کنسرسیوم بینالمللی روزنامهنگاران تحقیقی مجموعهای بیسابقه از ۳۳ هزار عکس با عنوان «پرونده دمشق» را منتشر کرده که شکنجه، گرسنگی و اعدام بیش از ۱۰ هزار و ۲۰۰ بازداشتی در دوران حکومت بشار اسد، رییسجمهوری مخلوع سوریه، را به تصویر میکشد.
این نهاد مستقر در واشینگتن پنجشنبه ۱۳ آذر گزارش داد این مجموعه تازه بهدستآمده، بزرگترین سند بصری از قربانیان حکومت اسد تاکنون به شمار میرود.
یک افسر پیشین پلیس نظامی سوریه که بین سالهای ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۴ بر واحد حفظ شواهد در دمشق نظارت داشت، این تصاویر را در اختیار رادیو و تلویزیون دولتی آلمان قرار داد.
او در مصاحبه با این رسانه گفت: «مسائلی هست که مردم باید بدانند. خانوادههایی هستند که نیاز دارند بدانند عزیزانشان کجا هستند و چه اتفاقی برایشان افتاده است.»
این عکسها که بین سالهای ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۴ از سوی عکاسان نظامی سوریه گرفته شدهاند، اغلب مردانی را نشان میدهند که از آنان جز پوست و استخوان باقی نمانده است.
در این عکسها همچنین پیکرهای کبود بر کاشیهای سردخانه، نوزادان جانباخته و انبوهی از اجساد دیده میشوند.
دیدهبان حقوق بشر سوریه تخمین میزند که بیش از ۱۶۰ هزار نفر در دوران حکومت بشار اسد ناپدید شدند.
اسد سال گذشته پس از شکست از مخالفان مسلح خود به مسکو گریخت و اکنون بهعنوان پناهنده در روسیه زندگی میکند.
او کشورش را طی ۱۳ سال جنگ داخلی در بحران فرو برد؛ نبردی که با بازداشتهای گسترده، شکنجه و اعدامهای بدون محاکمه همراه بود.
خانوادههایی که پس از سقوط حکومت او در پی یافتن عزیزان خود در زندانها، بیمارستانها و گورهای جمعی بودند، در بیشتر موارد به هیچ سرنخی دست نیافتند.
«مجموعه سزار»
پیش از این نیز مجموعه تصاویری از جنایتهای حکومت اسد منتشر شده بود. این تصاویر بین سالهای ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۳ به ثبت رسیده و بیش از ۱۰ سال پیش توسط یکی از افسران جداشده از ارتش سوریه از کشور خارج شده بودند.
انتشار این تصاویر موجی از پیگردهای قضایی و تحریمهای بینالمللی علیه حکومت اسد را در پی داشت و در نخستین دادگاه رسیدگی به شکنجههای نظام سوریه در آلمان در سال ۲۰۲۰ مورد استناد قرار گرفت.
این دادگاه در نهایت به صدور حکم حبس ابد برای انور رسلان، سرهنگ پیشین اطلاعات سوریه، و چهار سال و نیم زندان برای ایاد الغریب، یکی دیگر از افسران سابق سوریه، انجامید.
افسری که این تصاویر را از کشور خارج کرده بود و با نام مستعار «سزار» شناخته میشد، چند هفته پیش هویت خود را فاش کرد. او فرید المدهان، رییس پیشین بخش ادله پزشکی قانونی پلیس نظامی دمشق بود.
او در سال ۲۰۱۴ اطلاعات مربوط به عکسها را در اختیار تیمی از دادستانهای بینالمللی قرار داد.
در بسیاری از موارد، گواهیهای رسمی حکومت علت مرگ افراد را ایست قلبی یا تنفسی اعلام کرده بودند.
با وجود حجم گسترده شواهد، حکومت اسد اعتبار و اصالت تصاویر «مجموعه سزار» را انکار میکرد.
تلگراف به نقل از منابع آگاه نوشت شرط دیگر مادورو برای کنارهگیری از قدرت، پناه گرفتن در «یک کشور دوست» بوده است.
این رسانه افزود این طرح بهدلیل درخواست مادورو برای عفو کامل حدود ۱۰۰ مقام ارشد حکومت ونزوئلا شکست خورد.
بر اساس این گزارش، ترامپ و مادورو در این مکالمه ۱۵ دقیقهای درباره چگونگی تشکیل دولت انتقالی و محل اقامت مادورو پس از خروج از ونزوئلا نیز اختلاف نظر داشتند.
به گفته یک منبع آگاه، ترامپ اقامت در چین یا روسیه را پیشنهاد کرده بود، اما مادورو بر ماندن در نیمکره غربی، بهعنوان مثال در «کشوری دوست» مانند کوبا، پافشاری میکرد.
در این گفتوگو، قطر بهعنوان گزینهای میانه برای اقامت مادورو مطرح شد.
مادورو ۱۲ آذر در یک برنامه تلویزیونی تایید کرد حدود ۱۰ روز پیش گفتوگویی «محترمانه و صمیمانه» با ترامپ داشته که نشانهای از احتمال «گشایش در مسیر دیپلماسی» به شمار میرود.
