دست کشتی آزاد به طلا نرسید؛ رحمان عموزاد در فینال المپیک باخت و نقره گرفت

دنیامالی که متولد سال ۱۳۳۹ در انزلی است، در دوره چهارم، عضو شورای اسلامی شهر تهران و رئیس کمیسیون عمران و حمل و نقل شورا بود. او پیش از آن و در دوره شهرداری محمدباقر قالیباف، معاونت فنی و عمرانی شهرداری تهران (مدیر عامل سازمان مهندسی و عمران) بود.

او در دو دوره (از ۱۳۸۵ تا ۱۳۸۶ و از ۱۳۹۴ تا ۱۳۹۶) رئیس هیئت مدیرهٔ باشگاه ملوان بندر انزلی بود و اکنون رئیس مجمع باشگاه ملوان است.

اما برکناری احمد دنیامالی از فدراسیون قایقرانی توسط محمد عباسی،‌ وزیر ورزش و جوانان محمود احمدی‌نژاد که در اردیبهشت ۹۱ و یک ماه پیش از المپیک ۲۰۱۲ اتفاق افتاد، منجر به تعلیق فدراسیون قایقرانی شد.

رئیس فدراسیون جهانی قایقرانی، حضور قایقرانان ایرانی در المپیک لندن و همچنین همه فعالیت‌های فدراسیون قایقرانی و حضور تیم‌های قایقرانی ایران در رویدادهای جهانی را فقط با تایید دنیامالی امکان پذیر دانسته بود. او در آن دوره عضو هیأت مدیره فدراسیون جهانی کانوئیگ بود.

دنیامالی در سال ۹۲ دوباره به عنوان رئیس فدراسیون قایقرانی انتخاب شد،‌ اما به دلیل ترجیح ماندن در شورای شهر، از ریاست فدراسیون قایقرانی کناره‌گیری کرد.

اصلاح‌طلب هوادار قالیباف

خبرآنلاین درباره احمد دنیامالی نوشته است: «دنیامالی از رفقای صمیمی سید محمد خاتمی است اما هم رزم قالیباف بوده و تقریبا و در هر انتخاباتی که قالیباف شرکت داشته، یکی از حامیان اصلی اش دنیامالی بوده.»

دنیامالی که یکی از نزدیکان قالیباف، رییس مجلس محسوب می‌شود، همیشه با حمایت محمد خاتمی و اصلاح‌طلبان و با حضور در لیست آنها وارد انتخابات شورای شهر و مجلس شده است. هرچند که در هر انتخاباتی پای قالیباف درمیان بوده، از جمله انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم، بدون پرده‌پوشی از او حمایت کرده است.

حتی در شورای شهر چهارم، درحالی که با لیست اصلاح‌طلبان وارد پارلمان شهری شد، اما در برابر محسن هاشمی، کاندیدای اصلاح‌طلبان شورا برای شهرداری، به قالیباف رای داد.

ورزش ایران؛ گرفتار فرسودگی، فساد، عقب‌ماندگی، فقر، انزوا

احمد دنیامالی درحالی و پس از رای اعتماد مجلس، وزارت ورزش را از کیومرث هاشمی تحویل می‌گیرد که شکاف میان ورزشکاران ایرانی با حکومت به بالاترین حد خود در ۴۵ سال گذشته رسیده است؛ در المپیک ۲۰۲۴ پاریس که امروز به پایان می‌رسد، ۱۴ نفر از تیم پناهندگان کمیته بین‌المللی المپیک، ایرانی بودند، سه ورزشکار ایرانی با پرچم کشورهای دیگر رقابت کردند و حداقل یکی از ورزشکاران تیم ایران (رضا علیپور) تهدید به مهاجرت کرد.

وضعیت زیرساختی ورزش ایران در یکی از بزرگترین چالش های بزرگ وزیر ورزش خواهد بود؛ ایران هیچ ورزشگاهی مناسب نه تنها مسابقات بین‌المللی، حتی مناسب دیدارهای داخلی هم ندارد؛ برگزاری لیگ برتر فوتبال در فصل جدید، یکی از چالش‌های فدراسیون فوتبال است، تیم‌های لیگ برتری ورزشگاه استاندارد ندارند، در تهران که بیشترین تمرکز تیم‌های فوتبال ایران را دارد، هیچ ورزشگاه استانداردی وجود ندارد و حداقل استقلال و پرسپولیس بازی‌های خود را در شهرهای دیگر برگزار می‌کنند. فدراسیون فوتبال هم مجبور شده بازی تیم ملی را به اصفهان ببرد.

علاوه بر این حتی المپین‌های ایران هم ورزشگاه مناسبی برای تمرین نداشتند‌ همه آنها پیش از المپیک پاریس، درباره کمبودهای فاجعه‌بار، گلایه کرده اند.

از سوی دیگر، ورزش ایران گرفتار فساد مالی و روابط مافیایی گسترده‌ای شده است؛ پرونده فساد مالی بزرگ در فوتبال هنوز لایه‌های پنهان و افشانشده بسیاری دارد که هر هفته زاویه جدیدی از آن نمایان می‌شود. چنین وضعیتی در دیگر ورزش‌های پرسروصدای مثل بسکتبال، والیبال دیده می‌شود.

این درحالی است که غیر از بازیکنان فوتبال، بسکتبال و والیبال، دیگر ورزشکاران اوضاع مالی به شدت بدی دارند و برخی از آنها به مشاغلی مثل دست‌فروشی و کارگری رو آورده‌اند. حتی پیشکسوتان ورزش ایران هم از فقر فزاینده جامعه در امان نیستند.

غیر از اینها، دیپلماسی ورزشی ایران با دیگر کشورها، آنقدر فلج و ناکارآمد شده که برخی کشورها برای تیم‌های ایرانی، ویزا صادر نمی‌کنند، علاوه بر اینکه تخاصم کهنه ایران با اسرائیل موجب شده ورزشکاران ایرانی در رشته‌های انفرادی، هراس روبروشدن با ورزشکاران اسرائیلی را دارند. این هراس تا حدی بود که فدراسیون جودو ترجیح داد در هیچ انتخابی المپیک پاریس شرکت نکند؛ چه اینکه اسرائیل در همه ‌وزن‌ها، نماینده داشت.

پیش از این گفته شده بود ورزشگاه نقش جهان اصفهان، به دلیل فعالیت‌های عمرانی و بازسازی استادیوم آزادی، میزبان ایران در دیدار نخست تیم ملی فوتبال در مقدماتی جام جهانی ۲۰۲۶ است. اما میزبانی پر انتقاد نقش جهان در بازی سپاهان و شباب الاهلی که به گفته تاج موجب آبروریزی بود، اکنون فولادشهر به عنوان میزبان معرفی شده است.

لاشا تالاخادزه، رکورددار وزنه‌برداری سنگین‌وزن جهان و المپیک، با نمایشی ضعیف‌تر از دوران اوج خود بار دیگر مدال طلای این دسته را به نام خود کرد.