علی گلستانه، هنرمند و نقاش، در ۸۱ سالگی درگذشت



انجمن قلم آمریکا در مراسمی در نیویورک جایزه «پن/آزادی نگارش باربی» را به بکتاش آبتین، رضا خندان مهابادی و کیوان باژن، سه نویسنده ایرانی زندانی اهدا کرد.
انجمن قلم آمریکا در مراسمی در شهر نیویورک درباره این سه نویسنده زندانی گفت آنها به دلیل «نوشتههایشان، دفاع از آزادی بیان و مخالفت مسالمتآمیز خود علیه سانسور دولتی» زندانی شدهاند.
این مراسم که شامگاه سهشنبه ۱۳ مهرماه در محوطه موزه تاریخ طبیعی آمریکا در حاشیه سنترال پارک نیویورک، مرکز فرهنگی و اقتصادی آمریکا، با حضور ۵۰۰ شرکتکننده برگزار شد، اولین مراسم انجمن قلم آمریکا پس از ۱۸ ماه همهگیری کرونا بود.
نویسندگان، بازیگران و موسیقیدانان معروف آمریکایی از جمله جودی فاستر، آکوافینا، لین-منوئل و وول سویینکا، از حاضران در این مراسم بودند.
به گزارش خبرگزاری فرانسه، بخش عمده مراسم انجمن قلم به بزرگداشت این سه نویسنده ایرانی اختصاص داشت.
سوزان نوسل، رییس انجمن قلم آمریکا در این مراسم از «شجاعت نویسندگان که ما را به تجدید عهد جمعی با دفاع از جوامع آزاد ملزم میکنند» تقدیر کرد.
رضا خندان مهابادی، منتقد ادبی و بکتاش آبتین شاعر و سینماگر، از اعضای هیات دبیران کانون نویسندگان ایران و کیوان باژن، رماننویس و روزنامهنگار عضو پیشین هیات دبیران این کانون با حکم دادگاه انقلاب در مجموع به ۱۵ سال و شش ماه زندان محکوم شدهاند و اکنون در زندان اوین به سر میبرند.
این سه نویسنده زندانی در نامهای به این مراسم که از سوی لین ناتیج، نویسنده آمریکایی خوانده شد، گفتند این «جایزه به همه کسانی که در ایران و جاهای دیگر تحت تعقیب و شکنجه قرار گرفتهاند، تعلق دارد».
انجمن قلم آمریکا در بیانیهای نوشت محکومیت این سه نویسنده پس از «پیگردهای نادرست به اتهام تبلیغ و اخلال در امنیت ملی» صورت گرفت.
همچنین به تازگی یک نامه-طوماری خطاب به ابراهیم رئیسی و برای آزادی این سه نویسنده زندانی به امضای نزدیک به ۳۷۰ هنرمند و روشنفکر از جمله مارگریت آتوود نویسنده کانادایی، جی.ام. کوئتزی و اورهان پاموک برندگان نوبل ادبیات و همچنین مریل استریپ و الک بالدوین بازیگران آمریکایی رسیده است.
پیشتر کانون نویسندگان ایران در بیانیهای اعلام کرده زندانی کردن سه نویسنده و سایر متهمان عقیدتی و سیاسی در شرایط شیوع کرونا معنایی جز این ندارد که مسئولان امنیتی و قضایی میخواهند معترضان و مخالفان را به قربانگاه بفرستند.

حسین امیرعبداللهیان، وزیر خارجه ایران گفت: «به وزیر خارجه کره جنوبی گفتم بچههای ما در خانه سریال کرهای میبینند و از ما میپرسند کرهایهای مهربان در این سریالها همان کسانی هستند که پولهای ما را نمیدهند؟» او همچنین گفت ممکن است صداوسیما بگوید دیگر سریال کرهای پخش نمیکند

یحیی آل اسحاق، رییس اتاق مشترک بازرگانی ایران و عراق، با اشاره به اینکه نمیتوانیم خودرو را به قیمت بازار داخلی به عراق بفروشیم، گفت: «پراید ۱۲۰ میلیون تومانی در آنجا خریدار نخواهد داشت، چراکه جنس بهتر، با مصرف بنزین کمتر و قیمت کمتر وجود دارد»

حمیدرضا جماعتی، دبیر کمیته علمی کشوری کرونا، درباره واکسیناسیون مادران باردار گفت: «هر واکسنی که در دسترس است مناسب است» او افزود: «واکسن سینوفارم هم مورد تایید سازمان بهداشت جهانی بوده و مشکلی هم ندارد»

به گزارش نیویورک تایمز، مقامات اطلاعاتی آمریکا هفته گذشته در پیامی محرمانه به تمام پایگاههای سازمان سیا در جهان هشدار دادند در سالهای اخیر سرویسهای امنیتی کشورهایی مثل روسیه، چین، ایران و پاکستان منابع اطلاعاتی سیا را تعقیب کرده و بعضا آنها را به جاسوس دوجانبه تبدیل میکنند.
به گفته مقامهای سابق آمریکایی، درز اطلاعات از سیستم تبادل اطلاعات محرمانه سازمان سیا، باعث شد شبکههای سیا در ایران و چین شناسایی شوند که هر دو مورد به اعدام این عوامل اطلاعاتی منجر شد و سیا را ناچار کرد باقی ماموران خود را خارج کرده و یا محل استقرارشان را تغییر دهد.
این گزارش با اشاره به اینکه در سالهای اخیر دهها مامور سیا در کشورهای مختلف کشته یا دستگیر شدهاند، افزود: طبق نظر برخی مقامهای اطلاعاتی، ماموران اطلاعاتی آمریکا در ایران و چین به «سرویسهای امنیتی متخاصم» اطلاعاتی را ارائه کردهاند که به لو رفتن ماموران سیا منجر شده است.
طبق گزارش نیویورک تایمز، مونیکا الفرید ویت، یکی از ماموران سابق نیروی هوایی ایالات متحده، که به ایران گریخت در سال ۲۰۱۹ از سوی آمریکا به ارائه اطلاعات به ایران محکوم شده بود. طبق این گزارش، مقامهای ایران پس از اطمینان به الفرید از اطلاعات او استفاده کردند.
بنابر گزارش نیویورک تایمز، همچنین در سال ۲۰۱۹، جری چان شینگ، مامور پیشین سازمان سیا، به اتهام ارائه اطلاعات سری به دولت چین به ۱۹ سال زندان محکوم شد.
مقامات اطلاعاتی آمریکا همچنین در پیام خود اذعان کردند که سازمان سیا در سالهای اخیر به منابع خود بیش از حد اعتماد داشته، سرویسهای امنیتی خارجی را دستکم گرفته و بدون توجه کافی به «خطرهای ضدجاسوسی» در استخدام ماموران خود شتابزدگی کرده است.