در ادامه سقوط بی‌سابقه ارزش لیر ترکیه، هر دلار آمریکا به ۱۱ لیر رسید

زاهدی زاده ۱۳۰۷ در تهران بود و در سالیان پس از انقلاب در سوییس زندگی می‌کرد.

او فرزند فضل‌الله زاهدی،‌ نخست وزیر اسبق ایران، و همسر سابق شهناز پهلوی بود. اردشیر زاهدی و شهناز پهلوی هفت سال پس از ازدواجشان جدا شدند اما روابط او با شاه همچنان ادامه داشت.

زاهدی در سال های ۱۳۳۸ تا ۱۳۴۰ سفیر ایران در آمریکا بود اما از این سمت استعفا کرد و پس از آن دو سال سفیر ایران در لندن شد.

او در سال ۱۳۴۵ وزیر خارجه ایران شد و و سپس در اوایل دهه ۱۳۵۰ به عنوان سفیر ایران در ایالات متحده آمریکا منصوب شد و تا زمان انقلاب ۱۳۵۷ در این سمت بود.

برخی از مواضع زاهدی در سال‌های پایان عمرش جنجال‌برانگیز شد؛ از جمله، او به تحریم‌های آمریکا و همچنین برخی مواضع مقام‌های آمریکایی درباره ایران اعتراض کرده و به تمجید از قاسم سلیمانی، فرمانده پیشین نیروی قدس سپاه پاسداران، پرداخته بود.

زاهدی گفته بود: من به قاسم سلیمانی افتخار می‌کردم، افتخار می‌کنم و افتخار خواهم کرد.

او همچنین در نامه‌ای که در نیویورک‌تایمز منتشر شد به شدت به مواضع مقامات دولت ترامپ در قبال ایران حمله کرد.

زاهدی اسنادی را به موسسه هوور دانشگاه استنفورد اهدا کرد که از جمله آنها صورت‌حساب پرداخت به برخی از دست اندرکاران کودتای ۲۸ مرداد و سرنگونی محمد مصدق بود.