مسعود پزشکیان، رییس دولت، در صحن مجلس ضمن اشاره به اختلافات داخلی به جنگ ۱۲ روزه با اسرائیل پرداخت و گفت: «در زمان جنگ بنده هیچ ترسی از اینکه چه اتفاقی بیفتد نداشتم، اما از این واهمه داشتم اگر اتفاقی برای رهبری رخ دهد، ما با همدیگر دعوا می‌کنیم و لازم نیست اسرائیل بیاید.»
او افزود: «ما هنوز گفت‌وگو با همدیگر را خوب یاد نگرفته‌ایم و راحت همدیگر را محکوم می‌کنیم و انگ می‌چسبانیم.»
پزشکیان درباره خامنه‌ای گفت: «ولی نهایتا وقتی اختلاف کردیم، یکی هست که آن‌جا ایستاده و می‌گوید این‌کار را بکن و آن‌کار را نکن، و این چیزی هست که باید قدر بدانیم و محکم پشت سرش بایستیم و ایستاده‌ایم.»
مجتبی یوسفی، عضو هیئت رییسه مجلس به سایت دیده‌بان ایران گفت: «اگر بعضی از مسئولان مستاجر باشند، می‌فهمند که با حقوق یک کارگر یا مستمری‌بگیر تحت پوشش بهزیستی و کمیته امداد، نمی‌توان اجاره خانه پرداخت کرد مشکل، جابه‌جایی طبقه برخی مسئولان است که دیگر درد طبقه دردمند را نمی‌فهمند.»
او افزود: «بسیاری از مدیران دولت نگران وضعیت معیشت مردم نیستند، چون خیلی از افرادی که در ستاد انتخاباتی بودند، اکنون به استخدام دولت درآمده‌اند و حقوق‌های بالای ۱۰۰ میلیون تومان می‌گیرند و دغدغه معیشت مردم را ندارند.»
کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در آستانه ششمین سالگرد اعتراضات خونین آبان ۹۸ و در نودوچهارمین هفته فعالیت خود، با پیوستن بند مردان زندان زاهدان، به ۵۴ زندان در سراسر ایران گسترش یافت.
این کارزار در بیانیه‌ای که سه‌شنبه ۲۰ آبان منتشر شد، نوشت: «در آستانه سالگرد خیزش آبان ۹۸، با گرامی‌داشت یاد جانباختگانی که توسط حکومت مستبد به خاک و خون کشیده شدند آغاز می‌کنیم.»
در این بیانیه آمده است: «از زمان روی کار آمدن دیکتاتوری ولایت فقیه در بهمن ۵۷ تا قیام آبان ۹۸، از آبان ۹۸ تا خیزش سراسری ۱۴۰۱ و تا امروز، مردم ایران در مسیر پرهزینه آزادی و کرامت انسانی گام برداشته‌اند. دهه‌ها سرکوب، تبعیض و کشتار، نتوانسته اراده مردم به رهایی و آزادی را خاموش کند.»
امضاکنندگان بیانیه با اشاره به تایید حکم اعدام برای رضا عبدالی، زندانی سیاسی در دیوان عالی کشور، اعلام کردند خواهان لغو فوری این حکم و توقف چرخه اعدام در زندان‌های ایران هستند.
آن‌ها همچنین به انتقال احسان افرشته (افرشته) و مهدی فرید، دو زندانی محکوم به اعدام به مکان نامعلومی پرداختند و اعلام کردند اگر چه زندانیان سیاسی کوشیدند مانع این انتقال شوند اما بیم آن می‌رود احکام این زندانیان اجرا شود.
ایران‌اینترنشنال ۱۹ آبان گزارش داد بیش از ۲۰۰ زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین به انتقال همراه با ضرب‌وشتم افرشته و تعداد دیگری از هم‌بندی‌هایش از جمله فرید و پناهی به مکان نامعلوم، اعتراض کردند.
هم‌زمان، سایت حقوق بشری هرانا گزارش داد در جریان انتقال افرشته به مکان نامعلوم، یکی از زندانیان دچار تشنج شد و ماموران با خشونت او را به بهداری منتقل کردند.
درد بی‌پایان جامعه
کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام در بیانیه خود به افزایش موارد خودسوزی در میان اقشار آسیب‌پذیر جامعه اشاره کرد و آن را نتیجه مستقیم «فشار، تحقیر و سرکوب» دانست.
