رهبر اکثریت دموکرات در سنا: حمله به سلمان رشدی، حمله به آزادی بیان و اندیشه است
در حالی که بن‌بست سیاسی در عراق ادامه دارد، هواداران مقتدی صدر و هواداران «چارچوب هماهنگی» شامل گروه‌های تحت حمایت جمهوری اسلامی، روز جمعه ۲۱ مرداد دو تجمع برگزار کردند. همزمان صدر از هواداران چارچوب هماهنگی خواست که به اعتراض مسالمت‌آمیز پای‌بند باشند.
بر اساس گزارش‌ها، ظهر روز جمعه، چند هزار تن از هواداران مقتدی صدر که تقریبا دو هفته به تحصن در پارلمان و سپس در اطراف آن ادامه دادند، برای برگزار کردن یک نماز جمعه اعتراضی دیگر در منطقه سبز بغداد تجمع کردند.
مخالفان آن‌ها که از چارچوب هماهنگی (گروه‌های مورد پشتیبانی جمهوری اسلامی) حمایت می‌کنند، پس از برگزاری یک تجمع در اوایل ماه اوت، یک بار دیگر حوالی ساعت پنج بعد از ظهر به وقت محلی، در خیابانی منتهی به منطقه سبز، تظاهرات کردند.
در این تجمع اعتراضی، تظاهرکنندگان شعاریی همچون «دوره نخست‌وزیری مصطفی الکاظمی نباید تمدید شود»، «دولت در سریع‌ترین زمان ممکن تشکیل شود» و «جریان صدر منطقه سبز را ترک کند» سر داده شد.
چهارچوب هماهنگی همچنین فراخوان داده است تا طرفدارانش از تمامی شهرهای عراق به معترضان در بغداد بپیوندند و تا اطلاع ثانوی در ورودی منطقه سبز تحصن کنند.
بر اساس بیانیه مطبوعاتی چارچوب هماهنگی، این بسیج جدید خواستار «تشکیل دولتی» برای ارائه خدمات عمومی در گرمای تابستان، یافتن راه‌حل برای قطع روزانه برق و کمبود آب است.
مقتدی صدر اما روز جمعه با صدور پیامی در حساب توئیتر خود از تظاهرکنندگان چارچوب هماهنگی خواست که اعتراضاتشان مسالمت‌آمیز باشد.
او خطاب به هواداران چهارچوب هماهنگی گفت بهتر است اعتراضاتشان در راستای اصلاحات باشد نه حفظ اقتدار دولت‌هایی که منفعتی برای عراق نداشته‌اند.
او همچنین از قوه قضاییه عراق خواست تا پارلمان را منحل کند و ضرب‌الاجل آن را تا پایان هفته آینده تعیین کرد.
از سوی دیگر یکی از رهبران جریان صدر فاش کرد مقتدی صدر اسناد و مدارکی دارد که نشان می‌دهد چهارچوب هماهنگی گروه‌های مورد حمایت ایران، دستگاه قضایی عراق را برای رسیدن به اهداف خود تحت فشار قرار داده است.
برگزاری این دو تجمع اما در حالی است که صدر و مخالفانش به رویارویی خود بر سر انتخابات زودهنگام پارلمانی در کشوری که در بحبوحه بحران سیاسی است ادامه می‌دهند.
از اواخر ماه ژوییه، دو جناح سیاسی شیعی عراق، رقابت‌های لفظی شدید و تجمع‌هایی را به صورت زنجیره‌ای به راه انداخته‌اند اما این جدال به خشونت کشیده نشده است.
جریان صدر از یک سو خواستار انحلال پارلمان و انتخابات زودهنگام پارلمانی است و از سوی دیگر، چارچوب هماهنگی، ائتلافی که گروه‌های شیعه طرفدار جمهوری اسلامی را گرد هم آورده، با این ایده موافقت چندانی ندارد.
چارچوب هماهنگی که در ابتدا انتخابات زودهنگام قانونگذاری را تحت شرایط خاصی پذیرفته بود، اکنون با فراخوان «تشکیل دولت»، فشار خود را حفظ کرده است.
