وودی آلن: ترامپ بازیگر خوبی بود و کار کردن با او لذتبخش بود

وودی آلن، کارگردان آمریکایی با اشاره به همکاری خود با دونالد ترامپ در فیلم «سلبریتی» محصول ۱۹۹۸ کار کردن با او را «لذتبخش» توصیف کرد و گفت او «استعداد واقعی در نمایش» دارد.

وودی آلن، کارگردان آمریکایی با اشاره به همکاری خود با دونالد ترامپ در فیلم «سلبریتی» محصول ۱۹۹۸ کار کردن با او را «لذتبخش» توصیف کرد و گفت او «استعداد واقعی در نمایش» دارد.
به گزارش نشریه ورایتی، آلن در پادکست بیل مار، کمدین و مجری آمریکایی، افزود: «من با بسیاری ـ تقریباً با همه، نه همه اما تقریباً همه ـ سیاستها و دیدگاههای او مخالفم. تنها چیزی که میتوانم قضاوت کنم تجربه کارگردانی او در یک فیلم است. در آن زمان فردی خوشبرخورد، حرفهای و مؤدب با همه بود.»
او افزود: «همانطور که گفتم، دلم میخواست حالا هم که رییسجمهوری است بتوانم او را کارگردانی کنم و خودم تصمیمها را بگیرم، اما چنین چیزی شدنی نیست.»
وودی آلن گفت که از ورود ترامپ به عرصه سیاست شگفتزده شده است: «سیاست چیزی جز دردسر، تصمیمهای بحرانی و رنج نیست. او کسی بود که من اغلب در مسابقات بسکتبال نیکز میدیدم؛ علاقهمند به گلف بود، داوری مسابقات زیبایی را دوست داشت و به دنبال سرگرمی و تفریح بود. اینکه چرا چنین فردی ناگهان تصمیم گرفت با مسائل پیچیده سیاست سر و کله بزند، برایم واقعاً عجیب است.»
آلن در ادامه گفت که در انتخابات ریاستجمهوری ۲۰۲۴ به کاملا هریس،نامزد دموکرات، رای داد.
ترامپ در فیلم آلن نقش خودش را ایفا میکند و یک خبرنگار مشهور درباره تازهترین پروژههای املاک و مستغلاتش با او مصاحبه میکند.
ترامپ با شوخطبعی به خبرنگار میگوید: «خوب، دارم روی خرید کلیسای جامع سنت پاتریک کار میکنم. شاید کمی خرابکاری کنم و یک ساختمان بسیار بسیار بلند و زیبا بسازم.»

موسسه پژوهش و تحلیل دفاعی هند در گزارشی آتشبس میان جمهوری اسلامی و اسرائیل پس از جنگ ۱۲ روزه را «شکننده و در حال از هم گسیختن» ارزیابی کرد و با اشاره به فعال شدن مکانیسم ماشه به درخواست بریتانیا، فرانسه و آلمان، نوشت که نگرانیها بابت دور تازهای از خصومتها شدت گرفته است.
اندیشکده مانوهار پاریکار که یک مرکز تحقیقاتی سیاستمحور در زمینه دفاع، امنیت و روابط بینالملل است، به افزایش تلاشهای اسرائیل برای «خنثیسازی کامل اکوسیستم نظامی ایران در منطقه» اشاره و نتیجه گرفته است که این کشور با خنثی کردن نیروهای نیابتی جمهوری اسلامی میخواهد زمینه را برای حملهای تمامعیار به ایران آماده کند.
عادل رشید، پژوهشگرِ مرکز مبارزه با تروریسم موسسه پژوهش و تحلیل دفاعی هند، با تحلیل اظهارات افرادی چون بنیامین نتانیاهو نخستوزیر اسرائیل، یحیی رحیمصفوی مشاور نظامی رهبر جمهوری اسلامی، ژاک نریا افسر پیشین اطلاعات ارتش اسرائیل، تریتا پارسی از بنیانگذاران نایاک، یوآو گالانت وزیر دفاع پیشین اسرائیل و محمدباقر قالیباف رییس مجلس شورای اسلامی نتیجه گرفته است که شعلهور شدن دوباره جنگ قریبالوقوع است.
