عراقچی، وزیر خارجه: خواب راحت شبهای ما به برکت مقاومت نیروهای مسلح است



وبسایت فریپرس در مطلبی به قلم جی سولومن به ارزیابی استراتژی دولت ترامپ در قبال جمهوری اسلامی پرداخته است.
در این مطلب آمده «رییسجمهور بعدی آمریکا فرصتی بیسابقه برای فلج کردن گروههای موسوم به «محور مقاومت» و پایان دادن به تلاش جمهوری اسلامی برای دستیابی به بمب هستهای دارد. آیا ترامپ از این فرصت استفاده خواهد کرد؟»
متن کامل این گزارش را در زیر بخوانید:
از میان همه چیزهایی که در یک سال گذشته در جهان تغییر کرده، شاید هیچچیز به اندازه بخت جمهوری اسلامی و «محور مقاومت»اش چرخش چشمگیری نداشته است.
در اوایل سال ۲۰۲۴، به نظر میرسید که جمهوری اسلامی در آستانه تبدیل شدن به یک کشور مجهز به سلاح هستهای است و به نظر میرسید که نیروهای نیابتیاش بر خاورمیانه سلطه دارند. تروریستهای حماس قتلعام ۱۲۰۰ اسرائیلی را انجام داده بودند که بزرگترین قتلعام یهودیان از زمان هولوکاست بود. حملات راکتی حزبالله شمال اسرائیل را خالی از سکنه کرد و شبهنظامیان حوثی تقریبا تردد کشتیهای تجاری در دریای سرخ را متوقف کردند. در همین حال، بشار اسد، دیکتاتور سوریه و رهبر عرب متحد تهران، از سوی کشورهای عربی خلیج فارس و دیپلماتهای اروپایی مورد استقبال قرار گرفت.
مدت زمان یک سال، چه تفاوتی ایجاد کرده است. اسد اکنون در مسکو در تبعید است. حزبالله با آتشبس موافقت کرده است. حماس نیز به نظر میرسد نزدیک به یک توافق آتشبس دیگر است و نیروهای دفاعی اسرائیل بیشتر زرادخانه نظامی سوریه را طی ماه گذشته منهدم کردند.
همه اینها باعث شده است که استراتژیستهای نظامی آمریکایی و اسرائیلی به وبسایت «فری پرس» بگویند که دولت آینده دونالد ترامپ بخت بیسابقهای برای آسیب زدن بیشتر به اتحادهای تهران و به طور بالقوه پایان دادن به تلاش جمهوری اسلامی برای دستیابی به بمب هستهای دارد. سوال این است که کاخ سفید در اواخر ماه ژانویه چه خواهد کرد. در حالی که رییسجمهور منتخب آمریکا برای دوره جدید فعالیت خود آماده میشود، بحث در داخل دولت ترامپ و حزب جمهوریخواه در مورد چگونگی فشار واردن کردن تهاجمی بر تهران و وارد آوردن یک ضربه مهلک به حکومت ایران وجود دارد.
از یک طرف، افرادی مانند جیمز ریش سناتور جمهوریخواه آیداهو قرار دارند که میگوید: «من فکر نمیکنم که ما نیازی به پایان دادن به [حکومت ایران] داشته باشیم. آنها خودشان پایان مییابند.»
رییس جدید کمیته روابط خارجی سنا به فری پرس گفت: «آنها در مورد سلاح هستهای صحبت میکنند، اما این سلاح کجاست؟ آنها میتوانستند خیلی وقت پیش یک بمب اتمی داشته باشند. من فکر میکنم منصرف شدهاند.»
اما مشاور امنیت ملی سابق ترامپ، ژنرال بازنشسته اچ آر مک مستر، دیدگاه متفاوتی دارد.
او به فری پرس گفت: ««فکر میکنم آنچه شما دارید میبینید این است که این محور [ایران] چقدر عمیقا ضعیف شده است. اگر نه لزوما نظامی، اما از منظر دیپلماتیک و مالی، فرصتی برای حمله وجود دارد. من فکر میکنم مشکل ترامپ این است که او در بسیاری از چیزها ثابت قدم است، اما در مورد دیگران بسیار ناهماهنگ است. او صلح را از طریق قدرت میفهمد، اما تمایل برای عقبنشینی نیز دارد.»
