علی مطهری: وقتی مردم احساس خطر کنند مشارکت قابل قبولی خواهند داشت

در این بیانیه که روز ۲۷ بهمن صادر شده، با اشاره به اینکه چند جوان بهائی برای شرکت در یک امتحان، به عنوان بخشی از دوره‌های غیررسمی دانشگاهی‌شان در این خانه بودند، تاکیدشده حکومت ایران جوانان بهائی را از ورود به دانشگاه‌های کشور منع می‌کند و آنها برای تحصیلات عالی مجبور به تحصیل از طریق گروه‌های غیررسمی در منازل شخصی‌اند.

در بخشی از این بیانیه آمده که رفتار خشن و توهین‌آمیز ماموران نسبت به ذبیحی، اعتراض بهامین زمانی، پسر او را برانگیخت که به دنبال آن ماموران او را با خشونت و وحشیانه در مقابل چشم مادرش و سایرین مورد ضرب و شتم قرار دادند.

ایران اینترنشنال روز سه‌شنبه ۲۴ بهمن در گزارشی اختصاصی خبر داده بود ماموران وزارت اطلاعات روز ۲۳ بهمن منازل بابک زمانی و مریم ذبیحی، زوج بهائی و بنفشه اسدیان، شهروند بهائی در قائمشهر را تفتیش و وسایل شخصی آنها را ضبط کردند.

در این گزارش آمده بود که همزمان ذبیحی، اسدیان و دو شهروند بهائی دیگر به اداره اطلاعات قائمشهر احضار شدند.

جامعه جهانی بهائی با یادآوری اینکه ایران یکی از امضاکنندگان معاهدات؜ بین‌المللی است که از دسترسی به آموزش و سایر حقوق بشر محافظت می‌کند، ؜تاکید کرد بهائیان، بزرگ‌ترین اقلیت مذهبی غیرمسلمان در ایران، از زمان انقلاب سال ۱۳۵۷ و انقلاب فرهنگی در دهه ۶۰، از دسترسی به دانشگاه‌ها محروم و در همه زمینه‌های زندگیشان سرکوب شده‌اند.

این بیانیه با یادآوری محرومیت ۴۵؜ ساله بهائیان در ایران از حق تحصیل به دلیل مذهبشان، به نقل از سیمین فهندژ، نماینده جامعه جهانی بهائی در سازمان ملل آمده: «تصور کنید در منزلی شخصی برای شرکت در امتحان حاضر شوید. سپس ماموران حکومت به آن منزل یورش برده، شما را مورد ضرب و شتم قرار داده و دستگیر کنند و همه این‌ها تنها به دلیل تحصیل کردن یا تلاش شما برای دنبال کردن رویاهایتان و داشتن حرفه و شغلی باشد.»

فهندژ با طرح این مساله که تحصیل کردن برای بهائیان از نظر حکومت ایران غیرقانونی محسوب می شود، این پرسش را طرح کرده که چرا باید جوانان بهائی از تحصیلات یا دور هم جمع شدن برای آموختن محروم و ممنوع شوند.

هر ساله گزارش‌های زیادی از محروم شدن شهروندان بهائی از ادامه تحصیل در دانشگاه‌های ایران منتشر می‌شود و این موضوع افرادی را که در آستانه فارغ‌التحصیلی هستند نیز در بر می‌گیرد.

گزارشگران حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران، بارها به بهائی‌ستیزی جمهوری اسلامی به خصوص محروم کردن دانشجویان بهائی از حق تحصیل اعتراض کرده‌اند.

این گزارشگران اقدامات جمهوری اسلامی در این زمینه را مصداق بارزی از بی‌توجهی تهران به معاهدات حقوق بشری دانسته‌اند.

در ماه‌های گذشته فشار نهادهای امنیتی و قضایی بر شهروندان بهائی تشدید شده است.

در همین رابطه جامعه جهانی بهائی روز ١٣ آذر در بیانیه‌ای به شرح «روش‌های جدید و بسیار خشن‌تر» پرداخت که «جمهوری اسلامی برای سرکوب بهائیان» از آن‌ها استفاده می‌کند.

منابع غیررسمی می‌گویند بیش از ۳۰۰ هزار شهروند بهائی در ایران زندگی می‌کنند، اما قانون اساسی جمهوری اسلامی تنها ادیان اسلام، مسیحیت، یهودیت و زرتشتی‌گری را به رسمیت می‌شناسد.

