وکیل خانواده سام زراعی، دانش‌آموز ۱۲ ساله‌ای که در شیراز جان خود را از دست داد، اعلام کرد تصاویر دوربین‌های مداربسته مدرسه و روایت‌های هم‌کلاسی‌ها نشان می‌دهد او پیش از خودکشی، تحت فشار روانی شدید قرار داشت و از سوی ناظم مدرسه مورد توهین و تهدید کلامی قرار گرفته بود.
به توصیه کارشناسان اگر با کسی یا کسانی روبه‌رو می‌شوید که از جمله‌ها و عبارت‌هایی نشان‌دهنده افسردگی یا تمایل به پایان زندگی استفاده می‌کنند، از آنان بخواهید با پزشک متخصص معتمد، نهادهایی که در این زمینه فعالیت می‌کنند یا فردی مورد اعتماد درباره نگرانی‌هایشان صحبت کنند. اگر به خودکشی فکر می‌کنید، در ایران با اورژانس اجتماعی با شماره تلفن ۱۲۳ تماس بگیرید.
روزنامه هم‌میهن چهارشنبه ۳۰ مهر در گزارشی به بررسی جزئیات مرگ این دانش‌آموز پرداخت و نوشت خانواده او از آموزش و پرورش، ناظم، مدیر و معلم مدرسه شکایت کرده‌اند.
بر اساس این گزارش، خانوادههای دیگر دانش‌آموزان مدرسه نیز توهین و تحقیر کلامی از سوی کادر مدرسه را تایید کرده‌اند.
خبر جان باختن این کودک ۲۸ مهر در رسانه‌های اجتماعی منتشر و اعلام شد دلیل خودکشی او وارد آمدن فشارهای روحی و روانی از سوی مسئولان مدرسه بوده است.
آموزش و پرورش ۲۸ مهر تنبیه بدنی در مدرسه را «موضوعی تاییدنشده» خواند. در ادامه، علیرضا کاظمی، وزیر آموزش و پرورش، شکایت خانواده سام در مراجع قضایی را تایید کرد و گفت دستگاه قضایی در حال پیگیری این موضوع است: «ابعاد قضیه بررسی می‌‌شود و هر نتیجه‌ای که حاصل شود، اعلام خواهد شد.»
هم‌میهن با اشاره به اینکه خبر فوت زراعی دو هفته پیش از سوی خانواده به آن‌ها اطلاع داده شد، با استناد به صحبتهای وکیل پرونده، بازبینی تصاویر دوربین‌های مداربسته و روایت همکلاسی‌های این دانش‌آموز نوشت ۱۲ مهرماه برگه‌ای با متن کودکانه در کلاس نقاشی پایه ششم بین دانش‌آموزان دست‌به‌دست شد و معلم آن را به معاون و مدیر رساند.
به گزارش این روزنامه، پس از آن، برخوردهای تند و توهین‌آمیز ناظم آغاز شد و سام برای حدود ۹۰ دقیقه در دفتر مدیر تحت فشار روانی قرار گرفت.
وکیل پرونده در مصاحبه با هم‌میهن گفت فیلم‌های دوربین مدرسه نشان می‌دهد سام مضطرب بوده، مدام راه می‌رفته و رفتاری التماس‌آمیز با ناظم داشته است؛ تصویری که در آن ناظم چندین‌بار دانش‌آموزان را از کلاس بیرون می‌کشد و به تهدیدهای کلامی ادامه می‌دهد.
طبق این گزارش، پس از بازگشت سام به خانه، اضطراب او ادامه داشت و در ساعت‌های بعدی همان روز، ناظم طی چند تماس با پدرش اعلام کرده که «سام حق ندارد فردا به مدرسه بازگردد و پدر باید به مدرسه مراجعه کند».
وکیل پرونده افزود سام بعد از تمام شدن تماس تلفنی ناظم و پدرش خودکشی کرد و در نهایت به‌دلیل خونریزی شدید مغزی، جان خود را از دست داد و قرنیه چشمش نیز اهدا شد.
او جو ایجادشده، به‌ویژه تماس‌های خارج از ساعت معمول مدرسه، را زمینه‌ساز رعب و اضطراب کودک دانست و این رخداد را پیامد نظام آموزشی تنبیه‌محور، فقدان رویکرد روان‌شناختی و تربیتی، واکنش مکانیکی و سریع برای یافتن مقصر و نبود مشاور حرفه‌ای و سازوکارهای حفاظتی در مدرسه عنوان کرد.
موارد مشابه
از آغاز سال تحصیلی جدید، چندین گزارش درباره مرگ‌های مشکوک و تنبیه بدنی منجر به مرگ دانش‌آموزان در سراسر ایران منتشر شده است.
یکی از آخرین نمونه‌ها زهرا گلمکانی، دانش‌آموز ۱۰ ساله در مشهد، بود که ۲۱ مهر به‌دلیل آنچه «ایست قلبی» سر کلاس درس عنوان شد، جان باخت.
خبرگزاری تسنیم همان روز گزارش داد در یکی از مدارس استان قزوین، برخورد خشونت‌آمیز مدیر مدرسه با دو دانش‌آموز پایه هشتم، به پاره شدن پرده گوش و شکستگی بینی یکی از آنان منجر شده است.
رسانه‌های ایران ۱۵ مهر نیز گزارش‌هایی از مرگ مبهم نوجوانی ۱۵ ساله به نام طاها نجاتی در آمل دادند و احتمال خودکشی این دانش‌آموز پایه نهم را در پی درگیری با مسئولان مدرسه مطرح کردند.
تنبیه بدنی دانش‌آموزان در مدارس ایران معضلی با سابقه طولانی است و در ساله‌ای گذشته گزارشهای بسیاری در این زمینه منتشر شده است.
بر اساس ماده ۷۷ آییننامه انضباطی مدارس، اعمال هر گونه تنبیه همچون اهانت، تنبیه بدنی و تعیین تکالیف درسی بهمنظور تنبیه ممنوع است.
