رییس شبکه بهداشت بویراحمد: کسانی که خودکشی کرده‌اند نباید مراسم ترحیم داشته باشند

کانال تلگرامی «خبرنامه دانشگاه صنعتی امیرکبیر» با اعلام این خبر نوشت که از صبح یک‌شنبه دانشکده‌های مهندسی کامپیوتر، مهندسی انرژی، مهندسی صنایع، مهندسی نساجی، ریاضی و علوم کامپیوتر در اعتصاب سراسری قرار گرفتند و تعداد چشم‌گیری از کلاس‌ها در دانشکده‌های مهندسی پزشکی، مهندسی شیمی و مهندسی دریا تشکیل نشده است.

این اعتصاب به دنبال صدور فراخوانی از سوی گروه‌های دانشجویی مبنی بر اعتصاب کلاس و حضور نیافتن در کلاس‌ها در روزهای دوم و سوم اردیبهشت شکل گرفته است.

در فراخوان صادرشده با تاکید بر اینکه «هویت دانشگاه وابسته به حضور دانشجو است» از دانشجویان خواسته شد، در شرایطی که دانشگاه حقوق بنیادین دانشجویان را به رسمیت نشناخته، از اعتبار بخشیدن به آن و حضور خود در کلاس‌های درس خودداری کنند.

صادرکنندگان این فراخوان با اشاره به محروم شدن تعداد زیادی از هم‌کلاسی‌هایشان از حضور در دانشگاه، تاکید کردند که اگر امروز از آن‌ها حمایت نشود فردا دیگر دانشجویان هم نمی‌توانند وارد دانشگاه شوند.

ایران‌اینترنشنال روز شنبه اول اردیبهشت در گزارشی نوشت که هم‌زمان با افرایش فشار جمهوری اسلامی بر زنان در خیابان‌ها، دانشجویان در شهرهای مختلف کشور از تشدید برخورد با خود به بهانه رعایت نکردن حجاب اجباری خبر می‌دهند.

ویدیوها و گزارش‌های رسیده به ایران اینترنشنال نشان می‌داد روز شنبه اول اردیبهشت‌‌ماه، ماموران حراست دانشگاه امیرکبیر تهران، دانشجویان دختر و پسر را به دلیل نوع پوشش به دانشگاه راه ندادند. ماموران حراست به دانشجویان دختر گفتند تنها با چادر یا مانتویی که تا زیر زانویشان را پوشانده باشد، اجازه ورود به دانشگاه داده خواهد شد.

یکی از دانشجویانی که ماموران مانع از ورود او به دانشگاه شده‌ بودند گفته بود به «مانتوی آزمایشگاهی» او هم ایراد گرفته‌اند.

دانشجوی دیگری در مورد محدودیت‌های ایجادشده برای ورود به دانشگاه گفته بود که ماموران حراست به پسرهایی که تی‌شرت یا لباس آستین‌کوتاه و لباس اسپرت پوشیده بودند، اجازه ورود ندادند.

جمهوری اسلامی از صبح روز شنبه ۲۵ فروردین با اجرای طرحی موسوم به «نور» بار دیگر حضور نیروهای انتظامی، بسیج و ماموران لباس‌ شخصی را برای مبارزه با زنانی که زیر بار حجاب اجباری نمی‌روند، افزایش داد.

از آغاز اجرای این طرح، گزارش‌های متعددی درباره برخورد خشونت‌آمیز ماموران با مخالفان حجاب اجباری منتشر شده است.

با وجود تلاش حکومت برای سرکوب نافرمانی مدنی زنان با وضع قوانین مختلف، جریمه‌های سنگین و برخوردهای خشن، زنان زیادی در نزدیک به دو سال گذشته بدون حجاب اجباری در اماکن عمومی ظاهر می‌شوند.

در متن کارزار برای جلوگیری از تخریب پارک قیطریه خطاب به مقام‌های جمهوری اسلامی هشدار داده شده است: «با وجود آلودگی شدید هوای تهران و نیاز این شهر به وجود درختان، این کار عواقب جبران‌ناپذیری دارد.»

در هفته‌های اخیر و با وجود اعتراض گسترده شهروندان، کارشناسان و فعالان حوزه‌های مختلف به ساخت مسجد در پارک قیطریه، اعضای شورای شهر تهران بر تصمیم خود در این رابطه پافشاری می‌کنند.

در این کارزار با اشاره به تراکم بالای جمعیت در تهران و کمبود پارک و فضای سبز نوشته شده است: «در سال‌های اخیر شهرداری نه تنها عمل موثری در این راستا نکرده، بلکه به طور گسترده اقدام به قلع و قمع درختان در نقاط مختلف تهران، از جمله بوستان زعفرانیه، باغ گیاه‌شناسی ملی، پارک چیتگر، کاخ سعدآباد و هم‌اکنون نیز قصد تخریب پارک تاریخی قیطریه را با وجود درختان کهن‌سال دارد.»