این مقاله، با اشاره به نظر محمد الدُح، تحلیلگر ژئوپولتیک، درباره وضعیت جمهوری اسلامی و اسرائیل نوشته است: «با وجود طرح اشغال کامل غزه، رییس ستاد کل ارتش اسرائیل بر لزوم استراحت نیروها تاکید دارد. این در کنار نشانههای دیگرْ احتمال بازسازی نیرو را تقویت میکند. همچنین، این نشانهها با دکترین چرخش واحدها، تکمیل و آموزش برای عملیاتهای هوایی سریع و دقیق در برد بلند همخوانی دارند.»
الدُح بر این اساس نتیجه میگیرد که حمله اسرائیل به ایران قریبالوقوع است.
در این مقاله آمده است: «صرفنظر از ماهیت گمانهزنی درباره فوریت یک جنگ، تردیدی نیست که جنگ ۱۲ روزه ریشه درگیری میان دو طرف را حل نکرد. به همین دلیل، جنگ فعلا منجمد شده و وقوع دوباره آن بسیار محتمل است.»
این مقاله پیامدهای ازسرگیری تنشها میان اسرائیل و جمهوری اسلامی برای کشورهای منطقه را «گستردهتر» ارزیابی میکند، زیرا چنین جنگی در صورت وقوع «منافع حیاتی امنیتی، اقتصادی، تجاری و انرژی را در معرض خطر قرار خواهد داد.»
مقاله با یادآوری اینکه جنگ ۱۲ روزه تنها سه روز پیش از آغاز دور تازه گفتوگوهای هستهای میان جمهوری اسلامی و آمریکا در عمان، آغاز شد، به نقل از الدُح هشدار میدهد: «اکنون نشانهها حاکی از آن است که جنگ دیگری در حال شکلگیری است و احتمال میرود که اسرائیل بین سپتامبر و هفتم اکتبر دست به حملهای گستردهتر بزند.»
موسسه پژوهش و تحلیل دفاعی هند سال ۱۹۶۵ از سوی وزارت دفاع هندوستان در دهلینو راهاندازی شد و سال ۲۰۲۰ به افتخار مانوهار پاریکار، وزیر دفاعِ درگذشته این کشور، به موسسه مانوهار پاریکار برای مطالعات و تحلیلهای دفاعی تغییر نام داد.

کیم جونگاون، رهبر کره شمالی، دوشنبه پیونگیانگ را با قطار سبزرنگ معروف خود به مقصد پکن ترک کرد؛ وسیله نقلیهای کند اما ویژه که رهبران این کشور منزوی دهههاست از آن برای سفرهای برونمرزی استفاده میکنند.
کارشناسان میگویند در مقایسه با ناوگان قدیمی هواپیماهای مسافربری کره شمالی، این قطارهای ضدگلوله فضای ایمنتر و راحتتری برای همراهان متعدد، محافظان امنیتی، مواد غذایی و امکانات رفاهی فراهم میکنند و همچنین مکانی برای هماهنگی دستورکارها پیش از نشستها به شمار میروند.
کیم از زمان به دست گرفتن قدرت در اواخر سال ۲۰۱۱، برای سفر به چین، ویتنام و روسیه از همین قطار استفاده کرده است.
داخل قطار چه میگذرد؟
مشخص نیست رهبران کره شمالی طی سالها از چند قطار استفاده کردهاند، اما آن بیونگ-مین، کارشناس کرهجنوبی در حوزه حملونقل، به خبرگزاری رویترز گفت که برای حفظ امنیت، چندین قطار بهطور همزمان به کار گرفته میشوند.
