محبوبه رضایی، زندانی سیاسی محبوس در زندان قرچک ورامین، در سومین سالگرد قتل حکومتی مهسا ژینا امینی، نامه‌ای سرگشاده خطاب به امیر نصر آزادانی، از بازداشت‌شدگان سال ۱۴۰۱، منتشر کرد و نوشت: «خیلی زود درهای این زندان باز و میهن آباد خواهد شد.»
رضایی این نامه که یکشنبه ۲۳ شهریور منتشر شد را با یاد و خاطره تمامی جان‌باختگان و با تاکید بر آرمان «رسیدن به ایرانی آباد و آزاد» آغاز کرد و گفت این روزها با خاطره خیابان‌ها، مشت‌های گره‌کرده و فریاد «نه به جمهوری اسلامی» گره خورده است.
او با اشاره به سومین سال حبس نصر آزادانی، خطاب به بازیکن پیشین سپاهان و تراکتورسازی گفت: «می‌توانستی مانند بسیاری دیگر، بازیکنی باشی که زمین فوتبال را به هر قیمتی به وطن ترجیح دهد، اما تو شرافت و اخلاق را انتخاب کردی مثل وریا غفوری و نشان دادی که وفاداری به میهن از هر افتخاری بالاتر است.»
این زندانی سیاسی پادشاهی‌خواه آزادی را «گرانبهاترین موهبت» خواند و یادآوری کرد نصر آزادی «نه» گفتن تمام‌قد به استبداد، «آری» محکم به آزادی و «شرافت» را انتخاب کرد.
نصرآزادانی که آبان ۱۴۰۱ و در جریان خیزش انقلابی در اصفهان دستگیر شده بود، ابتدا پس از محاکمه در پرونده معروف به «خانه اصفهان» به اعدام محکوم شد.
او پس از اعتراض گسترده داخلی و در جوامع بین‌المللی، به ۲۶ سال حبس محکوم شد.
در این پرونده مجید کاظمی، صالح میرهاشمی و سعید یعقوبی، اعدام شدند.
رضایی در نامه خود علاوه بر کشته‌شدگان اعتراضات مانند محمد حسینی، محمدمهدی کرمی، مهسا موگویی، مهران سماک و کیان پیرفلک، به پخشان عزیزی، زندانی سیاسی، اشاره کرد که در خطر اجرای حکم اعدام قرار دارد.
او در پایان این نامه خطاب به نصر آزادانی افزود: «امیر عزیز، برادر نازنینم، وطنمان خیلی زود از چنگال دژخیمان رها خواهد شد... این روزهای سخت را تاب بیاور. بدان که یادت همیشه با ماست و فردا از آن ماست.»
مهسا امینی ۲۲ شهریور ۱۴۰۱ به دست نیروهای گشت ارشاد بازداشت شد و مورد ضرب و شتم قرار گرفت. او سه روز پس از دستگیری در اثر شدت جراحات وارده در بیمارستان کسری تهران جان خود را از دست داد.
در پی این رویداد، تجمعات اعتراضی ابتدا در تهران و سپس در بسیاری از نقاط ایران شکل گرفت.
در جریان جنبش «زن، زندگی، آزادی» بر اساس گزارش سازمان حقوق بشر ایران، دستکم ۵۵۱ معترض، از جمله ۶۸ کودک، کشته شدند.
در جریان این اعتراضات هزاران نفر نیز بازداشت شدند، برخی به اعدام و دهها تن به احکام حبس طولانیمدت محکوم شدند.