رییسجمهور منتخب آمریکا خود را با مخالفان سرسخت جمهوری اسلامی احاطه کرده و پس از گزارشها مبنی بر توطئه عوامل جمهوری اسلامی برای ترور او، تهران را تهدید به بمباران کرده است. اما او همچنین قول داده که به دخالت ایالات متحده در جنگهای خاورمیانه پایان دهد و چشمانداز ایفای نقش دولتش در ملتسازی را رد کرده است. سوال این است که کدام جناح – مخالفان سرسخت جمهوری اسلامی به رهبری مایک والتز مشاور امنیت ملی جدید و مارکو روبیو وزیر خارجه پیشنهادی، یا کسانی که بیشتر به انزوای آمریکا گرایش دارند، مانند جی دی ونس معاون رییسجمهور منتخب و تولسی گبرد، گزینه ترامپ برای ریاست اطلاعات ملی آمریکا، بیشترین تاثیر را خواهد داشت.
خود سناتور ریش از طریق سنا تاثیر قابل توجهی بر این پرونده سیاست خارجی خواهد داشت. این پیرمرد ۸۱ ساله، مانند اکثر رهبران جمهوریخواه، چین را رقیب اصلی ایالات متحده و مهمترین تهدید نظامی پنتاگون میداند نه ایران. او گفت: «[چین] چالش سیاست خارجی طولانی برای ایالات متحده در این قرن است. مردم آمریکا واقعا درک کاملی از چالشی که چین برای ما دارد ندارند.»
ریش و دیگر اعضای جمهوریخواه کنگره، از جمله تام کاتن و تد کروز، در هفتههای اخیر در گفتوگو با رسانهها از سقوط حکومت اسد استقبال و در عین حال نگرانیهای جدی خود را در مورد بازیگران سیاسی که ممکن است جایگزین او شوند، ابراز کردند.
آنها تردید ترامپ را در مورد توانایی واشینگتن برای شکل دادن به سیاست در دمشق تکرار کردند و گفتند که هدف اصلی ایالات متحده باید تامین امنیت ذخایر تسلیحات شیمیایی سوریه باشد و مطمئن شود که هم ایران و هم گروههای تروریستی مانند القاعده و دولت اسلامی (داعش) نمیتوانند به طور آشکار در آن کشور فعالیت کنند.
ریش گفت که به عنوان رییس کمیته روابط خارجی سنا تمایلی به لغو تحریمها علیه رهبران جدید سوریه که بسیاری از آنها با القاعده و سایر سازمانهای تروریستی ارتباط مستقیم دارند، ندارد. این سناتور گفت: «من طرفدار لغو تحریم آنها [در دمشق] نیستم تا زمانی که ببینیم واقعا چه رفتاری انجام میدهند».
یک سوال بزرگتر در سوریه برای دولت ترامپ این است که آیا حضور نظامی پنتاگون در این کشور را حفظ کند یا خیر.
رییسجمهور منتخب آمریکا، در اولین دوره ریاستجمهوری خود، هزاران نیروی آمریکایی را در یک عملیات نظامی که با گروههای کرد متحد شدند در شمال سوریه مستقر کرد و این نیروها به طور قابل توجهی داعش را ریشه کن کردند. اما ترامپ اشاره کرده که ممکن است اکنون این نیروهای آمریکایی را خارج کند، علیرغم این که همچنان هزاران عضو داعش در آنجا زندانی هستند.
ریش گفت: «فکر نمیکنم کردها بتوانند خودشان بدون ما با داعش بجنگند. و شما میبینید که بسیاری از اعضای داعش در سراسر دنیا پراکنده میشوند، این چیز خوبی نیست.»
پس از سقوط اسد، ترامپ در شبکههای اجتماعی نوشت که سوریه «جنگ ما نیست» و ایالات متحده اساسا باید از آشفتگی کنونی دور بماند. اما تعدادی از استراتژیستهای خاورمیانه که در مورد تیم انتقالی او کار میکنند میگویند با توجه به هزاران آمریکایی مستقر در سراسر سوریه و نشانههایی از احیای داعش، حفظ این موضعگیری دشوار خواهد بود.
یکی از مقامهای دوره اول ریاستجمهوری ترامپ که در برنامهریزی برای دوره بعدی نقش داشته، گفت: «مطمئنا کارهایی به جز اعزام نیروهای بیشتر وجود دارد که بتوانیم به رویدادها در سوریه شکل دهیم».