روزنامه نیویورکپست ۱۲ آذر گزارش داد مقامهای آمریکایی در حال بررسی طرحی هستند تا مادورو با میانجیگری قطر از ونزوئلا خارج شود و در تبعید زندگی کند.
این پیشنهاد پس از آن مطرح شد که مارکو روبیو، وزیر خارجه ایالات متحده، پیشنهاد داد قطر نقش میانجی را در مذاکرات بر عهده بگیرد.
خبرگزاری رویترز پیشتر نوشت ترامپ پس از ماهها فشار بر حکومت ونزوئلا، در تماس تلفنی با مادورو به او تا هشتم آذر مهلت داده بود تا همراه خانوادهاش کشور را ترک کند، اما پس از سررسیدن این مهلت و بیاعتنایی مادورو، دستور بستن حریم هوایی ونزوئلا را صادر کرد.
تلگراف در ادامه گزارش داد پس از این تماس که ۳۰ آبان برقرار شد، ترامپ فشارها بر حکومت ونزوئلا را شدت بخشیده است.
همزمان با گسترش آرایش ناوهای جنگی آمریکا در دریای کارائیب، ترامپ ۱۱ آذر اعلام کرد آمریکا در آستانه آغاز حملاتی به خاک ونزوئلا است.
رییسجمهوری ایالات متحده افزود: «ما میدانیم آدمهای بد کجا زندگی میکنند و خیلی زود کار را شروع خواهیم کرد.»
تلگراف افزود همزمان با تشدید تنشها در منطقه، کاخ سفید ظاهرا از صحبت درباره «تغییر رژیم» در ونزوئلا فاصله گرفته و ترامپ در تماس تلفنی اخیر نسخهای ملایمتر برای «خروج نرم» را به مادورو پیشنهاد کرده است.
این پیشنهاد شامل اعطای عفو به مادورو، همسر و پسرش و فراهم کردن امکان گریختن او از کشور بود، بهشرط آنکه از مقام خود کنارهگیری کند.
دولت ترامپ بارها اعلام کرده مادورو را که از سال ۲۰۱۳ در قدرت است، رییسجمهوری مشروع ونزوئلا نمیداند.
مادورو سال گذشته خود را پیروز انتخابات ریاستجمهوری ونزوئلا خواند. آمریکا و بسیاری از کشورهای غربی این انتخابات را «نمایشی» خواندند و ناظران مستقل نیز اعلام کردند اپوزیسیون ونزوئلا در آن بهطور قاطع پیروز شده است.
ایالات متحده برای اطلاعاتی که منجر به بازداشت مادورو شود، جایزهای ۵۰ میلیون دلاری تعیین کرده و برای چند مقام ارشد دولت او، از جمله دیوسدادو کابیو، وزیر کشور متهم به قاچاق مواد مخدر و سایر جرائم در آمریکا، جوایز ۲۵ میلیون دلاری در نظر گرفته است.
رسانههای عربی پنجشنبه ۱۳ آذر خبر دادند ابوشباب بهدنبال کمین اعضای حماس در رفح در جنوب نوار غزه کشته شده است.
پایگاه خبری تایمز اسرائیل نیز نوشت او پس از زخمی شدن در این رویداد، به بیمارستانی در اسرائیل منتقل شد و سپس بر اثر شدت جراحات جان خود را از دست داد.
با این حال، روزنامه اورشلیمپست به نقل از «یک منبع» نوشت: «ابوشباب در یک درگیری طایفهای داخلی کشته شد، نه به دست تروریستهای حماس.»
رسانههای اسرائیلی در ابتدا گزارش داده بودند ابوشباب به مرکز پزشکی سوروکا در بئرشبع منتقل شده است. با این حال، بیمارستان بئرشبع این خبر را تکذیب کرد.
شبکه کان اسرائیل نیز گزارش داد برخی ویدیوها در شبکههای اجتماعی ظاهرا نشان میدهد شماری از نیروهای وابسته به ابوشباب به دست افرادی کشته شدهاند که شعارهایی در حمایت از حماس سر میدادند.
گروه تحت رهبری ابوشباب موسوم به «نیروهای مردمی»، با اسرائیل در عملیات علیه حماس در جنوب غزه همکاری داشته است.
حماس که یکی از گروههای نیابتی جمهوری اسلامی در منطقه به شمار میرود، پیش از این ابوشباب را «همکار اسرائیل» میخواند، اما او با رد این اتهام در مصاحبهای گفت نیروهایش «در سطحی مشخص» با ارتش اسرائیل همکاری میکنند.
او افزود: «وقتی ماموریتی در پیش داریم، آنها را مطلع میکنیم. تنها در همین حد. و بعد عملیات نظامی را خودمان انجام میدهیم.»
۱۵ خرداد، منابع امنیتی اسرائیل اعلام کردند دولت این کشور در تلاش برای تقویت مخالفان حماس، برخی طوایف در نوار غزه را مسلح کرده است.
بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر اسرائیل، پس از انتشار این خبر گفت: «در پی مشورت با مقامهای امنیتی، از طوایفی در غزه که مخالف حماس هستند، استفاده کردیم.»
در روند شکلگیری گروههای مسلح مخالف حماس در نوار غزه، گروه ابوشباب یکی از جریانهایی بود که تلاش داشت در تعیین آینده این منطقه پس از پایان جنگ ایفای نقش کند.
همزمان با طولانی شدن جنگ اخیر، گروههای مخالف حماس که عمدتا به عشایر بانفوذ وابستهاند، قدرت بیشتری پیدا کردند و این امر موجب بروز چالشهای داخلی برای حماس شد.
در ادامه تحولات اخیر، حماس در شهر غزه بیش از همه با طایفه دغمش درگیر بوده است.
پیشتر نیز در جریان جنگ غزه، گروههایی از مردم با برگزاری تظاهراتی مخالفت خود را با حماس ابراز کرده بودند.
چهار مقام امنیتی که نامشان فاش نشده، پنجشنبه ۱۳ آذر به رویترز گفتند کشتیهای چینی از جنوب دریای زرد تا دریای چین شرقی و همچنین از دریای چین جنوبی که مورد مناقشه است تا اقیانوس آرام، مستقر شدهاند.
این خبرگزاری افزود اظهارات این مقامهای امنیتی با گزارشهای اطلاعاتی یک کشور منطقه تطابق دارد.
رویترز این اسناد را به شرط عدم افشای نام آن کشور به دست آورده است.
بر اساس این اسناد، تا صبح ۱۳ آذر بیش از ۹۰ کشتی چینی در منطقه فعالیت میکردند؛ در حالی که تعداد این کشتیها اوایل هفته جاری حتی به بیش از ۱۰۰ فروند نیز رسیده بود.
رویترز در ادامه نوشت برخی از این کشتیها در کنار جنگندهها، حملاتی علیه کشتیهای خارجی فرضی انجام دادند.
بر اساس این گزارش، این کشتیها عملیات موسوم به «ممانعت دسترسی» را نیز تمرین کردند؛ عملیاتی که هدفش جلوگیری از ورود نیروهای خارجی برای ارسال کمک در صورت بروز یک درگیری است.
به گفته دو منبع آگاه، کشورهای منطقه این تحولات را از نزدیک دنبال میکنند، اما تاکنون به این نتیجه نرسیدهاند که استقرار کشتیهای چین خطر قابل توجهی ایجاد کرده باشد.
یکی از منابع گفت: «این یک مانور بزرگ است، اما ظاهرا تنها در چارچوب رزمایشهای معمول انجام میشود.»
با این حال، شمار کشتیهای چینی در نزدیکی تایوان افزایش چشمگیری نداشته است.
آخرین رزمایش رسمی چین در اطراف تایوان ماه آوریل با عنوان «طوفان تنگه ۲۰۲۵» برگزار شد.
تنشهای اخیر میان چین و ژاپن
چین در حال حاضر در دوره معمول برگزاری رزمایشهای نظامی خود قرار دارد، هرچند ارتش این کشور تاکنون بهطور رسمی برگزاری مانورهایی در مقیاس بزرگ را اعلام نکرده است.
افزایش این فعالیتها همزمان با بحران دیپلماتیک اخیر میان چین و ژاپن رخ میدهد.
سانائه تاکایچی، نخستوزیر ژاپن، ماه گذشته گفت حمله احتمالی چین به تایوان میتواند واکنش نظامی توکیو را به دنبال داشته باشد.
ژاپن ۲۷ آبان به شهروندان خود در چین هشدار داد از حضور در تجمعات و مکانهای شلوغ پرهیز کنند. چین نیز از شهروندان خود خواست از سفر به ژاپن خودداری کنند.
این وضعیت که موجب کاهش ارزش سهام شرکتهای فعال در حوزه گردشگری شده، میتواند با توجه به نقش گسترده گردشگران چینی، آسیب اقتصادی قابل توجهی به ژاپن وارد کند.
در همین حال، پکن از تصمیم تایوان برای افزایش ۴۰ میلیارد دلاری بودجه دفاعی خود خشمگین است.
این تصمیم ماه گذشته از سوی لای چینگته، رییسجمهوری تایوان، با هدف «مقابله با تهدیدهای چین» اعلام شد.
چین جزیره تایوان را که تنها ۱۱۰ کیلومتر از ژاپن فاصله دارد، بخشی از قلمرو خود میداند.
در سوی دیگر، تایوان ادعاهای حاکمیتی پکن را رد میکند و میگوید آینده این جزیره را تنها مردم آن تعیین میکنند.
به گزارش رویترز، عملیات دریایی اخیر چین از رزمایشهای سال گذشته این کشور که موجب افزایش سطح آمادهباش نظامی در تایوان شده بود، فراتر رفته است.
تسای مینگین، رییس دفتر امنیت ملی تایوان، ۱۲ آذر تایید کرد چین در حال حاضر در فعالترین دوره رزمایشهای نظامی خود قرار دارد.