نام کوروش خیری، راننده اخراجی اداره آموزش و پرورش خرم‌آباد که در اعتراض به اخراج از کار خودسوزی کرد و احمد بالدی، دانشجوی ۲۰ ساله در اهواز که پس از تخریب دکه اغذیه‌فروشی خانواده‌اش به دست شهرداری خودسوزی کرد و جان باخت، در این بیانیه آمده است.
مجاهد بالدی، پدر احمد بالدی، در گفت‌وگو با روزنامه هم‌میهن اشاره کرد ماموران شهرداری احمد را هنگام خودسوزی تحریک کرده بودند: «یکی گفت فندک بدهم؟ کبریت بدهم؟»
بیانیه منتشرشده این دو واقعه را نمونه‌هایی از «فریاد بی‌صدای مردمی دانست که جز جان خویش، چیزی برای اعتراض ندارند».
در سال‌های گذشته موارد بسیاری از اقدام به خودسوزی و خودکشی کارگران در ایران به‌دلیل اخراج، شرایط سخت کاری، تاخیر در پرداخت یا عدم پرداخت دستمزد، و سایر مسائل گزارش شده است.
موج اعدام‌ها؛ عادی‌سازی مرگ در ایران
زندانیان عضو کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام، از افزایش شتاب‌زده اعدام‌ها در ماه‌های اخیر انتقاد کردند و آن را نشانه «دیوانه‌وار شدن ماشین مرگ حکومتی» دانستند.
به‌گفته امضاکنندگان این بیانیه، از ابتدای آبان‌ماه تاکنون ۱۶۵ نفر در ایران اعدام شده‌اند؛ تنها در هفته گذشته ۷۲ نفر و در دو روز ۱۲ و ۱۳ آبان، ۲۹ نفر جان خود را از دست داده‌اند.
هرانا ۱۷ مهرماه در گزارشی به مناسبت روز جهانی مبارزه با مجازات اعدام خبر داد در یک سال گذشته (۱۹ مهر ۱۴۰۳ تا ۱۶ مهر ۱۴۰۴) دست‌کم هزار و ۵۳۷ نفر در ایران اعدام شدند.
بیانیه این هفته کارزار تاکید کرده که هیچ حکومتی با اعدام نمی‌تواند صدای عدالت و آزادی را خاموش کند.
امضاکنندگان این بیانیه از همه وجدان‌های بیدار خواسته تا فریاد «نه به اعدام» را در هر شهر و خیابان بلند کنند.
اعتصاب غذای زندانیان عضو کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» از نهم بهمن ۱۴۰۲ با درخواست توقف صدور و اجرای احکام اعدام آغاز شد و در نودوچهارمین هفته آن زندانیان محبوس در ۵۴ زندان سراسر ایران دست به اعتصاب غذا زدند.
مسعود پزشکیان در سخنرانی خود در صحن علنی مجلس شورای اسلامی گفت در جریان جنگ ۱۲ روزه جمهوری اسلامی با اسرائیل، او نگران آسیب‌دیدن علی خامنه‌ای بوده است چرا که باور داشته در صورت کشته‌شدن «رهبری» در حمله اسرائیل، در داخل حکومت درگیری درست می‌شد و دیگر نیازی به حمله اسرائیل نبود.
پزشکیان در سخنرانی سه‌شنبه ۲۰ آبان خود در جلسه علنی مجلس برای «بررسی میزان اجرای برنامه هفتم توسعه و پیشرفت کشور در سال نخست»، با اشاره به این موضوع تاکید کرد: «در جنگ ۱۲ روزه هیچ ترسی از اینکه چه اتفاقی رخ بدهد نداشتم اما واهمه داشتم خدایی نکرده اتفاقی برای رهبری رخ بدهد. آن‌وقت ما با همدیگر دعوا می‌کنیم و اصلا لازم نیست اسرائیل بیاید.»
او افزود: «ستون خیمه انقلاب، رهبری است. ما می‌توانیم با هم اختلاف داشته باشیم اما کسی هست که درباره اختلافات می‌گوید این نه یا آن نه. تمام شد و رفت.»
به گفته پزشکیان، جامعه سیاسی ایران هنوز «گفت‌وگو با همدیگر را خوب یاد نگرفته» و به‌جای بحث، به‌راحتی یکدیگر را محکوم و متهم می‌کنند.