تعدادی از سیاستمداران و استراتژیستهای جمهوریخواه نیز ترامپ را تحت فشار قرار میدهند تا از شرایط ضعیف ایران برای هدف قرار دادن شبهنظامیان حوثی که به حمله به کشتیهای اسرائیلی و غربی از پایگاه خود در یمن ادامه میدهند، استفاده کند. اقدامات حوثیها هزینههای تجارت جهانی را افزایش داده زیرا نفتکشها و کشتیهای تجاری به سمت شاخ آفریقا هدایت میشوند. همچنین ایالات متحده میتواند عراق را برای قطع یا تضعیف روابط نظامی خود با جمهوری اسلامی تحت فشار قرار دهد.
الیوت آبرامز که در اولین دوره ریاست جمهوری ترامپ به عنوان نماینده ویژه او در امور ایران فعالیت میکرد، گفت: «من امیدوارم [فشار بر جمهوری اسلامی] را افزایش دهیم، و پیام به ایران باید این باشد: خب، شما حماس را از دست دادید، تا حد زیادی حزبالله را از دست دادید. شما اسد را به طور کامل از دست دادید. اکنون ما حوثیها را بهعنوان بخش مهمی از امپراتوری شما از بین میبریم.»
بسیاری از مقامات اطلاعاتی آمریکا، اسرائیل و کشورهای عربی زمانی معتقد بودند که محور مقاومت عملا تسخیرناپذیر است و اسد عملا در جنگ ۱۳ ساله خود علیه شورشیان عمدتا سنی پیروز شده است. اما اقدامات اسرائیل در سال گذشته نشان داد که این ارزیابیها چقدر نادرست بودند و باعث شد که تواناییهای نظامی تهران مورد ارزیابی مجدد قرار گیرد.
سوال اصلی که اکنون در میان استراتژیستهای ترامپ مطرح میشود این است که آیا ایران با دانستن ضعف خود، ممکن است تلاشها برای ساخت بمب اتمی را تسریع بخشد یا آنها را کنار بگذارد؟
به گفته مقامات فعلی و سابق ایالات متحده، برای اولین بار، سرویس جاسوسی موساد اسرائیل در رهبری حزبالله، حماس، و جمهوری اسلامی به مراتب بیشتر از آنچه دولت بایدن تخمین میزد، نفوذ کرد. این نفود به اسرائیل اجازه داد تا رهبران محور مقاومت از بیروت تا دمشق و تهران را ترور کند و اساسا ساختارهای فرماندهی و کنترل حزبالله و حماس را از بین ببرد. استفاده اسرائیل از پیجرهای مملو از مواد منفجره برای کشتن یا زخمی کردن هزاران نفر از عوامل حزبالله، به ویژه ائتلاف تحت رهبری جمهوری اسلامی را متزلزل کرد.
همچنین عملیات نظامی مستقیم اسرائیل علیه جمهوری اسلامی، ضعفهایی را در دفاع جمهوری اسلامی آشکار کرد که پیشتر درک نشده بود. مقامات آمریکایی نگران بودند که هرگونه حمله به خاک ایران باعث شود که سپاه پاسداران به پایگاههای نظامی آمریکا در سراسر خاورمیانه حمله کند و حملات بالقوه ویرانگر را به مراکز غیرنظامی اسرائیل انجام دهد. اما اقدامات تلافیجویانه تهران محدود بود و بیشتر حملات موشکی آن توسط پدافند هوایی ایالات متحده و اسرائیل خنثی شد.
جان هانا، که به عنوان یک مقام ارشد خاورمیانه در کاخ سفید در دوران ریاست جمهوری جورج دبلیو بوش خدمت میکرد، به فری پرس گفت: «ما همچنین عواقب حمله مستقیم به جمهوری اسلامی را دست بالا ارزیابی کردیم. اسرائیل از کل مفهوم اقدام نظامی علیه جمهوری اسلامی ابهامزدایی کرد. این یک نقطه عطف مهمی است.»
مشاوران فعلی و سابق ترامپ میگویند که از نزدیک در حال بررسی این موضوع هستند که چگونه این تحولات میتواند به دولت ترامپ اجازه دهد ایران و همچنین متحدان تهران، یعنی روسیه و چین را تضعیف کند.
