رییس کمیسیون عمران مجلس: میتوانیم سالیانه بیش از ۵۰۰ هزار خانه در سوریه بسازیم



صدها استاد و دانشآموخته علوم اجتماعی در نامهای به رییس دانشگاه تهران نسبت به اخراج رضا امیدی، عضو هیات علمی گروه توسعه و سیاستگذاری اجتماعی این دانشگاه، اعتراض کردند.
این نامه که به امضای ۸۷۰ استاد، دانشآموخته و دانشجوی علوم اجتماعی در دانشگاه تهران و برخی دیگر از دانشگاهها رسیده، با اشاره به سوابق علمی و پژوهشی رضا امیدی در زمینه مبارزه با فقر و نابرابری، خواستار تجدید نظر در حکم اخراج این استاد و بازگشت او به تدریس شدهاند.
محمد مقیمی، رییس دانشگاه تهران، روز شنبه بدون ذکر نام رضا امیدی گفت با یکی از استادان «قطع همکاری شده» و او «از سال ۹۸ اصلا عضو هیئت علمی دانشگاه نبود که بخواهیم او را اخراج کرده باشیم.»
مقامهای وزارت علوم در هفتههای اخیر واکنشهای مشابهی به خبرهای مربوط به اخراج اساتید نشان دادهاند.
هفته گذشته به دنبال بالا گرفتن اعتراضها به اخراج محمد فاضلی، جامعهشناس و استادیار دانشگاه شهید بهشتی، و آرش اباذری، استاد فلسفه دانشگاه صنعتی شریف، مقامهای وزارت علوم این موارد را «اداری» یا «علمی» توصیف کردند و از «استقلال» هیاتهای جذب سخن گفتند.
شماری از فعالان سیاسی اخراجهای جدید اساتید علوم انسانی را یادآور اخراج یا بازنشسته کردن اجباری اساتید در دولت محمود احمدینژاد دانستهاند.
بنابر بخشنامه جدید شورای عالی انقلاب فرهنگی که چند روز پیش محمود صادقی، نماینده پیشین مجلس، آن را منتشر کرد، مسئولیت بررسی «صلاحیتهای علمی و عمومی» اساتید دانشگاهها به هیاتهای اجرایی جذب هیات علمی سپرده شده است.
همچنین بر اساس این بخشنامه، تبدیل وضعیت قرارداد اعضای هیاتهای علمی نیز جزو اختیارات هیاتهای اجرایی است و در صورت عدم تایید صلاحیت علمی و عمومی متقاضی تبدیل وضعیت، «متقاضی مزبور حق ادامه خدمت نخواهد داشت».

مرتضی اسکافی، رییس اتحادیه محصولات فرهنگی، بازی و سرگرمی با اشاره به ابلاغیه دادستانی مشهد درباره ممنوعیت بازیهای مختلط در کافهبازیها در مشهد گفت: «در مشهد ۴۰ مجموعه با عنوان کافهبازی داریم که در حال حاضر همه آنها تعطیل شدهاند.»

تئاترشهر اعلام کرد عصر جمعه همزمان با برگزاری جشن تولد این مجموعه «تعدادی از خلافکاران» در نزدیکی ورودی تالار چهارسو در «یک نزاع فجیع خیابانی» قمهکشی و چاقوکشی کردند که «ضاربان دستگیر و افرادی که با جراحتهای شدیدی روبهرو شده بودند، به مرکز درمانی منتقل شدند»

ابراهیم رئیسی در جلسه ستاد ملی مقابله با کرونا گفت: «تعطیلی سراسری مدارس و دانشگاهها به شکل سابق نباید تکرار شود چرا که سبب افت تحصیلی بسیار بالا شده است.» او افزود: «ستادهای استانی مقابله با کرونا فقط حسب ضرورت میتوانند مدارس هر بخش یا شهرستان را برای مدتی تعطیل کنند.»

حسین رونقی، وبلاگنویس و زندانی سیاسی سابق، در مصاحبه با نشریه آلمانی بیلد گفت رسانههای غربی حقیقت را به مردم نمیگویند و نمیبینند که چه چیزی واقعا در ایران رخ میدهد.
او وضعیت ایران را شبیه کشوری جنگزده توصیف کرد که اینک تحت سلطه توتالیتاریسم قرار دارد و با بسیاری از بحرانهای وحشتناک مواجه است.
بنابر گزارش روزنامه بیلد که روز جمعه هشتم بهمن در وبسایت آن منتشر شد، رونقی با اشاره به وقوع پنج قیام سراسری در چهار سال گذشته، رسانههای غربی را سرزنش کرد که به اندازه کافی درباره وضعیت ایران گزارش نمیدهند و به واقعیتها نمیپردازند.
این فعال سیاسی تاکید کرد که سیاستمداران و رسانههای غربی به شدت تحت تاثیر پروپاگاندای لابیگران و جمهوری اسلامی هستند و به همین دلیل، نگاهها به احیای برجام و توافق هستهای هم مثبت است.
او به بیلد گفت: «آنها نمیبینند در ایران چه می گذرد و رژیم چگونه کشور را تحت سرکوب، سانسور و خشونت قرار داده است.»
به گفته رونقی، حکومت مردم را به خودی و غیرخودی تقسیم کرده و در حالی که خودیها حقوق و آزادی دارند، غیرخودیها «به شدیدترین شکل تحت سرکوب، تبعیض و تحقیر قرار دارند».
بیلد در گزارش خود نوشت که در سال گذشته دهها زندانی در زندان کشته شدهاند که آخرین مورد آن بکتاش آبتین بود.
حسین رونقی نیز به این نشریه گفت که حکومت در حال استفاده از کرونا برای به مرگ کشاندن روزنامهنگاران در زندانها است.
به نوشته بیلد، او تاکید کرد که ملاهای حاکم بر ایران هر صدای انتقادی را در ایران سرکوب میکنند، بسیاری از مخالفان را زندانی کردهاند، بسیاری ناچار به ترک کشور شدهاند و بسیاری دیگر هم کشته میشوند.
این روزنامه آلمانی با اشاره به اینکه حسین رونقی ملکی ۳۶ ساله از جمله معدود فعالان سیاسی است که هنوز در ایران زندگی میکند و نمیخواهد کشور را ترک کند، از قول او نوشت: «هر روز نگرانم و درهراسم، ولی حقیقت سرکوبشده باید به گوش جهان برسد.»
رونقی گفت که در زندان اوین شکنجه شد، یک کلیهاش را از دست داد و هنوز از آثار شکنجه رنج میبرد، اما «خوبیاش این است که هنوز زندهام و میتوانم به فعالیت خود ادامه دهم.»
او افزود: «وضعیت بیرحمانهای بود، من بیمار بودم و هیچ مراقبت پزشکی دریافت نکردم. برادرم را هم دستگیر و جلوی چشمانم به طرز فجیعی شکنجه کردند. حالا با یک کلیه زندگی میکنم و خیلی چیزها را از دست دادهام، اما شجاعتم را نه.»
حسین رونقی ملکی سال ۸۸ بازداشت شد و به اتهام عضویت در شبکه ایرانپراکسی و توهین به رهبر جمهوری اسلامی و دیگر مقامات به ۱۵ سال زندان محکوم شد. او سال ۹۵ با وثیقه ۳۰۰ میلیونی آزاد شد.