لوکاشنکو: بلاروس و جمهوری اسلامی تحریم هستند، اما پشیمان نه
دیدار الکساندر لوکاشنکو، رییسجمهوری بلاروس و علیاکبر احمدیان، دبیر شورای عالی امنیت ملی جمهوری اسلامی، مینسک، ۲۳ شهریور
الکساندر لوکاشنکو، رییسجمهوری بلاروس، با اشاره به تحریمهای بینالمللی علیه مینسک و تهران اعلام کرد بلاروس و جمهوری اسلامی از وضعیت مشابهی برخوردارند اما از این بابت «بههیچ وجه» پشیمان نیستند.
•
لوکاشنکو روز جمعه، ۲۳ شهریور، در دیدار با علیاکبر احمدیان، دبیر شورای عالی امنیت ملی جمهوری اسلامی، در مینسک گفت: «بلاروس همیشه شریک قابل اعتمادی برای ایران بوده است.»
او همچنین به فشارهای بینالمللی علیه دو کشور پرداخت و افزود ایران و بلاروس «مسافران یک قایق» هستند و هیچ پشیمانی از این بابت ندارند.
جمهوری اسلامی و بلاروس دو متحد اصلی روسیه در نبرد با اوکراین بودهاند و به همین دلیل، هدف تحریمهای غرب قرار گرفتهاند.
اظهارات لوکاشنکو در حالی مطرح میشوند که پس از انتشار خبر کمک موشکی تهران به مسکو، جمهوری اسلامی با انتقادات گسترده داخلی و بینالمللی مواجه شده است.
روزنامه وال استریت ژورنال روز ۱۶ شهریور به نقل از مقامهای اروپایی و آمریکایی گزارش داد با وجود هشدارهای غرب، جمهوری اسلامی محمولهای از موشکهای بالستیک کوتاهبرد را در اختیار روسیه قرار داده است.
به گفته مقامهای غربی، این محموله شامل بیش از ۲۰۰ موشک بالستیک کوتاهبرد است.
جوزپ بورل، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا روز ۲۳ شهریور در واکنش به همکاری موشکی تهران و مسکو گفت اتحادیه اروپا در حال بررسی تحریمهایی علیه بخش هوانوردی ایران است.
لوکاشنکو در دیدار با دبیر شورای عالی امنیت ملی جمهوری اسلامی، رسانهها را به «افترازنی» علیه تهران و میسنک متهم کرد و در عین حال گفت بلاروس و ایران «میتوانند در برابر تحریمها و دیگر فشارها مقاومت کنند».
لوکاشنکو همچنین خواستار اقدامات مشترک مینسک و تهران در خصوص مسائل خاورمیانه و اروپا شد و افزود: «ما در حال حرکت به سوی جهانی چندقطبی هستیم.»
احمدیان هم در دیدار با رییسجمهوری بلاروس، ضمن تکرار مواضع پیشین مقامهای جمهوری اسلامی، از شکلگیری «نظم جدید جهانی» در شرق، آسیا و آفریقا خبر داد و گفت: «آمریکا به عنوان سردمدار نظم قدیمی در سطح راهبردی به شدت ضعیف شده است.»
لوکاشنکو که از سوی منتقدانش بهعنوان «آخرین دیکتاتور اروپا» شناخته میشود، از سال ۱۹۹۴ قدرت را در بلاروس در دست دارد.
او بارها به نقض گسترده حقوق بشر و سرکوب بیرحمانه مخالفان خود متهم شده است.
لوکاشنکو در اسفند ۱۴۰۱ با سفر به ایران، به دیدار علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی رفت.
خامنهای در این دیدار گفت: «کشورهایی که مورد تحریم آمریکا قرار گرفتهاند، باید با همکاری یکدیگر و با تشکیل یک مجموعه مشترک، حربه تحریم را از بین ببرند.»
دبیر شورای عالی امنیت ملی جمهوری اسلامی پیشتر و در روز ۲۲ شهریور با سفر به روسیه با ولادیمیر پوتین، رییسجمهوری این کشور دیدار و گفتوگو کرد.
به گزارش رسانههای دولتی روسیه، پوتین در این دیدار، رهبر جمهوری اسلامی را به دلیل تقویت روابط مسکو و تهران مورد تحسین قرار داد.
وال استریت ژورنال روز ۱۶ شهریور نوشت روابط نظامی تهران و مسکو عمدتا تحت نظارت خامنهای و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی قرار دارد.
علیرضا اعرافی، امام جمعه قم گفت: «هر روز در حال انتقام از اسرائیل هستیم و انتقام سخت نیز از آنان بهزودی گرفته خواهد شد.»
او افزود: «محور مقاومت و آزادگان جهان و امت اسلام دشمنان غزه را نابود میکنند و جمهوری اسلامی با رویکرد جامع و هوشمندانه در حال تغییر معادلات است.»
سکینه پروانه، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین، در پیامی اعلام کرد: در همراهی با خانوادههای جانباختگان، به یاد علی مظفری، ژینا و صدها جانباخته خیزش ۱۴۰۱، در روزهای ۲۴ و ۲۵ شهریور ۱۴۰۳ در اعتصاب غذا خواهم بود.
علی مظفری، نوجوان ۱۷ ساله، روز ۳۱ شهریور ۱۴۰۱ توسط حکومت کشته شد.
ناصر کنعانی، سخنگوی وزارت خارجه جمهوری اسلامی بیانیه جوزپ بورل درباره اقدام تهران در ارسال موشکهای بالستیک به روسیه را محکوم کرد و گفت که تحریمهای غرب با پاسخ جمهوری اسلامی روبهرو خواهد شد.
او افزود: «توصیه میکنیم اتحادیه اروپا از اتهام زنی مبتنی بر اطلاعات غلط، پرهیز کند.»
کانون فیلمسازان مستقل ایران در بیانیهای اعلام کرد «از دل خیزش زن، زندگی، آزادی، سینمایی مستقل ظهور کرد که دیگر دروغ و سانسور را برنمیتابد و سانسور حکومتی را نشانه میگیرد.»
این بیانیه افزوده «ما در کنار هنرمندانی میایستیم که علیه عادینمایی تبعیض جنسیتی حکومتی برخاستهاند.»
فداحسین مالکی، عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس گفت: «حرکتهای مرموزانه اخیری که روسیه علیه ایران انجام داده، ما را یاد خنجرهایی میاندازد که روسها در طول تاریخ به ملت ما وارد کردهاند.»
او افزود: «موضعگیریهای اخیر روسها نشان میدهد که باید نسبت به آینده روابط با روسیه بدبین بود.»