یکی دیگر از پرسشها، تمایل ترامپ برای به چالش کشیدن مستقیم رهبری جمهوری اسلامی در خود ایران است. سایتهای خبری تندرو ایران از رها کردن اسد توسط سپاه پاسداران پس از سرمایهگذاری عظیم مالی و نظامی تهران در رژیم او انتقاد کردهاند. روزنامهنگاران ایرانی اختلاف میان اعضای سپاه در شبکههای اجتماعی را دنبال کردهاند و بسیاری از این اعضا از اینکه جمهوری اسلامی پس از حملات هوایی و ترور رهبران محور مقاومت مانند حسن نصرالله و اسماعیل هنیه پاسخ بیشتری به اسرائیل نداد، خشمگین هستند.
خامنهای در سخنرانی اخیر خود اسرائیل و آمریکا را مقصر سقوط اسد دانست و قول داد از محور مقاومت دفاع کند. او گفت که «جبهه مقاومت» را نمیتوان شکست داد یا از بین برد.
مقامهای جدید دولت ترامپ، از جمله مشاور امنیت ملی او، قول دادهاند که «فشار حداکثری» را عمدتا از طریق تحریمها و کاهش درآمدهای نفتی ایران دوباره بر تهران اعمال کنند.
اما مشخص نیست که آیا ترامپ از عملیاتهایی برای بیثبات کردن رژیم در داخل، مانند حمایت مالی از جنبشهای سیاسی، کارگری و قومی ضد جمهوری اسلامی یا از عملیات اطلاعاتی در داخل ایران برای برجسته کردن ناکامیهای رژیم حمایت میکند یا خیر.
بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر اسرائیل، بارها ویدیوهایی را منتشر کرده و از مردم ایران خواسته تا این رژیم را سرنگون کنند.
مهمترین موضوع باقیمانده، سرنوشت برنامه هسته ای ایران است.
فری پرس اخیرا گزارش داد که نیروی هوایی اسرائیل در حمله خود به جمهوری اسلامی، یک تاسیسات هستهای کلیدی را منهدم کرد و پدافند هوایی و قابلیتهای تولید موشک جمهوری اسلامی را به شدت کاهش داد. نتانیاهو و مشاورانش تمایل خود را برای استفاده از بیثباتی ایران برای تخریب بیشتر زیرساختهای هستهای ایران نشان دادهاند و آنها به دنبال کمک ترامپ هستند.
جکوب ناگل، مشاور امنیت ملی سابق نتانیاهو، نسبت به ترکیب اعضای دولت آینده ترامپ نسبت به همکاری احتمالی با اسرائیل در مورد جمهوری اسلامی، ابراز خوشبینی کرد و افزود که حتی احتمال پیوستن ترامپ به اسرائیل در اقدامی علیه جمهوری اسلامی وجود دارد.

همزمان با گزارشها درباره نایاب شدن دوباره داروی بیماری های خاص، محمدرضا ظفرقندی، وزیر بهداشت از افزایش قیمت دارو به دلیل نوسان نرخ ارز خبر داد و گفت که نوسانات نرخ ارز، قیمت دارو را تحت تاثیر قرار میدهد
وزیر بهداشت روز یکشنبه ۱۶ دی، در عین حال وعده داد که برای جلوگیری از افزایش قیمت دارو، دولت مابهالتفاوت تغییرات نرخ ارز را به بیمهها پرداخت خواهد کرد تا پرداخت تغییرات قیمت دارو از جیب مردم صورت نگیرد.
این وعده وزیر بهداشت در حالی مطرح شده که مهدی پیرصالحی، رییس سازمان دارو و غذا، از بدهی ۳۶ هزار میلیارد تومانی دولت در حوزه دارو خبر داد.
او گفت که دولت در حوزه تجهیزات پزشکی نیز ۲۰ هزار میلیارد تومان بدهی دارد که «عمق مطالبات نیز طولانی است و مشکلات نقدینگی را تشدید میکند.»
وزیر بهداشت ۹ آذر از حذف ارز ترجیحی دارو و تجهیزات پزشکی خبر داده و گفته بود دارو قرار است با ارز نیمایی وارد شود.
نرخ دلار نیمایی که در چارچوب «نظام یکپارچه معاملات ارزی» بانک مرکزی تعریف میشود، اکنون بیش از ۵۱ هزار تومان است.
او یک روز بعد از موضع خود عقبنشینی کرد و گفت این حمایتها سال آینده نیز ادامه خواهد داشت.
ارز چهار هزار و ۲۰۰ تومانی ترجیحی برای دارو از سال گذشته حذف شده و هنوز نرخ ارز ترجیحی دارو در سال آینده به صورت دقیق مشخص نشده است.
