قیمت بلیت قطار در ایران ۳۰ درصد گران شد

ابوالقاسم سعیدی، دبیر انجمن صنفی شرکتهای حمل و نقل ریلی، از افزایش ۳۰ درصدی نرخ بلیت قطار از نیمه دوم تیرماه خبر داد.
ابوالقاسم سعیدی، دبیر انجمن صنفی شرکتهای حمل و نقل ریلی، از افزایش ۳۰ درصدی نرخ بلیت قطار از نیمه دوم تیرماه خبر داد.
سعیدی دوشنبه ۱۶ تیر در مصاحبه با خبرگزاری ایسنا گفت افزایش قیمت بلیت حمل و نقل عمومی ریلی و جادهای از ابتدای تیرماه به تصویب رسیده است.
او افزود در پی حملات اسرائیل، شرکتهای حمل و نقل «بهصورت داوطلبانه» تصمیم گرفتند افزایش نرخ بلیت را در آن مقطع زمانی به تعویق بیندازند و به همین دلیل، افزایش نرخ با تاخیر اجرایی میشود.
سعیدی تاکید کرد افزایش قیمت بلیت قطار یک «روند سنواتی» است که معمولا در خرداد هر سال با مصوبه شورای عالی ترابری اعمال میشود.
تیر سال گذشته نیز قیمت بلیت قطارهای مسافری ۳۰ درصد نسبت به سال ۱۴۰۲ افزایش یافته بود.
سعیدی در ادامه اظهارات خود گفت هرچند قیمت بلیت قطار طی سالهای گذشته «متناسب با نرخ تورم افزایش نیافته و با عقبماندگی مواجه بوده»، اما شرکتها همچنان طبق مصوبه شورای عالی ترابری عمل خواهند کرد.
این در حالی است که در روزهای اخیر شهروندان همچنین از افزایش قیمت بلیت اتوبوسهای بینشهری خبر دادهاند.
با اینحال احمدرضا عامری، مدیرعامل اتحادیه تعاونیهای مسافربری، افزایش نرخ بلیت اتوبوس را تکذیب کرد و گزارشهای شهروندی در این زمینه را به «احتمال بروز تخلفات قیمتی از سوی برخی سودجویان» نسبت داد.
گرانیها در ایران محدود به حمل و نقل نمیشود و در یک ماه گذشته گزارشهایی از افزایش رسمی قیمت اقلامی خوراکی مانند شکر، نان و لبنیات منتشر شده است.
در سالهای گذشته، مواد خوراکی پرمصرف خانوارها در صدر اقلامی قرار داشتهاند که بیشترین میزان تورم را تجربه کردهاند.
مرکز پژوهشهای اتاق ایران آبان ۱۴۰۳ گزارش داد تا پایان سال ۱۴۰۰، حدود ۳۲ میلیون نفر در کشور زیر خط فقر غذایی قرار داشتند.
این نهاد افزود این روند بهدلیل تورم شدید چند سال اخیر بهسرعت در حال گسترش است.
افزایش قیمتها در ایران در شرایطی ادامه مییابد که گرانیها طی سالهای گذشته شمار افراد «فقیر» را بیشتر کرده است.
روزنامه دنیای اقتصاد شهریور ۱۴۰۳ گزارش داد خط فقر برای یک خانوار سه نفره در تهران در آن سال به حدود ۲۰ میلیون تومان رسیده است.
کارشناسان اقتصادی هشدار دادهاند حدود یکسوم جمعیت ایران توانایی برآورده کردن نیازهای اساسی خود را ندارند.