سخنگوی دولت: عذرخواهی پزشکیان به خاطر کمبود انرژی نشان از بزرگی درون او است

شوکت (ژاله) علو سال ۱۳۰۶ در محله سنگلج تهران به دنیا آمد. او پس از پایان تحصیلاتش در دانشسرای مقدماتی در سال ۱۳۲۶، وارد رادیو شد.

اولین نمایش رادیویی‌ او در همکاری با پرویز خطیبی ساخته شد و سپس با هنرمندان دیگری چون مهدی قاسمی، نصرت‌الله محتشم، عزیزالله حاتمی در رادیو همکاری کرد. او و محتشم در همکاری با یکدیگر، برنامه «داستان شب» را پایه‌ریزی کردند.

همچنین در ۱۳۲۷ فعالیت تئاتری خود را آغاز کرد و در سال ۱۳۲۹ از هنرستان هنرپیشگی تهران فارغ التحصیل شد.

فعالیت در بخش دوبله را نیز از سال ۱۳۳۱ با فیلم «مادر» ساخته اسماعیل کوشان، در نقش عصمت دلکش آغاز کرد و در ادامه، صدای بازیگرانی مانند سوفیا لورن جینالولو، برجیدا گلوریا سوانسون و آلیدا والی دوبله کارتون‌های پینوکیو، گربه‌های اشرافی سیندرلا زیبای خفته و سفید برفی و هفت کوتوله را اجرا کرد.

او همچنین سرپرستی و گویندگی فیلم و مجموعه‌های تلویزیونی جادوگر شهر زمرد، دور از خانه، سویینی، زن اتمی و... را برعهده داشت.

از نمایش‌هایی که علو در آنها به ایفای نقش پرداخت می‌توان به ماری مادلن، شعله، لبخند، مرموز، تلافی، آغا محمدخان قاجار، جاسوسه و توپاز اشاره کرد.

امیرکبیر، گرگ‌ها، گالش‌های مادر بزرگ، بخش چهار جراحی وزیر مختار، روزی روزگاری، آوای فاخته، بی‌بی یون، سنگ و شیشه، همسران و ... از مجموعه‌های تلویزیونی است که علو در آنها بازی کرد.

آخرین حضور تلویزیونی‌اش مجموعه «مختارنامه» بود.

این هنرمند فعالیت در سینما را نیز با بازی در فیلم طوفان زندگی (علی دریابیگی، ۱۳۲۷) آغاز کرد و به مدت دهه‌ها در فیلم‌هایی چون «بیژن و منیژه» (منوچهر زمانی، ۱۳۳۷)، «طوقی» (علی حاتمی ۱۳۴۹)، «داش آکل» (مسعود کیمیایی، ۱۳۵۰)، اتل متل توتوله (ایرج قادری، ۱۳۵۱)، قلندر (علی حاتمی ۱۳۵۱)، آدم برفی (داود میرباقری ۱۳۷۲)، پری (داریوش مهرجویی ۱۳۷۳)، روز واقعه (شهرام اسدی ۱۳۷۳)، و مهمان مامان (داریوش مهرجویی ۱۳۸۲)، بازی کرد.

علو همچنین در برخی از برنامه‌های موسیقایی تلویزیون نظیر دلنوازان به دکلمه اشعار پرداخت. او همچنین در آلبوم دختر گلفروش ساخته حسن کسائی، با صدای علی جهاندار و تنبک محمود رفیعیان اشعاری را دکلمه کرد.

بهروز رضوی، گوینده باسابقه رادیو، پس از درگذشت علو، با اشاره به فعالیت‌های ماندگار این هنرمند در رادیو گفت که او «زنی بسیار متشخص و باسواد و مجرب در زمینه کار حرفه‌ای‌شان بود. به خیلی‌ها آموخت و خیلی‌ها از او یاد گرفتند و همواره در خدمت هنر بود؛ بی‌تکلف و بی‌قید و بند.»

طبق اطلاعات رسیده به ایران‌اینترنشنال، احمدی سوم دی ماه به همرای وکلای خود به دادسرای ناحیه ۳۸ امنیت اخلاقی تهران مراجعه کرد و در آن‌جا از سوی بازپرس تفهیم اتهام شد. او پس از تفهیم اتهام با وثیقه سه میلیارد تومانی تا پایان مراحل دادرسی آزاد شد.

کانال خبری «امتداد» نیز در گزارشی از تفهیم اتهام نوازندگان «کنسرت فرضی» خبر داد و نوشت که آن‌ها پس از تودیع قرارهای وثیقه دو میلیارد تومانی آزاد شدند.

در این گزارش اشاره‌ای به هویت نوازندگان گروه که تفهیم اتهام و آزاد شده‌اند نشده است.

احمدی به همراه گروهی از هنرمندان از جمله احسان بیرقدار، سهیل فقیه‌نصیری، امین طاهری و امیرعلی پیرنیا، ۲۱ آذر کنسرتی را در یک کاروانسرا اجرا کرد.

این خواننده زن، این کنسرت را با نام «کنسرت فرضی» یا «کنسرت کاروانسرا» در یوتیوب به اشتراک گذاشت و در آن بدون حجاب اجباری ظاهر شد.

قوه قضاییه جمهوری اسلامی ۲۲ آذر با انتشار اطلاعیه‌ای برگزاری این کنسرت را «بدون مجوز قانونی و رعایت موازین شرعی» دانست و از «برخورد مقتضی» و تشکیل پرونده برای خواننده و عوامل تولید آن خبر داد.

پس از آن در ۲۴ آذر، میلاد پناهی‌پور، وکیل دادگستری، در مصاحبه با کانال امتداد از بازداشت احمدی، بیرقدار و فقیه‌نصیری خبر داد. آن‌ها ساعاتی بعد از آن آزاد شدند.

در پی اجرا و پخش این کنسرت، شماری از حامیان دولت مسعود پزشکیان در شبکه‌های اجتماعی با اشاره به هم‌زمانی برگزاری آن و زمان‌بندی ابلاغ قانون موسوم به «عفاف و حجاب»، این کنسرت را عاملی برای تخریب دولت اصلاح‌طلب چهاردهم دانستند.

از سوی دیگر روزنامه جوان، وابسته به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، هدف از برگزاری این کنسرت را «تقابل فرهنگی و تحریک افکار عمومی» توصیف کرد.

با وجود واکنش‌های دو طیف اصولگرا و اصلاح‌طلب در جمهوری اسلامی، شهروندان ایرانی، به‌ویژه در فضای مجازی، از اقدام احمدی ستایش کردند و این کنسرت را صدای «زن، زندگی، آزادی» خواندند.

پرستو احمدی در جریان خیزش انقلابی «زن، زندگی، آزادی»، در مهر ماه ۱۴۰۱ و در خرداد ۱۴۰۲ قطعه‌هایی در ادای دین به خیزش شهروندان علیه جمهوری اسلامی منتشر کرد و پس از آن با تشکیل پرونده قضایی مواجه شد.