زخمی شدن ۴ نظامی اسرائیلی در جریان عملیات زمینی شبانه در خاک لبنان

اسرائیل تایید کرد کماندوهای این کشور شب گذشته در عملیاتی زمینی در داخل خاک لبنان شرکت کردند. چهار سرباز اسرائیلی در جریان این عملیات زخمی شدند.

اسرائیل تایید کرد کماندوهای این کشور شب گذشته در عملیاتی زمینی در داخل خاک لبنان شرکت کردند. چهار سرباز اسرائیلی در جریان این عملیات زخمی شدند.
وبسایت خبری واینت نوشت دلیل زخمی شدن این افراد انفجار بمب بوده است.
به گزارش واینت، این انفجار «چند ده یا چند صد متر درون خاک لبنان» رخ داد.
حزبالله لبنان در بیانیهای مسوولیت این انفجار را بر عهده گرفت و اعلام کرد مواد منفجره در خاک لبنان در نزدیکی مرز اسرائیل کار گذاشته شده بودند.
به گفته حزبالله، این انفجار در منطقهای در روبهروی کیبوتص ادمیت در شمال اسرائیل اتفاق افتاد.
وبسایت خبری تایمز اسرائیل جراحت یکی از سربازان آسیبدیده را جدی گزارش کرد.
شب گذشته جتهای جنگنده ارتش اسرائیل مواضع حزبالله را در مناطق صدیقین، مطموره، لبونه و عیتا الشعب در جنوب لبنان هدف قرار دادند.
ادامه درگیریها در نوار غزه و کرانه باختری رود اردن
ارتش اسرائیل اعلام کرد عملیات علیه شبهنظامیان فلسطینی در نزدیکی اردوگاه آوارگان النصیرات در مرکز نوار غزه ادامه دارد.
در جریان این عملیات، تعدادی از شبهنظامیان فلسطینی از پا درآمدند، ساختمانهای مورد استفاده حماس و جهاد اسلامی تخریب شدند و سربازان اسرائیلی توانستند مقادیری سلاح کشف و ضبط کنند.
نیروهای اسرائیلی ۱۵ شبهنظامی فلسطینی را نیز در جاده موسوم به «کریدور نتزاریم» کُشتند.
این کریدور منطقه بئری در جنوب اسرائیل را به ساحل غزه متصل میکند.
کریدور نتزاریم، ارتش اسرائیل را قادر میسازد عملیات خود را در شمال و مرکز غزه به انجام برساند، مانع از بازگشت فلسطینیان به منازل خود در شمال غزه میشود و به سازمانهای امدادی اجازه میدهد کمکهای بشردوستانه را مستقیما به شمال غزه برسانند.
وبسایت خبری تایمز اسرائیل نوشت نیروهای پلیس مرزی این کشور صبح دوشنبه ۲۷ فروردین یک فلسطینی تحت تعقیب را در نابلس در کرانه باختری بازداشت کردند.
در پی اعتراض گروهی از فلسطینیان به این اقدام، نیروهای اسرائیلی به روی معترضان آتش گشودند که در پی آن، یک فلسطینی کشته و یک تن دیگر زخمی شد.
پلیس اسرائیل اعلام کرد فرد کشته شده به سوی ماموران وسیلهای انفجاری پرتاب کرده بود.
افزایش میزان ورود کمکهای بشردوستانه به نوار غزه
جان کربی، سخنگوی شورای امنیت ملی ایالات متحده اعلام کرد ورود کمکهای بشردوستانه به نوار غزه طی چند روز گذشته به میزان قابل توجهی افزایش یافته است.
او این موضوع را مهم ارزیابی کرد و گفت این روند باید ادامه یابد.
به گفته کربی، در این چند روز بیش از دو هزار کامیون حامل کمکهای بشردوستانه وارد غزه شدند که از این تعداد، ۱۰۰ کامیون در ۲۴ ساعت گذشته اجازه ورود به این منطقه را یافتند.

به نظر میرسد اسرائیل به دنبال فشارهای گسترده جامعه بینالمللی و افزایش نگرانیها از وخامت اوضاع انسانی در غزه، فرآیند کمکرسانی به این منطقه را تسریع کرده است.
سازمان ملل متحد روز ۲۸ اسفند هشدار داد حدود یک میلیون و ۱۰۰ هزار نفر از فلسطینیان در سراسر غزه، از نظر دسترسی به مواد غذایی در شرایط «فاجعهباری» به سر میبرند.