برای روز جمعه در خارج از بغداد هم تظاهرات دیگری برنامه‌ریزی شده بود و جریان صدر از هواداران خود خواسته بود تا ساعت پنج بعداز‌ظهر در سراسر کشور تظاهرات کنند.
قرار بود همزمان، تظاهراتی هم در حمایت از چارچوب هماهنگی در بصره (جنوب) و در استان نینوا (شمال) برگزار شود.
۱۰ ماه پس از آخرین انتخابات پارلمانی در اکتبر سال گذشته میلادی، عراق همچنان در انتظار انتصاب نخست‌وزیر و رئیس جمهوری خود است.
بحران کنونی زمانی آغاز شد که جریان صدر از نامزدی محمد الشیاع السودانی که در پایان ماه ژوییه از سوی چارچوب هماهنگی برای پست نخست وزیری معرفی شد، حمایت نکرد.
احمد علم‌الهدی، نماینده خامنه‌ای در خراسان رضوی با اشاره به اینکه مسئولان باید برای ساماندهی فضای مجازی کشور تلاش کنند، گفت: «اداره کشور دارای ایراداتی هست اما نه آنگونه که دشمنان می‌گویند و با وارونه نشان دادن واقعیت ها به دنبال پیاده کردن نقشه های مغرضانه خود هستند.»
محمدرضا فلاح‌زاده، جانشین فرمانده نیروی قدس سپاه با بیان اینکه جمهوری اسلامی اردوگاه داعش را با خاک یکسان کرد، گفت: «داعش در شرایطی توانست در سوریه و عراق دست به کشتار و خون‌ریزی بزند که در این دو کشور مردم پشتیبان و مغز متفکری مانند ولی‌فقیه ما نداشتند.»
فلاح‌زاده شامگاه پنج‌شنبه در یک مراسم در قزوین با دفاع از مداخله جمهوری اسلامی در کشورهای منطقه گفت که تیپ‌های مختلف حیدریون، زینبیون و فاطمیون که با فرماندهی قاسم سلیمانی در سوریه و عراق فعال بودند «به لطف رهبری خمینی و خامنه‌ای» بوده است و به «بزرگ‌ترین اهرم قدرت منطقه‌ای ما» تبدیل شد.
او گفت که نیروهای داعش سر یکی از فرماندهان نیروی قدس به نام عبدالله اسکندری را بریدند و «در شهرهای مختلف گرداندند».
این مقام نیروی قدس سپاه مدعی شد: «داعشی‌ها تصمیم داشتند بعد از سوریه و عراق ایران را هم تصرف کنند و بعد از گردن زدن مردان، زنان و کودکان را به کنیزی ببرند.»
در حالی که حضور سپاه پاسداران در کشورهای دیگر موجب انتقادهایی در داخل و خارج ایران شده، جمهوری اسلامی در سال‌های اخیر همواره با این ادعاها، حضور خود در کشورهای سوریه و عراق را توجیه کرده است.
جانشین فرمانده نیروی قدس سپاه همچنین گفت: «اما آنچه همه محاسبات شیطانی آن‌ها را به هم زد، وجود رهبری مقتدر، خردمند و با درایت در جمهوری اسلامی ایران بود که با تعیین دقیق خط‌مشی مبارزه با داعش، سرداران دلاور این کشور را به جنگ با داعشی‌ها فرستاد و کار آن‌ها را برای همیشه یک‌سره کرد.»
این اظهارات در حالی است که به تازگی میرحسین موسوی، نامزد معترض به نتیجه انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ که در حصر خانگی است، از حضور نظامی جمهوری اسلامی در کشورهای منطقه انتقاد کرده است.
او با اشاره به «جرائم ننگین» حکومت در خاورمیانه و «غمنامه‌ای که همچنان در سوریه ادامه دارد»، در مقدمه‌ای بر ترجمه عربی بیانیه‌هایش نوشت: «حاکمیت نام بهار عربى را به بیدارى اسلامى تغییر داد تا حرکت معطوف به آزادى و عدالت ملت‌هاى به ستوه آمده از دیکتاتورى و گرسنگى و فقر و بى‌عدالتى و مجالس قلابى را از حقیقتش خالى کند.»
