دانشگاه تهران: تعداد دانشجویان خارجی را به ۳۰ هزار نفر میرسانیم



محمد شهریاری، رییس دادسرای جنایی خبر داد زن و شوهر جوانی که آمده بودند کودک یکساله خود را در بیمارستانی در تهران بستری کنند، به دلیل نداشتن محل اقامت، در خودرو خوابیدند و به دلیل سرمای هوا، پیکنیک روشن کردند که باعث شد با گاز مونوکسید کربن مسموم شده و جان خود را از دست بدهند.

در دو روز آغازین اجرای طرح نوروزی پلیس در جادههای کشور، دستکم ۷۴ نفر در تصادفهای رانندگی جان خود را از دست دادند. تیمور حسینی، رییس پلیس راهور فرماندهی انتظامی نسبت به افزایش تصادفهای رانندگی مرگبار در جریان سفرهای نوروزی هشدار داد.
حسینی روز شنبه ۲۶ اسفند در یک نشست خبری در این باره گفت طرح نوروزی پلیس راهور و دیگر دستگاههای خدماتی و امدادی از روز پنجشنبه ۲۴ اسفند در جادههای کشور آغاز شده است.
به گفته این فرمانده انتظامی، در طول این دو روز، علاوه بر کشته شدن ۷۴ نفر، هزار و ۷۱۷ نفر نیز در تصادفات رانندگی جادهای مصدوم شدهاند.
تصادفات جادهای مشکلی عمده در حوزه بهداشت عمومی در سطح جهان است که باعث میلیونها جراحت، مرگ و ناتوانی و زیان هنگفت مالی به خصوص در کشورهای در حال توسعه و توسعهنیافته میشود.
سازمان بهداشت جهانی اعلام کرده ۹۲ درصد تلفات رانندگی در جادهها در کشورهای با درآمد پایین و متوسط اتفاق میافتد؛ اگرچه این کشورها حدود ۶۰ درصد وسایل نقلیه جهان را در اختیار دارند.
بر اساس آمارهای جهانی، ایران یکی از کشورهایی است که ناامنترین جادهها را دارد و هر سال بر اساس گزارشهای رسمی، هزاران نفر به ویژه در روزهای آغازین سال، جان خود را از دست میدهند.
آمار سازمان بهداشت جهانی نشان میدهد ایران «نسبت به جمعیت خود»، در میان کشورهای خاورمیانه آمار تلفات جادهای بالایی دارد.
سازمان بهداشت جهانی از نهادهای زیرمجموعه سازمان ملل متحد، عالیترین مرجع در زمینه آمارهای جهانی مربوط به تلفات جادهای است.
بر اساس آخرین گزارش منتشر شده در وبسایت این سازمان که مربوط به سال ۲۰۱۹ است، در آن سال میزان تلفات تصادفات جادهای در ایران ۱۷ هزار و ۸۰۳ نفر تخمین زده شده است.
در همین سال، ۱۰ هزار و ۷۲۶ نفر در جادههای عراق کشته شدند.
این آمار در همان سال برای کشور ایرلند ۱۵۳ نفر و برای اندونزی بیش از ۳۰ هزار نفر بوده است.

به گفته رییس پلیس راهور فرماندهی انتظامی، در سال ۱۴۰۲ شمار جانباختگان حوادث رانندگی در ایران تا کنون به ۱۷ هزار و ۱۷۷ نفر رسیده که ۴/۹ درصد نسبت به مدت مشابه پارسال افزایش داشته است.
بر اساس گزارش پلیس راهور، ۲۲/۹ درصد جانباختگان راننده، ۲۲/۷ درصد موتورسوار، ۲۴ درصد سرنشین و ۱۹/۶ درصد نیز عابران پیاده بودهاند.
به گفته تیمور حسینی، توجه نکردن به جلو، رعایت نکردن حق تقدم و ناتوانی در کنترل وسیله نقلیه، دلیل وقوع ۶۰ درصد تصادفات در ایران است.
۶۰ درصد از تصادفات در حریم ۳۰ کیلومتری شهرها رخ دادهاند.
حسینی به کیفیت پایین جادهها در ایران به عنوان عاملی در تصادفات جادهای اشاره نکرد.
فرماندهان پلیس ایران پیشتر نیز در مورد استاندارد نبودن و مشکلات فنی جادهها در ایران به عنوان عاملی در رخ دادن تصادفات سکوت کردهاند.
رییس پلیس راهور به مشکلات در رسیدگی فوری پزشکی به حادثهدیدگان اشاره کرد.
او گفت شش درصد از جانباختگان کسانی بودند که هنگام انتقال به بیمارستان جان باختند و ۴۳ درصد دیگر جانباختگان نیز در مراکز درمانی فوت شدند.
حسینی تاکید کرد: «تجهیز مراکز درمانی و بیمارستانها حتما باید مورد توجه قرار بگیرد.»
رییس پلیس راهور از خودروهای پراید، ساینا و پژو به عنوان ناامنترین خودروها در جادههای ایران نام برد.
موضوع کیفیت پایین خودروهای ساخت ایران در سالهای اخیر بارها مطرح شده و پلیس از آن به عنوان عاملی مهم در تصادفات یاد کرده است.
پیشتر علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی در سخنرانی برای گروهی از تولیدکنندگان گفت: «این همه حمایت در طول این سالها از صنعت خودرو در کشور شده، خب کیفیت خودرو خوب نیست، مردم ناراضیاند و درست هم میگویند.»
او افزود: «اعتراض مردم بهجا است. این صنعت نتوانسته رضایت مشتری را جلب کند.»
حسینی اردیبهشت امسال گفته بود: «در ۱۰ سال گذشته حتی بهاندازه یک درصد هم شاهد افزایش کیفیت خودروهای تولید داخل در راستای ایمنی و ارتقای ایمنی نبودهایم.»
علاوه بر کیفیت پایین تولید خودرو در ایران، فرسودگی خودروها نیز جادهها را ناامنتر کرده است.
به گفته رییس پلیس راهور، حدود ۹۰ درصد موتورسیکلتها و ۴۰ درصد خودروهای سواری در سن فرسودگی قرار دارند و بخشی از ناوگان عمومی نیز دچار فرسودگی است.