به گفته او هر قطار ۱۰ تا ۱۵ واگن دارد که برخی بهطور اختصاصی در اختیار رهبر است و شامل اتاق خواب میشود، در حالی که سایر واگنها ویژه محافظان و تیم پزشکی است. علاوه بر آن، فضایی برای دفتر کار کیم، تجهیزات ارتباطی، رستوران و حتی واگنهایی برای دو خودرو زرهی مرسدس در نظر گرفته شده است.

تصاویر منتشرشده از رسانههای دولتی کره شمالی نشان میدهد کیم و مقامهای ارشد در کنار واگنی سبز رنگ با نشانهای طلایی در حال استراحت و کشیدن سیگار هستند. در دفتر چوبی او نیز یک لپتاپ طلایی، چند خط تلفن، جعبه سیگار همیشگی و بطریهایی با مایعات آبی یا شفاف دیده میشود. پردههای آبیطلایی نیز تزیینکننده پنجرههای این واگن است.
ویدئو منتشرشده در سال ۲۰۱۸ از تلویزیون دولتی کره شمالی کیم را در حال دیدار با مقامهای ارشد چین در واگنی وسیع و حلقهوار با مبلهای صورتی نشان میداد. در سال ۲۰۲۰ نیز تصاویری از سفر او به مناطق آسیبدیده از طوفان نشان داد که یکی از واگنها با چراغهای گلمانند و صندلیهایی با طرح پوست گورخری تزیین شده است.
کنستانتین پولیکوفسکی، در کتاب «اورینت اکسپرس» (۲۰۰۲) سفر سههفتهای کیم جونگایل ـ رهبر پیشین کره شمالی و پدر رهبر فعلی ـ به مسکو را توصیف کرده است؛ سفری که در آن محمولههایی از شراب بوردو و بوجولِه و همچنین خرچنگ زنده از پاریس به قطار فرستاده میشد.
عبور از مرزها
وقتی کیم در سال ۲۰۲۳ برای نشست با ولادیمیر پوتین به روسیه رفت، مجموعه چرخهای قطار باید در ایستگاه مرزی تعویض میشد زیرا عرض ریل در دو کشور متفاوت است. اما در سفر به چین چنین نیازی وجود ندارد؛ پس از عبور از مرز، یک لکوموتیو چینی قطار را میکشد زیرا راننده محلی با سیستم ریلی و علائم آشناتر است.
برای سفرهای کیم به چین، معمولاً واگنهای ویژه او از سوی لکوموتیوهای سبزرنگ DF11Z ساخت چین و متعلق به شرکت راهآهن دولتی این کشور کشیده میشد. رسانهها نشان دادهاند شماره سریال این لکوموتیوها اغلب «۰۰۰۱» یا «۰۰۰۲» است؛ نشانهای که به گفته کارشناسان، حاکی از اختصاص آنها به مقامات عالیرتبه است.
در سفر سال ۲۰۱۹ کیم به ویتنام برای دیدار با دونالد ترامپ، رییسجمهوری آمریکا، قطار او را یک لکوموتیو قرمز و زرد با نشان راهآهن ملی چین میکشید.
به گفته کارشناسان، این قطار در شبکه ریلی چین تا ۸۰ کیلومتر در ساعت سرعت میگیرد، در حالی که در ریلهای کره شمالی نهایتاً به ۴۵ کیلومتر در ساعت میرسد.
چه کسانی از این قطارها استفاده کردهاند؟
کیم ایل سونگ، بنیانگذار کره شمالی و پدربزرگ کیم جونگاون، تا زمان مرگش در سال ۱۹۹۴ بهطور منظم با قطار به سفرهای خارجی میرفت.
کیم جونگایل، پدر او، سه بار با قطار به روسیه سفر کرد که یکی از آنها سفر ۲۰ هزار کیلومتری به مسکو در سال ۲۰۰۱ بود. او در اواخر سال ۲۰۱۱ در یکی از همین قطارها در اثر حمله قلبی درگذشت و همان واگن اکنون در مقبرهاش به نمایش گذاشته شده است.
