دادگاه لندن کوین اسپیسی، بازیگر را درباره اتهام تجاوز و آزار جنسی ۴ مرد بی‌گناه شناخت
چند روز پس از آغاز جنجال بر سر سفر به آلمان حسینعلی نیری، یکی از اعضای «هیات مرگ» برای تصمیم‌گیری در مورد اعدام زندانیان سیاسی در ایران در سال ۶۷ به منظور درمان، شکایت‌ها از او افزایش یافته و دستگاه قضایی آلمان در حال بررسی این شکایت‌هاست.
به گزارش خبرنگار ایران‌اینترنشنال در برلین، هم‌زمان با این شکایت‌ها، یک بار دیگر موضوع اعدام‌های سیاسی سال ۶۷ در رسانه‌های آلمان مطرح شده است.
اولین بار سایت آلمانی پرس پورتال خبر داد که حسینعلی نیری، عضو کمیته تصمیم‌گیر درباره اعدام زندانیان سیاسی در سال ۶۷ موسوم به «هیات مرگ»، ماه گذشته در آلمان به وسیله و در کلینیک مجید سمیعی، تحت درمان قرار گرفته است.
پرس پورتال اعلام کرد که فولکر بک، رییس انجمن آلمان-اسرائیل، روز ۱۶ تیر موضوع حضور نیری در آلمان را به دادستان و پلیس جنایی ایالت نیدرزاکسن و وزارت کشور آلمان خبر داده و خواستار تعقیب او شده اما از آن زمان تاکنون اقدام خاصی انجام نشده است.
در کنار واکنش‌ها به حضور و درمان حسینعلی نیری در کلینیک پرفسور سمیعی، علی ماجدی، سفیر سابق جمهوری اسلامی در آلمان، نحوه فراری دادن محمود هاشمی شاهرودی، رییس وقت مجمع تشخیص مصلحت نظام را از آلمان فاش کرد که او هم زمانی به همین کلینیک مراجعه کرده بود.
هاشمی شاهرودی سال ۱۳۹۷ در این کلینیک در هانوفر آلمان بستری شد و پس از تلاش شماری از ایرانیان مقیم آلمان برای طرح شکایت و بازداشت او، پیش از تکمیل درمان به ایران بازگشت.
به گفته سفیر پیشین ایران در آلمان، فرآیند درمان هاشمی شاهرودی در هانوفر آغاز شده بوده که عکسی از او در کنار «پرفسور سمیعی» در رسانه‌های آلمان منتشر می‌شود: «ایرانیان مخالف نظام هم تبلیغاتی را به بهانه مسایل قوه قضاییه در ایران شروع کردند.»
ماجدی به «رویداد ۲۴» گفت: «آن زمان برای شرکت در سمیناری در تهران بودم. به محض اینکه [به آلمان] رسیدم به آقای شاهرودی گفتم بهتر است هرچه زودتر به ایران برگردد. پیشنهاد دادم هواپیمای اختصاصی گرفته شود اما ایشان به دلیل هزینه بالای این کار نپذیرفت. در این مرحله اطرافیان آقای شاهرودی یک مقدار ناشی‌گری کردند و خیلی معمولی از ایران‌ایر بلیت برگشت خریداری کردند.»
او در ادامه گفت: «وزارت امور خارجه آلمان گفت هاشمی شاهرودی به عنوان رییس مجلس تشخیص مصلحت نظام به آلمان سفر نکرده و به عنوان بیمار وارد کشور شده. در نتیجه ما نمی‌توانیم امکانات وی‌آی‌پی در اختیار شما بگذاریم. شخصا با معاون وزیر امور خارجه آلمان حرف زدم و گفتم وقتی شما ویزا را صادر کردید نمی‌توانید منکر عنوان ایشان شوید و با توجه به شرایط به وجود آمده، برای ایشان امکانات وی‌آی‌پی برای خروج از کشور در نظر بگیرید.»
به گفته ماجدی، با درخواست او موافقت شده و «با ارتباطاتی که او با مقامات داشته و روابط حسنه بین دو کشور»، مجوزی از وزارت امور خارجه آلمان گرفته‌اند و هاشمی شاهرودی را از بیمارستان برده و مستقیما در هواپیما پیاده کرده‌اند.
سفیر وقت ایران در برلین به اقدامات ویژه‌ای که برای انتقال هاشمی شاهرودی به فرودگاه انجام شده نیز اشاره کرد و گفت: «خودروی سفارت در سطح خیلی بالا، با نوعی اسکورت از بیمارستان خارج شد.»
بر اساس گفته‌های ماجدی، رییس وقت مجمع تشخیص مصلحت نظام حتی قبل از ورود به هواپیما وارد سالن وی‌آی‌پی فرودگاه هم نشده و مستقیم سوار هواپیما شده است.