موسوی تأکید کرد: «گناه بزرگ حکومت ما دست بردن در حقیقت معانی است. هر نام پرشکوهی به ننگین‌ترین جرائم تعلق می‌گیرد. دفاع از حرم که به معنای حراست از قلب مؤمن در مقابل کمترین گرایش به ستمگران است، به خون ریختن در سرزمین‌های بیگانه برای تحکیم پایه‌های رژیمی کودک‌کش اطلاق می‌شود.»
جمهوری اسلامی به نظامیان وابسته به خود و مورد حمایتش که در جنگ سوریه شرکت داشته یا کشته شده‌اند با نام «مدافع حرم» اشاره می‌کند. سیاست‌های مداخله‌جویانه جمهوری اسلامی در درگیری‌های منطقه و امور داخلی کشورهایی از جمله سوریه، عراق، یمن و لبنان همواره مورد انتقاد شدید غرب، کشورهای عربی منطقه و همچنین برخی فعالان و سیاستمداران داخل و خارج ایران بوده است.
در سال‌های گذشته و در اعتراضات مختلف مردمی در ایران نیز در مخالفت با این سیاست‌ها، شعارهایی از جمله «سوریه رو رها کن، فکری به حال ما کن» و «نه غزه نه لبنان، جانم فدای ایران» تکرار شده است.
با وجود اینکه وزیر ارتباطات جمهوری اسلامی رسما روسی بودن ماهواره «خیام» را تایید کرد، علی معلمی، نماینده مازندران در مجلس خبرگان گفت این ماهواره «۱۰۰ درصد توسط متخصصان ایرانی ساخته شده و کنترل می‌شود.» او افزود پرتاب این ماهواره «از نقاط برجسته حوزه صنعت ایران» است.
نرگس محمدی در پیامی درباره بازگشتش به زندان اوین نوشت: «سلام بر تپه‌های اوین که دهه‌هاست شاهد رنج و شکنجه و تیرباران و اعدام‌هاست. اوین وعده‌گاه عاشقان و تبلور اراده و قدرت زنان و مردانی است که زندان را که مظهر سرکوب حکومت استبدادی است، به زیستگاه انسان مبارز تبدیل کرده‌اند.»
نرگس محمدی در این پیام با عنوان «سلام بر اوین» که روز جمعه ۲۱ مرداد در حساب اینستاگرامش منتشر شد، نوشت که پس از سال‌ها دوباره به اوین بازگشته است. جایی که ۲۹ تیر، ۱۴ زندانی سیاسی زن سرودخوانان از در بزرگ وارد زندان شدند.
محمدی با اشاره به حضور پیشینش در بند زنان اوین نوشت: «طی پنج سالی که در اوین بودم نام بیش از ۲۰۰ زن را به خاطر سپرده بودم که آمدند و رفتند و هنوز برخی در زندان هستند. چشمانم به دنبال نشانی از هم‌بندی‌هایم است اما از بر جای مانده‌های دوران حبس ملافه صورتی با گل‌های ریز مریم اکبری منفرد، ملافه سبز با گل‌های درشت لاله مهوش شهریاری و ملافه قرمز آتنا دائمی که هنوز بر روی تخت اتاق دو است، بغضی بر گلو و اشکی بر چشمانم می‌دواند. سپیده چند عکس از علی و کیانا به دستم می‌دهد. باورم نمی‌شود.»
خانم محمدی که فرزندان و همسرش دور از او در فرانسه زندگی می‌کنند، همچنین نوشته است: «سپیده می‌گوید وقتی تو را بردند زنجان، عکس‌ها در بند ماند تا تو برگشتی. ۲۳ تیر ۹۴ جلوی چشمانم جان می‌گیرد. علی و کیانا با پاهای کوچکشان به سمت در خروجی اوین می‌دویدند و با صدای ضعیفی داد و فریاد می‌کردند که مامان نرگس خداحافظ، برویم بابا تقی را ببینیم باز بر‌می‌گردیم و من از آن روز به انتظار نشسته‌ام تا دوباره در آغوششان بگیرم.»