این سازمان از احتمال وقوع قحطی قریبالوقوع در شمال غزه خبر داد.

بر اساس یک سند «خیلی محرمانه» که از سوی وحید بهشتی، فعال سیاسی مخالف جمهوری اسلامی افشا شده، سپاه پاسداران به دنبال هدایت و تاثیرگذاری بر کارزاری بینالمللی بوده که هدف آن ضربه زدن به اقتصاد جهانی در اعتراض به اسرائیل و حمایت از فلسطینیان اعلام شده است.
این سند که به امضای محمد کاظمی، معاون فرمانده کل و رییس سازمان اطلاعات سپاه رسیده، خطاب به محمد ساجدیفر، معاون فرهنگی و عملیات روانی این نهاد نظامی نوشته شده است.
عنوان این نامه که تاریخ آن به ۲۱ اسفند سال گذشته برمیگردد، «حمایت و تشویق اقدامات فلسطینی در جهت انزوای سیاسی رژیم صهیونیست» است.
در این نامه آمده است: «با توجه به تحولات اخیر در مساله فلسطین و تاثیرات روانی عملیات "طوفان الاقصی" بر جوامع فلسطینی در کشورهای اروپایی و آمریکا، مقرر شد اقدامات حمایتی قابل توجهی از راهپیماییهای ۱۵ آوریل و غیر منظور را با هدف منجر به انزوای سیاسی انجام شود.» (عین جملات در متن نامه)
طوفان الاقصی عنوانی است که حماس و حامیانش برای اشاره به عملیات مرگبار شبهنظامیان فلسطینی علیه اسرائیل در روز ۱۵ مهر (هفتم اکتبر) از آن استفاده میکنند.
بهشتی با انتشار این سند در صفحه شخصی خود در رسانه اجتماعی ایکس نوشت که افرادی «به بهانه حمایت از فلسطینیان» قصد دارند روز ۱۵ آوریل (دوشنبه ۲۷ فروردین)، «نظم عمومی را در اروپا، آمریکا، استرالیا و آسیا مختل کنند».
بهشتی ویدیویی را که برای تبلیغ این کارزار تولید شده است در صفحه خود به اشتراک گذاشت.
این ویدیو اعلام میکند مردم روز ۱۵ آوریل در چهار قاره جهان «گذرگاههای تجاری را مسدود و اقتصاد جهانی را مختل خواهند کرد».
بر اساس این ویدیو، تا کنون دستکم ۳۰ شهر به این کارزار هماهنگ پیوستهاند.
این ویدیو به حملات صورت گرفته به یمن با هدف بازگرداندن امنیت به مسیرهای تجارت جهانی اشاره کرده و میگوید: «زمان آن فرا رسیده است که جبهههای جدیدی علیه ماشین جنگی صهیونیستی باز کنیم.»
علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی، روز ۱۰ آبان ۱۴۰۲ بر ضرورت توقف صدور نفت و ارزاق به اسرائیل تاکید کرد و از دولتهای اسلامی خواست با اسرائیل همکاری اقتصادی نکنند.
در پی اظهارات خامنهای، حوثیهای یمن، از گروههای نیابتی ایران، حملات خود را به کشتیهای بینالمللی در دریای سرخ، تنگه بابالمندب و خلیج عدن آغاز کردند و امنیت دریانوردی را در منطقه به خطر انداختند.
به دنبال شدت گرفتن این حملات، ایالات متحده یک نیروی دریایی چندملیتی را به منظور محافظت از کشتیهای تجاری در دریای سرخ شکل داد.
آمریکا و بریتانیا از دی ماه سال گذشته در پاسخ به عملیات حوثیها، مواضع این گروه را در نقاط مختلف یمن در چندین نوبت هدف قرار دادند.

بهشتی در ادامه مطلب خود در ایکس نوشت که کارزار ۱۵ آوریل یک «جنبش سیاسی» است که قصد ایجاد هرج و مرج و بیثباتی هر چه بیشتر را دارد و این دقیقا همان اهداف جمهوری اسلامی به شمار میرود.
او افزود فراخوان اختلال در اقتصاد جهانی در راستای مقاصد حکومت ایران است و به همین دلیل، نباید تعجب کرد که سازمان اطلاعات سپاه پاسداران در هدایت آن نقش ایفا میکند.