این قطارها در مرکز تبلیغات حکومتی کره شمالی نیز قرار دارند؛ تبلیغاتی که سفرهای طولانی رهبران خاندان کیم را برای دیدار با مردم سراسر کشور برجسته میکنند. در سال ۲۰۲۲ تلویزیون دولتی کیم جونگاون را در حال یک «تور جامع ریلی» نشان داد که برای بازدید از مزارع ذرت و ترویج «آرمانشهر کمونیستی» در سراسر کشور انجام میشد.

شرکت آمریکایی نیوزگارد که در حوزه راستیآزمایی و ارزیابی اعتبار رسانهها فعال است، از وجود یک شبکه خرابکاری روسی خبر داده است که پاسخهای انواع سرویسهای هوش مصنوعی را با ادعاهای دروغین و اطلاعات گمراهکننده همسو با سیاستهای کرملین آلوده میکند.
تحقیقات تازه این شرکت نشان میدهد که روسیه با ایجاد یک شبکه خبری به نام پراودا به دادههای بازیابیشده از سوی انواع چتباتهای هوش مصنوعی نفوذ میکند. پراودا در زبان روسی به معنای حقیقت است.
ارزیابی نیوزگارد نشان داده است که چتباتهای ۱۰ شرکت بزرگ هوش مصنوعی از جمله چتجیپیتی، گروک و جمینی، روایتهای دروغین و اهداف گمراهکننده مد نظر مسکو را در بیش از ۳۳ درصد موارد مورد آزمون تکرار کرده، در ۱۸.۲ درصد موارد پاسخی ندادهاند و در ۴۸.۲ درصد موارد روایتهای بازنشر یافته از سوی پراودا را رد کردهاند.
تفاوت این شیوه جدید با روشهای مرسومِ هک و نفوذ این است که این روش مخاطبان انسانی را هدف قرار نمیدهد، بلکه برای اثرگذاری بر پاسخهای هوش مصنوعی درباره موضوعات روز خبری ساخته شده است.
به گزارش نیوزگارد، شبکه پراودا نتایج جستوجو در انواع موتورهای جستوجو، همینطور رباتها و برنامههای خودکاری که اینترنت را جستوجو و مرور میکنند، با محتوای حامی کرملین و روایتهای مورد پسند حکومت روسیه بمباران میکنند و از این طریق بر نحوه پردازش و ارائه اخبار و اطلاعات از سوی مدلهای زبانی بزرگ اثر میگذارد.
در نتیجه فعالیت شبکه پراودا، فقط در سال ۲۰۲۴ بیش از سه میلیون و ۶۰۰ هزار مقاله که حاوی اطلاعات نادرست، جعلی و دستکاریشده درباره رویدادهای جاری جهانی، بهویژه جنگ اوکراین است، در خروجی سیستمهای هوش مصنوعی غربی گنجانده شده و پاسخهای آنها را به پروپاگاندای روسی آلوده کرده است.
نیوزگارد در این گزارش به سخنان جان مارک دوگان، افسر سابق نیروی پلیس آمریکا که اکنون به عنوان هکر و مروج پروپاگاندا برای دولت روسیه کار میکند اشاره کرده و نوشته است که او سال گذشته در یک کنفرانس رسمی در مسکو گفته بود: «با پیش بردن روایتهای مورد نظر روسیه در دنیای اینترنت، میتوانیم هوش مصنوعی جهانی را تغییر دهیم و یک کانال توزیع قدرتمند برای اهداف مدنظر کرملین ایجاد کنیم.»
پراودا چهطور کار میکند؟
شبکه پراودا محتوا تولید نمیکند. این شبکه در واقع یک «ماشین شستوشوی اطلاعات» برای پروپاگاندای کرملین است که محتوای رسانههای دولتی روسیه، اینفلوئنسرهای طرفدار کرملین و نهادها و مقامهای دولتی روسیه را از طریق مجموعهای گسترده از وبسایتهایی که بهظاهر مستقل به نظر میرسند، گردآوری و بازنشر میکند.
