مکرون: نمی‌توان اعزام نیرو به اوکراین را رد کرد
امانوئل مکرون، رئیس‌جمهوری فرانسه، روز دوشنبه، هفت اسفند، گفت که هیچ اجماع و اتفاق نظری در مورد اعزام نیرو به اوکراین وجود ندارد، اما در عین حال این موضوع را نمی‌توان به‌طور کلی رد کرد.
امانوئل مکرون، رئیس‌جمهوری فرانسه، روز دوشنبه، هفت اسفند، گفت که هیچ اجماع و اتفاق نظری در مورد اعزام نیرو به اوکراین وجود ندارد، اما در عین حال این موضوع را نمی‌توان به‌طور کلی رد کرد.
مکرون پس از میزبانی از حدود ۲۰ کشور متحد اوکراین گفت: «در این مرحله توافقی برای اعزام نیروی زمینی به اوکراین وجود ندارد.»
با این حال، او افزود:«هیچ چیزی نباید حذف شود. ما هر کاری که باید انجام دهیم، انجام می‌دهیم تا روسیه پیروز نشود.»
پیشتر، رابرت فیکو، نخست‌وزیر اسلواکی، روز دوشنبه و پیش از شرکت در نشست رهبران اروپایی در پاریس گفت که چند عضو ناتو و اتحادیه اروپا در حال بررسی اعزام سربازان خود به اوکراین هستند.
فیکو با ارسال کمک‌های نظامی به اوکراین مخالف است و برخی از منتقدان او را طرفدار مسکو می‌دانند.
او با اشاره به بحث‌هایی که پیش از نشست پاریس مطرح شده بود، گفت: «فقط به این بسنده می‌کنم که بگویم تعدادی از کشورهای عضو ناتو و اتحادیه اروپا در نظر دارند نیروهای خود را به اوکراین بفرستند.»
او افزود اسلواکی به عنوان یکی از اعضای اتحادیه اروپا و ناتو، سربازان خود را به اوکراین اعزام نخواهد کرد.
فیکو گفت خطر تشدید و گسترده‌تر شدن درگیری‌ها در اوکراین را احساس می‌کند اما نمی‌تواند اطلاعات بیشتری در اختیار همگان قرار دهد.
پتر فیالا، نخست‌وزیر جمهوری چک در پاسخ به سوالی درباره این اظهارات گفت: «جمهوری چک مطمئناً آماده اعزام هیچ سربازی به اوکراین نیست، هیچ کس نباید نگران این موضوع باشد.»
ایالات متحده روز دوشنبه به کشورهای جزیره‌ای اقیانوس آرام نسبت به دریافت کمک از نیروهای امنیتی چین هشدار داد.
پیشتر خبرگزاری رویترز به نقل از یک مقام پلیس کیریباتی گزارش داده بود که افسران یونیفورمپوش چین به پلیس این کشور کمک می‌کنند.
کیریباتی کشوری ۱۱۵ هزار نفری است که نزدیکترین جزیره آن حدود دو هزار کیلومتر با هاوایی فاصله دارد.
سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا در واکنش به این گزارش گفت: «ما معتقد نیستیم که واردات نیروهای امنیتی از جمهوری خلق چین به هیچ کشور جزیره‌ای در اقیانوس آرام کمک کند.»
قضات دیوان عالی ایالات متحده، روز دوشنبه هفت اسفند، نسبت به قوانین مورد حمایت جمهوریخواهان در فلوریدا و تگزاس برای محدود کردن قدرت شرکتهای مالک شبکه‌های اجتماعی ابراز نگرانی کردند، اما در عین حال نشان دادند که ممکن است آماده نباشند این قوانین را به طور کامل ملغی کنند.
این قوانین خواستار محدود کردن قدرت شرکتهای مالک شبکه‌های اجتماعی بزرگ در تعدیل یا حذف محتوایی است که این شرکتها آنها را مناسب نمیدانند.
در طول نزدیک به چهار ساعت بحث، قضات دیوان عالی آمریکا تایید کردند که این قوانین میتواند به تضعیف حمایت از آزادی بیان بینجامد. آنها همچنین گفتند که ممکن است به قوانین اجازه تنظیم برخی از خدمات اینترنتی مانند ارائه ایمیل و پیامهای مستقیم را بدهند.
گروههای تجاری صنعت فناوری NetChoice و انجمن صنعت ارتباطات و رایانه به این قوانین که هنوز به مرحله اجرا در نیامدهاند، اعتراض کردهاند. شرکت متا، شرکت مادر فیسبوک و اینستاگرام، انپ چت، و شرکت آلفابت، شرکت مادر گوگل و یوتیوب، از جمله اعضای این انجمن هستند.