شماری از دستاندرکاران فرهنگ و هنر ایران با انتشار بیانیهای دادگاه متهمان قتل داریوش مهرجویی و همسرش وحیده محمدیفر را نمایشی، لاپوشانی نظاممند و پیاده کردن سناریوهای ساختگی خواندند. آنان تاکید کردند سکوت و بیتفاوتی، به استمرار سرکوب و ستم دامن میزند.
این بیانیه از مواجهه نهادهای حکومتی با پرونده قتل داریوش مهرجویی و وحیده محمدیفر انتقاد و تاکید کرد این روند نه مصداق پیگیری و نه دادرسی بود.
به گفته امضاکنندگان بیانیه که نام جمعی از چهرههای سرشناس فرهنگ و هنر ایران در میان آنان دیده میشود، روند بررسی پرونده نه به کشف حقیقت انجامید و نه توانست پاسخگوی پرسشها و تردیدهای به وجود آمده درباره قتل این دو هنرمند باشد.
داریوش مهرجویی، فیمساز و همسر نویسندهاش وحیده محمدیفر، شامگاه ۲۲ مهر سال جاری در ویلای شخصیشان در کرج به قتل رسیدند.
کمتر از یک هفته بعد، پلیس از شناسایی و بازداشت تمامی متهمان قتل این دو نفر خبر داد و دادگستری استان البرز، علت و انگیزه قتل را وجود اختلافات شخصی بین متهمان و مقتولان اعلام کرد.
قتل فجیع این سینماگر و همسر فیلمنامهنویس او واکنشهای متعددی در پی داشت و شماری از چهرههایی سیاسی و هنری، آن را شبیه قتلهای سیاسی-زنجیرهای دهه ۷۰ دانستند.
در جریان قتلهای زنجیرهای از سال ۱۳۶۹ تا سال ۱۳۷۷ داریوش فروهر و همسرش پروانه اسکندری، محمد مختاری، محمدجعفر پوینده، احمد تفضلی، حمید حاجیزاده و فرزند خردسالش کارون، علیاکبر سعیدی سیرجانی، احمد میرعلایی و شمار دیگری از دگراندیشان در ایران به شکلی فجیع کشته شدند.
اهالی فرهنگ و هنر در بیانیهای که روز جمعه ۲۵ اسفند منتشر شد دادگاه متهمان پرونده قتل مهرجویی و محمدیفر را «نمایشی، بر اساس اقرارهای متزلزل و زیر فشار» خواندند.
به گفته آنان، نهادهای حکومتی با لاپوشانی نظاممند و پیادهکردن سناریوهای ساختگی، از یکطرف جرمها را بر دوش «ناتوان عدهای بار کردند» و از سوی دیگر فضای عمومی را با انبوهی از شایعهها و روایتهای ساختگی انباشتند.
امضاکنندگان بیانیه، دامن زدن به ترس و بیتفاوتی در تاریخ معاصر ایران را «روالی دیرین و سیاقی پلید» خواندند که حقیقت و عدالت را به زیان شهروندان دادخواه و به سود قدرت، قربانی میکند.
آنها تاکید کردند برای چنین دادگاهی که با تکیه بر «تحقیقاتی ناقص، کیفرخواستی پُرایراد و با شتابی چشمگیر به کار خود پایان داد» هیچ مشروعیتی قائل نیستند.
روز ۲۳ بهمن، حسین فاضلی هریکندی، رییس دادگستری استان البرز اعلام کرد متهم ردیف اول این پرونده به اتهام قتل عمد به اعدام محکوم شده است.
این فرد به اتهام سرقت به ۲۰سال حبس، شلاق و دیه و به اتهام ورود به منزل بهصورت غیرقانونی و تهدید با چاقو به هشت سال حبس و شلاق محکوم شد.
به گفته فاضلی هریکندی، دادگاه متهمان ردیف دوم و سوم را به اتهام شروع به قتل و سرقت هر کدام به ۳۶ سال حبس، شلاق و دیه و متهم ردیف چهارم را با اتهام معاونت در شروع به قتل و سرقت، به هشت سال حبس محکوم کرد.