بهائیان بزرگ‌ترین اقلیت دینی غیرمسلمان ایران هستند که از زمان انقلاب سال ۱۳۵۷ و استقرار جمهوری اسلامی به طور سیستماتیک هدف آزار و اذیت قرار گرفته‌اند.

درفشان درباره جزییات این پرونده که متهمان آن قرار است از سوی قاضی ابوالقاسم صلواتی در دادگاه انقلاب محاکمه شوند، به سایت دیده‌بان ایران گفت چهار نفری که آزاد نشدند را طی برگزاری دادگاه دیدیم و می‌دانیم چه حال بدی دارند که دوستانشان آزاد شدند و آنها هنوز در زندانند.

این وکیل دادگستری اضافه کرد این افراد در زندان قزلحصارند و هر هفته یک نفر را در مقابل چشمانشان برای اجرای حکم اعدام به سلول انفرادی منتقل می‌کنند.

همزمان، رضا شفاخواه، یکی از وکلای پرونده اکباتان در گفت‌وگو با سایت مدارا گفته که جلسه رسیدگی به اتهام همه این افراد در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب اول و دوم اسفند برگزار خواهد شد.

میلاد آرمون، علیرضا کفایی، امیرمحمد خوش‌اقبال، علیرضا برمرز پورناک، محمدمهدی حسینی، حسین نعمتی، مهدی ایمانی و نوید نجاران، از بازداشت‌شدگان خیزش انقلابی ۱۴۰۱ در پرونده «شهرک اکباتان» هستند.

از میان این افراد چهار نفر با تودیع قرارهای وثیقه آزاد شده‌اند و نجاران، آرمون، حسینی و ایمانی که با اتهام محاربه مواجه‌اند، همچنان در زندان قزلحصار کرج به‌سر می‌برند.

آخرین جلسه دادگاه این افراد در دادگاه کیفری روز دوشنبه ۱۸ دی‌ماه برگزار شده بود.

درفشان که وکیل مدافع نعمتی است، تاکید کرده که مشکلات و ایرادات اساسی موجود در این پرونده، نشان‌دهنده حساسیت زیاد است.

رضا شفاخواه، دیگر وکیل این پرونده نیز گفته است: «باتوجه به نقش فرمانده بسیج منطقه، از دید من و با توجه به قواعد حقوقی، باید به دادگاه احضار می‌شد و جالب آنکه بازپرس شعبه ۶ دادسرای جنایی هم برای بررسی دقیق‌تر اتفاقات، همین اقدام را کرد اما موفق به این کار نشد.»

این وکیل دادگستری تاکید کرد: «او صراحتا به وکلای پرونده اعلام کرد که ما آنان را احضار می‌کنیم اما نمی‌آیند، شما بروید از دست آنان به دادسرای نظامی شکایت کنید.»

ششم آبان‌ماه ۱۴۰۱، همزمان با خیزش سراسری، یک طلبه بسیجی به نام آرمان علی‌وردی در شهرک اکباتان کشته شد.

رسانه‌های حکومتی علی‌وردی را طلبه «حوزه علمیه آیت‌الله مجتهدی»، «بسیجی یگان امنیتی امام رضا» و عضو «سپاه محمد رسول‌الله تهران بزرگ» معرفی کردند که ساکن منطقه شهران تهران بوده است.

این رسانه‌ها از جمله شبکه العالم به وضوح به نقش علی‌وردی در سرکوب اعتراضات اشاره کردند. العالم نوشت علی‌وردی در «ماموریت‌های بسیج» برای مقابله با آنچه «ناآرامی و اغتشاشات» توصیف کرده، حضور داشت.

پس از کشته شدن این نیروی نظامی، بیش از ۵۰ نفر از جوانان ساکن شهرک اکباتان به دست نیروهای امنیتی و انتظامی بازداشت و برای ۱۴ نفر از آنها کیفرخواست صادر شد.

