معاون سازمان حفاظت محیط زیست: برای رفع مشکل پسماند می‌توانیم کمک بین‌المللی بگیریم
آنیشا (مریم) اسداللهی، گلرخ ایرایی، ویدا (وحیده) ربانی، زهرا صفایی، پخشان عزیزی، الهه فولادی، مطهره گونه‌ای، وریشه مرادی و مریم یحیوی، زنان زندانی سیاسی هستند که طبق اعلام مسئولان زندان اوین از حق ملاقات محروم شده‌اند.
این زنان که همراه با شمار دیگری از زنان زندانی سیاسی در تابستان امسال به دلیل اعتراض به احکام اعدام ممنوع‌الملاقات شدند و رفع این محرومیت به آن‌ها اطلاع داده شده بود، بار دیگر از ۲۳ دی ماه از ملاقات با خانواده‌های خود محروم شده‌اند.
یحیوی علاوه بر محرومیت از حق ملاقات، همراه با سکینه پروانه، یکی دیگر از زنان زندانی سیاسی محبوس در بند زنان زندان اوین، از حق تماس تلفنی با خانواده نیز محروم شده است.
یک منبع نزدیک به خانواده‌های زنان زندانی در اوین با بیان این که مشخص نیست آن‌ها را با دستور کدام نهاد و به چه دلایلی از ملاقات با خانواده‌های خود محروم کرده‌اند، در گفت‌وگو با ایران‌اینترنشنال خبر داد مسئولان زندان هیچ توضیحی درباره دلایل این وضعیت به زنان زندانی نداده‌اند و زمان پایان این محدودیت هم مشخص نشده است.
این منبع مطلع با اشاره به این که در دوم دی ماه به صورت کتبی به مسئول سالن ملاقات اطلاع داده شد محرومیت‌های تنبیهی زندانیان مورد اشاره به پایان رسیده است، به ایران‌اینترنشنال گفت: «پس از اعلام رفع محرومیت‌ها به صورت شفاهی به برخی زندانیان گفته شد این رفع محدودیت ملاقات تنها به مناسبت ولادت دختر پیامبر اسلام انجام شده و محرومیت‌های زنان زندانی از جمله ممنوعیت از حق ملاقات همچنان پابرجاست.»
از بین زنانی که از حق ملاقات با خانواده و وکیل محروم شده‌اند، وریشه مرادی و پخشان عزیزی حکم اعدام دارند و این موضوع می‌تواند به نقض بیش از پیش حق دادرسی منصفانه آن‌ها منجر شود.
مرادی ۲۰ آبان با حکم ابوالقاسم صلواتی و عزیزی دوم مرداد با حکم ایمان افشاری در دادگاه انقلاب تهران به اعدام محکوم شدند.
حکم اعدام عزیزی ۱۹ دی در شعبه ۳۹ دیوان عالی کشور تایید شد و به گفته برادرش، برای اجرا به دایره اجرای احکام فرستاده شده است.
ملاقات با خانواده و وکیل از جمله حقوق اولیه زندانیان است و نقض آن باعث ایجاد فشار روانی بر آنان و خانواده‌هایشان و نقض حق دادرسی عادلانه در مراحل صدور احکام می‌شود.
از همین رو و با استناد به اصول حقوق بشری و تعهدات بین‌المللی، محرومیت‌هایی از این دست نقض آشکار حقوق بنیادین زندانیان محسوب می‌شود.
بند زنان اوین که از آن با عنوان خط مقدم جنبش «زن، زندگی، آزادی» یاد می‌شود، حدود ۷۰ زندانی سیاسی را در خود جای داده است.
این بند در ماه‌های گذشته بارها شاهد حرکت‌های اعتراضی از جمله تحصن و اعتصاب غذای زندانیان و انتشار بیانیه‌های مختلف در اعتراض به صدور و اجرای احکام اعدام بود.