اکنون نیز در حالی که وزارت امور خارجه آلمان اعلام کرده در مورد صدور ویزا برای حسینعلی نیری اظهار‌نظر نمی‌کند، قوه قضاییه جمهوری اسلامی خبر سفر او را به آلمان تکذیب کرد.
خبرگزاری میزان، وابسته به قوه قضاییه، ضمن تکذیب این خبر نوشت که او طی روزها، ماه‌ها و حتی سال‌های گذشته هیچ سفری به کشور آلمان نداشته و این خبر کذب است.
هم‌زمان با انتشار گزارش‌ها درباره سفر نیری به آلمان، یک نماینده پارلمان این کشور، صدور ویزا برای نیری را «مایه شرمساری» خواند و یک نماینده آلمان در پارلمان اروپا نیز خواستار توقف صدور ویزاهایی از این دست شد.
از سوی دیگر مجید سمیعی، مدیر انستیتو بین‌المللی مغز و اعصاب هانوفر، حضور نیری در این مرکز و معالجه او را تکذیب کرد.
نشریه هلیدزهایم آلگماینه به نقل از سمیعی نوشت که او این اتهام را رد کرده و افزوده به عنوان یک پزشک وظیفه دارد هر کسی را معالجه کند؛ حتی اگر آن شخص ولادیمیر پوتین باشد.
پیشتر و به دنبال انتشار این خبر، تعدادی از ایرانیان مقابل کلینیک علوم مغز و اعصاب در هانوفر تجمع کردند.
نشریه آلمانی فلوگ ریویو خبر داد جمهوری اسلامی از خرید جنگنده‌های سوخو-۳۵ روسیه صرف‌نظر کرده است چون دولت روسیه از انتقال فن‌آوری تولید قطعات یدکی در ایران و ارائه دانش تعمیر و نگهداری هواپیما در داخل کشور تا ۳۰ سال آینده خودداری می‌کند.
این نشریه هوانوردی به تازگی به نقل از منابع مطلع نوشت: «قرار بود ایران اولین فروند از جنگنده‌های سوخو-۳۵ را این روزها از روسیه دریافت کند اما این معامله کاملا ملغی شده، چرا که طرف ایرانی از پیشنهاد روس‌ها ناراضی است.»
فلوگ ریویو به نقل از منابع خود نوشته است ستاد کل نیروهای مسلح جمهوری اسلامی از خرید این جنگنده‌ها که پیش از این قرار بود به مصر تحویل داده شوند «منصرف شده است» چون دولت روسیه از انتقال فن‌آوری تولید قطعات یدکی در ایران و ارائه دانش تعمیر و نگهداری هواپیما در داخل کشور تا ۳۰ سال آینده خودداری می‌کند.
مقامات روسیه هنوز در این خصوص اظهار نظری نکرده‌اند اما برخی خبرها حکایت از آن دارند که بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل و ولادیمیر پوتین، رییس‌جمهوری روسیه در خصوص عدم تحویل سلاح‌های پیشرفته از جمله این هواپیماها به ایران، توافق کرده‌اند.
روزهای آخر تیر ماه، با وجود سخنان برخی نمایندگان مجلس درباره قطعی شدن خرید هواپیمای سوخو-۳۵ از روسیه، محمدرضا آشتیانی، وزیر دفاع جمهوری اسلامی، به صورت تلویحی «اجرایی نشدن» قرارداد خرید این جنگنده‌ها را تایید و اعلام کرد بررسی‌ها در این زمینه ادامه دارد.
آشتیانی روز ۲۹ تیر در پاسخ به سوالی درباره قرار و قرارداد خرید سوخو گفت: «یک وقتی یک قراری می‌گذاری اما بعد شرایطی برایت پیش می‌آید که خودت این توانمندی را داشته باشی ... اما منتها این را داریم بررسی و دنبال می‌کنیم.»
این در حالی است که چند روز پیش از آن، شهریار حیدری، عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس شورای اسلامی گفته بود جنگنده‌های سوخو-۳۵ که ایران به روسیه سفارش داده، «اوایل سال آینده» وارد کشور می‌شوند.
سال ۲۰۱۸ میلادی شرکت سوخوی روسیه یادداشت‌های تفاهمی برای تحویل ۴۰ هواپیمای سوخو سوپرجت ۱۰۰ به دو شرکت هواپیمایی ایران امضا کرد.
به گفته مقامات جمهوری اسلامی، پول خرید این هواپیماها نیز در زمان دولت حسن روحانی پرداخت شده و قرار بوده جنگنده‌ها در سال ۲۰۲۳ میلادی تحویل ایران شوند.
