نماینده خامنه‌ای در سپاه هرمزگان: حضور طلبه‌ها در امید به آینده مردم زلزله‌زده موثر بوده
حسین سلامی، فرمانده کل سپاه گفت: «دشمنان خصوصا آمریکایی‌ها به دو ضعف بزرگ خودشان یکی نداشتن رهبری روحانی و کاریزما و دیگری فقدان حکمت در دستگاه رهبری غرب اعتراف کردند.» او افزود: «آمریکایی‌ها معتقدند بزرگترین ضعفشان نداشتن یک رهبری روحانی و دارای کاریزماست.»
جمهوری اسلامی ایران در بیانیه‌ای تأکید کرد به جست‌وجو برای یافتن چهار شهروند خود از جمله یک فرمانده سپاه پاسداران، یک عکاس و دو دیپلمات که در تیر ماه سال ۱۳۶۱ در جریان تهاجم اسرائیل به لبنان، در شرایط مرموزی ناپدید شدند، ادامه می‌دهد.
با انتشار این بیانیه، پرونده ناپدید شدن چهار شهروند ایرانی در لبنان یک بار دیگر مطرح و برجسته شد اما انتقادهای زیادی به عملکرد تهران در این زمینه حتی از ناحیه اصول‌گرایان وارد می‌شود.
منتقدان باور دارند جمهوری اسلامی این پرونده را با جدیت کافی پیگیری نکرده و معامله‌های پشت پرده‌ای بر سر آن انجام داده است.
با وجود گذشت ۴۰ سال، هنوز هیچ اثری از این چهار نفر یافت نشده است.
تهران، اسرائیل را مسئول ناپدید شدن اتباع خود می‌داند و با اشاره به «شبه‌نظامیان لبنانی» که در سال ۱۹۸۲ میلادی مستقیما از اسرائیل سلاح دریافت می‌کردند، مدعی است عاملان ناپدید شدن این افراد، «مزدوران اسرائیل» هستند.
وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی در بیانیه خود که به مناسبت چهلمین سالگرد جنگ لبنان و مفقود شدن این افراد منتشر کرد، آورده است که به طور جدی «مسأله تعیین سرنوشت افراد ربوده شده به دست اسرائیل» را دنبال می‌کند
بیانیه وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی از تمامی سازمان‌های حقوق بشری و سازمان ملل متحد به دلیل آنچه عدم تلاش کافی برای یافتن چهار فرد مفقود شده خواند، انتقاد کرد.
دو دیپلمات ایرانی، یک فرمانده نظامی و یک عکاس خبرگزاری ایرنا، روز ۱۳ تیر سال ۱۳۶۱ هنگام عبور از ایست-بازرسی زیر نظر شبه‌نظامیان مسیحی لبنانی در شمال این کشور دستگیر شدند و از آن زمان تاکنون مفقود هستند.
بر اساس بیانیه وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی، «ربوده‌شدگان»، احمد متوسلیان، مشاور نظامی سفارت جمهوری اسلامی در لبنان، سید محسن موسوی، کاردار سفارت، تقی رستکار، کارمند سفارت و کاظم اخوان، عکاس خبرگزاری ایرنا هستند.
متوسلیان یکی از فرماندهان سپاه پاسداران جمهوری اسلامی بود که از زمان تشکیل حزب‌الله لبنان در سال ۱۹۸۲ میلادی در این کشور حضور یافت.
سمیر جعجع، رهبر گروه شبه‌نظامی مسیحی پس از آزادی از زندان در سال ۲۰۰۶ میلادی فاش کرد که چهار شهروند ایرانی به دست شبه‌نظامیان لبنانی کشته شده‌اند.
مدیرعامل موسسه همشهری نوشت: «حجاب الزام قانونی است نه اجبار... قانون حجاب با قانون کشف حجاب یک تفاوت عمیق و ساده دارد. قانون کشف حجاب برآمده از دیکتاتوری بود ولی قانون حجاب برآمده از اراده مردم است.» در هفته‌های اخیر آزار شهروندان به بهانه حجاب اجباری شدیدا افزایش یافته است.
جامعه جهانی بهائی از سرعت گرفتن دوباره کارزار سیستماتیک حکومت جمهوری اسلامی برای سرکوب اقلیت دینی بهائی در ایران خبر داد و اعلام کرد در مجموع ۴۴ بهایی در ماه ژوئن در سراسر ایران احضار، دستگیر، محاکمه یا زندانی شدند.