دادگاه رسیدگی به اتهامات متهمان این پرونده در روزهای ۲۷ و ۲۸ دی در شعبه اول دادگاه کیفری یک استان البرز برگزار شد.
پس از برگزاری جلسه نخست این دادگاه، روزنامه شرق در گزارشی نوشت متهم ردیف اول اتهام قتل را رد کرده و گفته: «به زور اعتراف کردم.»
پیش از این و در روز ۲۰ آذر، مانوش منوچهری، وکیل مونا مهرجویی، دختر مقتولین این پرونده، به کیفرخواست صادر شده علیه متهمان اعتراض کرده بود.
اکبر محمدیفر، برادر همسر مهرجویی بر این باور است که متهمان اصلی پرونده به دست فرد یا افراد دیگری اجیر شدهاند.
برادر وحیده محمدیفر پیش از این قتل این دو هنرمند را یک «اقدام ارعابی سازمانیافته و پیچیده» توصیف کرد. موضوعی که اهالی فرهنگ و هنر امضاکننده بیانیه هم به آن اشاره کردند و گفتند پایان «تلخ و پُردرد» زندگی مهرجویی و محمدیفر مظهر شرایط فاجعهباری است که دگراندیشان ایرانی سالهای سال است اسیر آن شدهاند.
آنها برای نمونه از بر دار شدن کیومرث پوراحمد و پرسشهای بیشماری که بیپاسخ ماند تا سرانجامِ دگراندیشانی یاد کردند که قربانی قتلهای سياسی يا «مرگهای مشکوک» شدند و دادخواهیشان با سرکوبی و فشار «مختومه» اعلام شد.
به گفته امضاکنندگان بیانیه، این نمونهها بیانگر الگویی است که در آن حذفهای «سازمان یافته و موذیانه» رخ میدهد و جنایتها با لاپوشانی دستگاه قضایی مخدوش میشوند.
آنها همراهی هنرمندان با جنبش «زن، زندگی، آزادی» را عامل برانگیختگی خشم و کینه نهادهای سرکوبگر حکومتی دانستند.
امضاکنندگان بیانیه در پایان گفتند در چنین شرایطی سکوت، بیتفاوتی و لاپوشانی تنها به سرخوردگی و انزوا میانجامد و به استمرار سرکوب و ستم دامن میزند.
آنان تاکید کردند که باید به اعتراض، افشاگری و دادخواهی مستمر ادامه داد.
بهرام بیضایی، داریوش آشوری، جعفر پناهی، علی رفیعی، پرویز صیاد، شبنم طلوعی، کتایون ریاحی، ترانه علیدوستی، بهمن فرمانآرا، پرستو فروهر، شهریار مندنیپور، عباس میلانی، صالح نجفی، شیرین نشاط، محمد یعقوبی و آذر نفیسی از جمله دهها امضاکننده این بیانیه هستند.
داریوش مهرجویی، متولد آذر ۱۳۱۸ و از برجستهترین فیلمسازان و نویسندگان سینمای ایران بود که به عنوان یکی از چهرههای جریان موسوم به موج نو از او یاد میشود.
فیلمهای گاو، آقای هالو، پستچی، دایره مینا، سنتوری، هامون، لیلا و پری، از مهمترین آثار او به شمار میروند.

حساب کاربری توماج صالحی در شبکه اجتماعی «ایکس» خبر داد که جلسه دادگاه این رپر زندانی، به اتهامات «نشر اکاذیب» و «دعوت به خشونت»، ۲۶ اسفند به صورت مجازی برگزار شده است. این حساب کاربری اضافه کرده «جلسه با دفاع محکم توماج از مواضع خودش به پایان رسید.»

جمعی از دستاندرکاران هنر و فرهنگ ایران، دادگاه متهمان قتل داریوش مهرجویی و وحیده محمدیفر را «نمایشی، لاپوشانی نظاممند و پیادهکردن سناریوهای ساختگی» خواندند و افزودند: «سکوت، بیتفاوتی و لاپوشانی تنها به سرخوردگی و انزوا میانجامد و به استمرار سرکوب و ستم دامن میزند.»