ابتدای آبانماه و همزمان با انتشار کلیات لایحه بودجه سال ۱۴۰۴، مشخص شد دولت پزشکیان تصمیم دارد ارز واردات کالاهای اساسی را به ۱۲ میلیارد یورو کاهش دهد که ۲۰ درصد کمتر از میزان کنونی است.
از طرفی نرخ این ارز هم از ۲۸۵۰۰ تومان با رشدی ۱۰ هزار تومانی به ۳۸۵۰۰ تومان افزایش خواهد یافت.
تابستان ۱۴۰۱ دولت ابراهیم رئیسی در قالب طرح موسوم به «دارویار»، به یکباره ارز ترجیحی دارو را که تا آن زمان همان دلار جهانگیری یا چهار هزار و ۲۰۰ تومانی بود، حذف کرد.
طبق گزارش کمیسیون بهداشت و درمان مجلس یازدهم که اردیبهشت ۱۴۰۳ منتشر شد، هزینه تهیه دارو برای بیماران بیش از ۱۱۰ درصد افزایش وزنی داشته است.
در همین حال تعداد داروهای کمیاب و نایاب نسبت به دوره پیش از اجرای طرح، بهطرز قابل توجهی افزایش داشته است.
در روزهای گذشته گزارشهای مختلفی نیز درباره کمبود دارو منتشر شده است.
در همین حال مهدی پیرصالحی، رییس سازمان دارو و غذا، درباره علت اصلی کمبودهای دارویی گفت که شرکتهای تامین کننده دارو به شکل حاد با مشکل تامین نقدینگی مواجه هستند.
او دومین عامل کمبودهای دارویی را «قیمت گذاری سرکوبگرانه» و دستوری دانست و افزود که برخی از داروها به دلیل عدم صرفه اقتصادی از چرخه تولید خارج شدهاند که عمدتا جزو داروهای بیمارستانی بودهاند.

پس از دیدار جورجیا ملونی، نخست وزیر ایتالیا و دونالد نرامپ، برخی رسانهها نوشتند که بازداشت چچیلیا سالا، روزنامهنگار ایتالیایی از جمله موضوعهای مطرح در این دیدار بوده است.
این دیدار شنبه ۱۵ دی در اقامتگاه ترامپ در مارالاگو در فلوریدا انجام شد و گزارشهای کوتاهی از آن منتشر شده است. ترامپ در این دیدار ملونی را یک زن فوقالعاده توصیف کرد.
برخی رسانهها از جمله نیویورک تایمز یکی از موضوعات احتمالی در این دیدار را بازداشت چچیلیا سالا، خبرنگار ایتالیایی در ایران ذکر کردند.
برخی رسانهها نیز با اشاره به این دیدار دستگیری این روزنامهنگار ایتالایی در تهران را یکی از بزرگترین چالشهای پیش روی ملونی ذکر کردهاند.
در روزهای گذشته موضوع مبادله چیچیلیا سالا با محمد عابدینی نجفآبادی، ۳۸ ساله، که در میلان بازداشت شده و احتمال انتقال او به آمریکا وجود دارد مطرح شده است.
محمد عابدینی نجفآبادی، ۳۸ ساله، ۲۶ آذر به درخواست ایالات متحده در فرودگاه میلان بازداشت شد و از سوی این کشور متهم شده است در فراهم کردن فنآوریای نقش داشته که در حمله پهپادی در اردن، باعث کشته شدن سه سرباز آمریکایی شده است.
در همین حال یک منبع آگاه از گفتوگوها میان دولت ایتالیا و خانواده چچیلیا سالا، به ایراناینترنشنال گفته بود جمهوری اسلامی به مقامات ایتالیایی اعلام کرده تنها در صورت آزادی محمد عابدینی نجفآبادی، شهروند ایرانی بازداشت شده در میلان، روزنامهنگار ایتالیایی بازداشتشده در تهران را آزاد میکند.
سفر ملونی به آمریکا و دیدار با ترامپ در حالی انجام شده که جو بایدن از ۲۰ تا ۲۳ دی ماه به رم سفر و با پاپ فرانسیس و نخستوزیر ایتالیا دیدار خواهد کرد.
جورجیا ملونی، اولین نخستوزیر زن ایتالیا است و دولت راستگرای او مواضع متفاوتی با دولت بایدن در برخی زمینهها از جمله موضوع بحثبرانگیز سقط جنین دارد.