مساله اصلی که در نشست دادگاه عالی ایالات متحده مورد بحث قرار گرفت این بود که آیا قوانین ایالتی که بر نحوه انتشار محتوا در شبکه‌های اجتماعی نظارت می‌کند، حق آزادی بیان مندرج در متمم اول قانون اساسی آمریکا را نقض می‌کند یا خیر.
شرکتهای مالک شبکه‌های اجتماعی گفتهاند که بدون داشتن حق و توانایی مسدود کردن یا حذف محتوا یا کاربران، پلتفرمهای آنها سرشار از هرزنامه، قلدی، افراطگرایی و سخنان نفرتپراکنانه خواهد شد.
قانون ایالت فلوریدا، پلتفرمهای بزرگ را ملزم می‌کند تا سانسور کاربران یا جلوگیری از حضور یک نامزد سیاسی را ممنوع کنند.
قانون ایالت تگزاس نیز شرکتهای مالک رسانههای اجتماعی با حداقل ۵۰ میلیون کاربر فعال در ماه را از اقدام برای «سانسور» کاربران بر اساس «نظر» آنها منع می‌کند و به کاربران یا دادستان کل تگزاس اجازه می‌دهد از این شرکتها شکایت کنند.
انتظار می رود حکم دیوان عالی تا پایان ژوئن صادر شود. از ۹ قاضی دیوان عالی آمریک، شش قاضی محافظهکار و سه قاضی لیبرال هستند.
پارلمان مجارستان سرانجام روز دوشنبه، هفت اسفند، با پیوستن سوئد به پیمان آتلانتیک شمالی، ناتو، موافقت کرد. سوئد که در جریان دو جنگ جهانی و نیز در دوران جنگ سرد، بیطرفی خود را حفظ کرده بود، اکنون پس از فنلاند به ناتو میپیوندد.
مخالفت مجارستان تا کنون پیوستن سوئد به ناتو را به تاخیر انداخته بود. اولف کریسترسون، نخست‌وزیر سوئد، روز جمعه چهارم اسفند، در جریان سفر به مجارستان، یک قرارداد تسلیحاتی با این کشور را امضا کرد تا راه برای رایگیری روز دوشنبه هموار شود.
نخست‌وزیر سوئد، در یک کنفرانس مطبوعاتی گفت:« سوئد ۲۰۰ سال بیطرفی و عدم تعهد نظامی را پشت سر گذاشته است. ما به ناتو میپیوندیم تا از آنچه که هستیم و از هر چیزی که به آن اعتقاد داریم، بهتر دفاع کنیم.»
دولت ویکتور اروبان، نخست‌وزیر مجارستان، برای موافقت با پیوستن سوئد به ناتو، از سوی دیگر اعضای ناتو تحت فشار قرار داشت.
اعضای جدید، تنها در صورت موافقت تمامی اعضا میتوانند به ناتو بپیوندند.
موافقت مجارستان با پیوستن سوئد به ناتو، با استقبال آمریکا و دیگر اعضای پیمان آتلانتیک شمالی روبهرو شده است.
کارین ژان پیر، سخنگوی کاخ سفید، گفت:« ما میخواهیم به زودی از سوئد در کنار فنلاند در ائتلاف ناتو استقبال کنیم.».
ینس استولتنبرگ، دبیرکل ناتو، نیز در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «عضویت سوئد همه ما را قویتر و امنتر خواهد کرد».
پس از حمله نظامی روسیه به اوکراین در فوریه ۲۰۲۲، سوئد سیاست عدم تعهد خود را کنار گذاشت و برای افزایش امنیت خود در قبال حمله احتمالی روسیه، خواستار پیوستن به ناتو شد.
به گفته رهبران غربی، اکنون پس از پیوستن فنلاند و سوئد به ناتو، ولادیمیر پوتین در عمل باعث گسترش این ائتلاف نظامی شد؛ امری که میخواست با حمله به اوکراین مانع آن شود.
پیوستن فنلاند و سوئد به ناتو، مهمترین گام در گتسرش این ائتلاف نظامی از زمان فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۹۱ است. در آن زمان شماری از کشورهای شرق اروپا عضو پیمان آتلانتیک شمالی شدند.
نخست‌وزیر سوئد، در واکنش به پیوستن کشورش به ناتو گفت:« در مورد روسیه، تنها چیزی که میتوانیم انتظار داشته باشیم این است که آنها دوست نداشتند که سوئد به عضویت ناتو درآید. ما نمیتوانیم بدانیم که علاوه بر آن چه می‌کنند. ما برای همه چیز آماده هستیم.»