او گفت در چنین شرایطی وجود رهبر جمهوری اسلامی عامل اصلی جلوگیری از شکاف و بحران داخلی است.
پزشکیان همچنین گفت همه دیدگاه‌های او در نهایت ذیل همان چارچوبی تعریف می‌شود که رهبر جمهوری اسلامی ترسیم کرده که هدف آن «الگو شدن» جمهوری اسلامی است.
در ماه‌های گذشته شماری از مقام‌های اسرائیل در اظهار نظرهای مختلف، رهبر جمهوری اسلامی را به مرگ تهدید کرده‌اند.
۱۵ آبان، روزنامه اسرائیل‌هیوم در تحلیلی درباره تهدید جمهوری اسلامی علیه اسرائیل نوشت گزینه کشتن خامنه‌ای در جنگ ۱۲ روزه انجام نشد اما همچنان ممکن است.
در پی تهدیدهای اسرائیل به کشتن رهبر جمهوری اسلامی، خامنه‌ای در پیامی از مخفیگاه که سوم مهرماه در رسانه‌های ایران منتشر شد، بر ادامه نبرد تا مرگ تاکید کرد و «شهادت» را پاداش «مجاهدت» خواند.
شبکه ۱۳ اسرائیل، ۲۴ شهریور گزارش داد در جلسه‌ای که شامگاه ۲۲ خرداد با حضور مقام‌های دولتی و نظامی اسرائیل برگزار شد، یافتن فرصتی برای کشتن خامنه‌ای و بی‌ثبات کردن جمهوری اسلامی مورد بررسی قرار گرفته بود.
بر اساس این گزارش، بزالل اسموتریچ، وزیر دارایی این کشور، در جلسه‌ای گفته که باید «رهبر را پیدا کرد».
یسرائیل کاتز، وزیر دفاع، نیز تایید کرده اسرائیل در پی تحقق چنین هدفی بوده اما «فرصت مناسب» به دست نیامده است.
کشتن خامنه‌ای محتمل است
۱۸ شهریور، حمزه صفوی، فرزند یحیی رحیم‌صفوی، مشاور عالی و دستیار نظامی خامنه‌ای، ترور رهبر جمهوری اسلامی را محتمل دانست و گفت حکومت باید برای اقدامات اسرائیل آماده باشد.
وب‌سایت بصیرت، وابسته به معاونت سیاسی سپاه پاسداران، ۲۶ مرداد در تحلیلی درباره جنگ ۱۲ روزه نوشت که اسرائیل و آمریکا به‌دنبال کشتن خامنه‌ای هستند.
وزیر دفاع اسرائیل هم ششم مرداد در سخنانی تهدیدآمیز خطاب به خامنه‌ای هشدار داد که در صورت تداوم تهدیدات جمهوری اسلامی، دست‌های اسرائیل، حتی به شخص او هم خواهد رسید.
کاتز پس از حملات موشکی سپاه پاسداران به مناطق مسکونی تل‌آویو نیز اعلام کرده بود خامنه‌ای با این اقدامات دیگر نمی‌تواند زنده بماند.
بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، ۲۶ خرداد درباره احتمال هدف قرار دادن رهبر جمهوری اسلامی به ایران‌اینترنشنال گفت: «وارد جزییات نمی‌شوم تا همه چیز باز باقی بماند.»
دونالد ترامپ، رییس‌جمهوری آمریکا نیز ۲۷ خرداد اعلام کرد از محل اختفای خامنه‌ای آگاه است اما «فعلا» قصد کشتن او را ندارد.
او در پستی در شبکه اجتماعی تروث‌سوشال نوشت: «ما کاملا مطلعیم که به‌اصطلاح "رهبر عالی" کجا پنهان شده؛ او هدفی آسان است، اما در محل فعلی‌اش در امان است. دست‌کم فعلا قصد حذف او را نداریم.»
بر اساس اطلاعات رسیده به ایران‌اینترنشنال، هانیه شریعتی، تکواندوکار و مربی ژیمناستیک ساکن تهران که به‌دلیل انجام حرکات نمایشی در سطح شهر با پوشش اختیاری بازداشت شده بود، موقتا از زندان آزاد شده است.
او سه‌شنبه ۲۰ آبان ویدیویی از خودش در اینستاگرام منتشر کرد که شبیه به اعتراف اجباری بود و در حالی که روسری بر سر دارد، گفت از دیروز در خانه بوده و چند پستش از طرف مقام قضایی «نامناسب» تشخیص داده شده بود.