کارزار درخواست برای جلوگیری از تخریب پارک قیطریه تاکید کرده که شهروندان پایتخت ایران «از افسردگی رنج می‌برند و وجود ساختمان‌های بی‌قواره، ازدحام و کمبود فضای سبز شهری از علل بسیاری از بیماری‌های روانی است.»

امضای متن این کارزار از اسفندماه آغاز شده و تا روز دوم اردیبهشت بیش از ۱۴۷ هزار نفر امضا کرده‌اند.

انتظار می‌رود تا روز ٣١ ارديبهشت که این متن قابل امضا کردن باشد، تعداد امضاکنندگان افزایش یابد.

تعدادی از شهروندان روز ۱۳ فروردین در اعتراض به ساخت مسجد در پارک قیطریه، در این مکان تجمع اعتراضی بر پا کردند و زنجیره انسانی تشکیل دادند.

روز ۱۲ فروردین، محسن سعادتی، معاون اداره میراث فرهنگی استان تهران، قیطریه را یک «محوطه باستانی مهم» خواند و گفت پیش از این ۳۵۰ گور در این منطقه کشف شده است و «هنوز آثار زیادی آنجا هست که باید کاوش شود».

او افزود اداره میراث فرهنگی به شهرداری تهران اعلام کرده پیش از انجام هر گونه ساخت و ساز در پارک قیطریه، کارشناسان میراث فرهنگی باید در آن محل مستقر شوند.

اما مهدی چمران، رییس شورای شهر تهران روز سه‌شنبه ۱۴ فروردین بر ساخت مسجد در پارک قیطریه تاکید کرد و گفت: «تهران مسجد کم دارد و باید ۴۰۰ مسجد در پایتخت ساخته شود.»

او به برخی انتقادها درباره حضور کم‌تعداد مردم در مساجد موجود و ضروری نبودن ساخت مسجد جدید در تهران واکنش نشان داد: «کسانی که می‌گفتند مساجد در شب قدر خالی هستند، میزان حضور مردم را در شب‌های قدر ندیده‌اند.»

به گفته چمران، مسجد در حکومت جمهوری اسلامی از اهمیت بسیاری برخوردار است زیرا به گفته او، انقلاب سال ۵۷ با مسجد آغاز شد.

محمد آقامیری، رییس کمیته عمران شورای شهر تهران در پاسخ به انتقادهای مطرح‌شده در خصوص پروژه ساخت مسجد در پارک قیطریه گفت ساخت مساجد در بوستان‌های تهران بر اساس مصوبه سال ۱۳۸۳ این شورا انجام می‌گیرد و تا کنون ۴۳ مسجد در تعدادی از بوستان‌های پایتخت، نظیر پارک‌های نهج‌البلاغه، پلیس و لویزان احداث شده‌اند.

همزمان کارزار دیگری برای برکناری علیرضا زاکانی، از چهره‌های تندرو جمهوری اسلامی، از مقام شهرداری تهران به راه افتاده و تا روز یکشنبه بیش از ۳۸ هزار نفر متن آن را امضا کرده‌اند.

در متن این کارزار خطاب به مقام‌های جمهوری اسلامی آمده است: «مملکت قحط‌الرجال نیست و با وجود افراد صالح و شایسته، گذاشتن افراد ناتوان در مسئولیت‌های بزرگ به مثابه خیانت در امانت و ایراد خسارت به کشور و مردم و باعث مدیونی و خسران دنیا و آخرت است‌.»

امضاکنندگان با اشاره به اقدام‌های شهرداری در تغییر کاربری پارک‌ها و فضاهای سبز تهران به مسجد، هتل و سایر پروژه‌های اداری و تجاری و کسب درآمد از آن‌ها، تاکید کردند سمت شهرداری نیازمند فردی توانمند و با تجربه است و زاکانی ثابت کرده که از عهده این مسئولیت بر نمی‌آید.

در جریان اعتراضات «زن، زندگی، آزادی»، بریتانیا تعدادی از مقام‌های جمهوری اسلامی از جمله زاکانی را که پیش‌تر رییس سازمان بسیج دانشجویی بوده، تحریم کرد.

سال گذشته، سفر زاکانی به بروکسل برای شرکت در مجمع «انجمن کلانشهرهای مهم جهان» جنجال‌برانگیز شد.

دریا صفایی، نماینده پارلمان بلژیک، گفت: «او رییس سابق بسیج دانشجویی است؛ سازمانی که به دلیل نقض فاحش حقوق بشر توسط اتحادیه اروپا تحریم است. ببینید تروریست‌های رژیم قاتل چگونه می‌توانند آزادانه در قلب اروپا راه بروند.»

او در پاسخ به سوالی درباره اعتراضات به سفرش، به شبکه «آر تی ال اینفو» گفت: «آنچه من در این‌جا مشاهده کردم استقبال از پیشرفت‌های ما بوده است.»

تهران دارای مشکلات متعدد از جمله آلودگی هوا، ترافیک سنگین، فرونشست زمین، کمبود آب، گرانی مسکن و کهنگی و ناکافی بودن ناوگان حمل و نقل عمومی است.