سوئد، که از سال ۱۸۱۴ در هیچ جنگی شرکت نداشته است، در دهههای اخیر همکاری خود با ناتو را افزایش داده و در برخی از عملیات ناتو در کشورهایی مانند افغانستان مشارکت کرده بود. با این همه، عضویت در ناتو، برنامهریزی دفاعی و همکاری اعضا در جناح شمالی ناتو را تسهیل می‌کند.
رابرت دالجو، تحلیلگر ارشد آژانس تحقیقات دفاعی سوئد، به خبرگزاری رویترز گفت: «ناتو عضوی جدی و توانمند به دست میآورد و عامل عدم اطمینان را در شمال اروپا از بین میبرد. سوئد امنیت را در میان جمعیت به دست میآورد، با حمایت بازدارندگی هستهای آمریکا.»
سوئد که در حال افزایش هزینههای نظامی خود است و امسال باید آن را به دو درصد تولید ناخالص ملی خود برساند. با عضویت این کشور در ناتو، زیردریاییهای پیشرفته و متناسب با شرایط دریای بالتیکح و ناوگان بزرگی از جتهای جنگنده گریین تولید سوئد، در اختیار ناتو قرار میگیرد.
راه طولانی عضویت
تهاجم روسیه به اوکراین باعث شد سوئد خواستار پیوستن به ناتو شود، بهویژه آنکه کشور همسایه، فنلاند نیز بلافاصله برای پیوستن به ناتو اقدام کرده بود.
فنلاند سال گذشته به ناتو پیوست، اما سوئد مجبور شد بیشتر منتظر بماند زیرا ترکیه و مجارستان که روابط بهتری با روسیه دارند، با پیوستن سوئد به ناتو مخالف بودند.
ترکیه تصویب عضویت سوئد را موکول به اقدام شدیدتر استکهلم علیه حزب کارگران کردستان (پکک) کرد.
سوئد با تغییر قوانین خود و تسهیل فروش اسلحه به ترکیه، کوشید آنکارا را با خود همراه کند.
رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهوری ترکیه همچنین تصویب پیوستن سوئد به ناتو را مشروط به موافقت ایالات متحده برای فروش جنگندههای F-16 به ترکیه دانست و اکنون آنکارا از ایالات متحده انتظار دارد تا برای تأمین موافقت کنگره آمریکا در این زمینه تلاش کند.
با این حال، دلیل مخالفت مجارستان با عضویت سوئد در ناتو چندان واضح نبود.
اکنون مصوبه مجلس مجارستان باید به امضای رئیس مجلس و رئیس‌جمهوری این کشور برسد و پس از آن احتمال، مراحل عضویت سوئد در ناتو به سرعت طی خواهد شد.
پس از اعتراض ورزشکاران فرانسوی به منع ورود کودکان به دهکده المپیک پاریس، کمیته ملی المپیک فرانسه اعلام کرد به زنان ورزشکار اتاقهایی در هتلی در نزدیکی دهکده ارائه میشود تا بتوانند به نوزادان خود شیر بدهند یا پدرانشان از این نوزادان مراقبت کنند.
ماریا پوچیخ، یکی از متحدان نزدیک الکسی ناوالنی، گفت در زمان مرگ این سیاستمدار مخالف پوتین، جریان تبادل او با یک زندانی روس در آلمان در جریان بود اما رییس‌جمهوری روسیه نمی‌توانست آزادی ناوالنی را تحمل کند.
پوچیخ روز دوشنبه هفتم اسفند در کانال یوتیوبی خود گفت از دو سال پیش مذاکراتی بین مقام‌های آلمان و آمریکا با روسیه برای مبادله زندانیان در جریان بود.
بر اساس این مذاکرات قرار بود ناوالنی و دو شهروند آمریکایی زندانی در روسیه که نامشان از سوی پوچیخ اعلام نشد، با وادیم کراسیکوف روسی مبادله شوند. او اکنون در زندان برلین است.
کراسیکوف سال ۲۰۱۹به دلیل قتل زلیمخان خانگوشویلی، فرمانده سابق شورشیان چچن در آلمان، مجرم شناخته و به حبس ابد محکوم شد.
پوتین در مصاحبه‌ای که حدود دو هفته پیش با تاکر کارلسون، روزنامه‌نگار آمریکایی، داشت گفته بود قصد دارد کراسیکوف را که به گفته او «یک میهن‌پرست» است به روسیه بازگرداند.