این فعال سیاسی از مواضع برخی کشورهای غربی در برابر جمهوری اسلامی انتقاد کرد و گفت رویکرد سهلگیرانه در قبال تهران، ارزشها، نظم عمومی و ثبات را در غرب در معرض خطری جدی قرار داده است.
او نسبت به نفوذ عوامل سپاه پاسداران در جوامع غربی هشدار داد و بر لزوم قرار گرفتن نام این نهاد نظامی در فهرست گروههای تروریستی تاکید کرد.
پلیس بریتانیا روز پنجم آبان سال گذشته اعلام کرد جمهوری اسلامی در حال بهرهبرداری از اعتراضات طرفداران فلسطینیها در بریتانیا است.
روزنامه تایمز بریتانیا روز ۱۲ آبان در گزارشی به ابعاد فعالیتهای گروههای مرتبط با جمهوری اسلامی در تظاهرات طرفداران فلسطین در لندن پرداخت و نوشت حامیان حکومت ایران در این تظاهرات، اعلامیههایی را پخش کردند که در آنها به اظهارات علی خامنهای برای «نابودی اسرائیل» استناد شده بود.

روزنامه نیویورکتایمز روز یکشنبه ۲۶ فروردین نوشت اسرائیل از دو سامانه دفاعی «گنبد آهنین» و «پیکان-۳» برای رهگیری بیش از ۳۰۰ پهپاد، موشک کروز و موشک بالستیک در جریان حمله اخیر جمهوری اسلامی استفاده کرد. این نشریه به ارائه توضیحاتی درباره این سامانهها پرداخت.
گنبد آهنین
به گزارش نیویورکتایمز، این سامانه میتواند بسیاری از انواع راکت را که متوقف کردن آنها به دلیل قوس بلندشان دشوار است، رهگیری کند.
گنبد آهنین از سال ۲۰۱۱ فعالیت خود را آغاز کرد و اولین آزمون خود را در جریان جنگ هشت روزه با گروه حماس در نوامبر ۲۰۱۴ پشت سر گذاشت.
شبهنظامیان فلسطینی در آن مقطع حدود هزار و ۵۰۰ راکت به سوی اسرائیل شلیک کردند.
مقامهای اسرائیلی گفتند ضریب موفقیت گنبد آهنین در دفع حملات راکتی حماس ۹۰ درصد بوده اما برخی متخصصان در آن زمان با دیده شک به این آمار مینگریستند.
رهگیرهای این سامانه که بیش از ۱۵ سانتیمتر عرض و حدود سه متر طول دارند، برای هدف قرار دادن راکتهای کوتاهبرد به حسگرهای مینیاتوری و هدایت کامپیوتری مجهز هستند.
رهگیرهای بزرگتر ارتش اسرائیل، نظیر سامانههای پاتریوت و پیکان، میتوانند مسافت بیشتری را برای هدف قرار دادن تهدیدهای عظیمتر طی کنند.
گنبد آهنین در سال ۲۰۲۱ بهروز رسانی شد اما جزییات تغییرات اعمال شده در آن در اختیار عموم قرار نگرفت.
نیویورکتایمز به نقل از یک مقام آمریکایی نوشت پس از تهاجم مرگبار حماس در روز ۱۵ مهر (هفتم اکتبر)، اسرائیل از ایالات متحده خواست مهمات هدایتشونده بیشتری برای هواپیماهای جنگی و رهگیرهای بیشتری برای سامانه دفاعی گنبد آهنین در اختیار اسرائیل قرار دهد.
پس از افزایش قابل توجه آمار تلفات غیرنظامیان در نوار غزه، دموکراتها از جو بایدن، رییسجمهوری آمریکا خواستند ارسال تسلیحات به اسرائیل را متوقف یا ادامه آن را مشروط به رعایت برخی موارد از سوی دولت اسرائیل کند.
بایدن اخیرا تایید کرد در صورت بیتوجهی اسرائیل به درخواستهای آمریکا مبنی بر ضرورت محافظت از غیرنظامیان در غزه، واشینگتن ممکن است برای فروش برخی سلاحها به اسرائیل محدودیتهایی وضع کند.
او همزمان گفت این محدودیتهای احتمالی هیچگاه شامل تجهیزات دفاعی مانند سامانه گنبد آهنین نخواهد شد.