اطلاعات رسیده به ایران‌اینترنشنال حاکی است که آزادی شریعتی همراه با اعمال محدودیت‌هایی از سوی نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی بر او صورت گرفته است.
یک منبع آگاه از وضعیت این ورزشکار به ایران‌اینترنشنال گفت: «ماموران پس از آزادی شریعتی فیلمی از او تهیه کرده و از او خواسته‌اند فعلا در خانه بماند و به محل کار خود بازنگردد.»
این منبع آگاه تاکید کرد که هدف از انتشار این ویدیو، «شکستن جو رسانه‌ای» و القای این تصور است که بازداشتی از ابتدا در کار نبوده است.
سایت‌های حقوق بشری پیش‌تر گزارش داده بودند نیروهای وزارت اطلاعات در تهران شامگاه ۱۸ آبان این ورزشکار را به‌دلیل انجام حرکات نمایشی در فضای عمومی با پوشش اختیاری بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل کردند.
منبعی نزدیک به خانواده شریعتی گفته بود بازداشت او به‌دلیل «رعایت نکردن موازین پوشش در انظار عمومی هنگام اجرای حرکات نمایشی» صورت گرفته است.
پس از بازداشت، نهادهای امنیتی کنترل صفحه اینستاگرام شریعتی را که حدود ۱۶۰ هزار دنبال‌کننده داشت در دست گرفتند و نشان پلیس فتا بر آن ظاهر شد.
در مدت بازداشت، او تنها یک‌بار توانسته بود با خانواده‌اش تماس کوتاهی بگیرد و در آن گفت‌وگو از نگرانی خود نسبت به وضعیتش گفته بود.
مقام‌های جمهوری اسلامی طی هفته‌های اخیر بر اجرای سخت‌گیرانه‌تر طرح‌های موسوم به «عفاف و حجاب» تاکید کرده‌اند.
محمد موحدی آزاد، دادستان کل کشور، ۱۸ آبان گفته بود دادسراها موظف‌اند «با جدیت» با زنانی که حجاب اجباری را رعایت نمی‌کنند، برخورد کنند.
پانزدهم آبان نیز اسدالله جعفری، رییس کل دادگستری استان اصفهان، خواستار برخورد با «رفتار هنجارشکنانه» زنانی شد که تن به حجاب اجباری نمی‌دهند.
روح‌الله مومن‌نسب، دبیر ستاد امر به معروف و نهی از منکر استان تهران هم ۲۵ مهرماه از سازماندهی بیش از ۸۰ هزار نیروی موسوم به «آمر به معروف» برای کنترل پوشش زنان خبر داد.
منتقدان می‌گویند هزینه‌های سنگین برای تحمیل حجاب اجباری، گسترش شبکه «آمران به معروف» و افزایش بودجه نهادهای فرهنگی حکومتی، نشان می‌دهد اولویت جمهوری اسلامی نه بهبود وضعیت اقتصادی و معیشتی مردم، بلکه تشدید کنترل اجتماعی و نظارت بر سبک زندگی شهروندان است.
هم‌زمان با پیگرد و سرکوب زنانی که پوشش اختیاری را انتخاب می‌کنند، جمهوری اسلامی روز ۱۷ آبان مراسمی تبلیغاتی درباره روایت رسمی خود از «جنگ ۱۲ روزه» در میدان انقلاب برگزار کرد؛ تجمعی که در آن، برخلاف شعارها و سیاست‌های حجاب اجباری، هیچ الزامی برای پوشش مطابق قواعد رسمی حاکمیت مشاهده نشد.
مسعود پزشکیان، رییس دولت با حضور در صحن علنی مجلس گفت: «وظیفه ماست که مشکلات معیشتی مردم را حل کنیم، ما نمی‌توانیم حکومت کنیم ولی مردم گرسنه باشند.» او افزود: «بودجه امسال باید به‌گونه‌ای طراحی شود که معیشت مردم در اولویت قرار گیرد.»
پزشکیان اضافه کرد: «من نمی‌پذیرم ایران ضعیف بماند، نمی‌پذیرم در ایران از دیگران عقب بمانیم، اگر دست به دست هم بدهیم، هیچ قدرتی نمی‌تواند ما را به زانو درآورد.»