پوچیخ که ریاست هیات مدیره بنیاد مبارزه با فساد ناوالنی را بر عهده دارد، شواهد یا مستنداتی درباره این موضوع ارائه نکرد اما گفت هنگام مرگ ناوالنی این مذاکرات در مراحل پایانی بود.
پوچیخ در این ویدیو افزود مذاکره تبادل زندانیان ۱۵ فوریه و درست یک روز قبل از مرگ ناوالنی به مرحله نهایی رسیده بود.
الکسی ناوالنی ۴۷ ساله، روز ۲۷ بهمن در زندانی واقع در یکی از مناطق قطبی شمال روسیه به شکل مشکوکی درگذشت.
کرملین که ناوالنی و حامیانش را افراط‌گرایان مورد حمایت آمریکا می‌خواند، دست داشتن دولت در قتل او را رد کرده است.
روز پنج اسفند سخنگوی الکسی ناوالنی اعلام کرد که پیکر او به مادرش تحویل داده شده است.
بر اساس گزارش‌ها، در گواهی فوت ناوالنی آمده که او به مرگ طبیعی درگذشته است.
به گفته پوچیخ، در ماه دسامبر روند مذاکرات منجر به ارائه طرح مشخصی برای مبادله زندانیان شد، اما پوتین در آخرین لحظه نظر خود را تغییر داد.
او توضیح داد: «پوتین نمی‌توانست آزادی ناوالنی را تحمل کند... او از فرط نفرتش از ناوالنی، دیوانه شده بود. پوتین می‌دانست که ناوالنی میتواند او را شکست دهد.»
به اعتقاد این متحد ناوالنی، رییس‌جمهوری روسیه سعی کرد از او به‌عنوان ابزاری برای چانه‌زنی در آزادی کراسیکوف استفاده و بعدا ناوالنی را با یک نفر دیگر جایگزین کند.
پوچیخ همچنین گفت که رومن آبراموویچ، تاجر روسی، کسی بود که ایده مبادله ناوالنی را به پوتین پیشنهاد کرد.
کرملین و آبراموویچ تاکنون واکنشی نسبت به صحبت‌های پوچیخ نشان نداده‌اند.
بر اساس گزارش رویترز، سخنگوی دولت آلمان هم روز دوشنبه از اظهارنظر در این زمینه خودداری کرد.
پوچیخ از دو شهروند آمریکایی که در کنار ناوالنی جزویی از طرح مذاکره مبادله بودند، نام نبرد. اما آمریکا پیشتر گفته بود که در تلاش برای بازگرداندن ایوان گرشکویچ، خبرنگار وال‌استریت ژورنال و پل ویلان، تفنگدار سابق آمریکایی است.
روسیه هر دوی آنان را به جاسوسی متهم و زندانی کرده اما این اتهام از سوی آنان رد شده است.
پس از انتشار سخنان پوچیخ، خبرگزاری رویترز در گزارشی به نقل از یک منبع روسی تایید کرد که قرار بود تبادل زندانیان در اواسط فوریه انجام شود و ناوالنی و همسرش با آن موافقت کرده بودند.
این منبع همچنین گفت که آبراموویچ در این مذاکرات شرکت داشته است.
طبق گفته‌های او، پوتین در ابتدا حاضر به طرح مبادله تنها شامل کراسیکوف با گرشکویچ شده بود، اما از آن‌جایی که گرشکویچ شهروندی آمریکایی محسوب می‌شد آلمانی‌ها قاطعانه با این معاوضه مخالفت کردند.
پس از آنکه نام ناوالنی در این مبادله به میان آمد، آلمان با طرح پیشنهادی روس‌ها موافقت کرد.
به گفته این منبع، پس از سفر اولاف شولتز، صدراعظم آلمان به آمریکا در نهم فوریه، این مذاکرات در نهایت تایید شده بود.
پوتین پیشتر درباره طرح آزادی گرشکویچ، کراسیکوف و مبادله صحبت کرده بود، اما هرگز نامی از ناوالنی نبرد.
کرملین اوایل روز دوشنبه خبرهای منتشر شده مبنی بر اینکه مقامات روسی مادر ناوالنی را تحت فشار قرار داده‌اند تا با مراسم تشییع جنازه خصوصی موافقت کند، «عبث» خواند و گفت که پوتین در تصمیم‌گیری خانواده ناوالنی درباره دفن او دخالتی نداشته است.
جزییات خاکسپاری ناوالنی که انتظار می‌رود در مسکو انجام شود، هنوز اعلام نشده است.
سخنگوی ناوالنی روز دوشنبه گفت تیم او به دنبال مکانی است که در آن مراسم خاکسپاری عمومی را تا پایان این هفته برگزار کند.