از میان این افرد، میلاد آرمون در ۱۱ آبان ۱۴۰۱، علیرضا کفایی و علیرضا برمرز پورناک در ۱۳ آبان ۱۴۰۱، محمدمهدی حسینی در ۱۵ آذر ۱۴۰۱، امیرمحمد خوش‌اقبال در ۱۶ آذر ۱۴۰۱، حسین نعمتی در ۲۳ آذر ۱۴۰۱، مهدی ایمانی در ۲۴ آبان ۱۴۰۱ و پس از آنها نوید نجاران توسط نیروهای امنیتی بازداشت شدند.

درفشان با تاکید بر ایرادات اساسی پرونده گفت: «در آن زمان فردی را دستگیر کردند که اعلام شد این همان فرد کاپشن سورمه‌ای است که در صحنه حضور داشته و سمت آن مرحوم رفته است.»

این وکیل دادگستری با بیان اینکه ضابطان فرد بازداشت‌شده را به بازپرس معرفی کردند و او هم قبول کرده که همان فرد کاپشن سورمه‌ای است، گفت بعد از گذشت زمان فردی در اهواز دستگیر شد که کاپشن سورمه‌ای هم در کمدش بوده و بازپرس از این موضوع عصبانی شده و از فرد اولی که دستگیر شده، پرسیده چرا قبول کردی که آن فرد شما بودی؟ و فرد اعلام کرده که مگر برای نپذیرفتن چاره‌ای داشتم.

درفشان اضافه کرد که ضابطان مختلف از نهادهای امنیتی در دادگاه انقلاب به دنبال آن هستند که اثبات کنند گزارش‌هایشان درست و شایسته‌ترین گزارش‌هاست و نپذیرفتن درست بودن گزارش را اهانت به حیثیت خود تلقی می‌کند.

او تاکید کرد یک زمان اگر با متهمی بدرفتاری می‌شد، آن را اعلام می‌کردیم و جامعه هم به آن واکنش نشان می‌داد اما در حال حاضر این واکنش از بین رفته است.

این وکیل دادگستری در پایان با اظهار امیدواری از اینکه «مسوولان کشور همواره طوری رفتار کنند که خبر فردا صبح موجب بد شدن حال مردم نشود»، گفت: «جان گرفتن و خبر مرگ دادن، افتخاری ندارد و حال مردم نباید بد شود.»

شفاخواه نیز در پایان گفت‌وگوی خود با امتداد گفته است: «در یکی از اوراق پرونده قید شده که بازپرس آنان را برای عفو معرفی کرده و با موافقت دادستانی هم مواجه شده ولی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب برخلاف بخشنامه عفو، آنان را مشمول عفو ندانسته است.»

او اضافه کرد: «این در حالیست که بخشنامه عفو صراحت دارد و این افراد را شامل می‌شود اما این اتفاق فعلا رخ نداده تا این بچه‌ها استرس دادگاه انقلاب را داشته باشند.»

پیشتر در ویدیویی که رسانه‌های جمهوری اسلامی از مواجهه میلاد آرمون با حسین رحیمی، فرمانده انتظامی استان تهران منتشر کرده‌اند او به‌وضوح اعلام می‌کند هرگز چاقو در دست نداشته و اصرار رحیمی به داشتن چاقو و ضربه‌ زدن با آن به بسیجی کشته‌شده را صراحتا «رد» می‌کند.

شهرک اکباتان در غرب تهران که ساکنان آن عموما از طبقه متوسط هستند، یکی از کانون‌های اعتراضات در جریان خیزش انقلابی ۱۴۰۱ مردم علیه جمهوری اسلامی بود و از ابتدای خیزش ویدیوهای فراوانی از اعتراض هماهنگ و یکپارچه آنها در رسانه‌های اجتماعی همرسانی شد.

خیزش سراسری ایرانیان علیه جمهوری اسلامی که از شهریورماه ۱۴۰۱ در واکنش به کشته شدن مهسا ژینا امینی در بازداشت پلیس گشت ارشاد آغاز شد، با سرکوب شدید معترضان از سوی حکومت مواجه شد.

جمهوری اسلامی تاکنون دست‌کم ۹ معترض از جمله محسن شکاری، مجیدرضا رهنورد، محمد حسینی، محمدمهدی کرمی، مجید کاظمی، سعید یعقوبی، صالح میرهاشمی، میلاد زهره‌وند و محمد قبادلو را در ارتباط با خیزش اعدام کرده و ده‌ها تن دیگر با اتهاماتی ازجمله محاربه و افساد فی‌الارض در خطر جدی اعدام هستند.