مجید کاوه، وکیل خانواده جواد روحی، معترض جان‌باخته در زندان نوشهر خبر داد که برای بهیار زندان کیفرخواست «قتل شبه‌عمد» و برای زندانبان کیفرخواست «خوددارى از رساندن تظلمات محبوسين به مقامات صالح» صادر و پرونده براى صدور حکم به شعبه ١٠٥ دادگاه كيفرى دو سارى ارسال شد.
این وکیل دادگستری روز شنبه ۱۹ خردادماه در شبکه اجتماعی ایکس نوشت که این کیفرخواست پس از ثبت شكايت اوليای دم جواد روحى و با توجه به «تحقيقات جامع ضابطين خاص و وصول نظريه پزشكى قانونى» صادر شده است.
به گفته کاوه، در جلسه دادگاه روز شنبه که با حضور متهمان پرونده، پدر و مادر جواد روحی و نماينده دادستان برگزار شد، كيفرخواست صادرشده براى بهیار و زندانبان زندان نوشهر خوانده شد و آخرين دفاع از آن‌ها گرفته شده است.
مجید کاوه در آذرماه ۱۴۰۲ با اشاره به اینکه در نظریه پزشکی قانونی، دلیل مرگ موکلش در زندان نوشهر «تداخلات دارویی با اشاره به تزریقات مکرر دارو به وسیله بهیار در بهداری زندان ساعاتی پیش از مرگ وی اعلام شده»، از تشکیل پرونده‌ای علیه رییس زندان نوشهر، یکی از نگهبانان زندان و بهیار زندان با عنوان «قتل نفس» خبر داده بود.
این وکیل دادگستری اکنون خبر داد که پدر و مادر جواد روحی در جلسه دادگاه، گذشت قطعی خود را از زندانبان زندان نوشهر اعلام کرده‌اند و با توجه به كيفرخواست صادره، منتظر اتخاذ تصميم از سوى دادگاه در خصوص اتهام بهيار زندان نوشهر مطابق با ماده ٦١٦ قانون مجازات اسلامى در باب «قتل شبه عمد» هستند.
بازداشت و صدور حکم اعدام
جواد روحی شهریورماه ۱۴۰۱ در جریان تجمع اعتراضی مردم در نوشهر بازداشت و همراه با مهدی محمدی‌فرد ۱۹ ساله و عرشیا تکدستان ۱۸ ساله، به اعدام محکوم شد.
به گفته وکیلش جرم او «رقصیدن در تجمع اعتراضی و به آتش افکندن روسری چند زن معترض» بود و اتهامی که به دلیل آن به اعدام محکوم شده بود «آتش زدن یک کیوسک پلیس در شامگاه سی‌ام شهریور سال ۱۴۰۱ در نوشهر» بود.
به جواد روحی اتهام ارتداد از طریق هتک حرمت به قرآن از طریق آتش زدن آن و توهین به مقدسات هم بسته شده بود.
او در طول دوران بازداشتش وکیل انتخابی نداشت اما بنا بر اعلام حبیبالله قزوینی، وکیل تسخیریاش، طبق تصاویر دوربین مداربسته، او تنها در محل تجمع حضور داشته و هیچ مدرکی دال بر اینکه اموال عمومی را آتش زده و تخریب کرده وجود ندارد.
او گفت موکلش از سوختن قرآن نیز بیخبر بوده است.
مجید کاوه، وکیل انتخابی روحی پیش از این در توییترش نوشته بود که موکلش «ایرادات اساسی و حائز اهمیتی نسبت به تحقیقات مقدماتی داشته است».
همین ایرادها بودند که منجر به فرجامخواهی پرونده، پذیرفته شدنش در دیوان عالی کشور و نقض حکم سه بار اعدام جواد روحی در خرداد سال گذشته شدند.
او در حالی نهم شهریور ۱۴۰۲ جان باخت که با گذشت ۱۰۰ روز از نقض حکمش در دیوان عالی کشور، در بیخبری از دادرسی دوباره و تعیین زمان دادگاه، در وضعیتی بلاتکلیف در زندان بود.
پس از نقض حکم اعدام این افراد در دیوان عالی کشور، عرشیا تکدستان در اردیبهشت ۱۴۰۲ با تودیع قرار وثیقه آزاد شد و مهدی محمدی‌فرد، مهرماه ۱۴۰۲ پس از بررسی مجدد پرونده در شعبه دوم دادگاه انقلاب ساری به شش سال و شش ماه حبس محکوم شد.
خبرگزاری میزان، رسانه قوه قضاییه، روز نهم شهریور ۱۴۰۲ از مرگ جواد روحی خبر داد و نوشت او بامداد پنجشنبه به دلیل «تشنج» در زندان نوشهر، به بیمارستان منتقل شده و همانجا فوت کرده است.
در واکنش به این اتفاق، شمار زیادی از کاربران، مرگ مشکوک او را «قتل به دست حکومت» خواندند.
دستنوشتههای روحی که مهرماه ۱۴۰۲ منتشر شدند، نشان میدهند طی ۴۴ روزی که او در بازداشت «اطلاعات و امنیت سپاه استان مازندران» بوده، بارها تحت شکنجه بازجویی شده است.
سازمان عفو بینالملل بهمنماه ۱۴۰۱ در گزارشی نوشت که جواد روحی، عرشیا تکدستان و مهدی محمدی‌فرد، برای «اعترافگیری» هدف ناپدیدسازی قهری و انواع شکنجههای بیرحمانه و غیرانسانی قرار گرفتهاند.
این سازمان در گزارشی که ۱۵ آذرماه ۱۴۰۲ منتشر کرد، بخش دیگری از شکنجههای جواد روحی را نقل کرد.
بیشتر بخوانید: شکنجههای جواد روحی در زندان برای اعتراف علیه خود
در سالهای گذشته گزارشهای متعددی درباره عدم رسیدگی پزشکی به زندانیان سیاسی در ایران و زیر پا گذاشته شدن حق دسترسی آنان به درمان مناسب از سوی مسوولان زندانها، با کارشکنی نهادهای امنیتی منتشر شده است.
طی این سالها زندانیان سیاسی زیادی از جمله ساسان نیکنفس، فعال مدنی، بهنام محجوبی، درویش گنابادی، بکتاش آبتین، شاعر و فیلمساز در زندان جان خود را از دست دادند.
جمهوری اسلامی هیچ مسوولیتی در قبال مرگ آن‌ها که به دلیل اعمال فشار، شکنجه و ارائه ندادن خدمات پزشکی بود، نپذیرفته است.