این زندانی سیاسی در ادامه نوشت: «به کارگاه معرق می‌روم. عسل کبوتر چوبی‌ای را که قبل از تبعیدم به زنجان بُرش داده بودم به دستم می‌دهد و می‌گوید: چند روز پیش از لابه‌لای چوب‌ها پیدایش کردم. می‌خواستم تکه‌ای از آن را برای کارم برش بدهم اما دلم نیامد. گفتم این کبوتر نرگس است. گذاشتم روی میز معرق. کبوتر منتظرت بود، نشست تا برگردی. بوسه‌ای بر گلوی کوچکش می‌زنم. مگر این وفاداری می‌تواند بی‌پیام و بی‌نشان باشد؟ گو اینکه چکمه‌های حکومت استبدادی، راه صدای آزادی را به ظلم و خشونت می‌فشارد اما سرود آزادی را پرنده‌ای سرخواهد داد.»
این فعال حقوق زنان در پایان پیام خود نوشت: «عکس‌های کیانا و علی، تکه‌های ملافه بر جای مانده یاران در بند و پرنده را به آغوش گرفته و شب سر بر بالشی می‌گذارم که یادگار زنان محبوس در جهنم قرچک است. پیراهن سفیدی پوشیدم که یادگار زنی در زندان و تبعیدگاه زنجان است. پیشانی بر زمینی می‌سایم که هر ذره‌اش پیام و نشانی دارد.»
انتقال نرگس محمدی از زندان قرچک به زندان اوین در حالی است که او پیشتر در پیامی از زندان قرچک درباره سرکوب حقوق زنان نوشت حکومت استبدادی زن‌ستیز، ارزش‌های انسانی را وارونه کرده است. خانم محمدی با اشاره به ممنوع شدن میوه‌هایی مثل موز و خیار در زندان زنان گفت: «در این نظام سلطه‌گر، صدای زن، موی زن و حتی میوه برای زن ممنوع است.»
محمدی پیشتر در نامه به گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل از او خواسته بود با تحت فشار قرار دادن جدی جمهوری اسلامی، مانع سرکوب و ریشه‌کنی نهادهای مدنی مستقل مردم ایران شود.
نرگس محمدی، فعال حقوق بشر و سخنگوی کانون مدافعان حقوق بشر و عالیه مطلب‌زاده، عکاس و نایب رئیس انجمن دفاع از آزادی مطبوعات صبح روز سه‌شنبه ۲۳ فروردین با هجوم نیروهای امنیتی به منزل نرگس محمدی بازداشت و برای تحمل حبس به زندان قرچک ورامین بازگردانده شدند.
او در تاریخ ۲۵ آبان ۱۴۰۰ و در جریان مراسم دومین سالگرد ابراهیم کتابدار، از جان‌باختگان آبان ۹۸ هم از سوی نیروهای امنیتی همراه با خشونت بازداشت و به بند امنیتی ۲۰۹ زندان اوین منتقل شده بود.
محمدی در مهر ماه سال ۹۹ پس از تحمل پنج سال و نیم حبس در زندان‌های اوین و زنجان، آزاد شد. نهادهای امنیتی اما پرونده دیگری را در دوران حبس علیه او گشودند و این فعال حقوق بشر را به «فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی ایران از طریق انتشار بیانیه (بیانیه مبارزه با اعدام)»، «تحصن در دفتر زندان (تحصن دی ماه سال۹۸ در اعتراض به کشتار مردم در خیابان‌های سراسر کشور)»، «تمرد از ریاست و مقامات زندان (برای پایان دادن به تحصن اعتراضی)»، «تخریب شیشه‌ها» و «افترا نسبت به اتهام شکنجه‌گری و ایراد ضرب و جرح» متهم کردند.
نرگس محمدی ضمن اعتراض به «اراده نهادهای امنیتی برای نشاندن شاکی در جایگاه متهم»، از شرکت در جلسات دادگاه سر باز زد.
در نهایت اما شعبه ۱۱۷۷ دادگاه کیفری دو مجتمع قضایی قدس تهران نرگس محمدی را به صورت غیابی در حکمی قطعی به تحمل ۸۰ ضربه شلاق تعزیری، ۳۰ ماه حبس تعزیری و پرداخت دو فقره جزای نقدی محکوم کرد.
محمدی اعلام کرد این حکم «ظالمانه و شرم‌آور» را نمی‌پذیرد.