مسعود پزشکیان در مراسم دانشآموختگی دانشگاه علوم انتظامی گفت: «نیروهای نظامی و امنیتی سنگرها و دژهای محکم یک جامعه هستند.» او ادامه داد: «اگر در جامعه نیروی انتظامی وجود نداشت، هرج و مرج و ناحق میدان پیدا میکرد و این مملکت و جامعه بدون حضور آنها امکان ادامه حیات ندارد.»

مهناز طراح، فعال سیاسی محبوس در بند زنان زندان اوین، با نوشتن نامهای در واکنش به برخی از انتقادها به ویدیویی از رقص شماری از زنان این زندان، نوشته است: «ما را قضاوت میکنید و نمیدانید پیش از شما از سوی قضات جمهوری اسلامی همین طور ناعادلانه قضاوت شدهایم.»
این زندانی سیاسی که پیشتر در یکی از نامههایش از زندان خود را «یک زندانی مشروطهخواه» معرفی کرده است، در ادامه نامه خود با اشاره به دشواریهای زندان و رنجی که بر زنان محبوس در زندان اوین تحمیل میشود، نوشته است «ما میرقصیم، ما در زندان میخوانیم و میرقصیم ولی در همان زندان که شما هتل میخوانید دلتنگی عزیزانمان را تاب میآوریم، بیمار از بیمار پرستاری میکند و برای یک اعزام درمانی، و نه حتی مرخصی درمانی، باید ماهها دوندگی کنیم.»
مهناز طراح، آبان ۱۴۰۱ در جریان خیزش«زن، زندگی، آزادی» بازداشت و تا اواخر بهمن همان سال که در جریان عفو عمومی آزاد شد، در زندان «قرچک» محبوس بود.
این زندانی سیاسی یک بار دیگر در آبان ۱۴۰۲ بازداشت شد و دیماه همان سال، به حکم شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری به اتهام اجتماع و تبانی به سه سال و هشت ماه حبس و به اتهام تبلیغ علیه نظام به هشت ماه زندان محکوم شد و حکم او در پی تسلیم به رای به دو سال و نه ماه زندان کاهش پیدا کرد و اکنون در حال گذراندن دوران محکومیت خود در زندان اوین است.
طراح در نامه خود با اشاره به اینکه زندانیان سیاسی و عقیدتی در بند زنان زندان اوین جز آن دسته از زندانیان هستند که مشمول هیچکدام از حقوق قانونی یک زندانی مانند مرخصی و آزادی مشروط نمیشوند، نوشته است «ما تنها بند زندان در سراسر ایران هستیم که آخر هفتهها تلفن قطع است و و دور روز متوالی از دنیای بیرون بیخبریم. ولی با هر گرایش و تفکری در مناسبتهای مختلف با هم میرقصیم زیرا در این گوشه از خاک فقط خودمان را داریم و بس.»
او در ادامه با اشاره به جریانهای مختلف همبندیهای خود به چپها، مشروطهخواهان و اصلاحطلبان اشاره کرده و با توصیفی که از هر کدام از این طیفها ارائه میدهد تاکید می کند که شناخت بیرونی از آنها بسیار اندک است و قضاوتها بر اساس همین شناخت نادرست صورت میگیرد.
مهناز طراح پیشتر هم در دو نامه دیگر به وضعیت همبندی هایش واکنش نشان داده بود. او در نامه نخست خود که ۴ مرداد سال جاری منتشر شد نسبت به بیتوجهی جامعه بینالمللی به وضعیت زنان زندانی و در خطر اعدام بودن سه زن همبندیاش در اوین اعتراض کرد.
طراح در نامه خود خود به صدور حکم اعدام برای پخشان عزیزی اعتراض کرد و تجربه زیسته خود با این زندانی زندانی سیاسی محبوس در بند زنان زندان اوین را روایت کرد و در نامهاش از عزیزی به عنوان نمادی از ایستادگی در برابر جور جباران یاد کرد.
این زندانی سیاسی در پایان نامه تازه خود با اشاره به همراهی زنان زندانی سیاسی با هم در شادیها و رنجها نوشته است «با هم میرقصیم و با هم گریه میکنیم، ولی شما همان گوشه از رقص ما را ببینید و اگر توانستید یک روز و شب از انفرادی همراه با بازجوییهای طولانیمدت به شیوه جمهوری اسلامی را تاب بیاورید، آنگاه ما را قضاوت کنید.»