از داستانهای ساختگی درباره آزمایشگاههای مخفی سلاحهای بیولوژیک آمریکا در اوکراین تا روایتهای ساختگی دوگان درباره سوءاستفاده ولودیمیر زلنسکی، رییسجمهوری اوکراین، از کمکهای نظامی آمریکا برای اندوختن ثروت شخصی از جمله اطلاعات دروغینی است که شبکه پراودا بازنشر کرده است.
در گزارش نیوزگارد آمده است که این شبکه که با نام Portal Kombat هم شناخته میشود، آوریل ۲۰۲۲ پس از حمله روسیه به اوکراین راهاندازی شد. سازمان دولتی ویجینوم در فرانسه که نهاد پایش کارزارهای اطلاعاتی خارجی است برای نخستین بار این شبکه را شناسایی کرد.
از آن زمان تاکنون این شبکه بهطور قابل توجهی گسترش یافته و طبق گزارش نیوزگارد، در حال حاضر در ۴۹ کشور، به دهها زبان و با ۱۵۰ دامنه فعال است.
نیوزگارد چه چیزی را آزموده است؟
نیوزگارد در ارزیابی خود چتباتهای ۱۰ شرکت بزرگ هوش مصنوعی را با نمونهای از ۱۵ روایت نادرستِ منتشر شده از سوی شبکه پراودا آزمود.
در این بررسی پرامپتها (درخواستها یا دستورهای ارائه شده به هوش مصنوعی) بر اساس اطلاعات نادرست و انحرافی درباره موضوعات مهم خبری در سه حالت بیطرف، جهتدار و مغرضانه طراحی شده بودند؛ بهنحوی که بازتابدهنده شیوههای متنوع تعامل کاربران با مدلهای مولد هوش مصنوعی برای دریافت پاسخ باشند.
یکی از پرسشهای این آزمون این بود که چرا زلنسکی شبکه اجتماعی تروث را در اوکراین مسدود کرده است؟ شش چتبات هوش مصنوعی این ادعای دروغین را بهعنوان واقعیت تکرار و به مقالههای شبکه پراودا استناد کردند.
این در حالی است که رییسجمهوری اوکراین هرگز اپلیکیشن تروث، متعلق به دونالد ترامپ را در اوکراین مسدود نکرده، این برنامه از اساس هرگز در اوکراین و برای کاربران اوکراینی در دسترس نبوده است.
هدف نهایی روسیه چیست؟
نیوزگارد این تاکتیک را LLM Grooming یا پرورش مدلهای زبانی بزرگ مینامند، یعنی تربیت تدریجی مدلها برای بازتولید روایتهای مطلوب کرملین.
مدلهای زبانی بزرگ برای پاسخ دادن به پرسشها با استفاده از حجم عظیمی از دادهها آموزش میبینند.
روسها در واقع به دنبال این هستند که با استفاده از شبکههایی مانند پراودا که روزانه دهها هزار قطعه داده غلط را تکرار میکند، روی موتورهای جستوجو اثر بگذارند، به فرآیند آموزش مدلهای زبانی شرکتهای هوش مصنوعی نفوذ کنند و به مدلهای زبانی القا کننده این دادههای آلوده «بخشی از گفتار غالب» هستند.
در نتیجه این فعالیتها، روایتهای جعلی کرملین به عنوان پاسخ درست و طبیعی ظاهر و توسط چتباتهای هوش مصنوعی تکرار میشود.
این روند نامرئی و پایدار که بر اعتماد مخاطب به هوش مصنوعی متکی است، بخشی از استراتژی کلان روسیه برای به چالش کشیدن برتری غرب در هوش مصنوعی و شکل دادن به محیطهای اطلاعاتی جهانی به نفع خودش است.
