تد کروز به ایراناینترنشنال:کاخ سفید میخواهد صدها میلیارد دلار به یک مستبد دینسالار بدهد



وزارت خزانهداری آمریکا اعلام کرد این کشور وزارت اطلاعات و اسماعیل خطیب، وزیر اطلاعات را به دلیل شرکت در فعالیتهای سایبری علیه آمریکا و متحدانش تحریم کرد. واشینگتن تاکید کرد عوامل تحت حمایت وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی، سیستمهای کامپیوتری دولت آلبانی را مختل کردهاند.
حملههای سایبری گسترده جمهوری اسلامی به زیرساختهای آلبانی که منجر به قطع روابط دو کشور شد، واکنشهای شدیدی در پی داشته است.
ناتو روز پنجشنبه ۱۷ شهریور با صدور اطلاعیهای حمله سایبری ایران به آلبانی را محکوم و اعلام کرد از این عضو خود حمایت میکند.
در اطلاعیه ناتو آمده است: «ما به افزایش آمادگی خود در برابر حملات سایبری ادامه خواهیم داد و از یکدیگر برای دفاع در برابر تهدیدات سایبری، از جمله با در نظر گرفتن پاسخهای دستهجمعی احتمالی، حمایت خواهیم کرد.»
همچنین در پی قطع روابط دیپلماتیک از سوی آلبانی، مقامهای آمریکایی و بریتانیایی این حملهها را محکوم کردند و درباره تکرار آن هشدار دادند.
آمریکا سال ۹۰ نیز وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی را به دلیل کمک به بشار اسد برای سرکوب مخالفان و نقض گسترده حقوق بشر در ایران تحریم کرده بود.
واشینگتن همچنین پیش از این چند ایرانی را به اتهام انجام حملههای سایبری به مجموعههای مختلف در ایالات متحده تحریم کرده است.
از جمله سال ۹۷، وزارت دادگستری آمریکا، ۹ ایرانی و شرکت «مبنا» را به اتهام حمله سایبری به صدها دانشگاه آمریکایی و دهها شرکت یا موسسه وابسته به دولت آمریکا و سازمان ملل، هدف تحریم قرار داد.
مبنا یک شرکت فنآوری با مرکزیت شیراز است که برای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی فعالیت میکند.
فرار رو به جلوی ایران در مورد اتهام حمله سایبری به آلبانی
سفارت جمهوری اسلامی در بروکسل اما در مورد اتهام حملههای سایبری ایران به آلبانی و حمایت ناتو از آلبانی، مدعی شد که ایران قربانی حملات سایبری «ناتو و متحدانش» شده است.
این سفارتخانه اعلام کرد: «ناتو و متحدانش به جای انتساب اتهامهای بیاساس علیه ایران، از پناه دادن به تروریستها در سرزمینهای خود پرهیز کنند.»
در ادامه واکنش سفارت جمهوری اسلامی در بروکسل به این ماجرا، ایران کشوری معرفی شده است که خود «هدف و قربانی حملههای سایبری به زیرساختهای حیاتیاش از سوی متحدان و شرکای ناتو» بوده است.
بر این اساس اعلام شده است: «[جمهوری اسلامی] هر گونه استفاده از فضای سایبری برای حمله به سایر کشورها را رد و محکوم میکند.»
آلبانی روز ۱۶ شهریور به دنبال حملههای گسترده سایبری به زیرساختهای این کشور در تیر ماه، روابط خود را با ایران به حالت تعلیق درآورد و به دیپلماتها، کارکنان سفارت و دیگر وابستگان جمهوری اسلامی ۲۴ ساعت فرصت داد تا خاک این کشور را ترک کنند.
ادی راما، نخست وزیر آلبانی پیش از این گفته بود حملههای سایبری «بدون هیچ تردیدی» نمیتواند کار افراد یا سازمانهای غیروابسته باشد و شواهد «غیرقابل انکاری» وجود دارد که نشان میدهد از سوی دولت ایران و از طریق چهار گروه مختلف انجام شده است.
با وجود این که حمله سایبری گسترده ایران به زیرساختهای آلبانی که منجر به قطع روابط دو کشور شد، واکنشهای شدیدی در پی داشته است، ناصر کنعانی، سخنگوی وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی گفته است واکنش آمریکا و بریتانیا «فاقد هر گونه وجاهت» است چون این دو کشور پیش از این در مقابل حملههای سایبری علیه جمهوریاسلامی سکوت کرده و حتی «به طور مستقیم یا غیرمستقیم» از این نوع اقدامات حمایت کرده بودند.

صدور پیام رهبران جهان و چهرههای مذهبی در واکنش به درگذشت ملکه بریتانیا ادامه دارد. رهبر معنوی بوداییان تبت در نامهای به پادشاه چارلز سوم، «تاسف عمیق» خود را از مرگ ملکه ابراز کرد. کاخ کرملین هم اعلام کرد مردم روسیه برای ملکه الیزابت و عقل و اقتدار او، احترام بسیاری قائل بودند.