مقامات اطلاعاتی ایالات متحده در دسامبر گذشته اعلام کرده بودند تحویل این جنگنده‌ها قریب‌الوقوع است و حتی خلبانان ایرانی دوره‌های آموزشی مربوطه را نیز گذرانده‌اند.
اوایل خرداد، حمید واحدی، فرمانده نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی گفت کشور به جنگنده‌های نسل چهارمی سوخو-۳۵ نیاز دارد اما نمی‌داند این هواپیماها چه زمانی به دست ایران می‌رسند.
این اظهارات منجر به تقویت این ظن شد که روابط مسکو و تهران در خصوص تحویل سلاح آن‌چنان که مقام‌های جمهوری اسلامی ادعا می‌کنند، محکم نیست.
توافق هانتر بایدن، پسر رییس‌جمهور آمریکا برای اعتراف به اتهام‌هایش در زمینه پرداخت نکردن عمدی مالیات، در دادگاه ایالتی به سرانجام نرسید. وکلای او این توافق را «باطل» خواندند و سی‌ان‌ان گزارش داد دلیل عملی نشدن آن تحقیقات در حال انجام درباره نقض احتمالی قانون لابی‌گری خارجی است.
مجمع عمومی سازمان ملل متحد به اتفاق آرا قطعنامه پیشنهادی مراکش برای «مبارزه با سخنان نفرت‌پراکن، ترویج گفت‌وگوی بین مذاهب و بین فرهنگ‌ها و مدارا» را به تصویب رساند.
این قطعنامه که روز سه‌شنبه سوم مرداد در جلسه مجمع عمومی سازمان ملل متحد به تصویب رسید، «به شدت از تمام اعمال خشونت‌آمیز که مردم را به دلیل مذهب یا عقایدشان هدف قرار می‌دهند و تمام کسانی را که نمادهای مذهبی و کتب مقدس آنها را هدف قرار می‌دهند و نقض قوانین بین‌المللی است، ابراز تاسف می‌کند».
این قعطنامه از کشورهای عضو خواست تا روندی را «با همه طرف‌های ذی‌نفع به منظور ترویج ارزش‌های گفت‌وگوی بین مذاهب و بین‌فرهنگ‌ها، احترام و پذیرش تفاوت‌ها، مدارا، احترام به تنوع، همزیستی مسالمت‌آمیز و زندگی مشترک و احترام به حقوق بشر و مقابله با انتشار هر گونه سخنان تنفرآمیز که تحریک به تبعیض، خصومت یا خشونت باشد» آغاز کنند.
همچنین این قطعنامه از دبیر‌کل سازمان ملل متحد درخواست کرد تا در محدوده منابع موجود، در سال ۲۰۲۵ یک کنفرانس جهانی با این موضوع ترتیب دهد که در آن نهادهای سازمان ملل، کشورهای عضو، شخصیت‌های سیاسی، رهبران مذهبی، سازمان‌های مذهبی، رسانه‌ها و جامعه مدنی شرکت داشته باشند.
اتحادیه اروپا پیشنهاد کرده بود مغایر دانستن هر گونه حملات علیه و در مکان‌های مذهبی با قوانین بین‌المللی از این قطعنامه حذف شود که پذیرفته نشد.
این قطعنامه در شرایطی به تصویب رسید که در روزهای اخیر بار دیگر سوزاندن قرآن در کشورهای اسکاندیناوی موجی از خشم کشورهای اسلامی را برانگیخته است.
پیشتر در پی سوزاندن قرآن در مقابل مسجد استکهلم، تعدادی از کشورهای دارای جمعیت مسلمان این اقدام را محکوم کردند و آن را «نفرت‌انگیز» و «تحریک‌آمیز» خواندند.
ناصر کنعانی، سخنگوی وزارت خارجه جمهوری اسلامی نیز در واکنش به سوزاندن قرآن در سوئد و دانمارک در نشست خبری خود یک قرآن در دست گرفت و در حالی که آن را بالا نگه داشته بود گفت این اقدام «شرم‌آور» است.
علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی هم از سوئد خواست فردی را که (با مجوز پلیس) قرآن سوزانده، به کشورهای اسلامی تحویل دهد.
پیش از این نیز سوزاندن قرآن در استکهلم در مقابل سفارت ترکیه خشم کشورهای اسلامی را برانگیخته بود.
پس از روس‌ها و اوکراینی‌ها، ایرانیان سال گذشته میلادی بیشترین مجوز اقامت در ترکیه را دریافت کردند اما بررسی آمار مهاجرپذیری و مهاجرفرستی این کشور در سال ۲۰۲۲ نشان می‌دهد در مقابل ۶/۵ درصد از مهاجران ایرانی که وارد ترکیه شده‌اند، ۱۰/۶ درصد از ایرانیان این کشور را ترک کرده‌اند.
