهان باعث تشدید بارندگیها و وقوع سیل‌های بی‌سابقه میشود. به گفته آن‌ها، افزایش ۱۲ درصدی بارندگی ناشی از گرمایش زمین به وقوع این سیل کمک کرده است.
به گفته کارشناسان هواشناسی اسپانیا، سامانه پیشبینی هواشناسی بهخوبی عمل کرده و هشدارها به‌موقع به دولت محلی ارسال شده است، اما واکنش به این هشدارها و سازوکارهای مقابله با بحران بهدرستی اجرا نشدهاند.
این سیل نه تنها جان صدها نفر را گرفت، بلکه زیرساختهای منطقه را نیز به شدت تخریب کرد و بسیاری از جادهها، پلها، و ریلهای راهآهن را از بین برد.
این وزارت‌خانه افزود تنها در روز پنج‌شنبه ۱۰ آبان، ۲۳۰ نفر سوار بر قایق‌های کوچک به‌صورت غیرقانونی خود را به بریتانیا رساندند.
بدین ترتیب، شمار مهاجرانی که در سال جاری میلادی با عبور از کانال مانش به بریتانیا وارد شده‌اند، به ۳۰ هزار و ۶۶۱ تن افزایش یافت.
سخنگوی وزارت کشور بریتانیا روز ۱۱ آبان با اشاره به این آمار گفت: «همه ما می‌خواهیم از سفرهای خطرناک [مهاجران] با قایق‌های کوچک که جان افراد را به خطر می‌اندازد و امنیت مرزهای ما را تضعیف می‌کند، جلوگیری کنیم.»
نتایج یک پژوهش جدید که در روز ۱۶ مهر منتشر شد، نشان داد بریتانیا میزبان بیشترین تعداد مهاجران غیرقانونی در میان کشورهای اروپایی است.
بر اساس این مطالعه که به رهبری پژوهش‌گران دانشگاه آکسفورد انجام شد، هم‌اکنون تعدادی بین ۵۹۴ هزار تا ۷۴۵ هزار مهاجر غیرقانونی در بریتانیا زندگی می‌کنند. این عدد معادل حدود یک درصد از جمعیت بریتانیا است.
سخنگوی وزارت کشور بریتانیا در ادامه اظهارات خود باندهای قاچاق انسان را به «سوءاستفاده» از مهاجران متهم کرد و افزود این باندها تنها برای دریافت پول از مهاجران فعالیت می‌کنند و به زنده ماندن یا مردن آن‌ها اهمیتی نمی‌دهند.
او تاکید کرد بریتانیا از هیچ تلاشی برای نابود کردن کسب و کار این باندها و سپردن آن‌ها به دست عدالت دریغ نمی‌کند.
گزارش‌ها حاکی از آن است که قاچاقچیان انسان برای انتقال مهاجران غیرقانونی از فرانسه به بریتانیا با استفاده از قایق‌های کوچک، به ازای هر نفر چند هزار یورو دریافت می‌کنند.
بی‌بی‌سی با استناد به داده‌های رسمی دولت بریتانیا نوشت بالاترین آمار ورود مهاجران غیرقانونی به بریتانیا در سال‌های اخیر، در اکتبر سال ۲۰۲۲ ثبت شده است که در آن شش هزار و ۹۰۰ نفر با عبور از کانال مانش به این کشور وارد شدند.
این آمار در سال ۲۰۲۲ در مجموع به ۴۵ هزار و ۷۷۴ تن رسید که در تاریخ این کشور بی‌سابقه بوده است.
دولت پیشین بریتانیا به رهبری ریشی سوناک طرحی را در دستور کار داشت که بر اساس آن قرار بود مهاجرانی که به‌صورت غیرقانونی به این کشور می‌آمدند، پس از بازداشت در اسرع وقت به رواندا در شرق آفریقا منتقل شوند.
کی‌یر استارمر، رهبر حزب کارگر، پس از پیروزی در انتخابات بریتانیا و تشکیل دولت، در تیرماه دستور لغو این طرح را صادر کرد.
با این حال، دولت استارمر نیز در تلاش است تا از راه‌های گوناگون، از ورود و اقامت مهاجران غیرقانونی در بریتانیا جلوگیری کند.
طبق آمار ارائه شده از سوی وزارت کشور بریتانیا، در بازه زمانی ۱۵ تیر تا هشتم شهریور سال جاری، سه هزار و ۶۰۰ نفر که به‌صورت غیرقانونی در بریتانیا اقامت داشتند، از این کشور اخراج شدند.
فیلیپو گراندی، کمیسر عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان، روز ۲۳ مهر اعلام کرد شمار افرادی که به دلیل جنگ، سرکوب، فقر و تغییرات اقلیمی در سراسر جهان آواره شده‌اند، به‌طور بی‌سابقه‌ای افزایش یافته و به ۱۲۳ میلیون نفر رسیده است.
گراندی هشدار داد اتخاذ تدابیر سخت‌گیرانه از سوی برخی کشورها برای تشدید کنترل مرزهای خود به‌تنهایی نمی‌تواند منجر به حل بحران مهاجرت شود.