بنا بر اعلام وزارت بهداشت حماس، از زمان آغاز جنگ کنونی بیش از ۳۳ هزار و ۷۰۰ فلسطینی در نوار غزه کشته و ۷۶ هزار تن زخمی شدهاند.
پیکان-۳
این سامانه بالاترین سطح از سیستم دفاعی چند لایه اسرائیل محسوب میشود و برای دفع موشکهای بالستیک مجهز به کلاهکهای هستهای یا غیرمتعارف در خارج از جو زمین طراحی شده است.
دانیل هاگاری، سخنگوی ارتش اسرائیل روز ۲۶ فروردین گفت پیکان-۳ تواناییهای خود را در برابر تعداد قابل توجهی از موشکهای ایران به اثبات رساند.
کمال پنحاسی، سخنگوی فارسیزبان ارتش اسرائیل نیز اعلام کرد هیچ پهپاد یا موشک کروزی در خاک اسرائیل نفوذ نکرده است.
پیکان-۳ محصول مشترک شرکت بوئینگ آمریکا و صنایع حوزه هوافضا متعلق به دولت اسرائیل است و نهادهای دفاع موشکی دو کشور برای طراحی و راهاندازی آن با یکدیگر همکاری کردند.
به گزارش نیویورکتایمز، ایالات متحده بخش بزرگی از بودجه مورد نیاز برای توسعه پیکان-۳ را تامین کرد.
این سامانه در سال ۲۰۱۵ آزمایش و موفق شد یک موشک را که خارج از جو زمین در حال حرکت بود، رهگیری کند.
مقامهای اسرائیلی میگویند پیکان-۳ مدل تکامل یافته پیکان-۲ به شمار میرود و در مقایسه با سامانه قدیمیتر، سریعتر و از قدرت مانور بیشتری برخوردار است.
اسرائیل در ماه اوت سال گذشته میلادی خبر داد ایالات متحده با درخواست این کشور برای فروش پیکان-۳ در قالب توافقی ۳/۵ میلیارد دلاری به آلمان موافقت کرده است.
سلاحهای مورد استفاده حکومت ایران برای حمله به اسرائیل
جمهوری اسلامی از پهپادهای انتحاری شاهد-۱۳۶، موشکهای بالستیک و موشکهای کروز برای حمله به اسرائیل استفاده کرد.
به گفته رسانههای داخلی، هر چند سپاه پاسداران پیشتر از شاهد-۱۳۶ برای حمله به مواضع گروههای کُرد در اقلیم کردستان عراق بهره برده بود اما این پهپاد مثلثیشکل برای اولین بار شامگاه شنبه ۲۵ فروردین در تعداد بالا و بُرد بیش از هزار کیلومتر به کار گرفته شد.
هزینه تولید هر فروند از این پهپادها بین ۲۰ تا ۵۰ هزار دلار برآورد شده است.

شاهد-۱۳۶ که سپاه پاسداران سال ۱۳۹۹ از آن رونمایی کرد، بدنهای به عرض ۲/۵ متر و طول ۳/۵ متر دارد که به دلیل ساخته شدن از مواد مرکب، از قابلیت جذب امواج راداری نیز برخوردار است.
سر جنگی این پهپاد ۵۰ کیلوگرم وزن دارد که ۴۱ کیلوگرم از آن وزن مواد منفجره است.
خبرگزاری فارس، وابسته به سپاه پاسداران، در گزارشی که شهریور ۱۴۰۲ منتشر شد، «قیمت اقتصادی» و «میزان تخریب» شاهد-۱۳۶ را از موارد متمایزکننده این پهپاد برشمرد و گفت تا کنون سه کشور چین، تایوان و ترکیه از این مدل کپیبرداری کردهاند.
جمهوری اسلامی علاوه بر پهپاد شاهد-۱۳۶، از موشکهای بالستیک و کروز نیز برای هدف قرار دادن اسرائیل بهره گرفت.
مسیر حرکت موشکهای بالستیک به مانند منجنیقهای به کار رفته در جنگهای گذشته است؛ بدین ترتیب که ابتدا موشک با استفاده از سوخت، خود را به بالاترین ارتفاع ممکن میرساند و پس از اینکه سوختش تمام شد، بر اثر جاذبه زمین، از ارتفاع چند صد کیلومتری روی هدف سقوط میکند و میتواند به دلیل سرعت بالای خود، قدرت تخریب قابل توجهی داشته باشند.