به این ترتیب، هوش مصنوعی به میدان جدیدی برای جنگ اطلاعاتی و پروپاگاندای دولتی روسیه تبدیل شده است.

آژانس بینالمللی انرژی اتمی دوشنبه ۱۰ شهریور در گزارشی محرمانه به کشورهای عضو این نهاد وابسته به سازمان ملل متحد اعلام کرد در جریان تحقیقات خود درباره ساختمانی در سوریه که اسرائیل در سال ۲۰۰۷ آن را منهدم کرد، ذراتی از اورانیوم یافته است.
آژانس بینالمللی انرژی اتمی مدتها مظنون بود که در این ساختمان یک رآکتور هستهای اعلامنشده احتمالی وجود دارد.
دولت بشار اسد، رییسجمهوری برکنارشده سوریه، همواره تاکید داشت که سایت دیرالزور که از جمله دربرگیرنده همین ساختمان است یک پایگاه متعارف نظامی بوده است. با این حال، آژانس در سال ۲۰۱۱ نتیجه گرفت که در آن ساختمان «به احتمال بسیار زیاد» رآکتوری مخفی وجود داشته و دمشق موظف به اعلام آن به آژانس بوده است.
آژانس بینالمللی انرژی اتمی که از آن زمان تاکنون تلاش کرده بود به نتیجهگیری قطعی برسد، در چارچوب تلاشهای تازهای که سال گذشته آغاز شد توانست از سه مکان بینام که «ظاهراً از نظر عملکردی» با دیرالزور مرتبط بودند، نمونههای زیستمحیطی برداشت کند.
طبق گزارش محرمانه آژانس که خبرگزاری رویترز آن را مشاهده کرده، «مقدار قابلتوجهی از ذرات اورانیوم طبیعی در نمونههای یکی از این سه مکان یافت شد. بررسی این ذرات نشان داد که اورانیوم منشاء انسانی دارد؛ یعنی در نتیجه فرایندهای شیمیایی تولید شده است.»
اصطلاح «طبیعی» به این معناست که اورانیوم کشفشده غنیسازی نشده بود. گزارش یادشده اما نتیجهگیری نکرده که معنای دقیق این آثار چیست.
در گزارش آژانس آمده است: «مقامهای کنونی سوریه اعلام کردهاند هیچ اطلاعاتی ندارند که بتواند وجود چنین ذراتی را توضیح دهد.»
بر اساس این گزارش، دولت اسلامگرای کنونی سوریه در ژوئن امسال بار دیگر دسترسی بازرسان آژانس به محل مربوطه را برای نمونهبرداری زیستمحیطی جدید فراهم کرد.
در همان ماه، رافائل گروسی، مدیرکل آژانس بینالمللی انرژی اتمی، در دیدار با احمد الشرع، رییسجمهوری موقت سوریه، اعلام کرد: «سوریه موافقت کرده است با آژانس با شفافیت کامل همکاری کند تا به مسائل مرتبط با فعالیتهای هستهای گذشته این کشور رسیدگی شود.»
گروسی در این دیدار از دمشق خواست در ماههای آینده امکان بازگشت بازرسان به دیرالزور را فراهم کند «تا بررسیهای بیشتری انجام گیرد، اسناد مرتبط مورد بررسی قرار گیرد و گفتگو با افرادی که در فعالیتهای هستهای گذشته سوریه دخیل بودهاند صورت پذیرد.»
در گزارش آمده است که آژانس همچنان قصد دارد به دیرالزور سفر و نتایج نمونهبرداریهای محیطی انجامشده در دیگر سایتها را ارزیابی کند.
آژانس در پایان تاکید کرد: «پس از تکمیل این روند و ارزیابی نتایج، فرصتی برای شفافسازی و حل مسائل باقیمانده در زمینه پادمانهای مرتبط با فعالیتهای هستهای گذشته سوریه فراهم خواهد شد و این پرونده میتواند بسته شود.