با وجود گذشت یک روز از درگذشت الیزابت دوم، ملکه بریتانیا و در حالی که پیامهای سران جهان به این مناسبت همچنان ادامه دارد و حتی ولادیمیر پوتین، رییسجمهوری روسیه نیز او را «رهبر شایسته و قابل احترام توصیف» کرد، مقامهای جمهوری اسلامی در این زمینه تاکنون سکوت کردهاند.
بریتانیا نسبت به فرانسه و آلمان مواضع صریحتری در حمایت از اوکراین داشته است اما با وجود تنشهای موجود، پوتین درگذشت ملکه را تسلیت گفت.
پاپ فرانسیس، رهبر کاتولیکهای جهان هم گفت از درگذشت ملکه الیزابت بسیار متاسف است و برای آرامش ابدی او دعا میکند.
همچنین نخستوزیر نیوزیلند درگذشت ملکه بریتانیا را «پایان فصلی در تاریخ» خواند و از زحمات او قدردانی کرد.
در ساعتهای گذشته آنتونیو گوترش، دبیر کل سازمان ملل، جو بایدن، رییسجمهوری آمریکا، یائیر لاپید، نخستوزیر اسرائیل، جاستین ترودو، نخستوزیر کانادا و سران کشورهای اروپایی، رییسجمهوری اوکراین، نخستوزیر هند، رییسجمهوری ترکیه وپادشاه عربستان سعودی درگذشت ملکه بریتانیا را تسلیت گفتهاند.
بایدن به دیلیمیل گفت که احتمالا در مراسم تدفین ملکه بریتانیا شرکت میکند.
کاخ باکینگهام به نقل از چارلز سوم، پادشاه بریتانیا اعلام کرد یک دوره عزاداری سلطنتی از هماکنون تا هفت روز پس از تشییع جنازه ملکه برگزار میشود.
بر اساس این گزارش، مراسم شلیک گلوله برای احترام و درود به ملکه بعدازظهر جمعه برگزار میشود و قرار است به بر اساس عدد طول عمر ملکه، ۹۶ بار شلیک توپ انجام شود.
همچنین به گزارش روزنامه گاردین، چارلز سوم یک سخنرانی تلویزیونی خطاب به مردم بریتانیا خواهد داشت که قرار است به صورت ضبط شده باشد.
در آمریکا پرچم بالای ساختمان کنگره در سوگ ملکه الیزابت نیمه افراشته شد و در فرانسه، چراغهای برج ایفل در یادبود ملکه بریتانیا خاموش شد.
در همین حال ساختمان شهرداری تلآویو عصر روز پنجشنبه با پرچم بریتانیا به نشانه همبستگی نورافشانی شد.
ملکه الیزابت دوم بارها برای بازدید از اسرائیل دعوت شد اما هیچگاه به این کشور سفر نکرد.
او سال ۱۹۷۹ میلادی از کویت، بحرین و عربستان سعودی و سال ۱۹۸۴ میلادی از اردن بازدید کرد.
وزارت امور خارجه بریتانیا مخالف سفر ملکه به اسرائیل بود تا به روابط با کشورهای عربی آسیب نرساند.
چارلز سوم، پادشاه بریتانیا اما سه بار از اسرائیل دیدن کرده است. اولین بار در مراسم خاکسپاری اسحاق رابین در سال۱۹۹۵ میلادی، بار دوم در مراسم تشییع جنازه شیمون پرز در سال ۲۰۱۶ میلادی و سومین بار سال ۲۰۲۰ برای شرکت در پنجمین مجمع جهانی هولوکاست.
چارلز سوم پس از شرکت در مراسم تشییع پرز، ابتدا به مزار مادربزرگش، پرنسس آلیس، مادر شاهزاده فیلیپ رفت که در کوه زیتون، در کنار عمهاش الیزابت به خاک سپرده شده است.
اما اسحاق هرتزوگ، رییسجمهوری و یائیر لاپید، نخستوزیر اسرائیل، درگذشت ملکه بریتانیا را تسلیت گفتند و لاپید او را «رهبری منحصر به فرد» خواند که نماد فداکاری و عشق به میهن خود است.
بنیامین نتانیاهو، رهبر اپوزیسیون هم که در سمت نخستوزیر اسرائیل با ملکه ملاقات کرده بود، از او تمجید کرد و گفت: «ما در مراسم تشییع جنازه مارگارت تاچر، نخستوزیر اسبق، مستقیما تحت تأثیر شخصیت خاص او قرار گرفتیم که شکوه و عظمت از او میتابید. او چراغی از قدرت، برادری و صلح بود.»