بر اساس گزارش تازه ترک‌استات، مرکز آمار ترکیه، تعداد اتباع روسیه که در سال گذشته میلادی موفق به اخذ اجازه اقامت در ترکیه شده‌اند در مقایسه با سال پیش از آن حدود ۳۳ درصد کاهش داشته است و شهروندان ایرانی نیز با دریافت حدود ۲۶ هزار مجوز اقامت، بعد از روسیه و اوکراین در جایگاه سوم قرار گرفتند.
ترک‌استات به تازگی خبر داد که در سال ۲۰۲۲ میلادی، ۴۹۴ هزار و ۵۲ نفر به ترکیه مهاجرت کرده‌اند که نسبت به سال گذشته ۳۳/۲ درصد کاهش داشته است.
بر اساس این آمار، شهروندان فدراسیون روسیه با ۲۵ درصد در رتبه اول جمعیت مهاجر خارجی قرار گرفتند و پس از این گروه، شهروندان اوکراین با ۸/۱ درصد، ایران با ۶/۵ درصد، افغانستان با ۵/۴ درصد و عراق با ۴/۸ درصد قرار دارند.
بررسی تابعیت جمعیت مهاجر نشان می‌دهد ۹۴ هزار و ۴۰۹ نفر از کسانی که در این سال در ترکیه مقیم شده‌اند یعنی حدود ۱۹ درصدشان، شهروندان خود این کشور و بقیه، اتباع خارجی بودند.
بیشترین جمعیت مهاجر نیز در گروه سنی ۲۵ تا ۲۹ سال قرار داشته است.
از سوی دیگر، میزان مهاجرفرستی از ترکیه هم نشان می‌دهد در سال گذشته میلادی ۴۶۶ هزار و ۹۱۴ نفر از ترکیه به مقصد دیگر کشورها مهاجرت کردند که ۱۳۹ هزار و ۵۳۱ نفرشان (برابر با حدود ۳۰ درصد) شهروند ترکیه بودند.
از میان اتباع خارجی که ترکیه را ترک کرده‌اند نیز عراقی‌ها با ۲۰ درصد در رتبه اول بوده‌اند و پس از آن به ترتیب اتباع ایران با ۱۰/۶ درصد، ازبکستان با هفت درصد، افغانستان با شش درصد و ترکمنستان با ۴/۸ درصد قرار دارند.
این آمار نسبت به سال گذشته میلادی ۶۲/۳ درصد افزایش یافته است.
مقایسه میزان مهاجرپذیری و مهاجرفرستی ترکیه در سال ۲۰۲۲ میلادی بیانگر این است که نه تنها شهروندان ترک و به ویژه جمعیت جوانش به دلیل تداوم بحران‌های اقتصادی و سیاسی تمایل بیشتری به مهاجرت نشان داده‌اند بلکه مهاجران و عمدتا پناهجویان خارجی هم مدت زمان کمتری در این کشور مانده‌اند.
این مقایسه آماری در مورد ایرانیان مهاجر نیز صدق می‌کند: در حالی که حدود ۳۲ هزار نفر در سال ۲۰۲۲ میلادی مقیم این کشور شده‌اند، در مقابل بیش از ۴۹ هزار و ۴۹۰ نفر ترکیه را به مقصد دیگر کشورها ترک کرده‌اند.
در میان شهرهای ترکیه، استانبول با اختصاص حدود یک‌سوم کل آمار به خود، بیشترین میزان مهاجرپذیری و مهاجرفرستی را در سال گذشته میلادی داشته است.
پس از آن بیشترین مهاجرپذیری در آنتالیا با ۱۴/۸ درصد و بیشترین مهاجرفرستی از آنکارا با ۹/۸ درصد بوده است.
بورسا، مرسین، سامسون و ازمیر هم دیگر شهرهای هر دو فهرست هستند.
انتشار آمار مهاجرپذیری و مهاجرفرستی ترکیه در سال گذشته میلادی در شرایطی است که حضور مهاجران غیرقانونی و پناهجویان عمدتا سوری یکی از اصلی‌ترین محورهای مورد بحث کاندیداهای انتخابات ریاست‌جمهوری اخیر ترکیه بود.
احزاب و سیاستمداران راست‌گرای افراطی در ترکیه معتقدند حضور پناهجویان در این کشور موجب «فقیر شدن مردم» شده است.
به گفته آنها «بزرگ‌ترین چالش ترکیه» بازگرداندن «۱۳ میلیون پناهجوی خواستار پناهندگی و پناهجویان غیرقانونی» است.