موشک کروز اما از سرعت و ظرفیت کمتری در مقایسه با موشک بالستیک برخوردار است.
نقطه قوت موشک کروز پرواز در ارتفاع پایین است که آن را قادر میسازد به دور از چشم رادارها تا چند هزار کیلومتر را با سرعت مافوق صوت یا نزدیک به صوت طی کند و با غافلگیری به هدف خود ضربه بزند.
موشک کروز مانند هواپیما در هوا پرواز میکند و کلاهک جنگی بخشی از بدنه آن به شمار میرود.

موساد در بیانیهای اعلام کرد در پی حمله شب گذشته جمهوری اسلامی به اسرائیل، گروه حماس آخرین طرح پیشنهادی میانجیگران را برای برقراری آتشبس در منطقه رد کرده است.
به گزارش وبسایت خبری بلومبرگ در روز یکشنبه ۲۶ فروردین، موساد معتقد است یحیی سنوار، رهبر حماس در نوار غزه، قصد ادامه سوءاستفاده از تنشهای پیش آمده میان ایران و اسرائیل را دارد.
موساد سنوار را متهم کرد عزمی برای دستیابی به توافقی به منظور بهبود شرایط انسانی در غزه و آزادی گروگانهای اسرائیلی ندارد.
جمهوری اسلامی شب گذشته با بیش از ۳۰۰ موشک و پهپاد به اسرائیل حمله کرد.
حماس در بیانیهای از این اقدام تهران حمایت و اعلام کرد «حق طبیعی» مردم و کشورهای خاورمیانه است که از خود در برابر «تجاوزات صهیونیستی» دفاع کنند.
به گفته دانیل هاگاری، سخنگوی ارتش اسرائیل، ۹۹ درصد از پرتابههای ایران از سوی سامانههای دفاعی اسرائیل و متحدان آن رهگیری و ساقط شدند.
این در حالی است که رسانههای حکومتی در ایران عملیات نظامی شب گذشته را «موفقیتآمیز» خواندند و حتی تعدادی از طرفداران جمهوری اسلامی جشن خیابانی بر پا کردند.
شبکه خبری المنار، وابسته به حزبالله لبنان اعلام کرد ۱۵ موشک جمهوری اسلامی مستقیما به پایگاه هوایی نواتیم در جنوب اسرائیل اصابت کردند و این پایگاه را از کار انداختند.
در سوی مقابل، ارتش اسرائیل ساعاتی پیش ویدیویی از فرود یک هواپیمای اف۳۵ در پایگاه نواتیم پس از حملات جمهوری اسلامی به اشتراگ گذاشت که نشان دهنده ادامه فعالیتهای این پایگاه است.
به گفته رسانههای حکومتی، اسرائیل از این پایگاه برای حمله به کنسولگری جمهوری اسلامی در دمشق استفاده کرده بود.
در این حمله که روز ۱۳ فروردین انجام گرفت، هفت عضو سپاه پاسداران، از جمله محمدرضا زاهدی، فرمانده نیروی قدس سپاه در سوریه و لبنان و محمدهادی حاجیرحیمی، معاون او کشته شدند.
در بیانیه موساد که از سوی دفتر نخستوزیری اسرائیل منتشر شد، آمده است این کشور در جریان مذاکرات آتشبس، انعطافپذیری زیادی از خود نشان داد.
موساد به نمایندگی از اسرائیل در این مذاکرات که با میانجیگری ایالات متحده، قطر و مصر در قاهره برگزار شد، شرکت کرده بود.
پیشتر برخی گزارشها از پیشرفت در گفتوگوهای قاهره حکایت داشتند.
یسرائیل کاتز، وزیر امور خارجه اسرائیل هفته گذشته اعلام کرد مذاکرات به نقطه حساسی رسیده و او بیش از پیش نسبت به موفقیت آن «خوشبین» است.
در جریان تهاجم مرگبار حماس به جنوب اسرائیل در روز ۱۵ مهر (هفتم اکتبر)، حدود هزار و ۲۰۰ اسرائیلی جان خود را از دست دادند و ۲۵۰ تن دیگر ربوده شدند.
اسرائیل در پاسخ به این حمله، به عملیات نظامی در نوار غزه دست زد که بر اساس آمار وزارت بهداشت حماس، تا کنون بیش از ۳۳ هزار کشته بر جای گذاشته و بحران انسانی گستردهای به وجود آورده است.

بیم آن میرود حمله احتمالی اسرائیل به رفح در جنوب غزه، به وخیمتر شدن اوضاع انسانی در این منطقه بینجامد.
بیش از یک میلیون آواره فلسطینی برای در امان ماندن از خشونتها در نقاط مختلف غزه، در رفح پناه گرفتهاند.

خانوادههای گروگانهای اسرائیلی روز جمعه مقابل شعبه سفارت آمریکا در تلآویو تظاهرات کردند. تظاهرات دیگری نیز همزمان در نزدیکی مرز غزه برگزار شد که در جریان آن شرکتکنندگان خواستار آزادی فوری گروگانها شدند.
خانوادههای گروگانها عصر شنبه ۲۵ فروردین دوباره در تلآویو برای آزادی گروگانها تظاهرات کردند.
این خانوادهها روز جمعه با پوشیدن لباسهایی که یادآور پوشش بردگان یهودی در مصر بود، از دولت اسرائیل خواستند برای دستیابی به توافقی به منظور آزادی گروگانها، تلاش بیشتری کند.
بر اساس گزارش تایمز اسرائیل، صدها نفر روز جمعه در نزدیکی کیبوتص اوریم در جنوب اسرائیل و نزدیک مرز با غزه، تظاهرات کردند.
هنوز ۱۲۹ مرد، زن و کودک که در جریان حمله هفتم اکتبر حماس به جنوب اسرائیل به گروگان گرفته شدند، در نوار غزه به سر میبرند.
در جریان این حمله بیش از ۲۵۰ نفر گروگان گرفته شدند که تعدادی از آنان تا کنون آزاد شدهاند و تعدادی دیگر نیز در اسارت جان باختهاند.
تظاهرکنندگان پوسترهایی به دست گرفتند که اعداد مربوط به ۱۸۹ روز اسارت گروگانها و همچنین عکسهایی از ربودهشدگان را بر خود داشتند.
مسیر این راهپیمایی سه کیلومتر بود.
یکی از اعضای خانوادههای گروگانها که در این تظاهرات شرکت داشت، گفت که شش ماه پس از حمله حماس، اینکه گروگانها هنوز به خانه بازنگشتهاند، یک شکست وحشتناک برای دولت اسرائیل است.
او خطاب به تظاهرکنندگان با اشاره به یک عید یهودیان که نزدیک است، گفت: «از نخستوزیر میخواهم بگوید دیگر بس است.»
بر اساس نظرسنجی هفته گذشته شبکه ۱۲ تلویزیون اسرائیل، شش ماه بعد از حمله حماس، اکثریت اسرائیلیها معتقدند دولت آنها برای آزادی گروگانهایی که هنوز در غزه اسیر هستند، به اندازه کافی تلاش نکرده است.
نزدیک به یک هفته است پیشنهاد آتشبس شامل تبادل گروگانها در برابر زندانیان فلسطینی از سوی مقامهای حماس و طرف اسرائیلی بررسی شده اما هنوز هیچ پیشرفت ملموسی در این زمینه وجود ندارد.
در نوار غزه، وزارت بهداشت دولت حماس روز شنبه اعلام کرد از هفتم اکتبر تا کنون، ۳۳ هزار و ۶۸۶ فلسطینی در حمله به غزه کشته شدهاند.
بر اساس گزارش این وزارتخانه، در همین مدت ۷۶ هزار و ۳۰۹ نفر دیگر نیز زخمی شدهاند.
در بیانیه این وزارتخانه آمده است طی ۲۴ ساعت گذشته، ۵۲ فلسطینی کشته و ۹۵ نفر زخمی شدهاند.
همزمان، تنشها در شمال اسرائیل و در مرز لبنان همچنان ادامه دارد.
گروه شبهنظامی حزبالله لبنان تحت حمایت جمهوری اسلامی روز جمعه اعلام کرد در پاسخ به حملات اسرائیل در جنوب لبنان، «دهها موشک» را به مواضع اسرائیل شلیک کرده است.
ارتش اسرائیل این حمله را تایید و اعلام کرد برخی از موشکها نابود شدند.
ارتش اسرائیل از رهگیری دو پهپاد انفجاری حزبالله نیز خبر داد و افزود که «هیچ آسیبی» گزارش نشده است.