ملکه الیزابت دوم که با ۹۶ سال سن کهنسالترین شهریار جهان به شمار میرفت، بهمن ماه سال گذشته، هفتادمین سالگرد آغاز سلطنت خود را جشن گرفت.
ملکه الیزابت در بیش از هفت دهه سلطنت خود بر بریتانیا، ۱۵ نخستوزیر دید: اولین نخستوزیر دوره سلطنت ملکه الیزابت، وینستون چرچیل بود و لیز تراس، پانزدهمین آنان.

یک روز پس از درگذشت ملکه الیزابت دوم، سران جمهوری اسلامی بر خلاف عرف بینالملل، هنوز پیام تسلیتی صادر نکردهاند. تهران نه تنها مقابل این اتفاق که واکنشهای گسترده جهانی به دنبال داشته است سکوت کرده، بلکه برخی جریانهای اصولگرا و مخالف نهاد سلطنت در ایران، شادمانی نیز میکنند.
دولت جمهوری اسلامی ایران در برابر خبر درگذشت ملکه بریتانیا، سکوت اختیار کرده است و از دادن هر نوع پیام تسلیت یا حتی اظهارنظری در این زمینه خودداری میکند. اقدامی که خلاف نزاکت سیاسی و عرف بینالملل است. همزمان رسانههای حکومتی با الفاظی سخیف از ملکه بریتانیا یاد میکنند.
شبکه خبر صداوسیمای جمهوری اسلامی هم خبر درگذشت الیزابت دوم را با تیتر «ملکه انگلیس مُرد» مخابره کرد.
شاهزاده رضا پهلوی اما در پیامی درگذشت ملکه الیزابت را تسلیت گفت. او اعلام کرد: «من و خانوادهام به مردم بریتانیا و جامعه بینالمللی در سوگ درگذشت ملکه الیزابت دوم میپیوندیم.»
مقامهای بلندپایه کشورهای منطقه از جمله رییسجمهوری ترکیه، پادشاه و ولیعهد عربستان و همچنین رییسجمهوری و نخستوزیر عراق هم در پیامهایی جداگانهای، درگذشت ملکه الیزابت دوم را تسلیت گفتند.
دولتمردان عراقی از ملکه فقید بریتانیا با عنوان «نماد بزرگ تاریخ که با ثبات و عزت به تاریخ خدمت کرد»، یاد کردند.
ولادیمیر پوتین، رییسجمهوری روسیه نیز در پیام تسلیتی خطاب به چارلز سوم، پادشاه جدید بریتانیا، گفت: «الیزابت دوم برای چندین دهه، به حق از عشق و احترام مردمان خود و همچنین قدرت در صحنه جهانی برخوردار بود. برای شما در برابر این ضایعه سنگین و جبرانناپذیر، شجاعت و استقامت آرزو دارم.»
همچنین سفارت روسیه در کانادا هم امروز جمعه اعلام کرد در سوگواری برای ملکه الیزابت دوم به مردم کانادا پیوسته و پرچم ملی این کشور را به حالت نیمه افراشته در میآورد.
این واکنشها در حالی است که روابط روسیه و بریتانیا مخصوصا پس از تجاوز نظامی روسیه به اوکراین متشنجتر از قبل شده است.
جمهوری اسلامی ایران در مواجهه با بریتانیا همواره موضعی خصمانه در پیش گرفته و مقامها و رسانهها با تاسی از صحبتهای علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی، از «دولت انگلستان» با کلمه «خبیث» یاد میکنند.
پس از اقدام سپاه پاسداران در توقیف دو نفتکش بریتانیا در سال ۱۳۹۸ در واکنش به آنچه «توقیف نفتکش ایرانی توسط انگلیس» خوانده شد، نمایشگاه کارتون و کاریکاتوری در تهران با عنوان «ملکه کشتیربا» بر پا شد که مسعود شجاعی طباطبایی دبیری آن را به عهده داشت.
در این نمایشگاه، ملکه، «نماد استعمار پیر» توصیف شده بود.
هشت سال پیش از آن و در آذر ماه سال ۱۳۹۰ اما تعدادی از بسیجیان که بعدها «نیروهای خودسر» لقب گرفتند، وارد ساختمان سفارت بریتانیا در تهران شده و پرچم این کشور را پایین کشیده بودند.
اقدامی که منجر به تعطیلی سفارتخانههای دو کشور در پایتختهای یکدیگر شد.
به دنبال درگذشته ملکه بریتانیا و سکوت تهران در قبال آن اما برخی تحلیلگران این رویکرد جمهوری اسلامی را خارج از «نزاکت سیاسی» و عرف بینالملل خواندند. اقدامی که میتواند هزینهزا و دارای پیامدهای دیپلماتیک برای منافع ایران باشد.

در ادامه درخواستها به منظور صادر نکردن ویزا برای حضور ابراهیم رئیسی در نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نیویورک، ