سازمان عفو بین‌الملل در گزارشی درباره «سیل خشونت» و استفاده از گلوله‌های جنگی در سرکوب اعتراضات اردیبهشت و خرداد ۱۴۰۱ در جنوب غرب ایران، خواستار تأسیس یک ساز و کار مستقل تحقیقاتی و دادخواهی از سوی شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد شد.
این سازمان تأکید کرد که پس از اعتراضات دی ماه ۹۶ در ایران، استفاده گسترده از زور غیرقانونی و کشنده و برخورد نظامی با معترضان رایج شده است.
عفو بین‌الملل در این گزارش اعلام کرد مقام‌های جمهوری اسلامی برای سرکوب اعتراضات مسالمت‌آمیز اردیبهشت و خرداد ۱۴۰۱ در جنوب غرب ایران به طور غیرقانونی از قوای قهریه از جمله گلوله‌های جنگی، گلوله‌های ساچمه‌ای شکاری و گاز اشک‌آور استفاده کردند.
بر اساس گزارش این سازمان، الگویی مکرر از جراحات ناشی از تیراندازی با گلوله‌های ساچمه‌ای شکاری در میان معترضان و رهگذران، از جمله کودکان وجود دارد که این سازمان آن را مستند کرده است.
در این گزارش به سرکوب اعتراضات در استان‌های چهارمحال و بختیاری و خوزستان و کشته شدن معترضان اشاره شده است.
اعتراضات ضد حکومتی در ایران در اردیبهشت ماه در شهرهای خوزستان و چهارمحال و بختیاری چند روز ادامه یافت و به شهرهای دیگر استان‌ها از جمله کهگیلویه و بویراحمد، لرستان، تهران و اصفهان کشیده شد.
در این اعتراضات بهروز اسلامی، حمید قاسم‌پور، سعادت هادی‌پور و جمشید مختاری در استان چهار محال و بختیاری و امید نوری و علی غالبی حاجیوند در استان خوزستان کشته شدند.
عفو بین‌الملل در گزارش خود تأکید کرد که ناقضان حقوق بشر در ایران نه تنها مجازات نمی‌شوند بلکه مورد تحسین و تشویق قرار می‌گیرند.
این سازمان ضمن تکرار نگرانی‌های جاوید رحمان، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران از جامعه بین‌المللی خواست تا نقش مهم خود را در تضمین «پاسخگو کردن مقامات جمهوری اسلامی» ایفا کند.
عفو بین‌الملل همچنین بار دیگر بر ضرورت تأسیس یک ساز و کار مستقل تحقیقاتی و دادخواهی از سوی شورای حقوق بشر سازمان ملل تأکید کرد؛ ساز و کاری که با جمع‌آوری، نگهداری و تجزیه و تحلیل شواهد مربوط به جدی‌ترین جرایم بین‌المللی صورت گرفته در ایران، برگزاری محاکمه‌های منصفانه در آینده را تسهیل کند.