جامعه جهانی بهائی با انتشار بیانیه‌ای نوشت این آمار در حالی است که صدها نفر دیگر از بهائیان ایران، در انتظار احضار به دادگاه یا آغاز دوران حبس خود هستند.
جامعه جهانی بهائی تأکید کرد: «افزایش بازداشت و حبس در هفته‌های اخیر از شروع فصل نگران‌کننده‌ای در سرکوب بهائیان ایران خبر می‌دهد و حاکی از این است که مقامات به طرز فزاینده‌ای در حال عملی‌سازی برنامه‌های خود برای زندانی کردن یا سرکوب جامعه بهائی ایران به شکل‌های دیگر هستند.»
بر اساس گزارش این نهاد، بیشترین سرکوب بهائیان ایران در این مدت در شهر شیراز اتفاق افتاده به طوری که اوایل ماه گذشته، ۲۶ بهائی در شیراز به اتهام «اجتماع و تبانی برای ایجاد ناامنی فکری و عقیدتی در جامعه اسلامی»، به زندان و تبعید محکوم شدند.
همچنین بر اساس گزارش خبرگزاری هرانا، ژیلا شرفی نصرآبادی، شقایق خانه زرین و نگار ایقانی، شهروندان بهائی ساکن شیراز، با وجود گذشت نزدیک به دو هفته از زمان بازداشت، کماکان در بازداشتگاه اداره اطلاعات این شهر موسوم به پلاک ۱۰۰ به سر می‌برند.
یک منبع نزدیک به خانواده‌های این شهروندان در خصوص آخرین وضعیت آنان به هرانا گفت: «نگار ایقانی تنها یک بار، ژیلا شرفی نصرآبادی سه بار و شقایق خانه زرین دو بار حق برقراری تماس تلفنی با خانواده‌هایشان را داشته‌اند و همگی در یک اتاق نگهداری می‌شوند. آن‌ها در این تماس‌ها از تفهیم اتهام خود خبر داده‌اند و به ایشان گفته شده است تا اطلاع ثانوی از ملاقات محروم هستند.»
دو سال پیش در شیراز ۴۰ نفر از بهائیان به دادگاه انقلاب فراخوانده شدند و یکی از مقامات تهدید کرد جامعه بهائی در این شهر «ریشه‌کن» خواهد شد.
سرکوب بهائیان در دیگر شهرهای ایران
در ماه گذشته میلادی اما بهائیان مناطق دیگر از جمله بندر لنگه و سنندج نیز از انواع شکل‌های سرکوب نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی در امان نبوده‌اند.
به عنوان نمونه، در بندر لنگه در جنوب ایران، مأموران جمهوری اسلامی یک کارگاه متعلق به یک بهائی را پلمب و از صدور جواز کسب برای دو مغازه عینک‌سازی ممانعت کردند.
در این بیانیه، به نقل از بانی دوگال، نماینده ارشد جامعه جهانی بهائی در سازمان ملل متحد آمده است: «هفته‌ای نیست که بهائیان ایران از دستگیری‌های جدید، احضار شدن به زندان و سایر شکل‌های آزار و اذیت از جانب حکومت ایران در امان باشند. ما زنگ خطر را به صدا در می‌آوریم: بهائیان ایران در حال حاضر متحمل شدیدترین حملات سازمان‌دهی شده در سال‌های اخیر هستند.»
بهائیان ایران بزرگترین اقلیت دینی غیرمسلمان کشور هستند که از زمان انقلاب سال ۱۹۷۹ در معرض سرکوب، آزار و اذیت بیشتر قرار دارند.
یک سند محرمانه که در سال ۱۹۹۱ به تأیید رهبر جمهوری اسلامی رسیده، خواستار محدود شدن راه «ترقی و توسعه» جامعه بهائی از طریق ممنوع کردن ورود بهائیان به دانشگاه، ایجاد محدودیت در زمینه امرار معاش و اعمال سایر تبعیض‌ها در حق آن‌ها شده است.
محمدمهدی اسماعیلی، وزیر ارشاد با اشاره به نظرسنجی جهاد دانشگاهی گفت: «شادکامی مردم نزدیک به ۷۰ درصد است که بعد از این تحقیق، یک عده در رسانه‌های اجتماعی افتادند که دولت دروغ می‌گوید.» او افزود: «۹۰ درصد مردم تعلقات دینی دارند و ۷۶ درصد در آیین‌های مذهبی شرکت می‌کنند.»