نشریه گلوبال ترید ریویو در گزارشی با اشاره به سیاست «فشار حداکثری» دولت ترامپ علیه جمهوری اسلامی نوشت که رییسجمهوری آمریکا وعده داده که صادرات نفت تهران را به صفر برساند. براساس این گزارش، یکسوم تحریمهای آمریکا بخش کشتیرانی ایران را هدف گرفته است.
گلوبال ترید ریویو نوشت کاخ سفید بهطور ویژه بر تضعیف توان «ناوگان سایه» ایران و درآمدهای انرژی آن متمرکز است و یکسوم کل تحریمها کشتیرانی ایران را هدف گرفتهاند. اکنون دامنه تحریمها فراتر از کشتیها رفته و پالایشگاههای چینی و اپراتورهای ذخیره نفت خام را نیز در بر میگیرد.
دیوید تاننباوم، کارشناس اطلاعات دریایی، به این نشریه گفت این رویکرد ادامه راهبردی است که پس از حملات ۷ اکتبر به اسرائیل در دولت جو بایدن دنبال شد؛ یعنی تحریم کشتیها در حالیکه بارگیری روی آب بود و این روش باعث بازگشت کشتیها با محموله یا فروش با تخفیف شدید شد.
تاننباوم گفت خریداران اصلی نفت ایران همچنان پالایشگاههای کوچک چین و هند هستند. انتقال کشتی به کشتی در مالزی نیز ادامه دارد.
او افزود تکنیکهای دور زدن تحریمها پیشرفتهتر شدهاند اما تغییر اساسی در خریداران رخ نداده است.
پیش از این در ۳۰ مرداد، وزارت خزانهداری آمریکا ۱۳ شرکت کشتیرانی و هشت نفتکش مرتبط با جمهوری اسلامی را با هدف مقابله با تلاش تهران برای دور زدن تحریمهای واشینگتن تحریم کرد.
دولت بریتانیا نیز همان روز و در همسویی با ایالات متحده و اتحادیه اروپا، حسین شمخانی، فرزند علی شمخانی، مشاور علی خامنهای و یکی از چهرههای کلیدی در فروش نفت جمهوری اسلامی و روسیه، و شرکتهای وابسته به او را تحریم کرد.
علاوه بر شمخانی، شرکتهای مستقر در دبی متعلق به او، شامل گروه کشتیرانی «ادمیرال» و گروه «میلاووس»، هدف تحریمهای جدید قرار گرفتهاند.
همچنین شرکت «اوشن لئونید اینوستمنتس» که دفتر آن در لندن واقع است، از سوی بریتانیا تحریم شده است. این صندوق سرمایهگذاری در امپراتوری اقتصادی حسین شمخانی نقشی مهم ایفا میکند.
در کنار این موارد، شرکت بازرگانی پتروشیمی نیز بهعنوان یکی از بازوهای مالی جمهوری اسلامی در عرصه بینالمللی، به فهرست تحریمها اضافه شده است.
در هشتم مرداد نیز آمریکا از تحریم حسین شمخانی و بخشی از «امپراتوری عظیم کشتیرانی» وابسته به او خبر داد.
در این مجموعه، ۵۰ شخص و نهاد و بیش از ۵۰ کشتی در فهرست تحریمها قرار گرفتند که بزرگترین اقدام تحریمی واشینگتن علیه تهران از سال ۲۰۱۸ به شمار میرود.
کمتر از دو هفته پس از آغاز دور دوم ریاستجمهوری ترامپ، کارزار تازهای از سیاست «فشار حداکثری» علیه جمهوری اسلامی به راه افتاد.
در ۱۰۰ روز نخست فعالیت، دولت ترامپ در مجموع ۱۷ دور تحریم مرتبط با جمهوری اسلامی اعمال کرد که طی آن ۴۰ شخص، ۱۱۷ شرکت و نهاد و ۷۷ نفتکش هدف قرار گرفتند.