شورای امنیت سازمان ملل دوشنبه هشتم آوریل، درخواست رسمی فلسطین برای «عضویت کامل» در سازمان ملل را به «کمیته عضویت» ارجاع داد. این درخواست در میانه جنگ غزه و پس از گذشت ۱۳ سال از اقدام قبلی نمایندگی فلسطین مطرح شده است.
در این یادداشت تلاش میشود به این چند پرسش پاسخ داده شود.
در حال حاضر وضعیت حقوقی فلسطین در سازمان ملل چیست؟ چه موانع و مراحلی برای پذیرش فلسطین، بهعنوان یک «دولت» با «عضویت کامل» وجود دارد؟ و در شرایطی که جنگ غزه همچنان ادامه دارد و هیچ چشمانداز روشنی هم از خروج نیروهای اسرائیلی یا زمینه تشکیل کشور مستقل فلسطین وجود ندارد، آیا رد یا قبول این درخواست میتواند تغییر خاصی در وضعیت ایجاد کند؟
وضعیت حقوقی فلسطین در سازمان ملل
مجمع عمومی سازمان ملل در سال ۲۰۱۲، برای نخستین بار از فلسطین بهعنوان «دولت» نام برد.
در ۲۹ نوامبر سال ۲۰۱۲، مجمع عمومی با ۱۳۸ رای موافق در برابر ۹ رای مخالف، از جمله رای مخالف ایالات متحده آمریکا، قطعنامه شماره GA/11317 را تصویب کرد. در این قطعنامه، وضعیت یا جایگاه حقوقی- دیپلماتیک فلسطین ارتقا یافت و از فلسطین بهعنوان «دولت ناظر غیرعضو» (Non-Member Observer State) یاد شد.
پیشتر، در سال ۱۹۷۴ سازمان آزادیبخش فلسطین (ساف) به رهبری یاسر عرفات، بهعنوان «نهاد ناظر» در سازمان ملل به رسمیت شناخته شده بود.
نکته محوری این است که هرچند فلسطین همچنان در سازمان ملل «عضو ناظر» محسوب میشود اما وضعیتش «دولت» است و نه «تشکیلات». این نکته صرفا به لحاظ «حقوقی» و «رسانهای» مهم است و بهلحاظ «سیاسی» اهمیت چندانی ندارد که در ادامه توضیح داده خواهد شد.
اگر برای لحظهای موازنه نیروها را کنار بگذاریم، واقعیت این است که وضعیت حقوقی فلسطین در سازمان ملل، شبیه دولت واتیکان است که هرچند به طور رسمی عضو سازمان ملل نیست، اما بهعنوان عضو «ناظر»، بدون داشتن حق رای، در نشستها و گردهماییها حضور دارد.
اگر به اسناد، عناوین و اعلانهای رسمی مجمع عمومی سازمان ملل هم دقت کنیم از فلسطین به عنوان دولت (State) نام برده میشود. بنابراین استفاده مکرر از عنوان «تشکیلات خودگردان فلسطین» دستکم از سال ۲۰۱۲ دقیق نیست و توجیه حقوقی ندارد.
پیشینه درخواست عضویت فلسطین
تقریبا یک سال قبل از آن که در نوامبر سال ۲۰۱۲ مجمع عمومی سازمان ملل وضعیت حقوقی فلسطین را بهعنوان «دولت ناظر» معرفی کند، نمایندگی فلسطین برای عضویت کامل در این نهاد بینالمللی اقدام کرده بود.
با این حال در آن مقطع، یعنی در سپتامبر سال ۲۰۱۱، پیگیری این درخواست حقوقی بهدلیل احتمال استفاده دولت وقت آمریکا از حق وتو متوقف ماند.
پس از گذشت تقریبا ۱۳ سال، هفته پیش ریاض منصور، سفیر و ریيس هیات نمایندگی فلسطین در سازمان ملل، در نامهای خطاب به ریاست دورهای شورای امنیت سازمان ملل، خواهان به جریان افتادن دوباره پرونده عضویت فلسطین شد. این درخواست از حمایت اتحادیه عرب، کشورها عضو سازمان کنفرانس اسلامی و جنبش عدم تعهد برخوردار است.
به تازگی پدرو سانچز، نخستوزیر سوسیالیست اسپانیا نیز اعلام کرده کشورش تا ماه ژوئیه دولت مستقل فلسطین را بهرسمیت میشناسد. سه کشور اروپایی دیگر، یعنی مالت، ایرلند و اسلوونی نیز پیشتر مواضع مشابهی داشتهاند.
این کشورها میگویند مناطق کرانه غربی رود اردن و نوار غزه را بخشی از کشور مستقل فلسطین میدانند و بهرسمیت شناختن دولت فلسطین در راستای پیشبرد راهحل تشکیل دو کشور مستقل است. ایالات متحده، اتحادیه اروپا و کشورهای عرب منطقه نیز از پیشبرد راهحل تشکیل دو کشور مستقل حمایت میکنند.
شرایط حقوقی عضو تازه
برابر مفاد منشور و اسناد سازمان ملل، برای این که فلسطین بهعنوان یک دولت عضو رسمی و کامل سازمان ملل شود، شرایط و مراحل مشخصی وجود دارد:
اول این که درخواست فلسطین باید از حمایت اکثریت اعضای شورای امنیت برخوردار شود و هیچ یک از اعضای دائم نیز با آن مخالفت نکند. به این معنا که درخواست عضویت فلسطین نباید وتو شود.
در میان اعضای دائم، در درجه نخست موضع ایالات متحده و سپس متحدان اروپایی واشنگتن مهم است. چرا که روسیه و چین پیشتر فلسطین را بهعنوان «دولت» به رسمیت شناختهاند و از راهحل تشکیل دو کشور مستقل هم حمایت میکنند.
برابر مقررات، پس از تایید شورای امنیت، درخواست عضویت دولت فلسطین باید در مجمع عمومی بررسی و در نهایت دوسوم اعضا با آن موافقت کنند. درباره درخواست عضویت فلسطین، با توجه به جهتگیریهای پیشین و قطعنامههای قبلی مجمع عمومی، این مرحله آسان بهنظر میرسد.
در کنار این موارد، دو شرط ضمنی دیگر نیز وجود دارد: اول این که عضو جدید باید به صلح منطقهای و بینالمللی متعهد باشد و دیگر این که بتواند نشان دهد قدرت و اراده لازم برای اجرای مفاد منشور سازمان ملل را دارد.
سوال اصلی و امید بیاساس
بهگفته رییس دورهای شورای امنیت، نشست تصمیمگیری درباره عضویت کامل فلسطین در ماه میلادی جاری برگزار میشود.
حتی اگر کاخ سفید، با توجه به شکاف فعلی میان دولت بایدن و نتانیاهو یا فضای ایجادشده بعد از هفت ماه جنگ و درگیری در نوار غزه، با درخواست عضویت کامل فلسطین همراه شود و در نهایت فلسطین عضو کامل سازمان ملل شود، آیا این موضوع میتواند تغییر معناداری در وضعیت ایجاد کند؟
به باور نگارنده پذیرش فلسطین بهعنوان یک عضو دائم در سازمان ملل کارکردهای سیاسی خیلی محدودی خواهد داشت.
همین الان، از میان ۱۹۴ کشور عضو سازمان ملل، ۱۴۰ کشور جهان، فلسطین را بهعنوان یک «دولت» به رسمیت میشناسند. از این مهمتر، بیش از یک دهه است که با تصویب قطعنامه ۱۱۳۱۷ مجمع عمومی در سال ۲۰۱۲ وضعیف یا جایگاه حقوقی- دیپلماتیک فلسطین به عنوان «دولت» پذیرفته شده است. اما آیا تغییر خاصی در وضعیت مردم فلسطین یا صلح و امنیت در منطقه ایجاد شده است؟
واقعیت این است که مساله اصلی، پذیرش یا عدم پذیرش «دولت» فلسطین نیست. مساله اصلی چگونگی فراهم شدن زمینههای عینی تشکیل «کشور» فلسطین است.
البته که در این میان میتوان یک وضعیت مطلوب یا «آرمانی» هم متصور شد؛ و آن تشکیل یک کشور واحد سکولارِ فلسطینی-اسرائیلی با تضمین حقوق برابر تمامی ساکنان، بدون توجه به هویتهای زبانی، مذهبی یا پیشینههای تاریخی است. ایده و راهکاری قدیمی است که با توجه به شرایط امروز منطقه صرفا یک «خیالپردازی» بهحساب میآید.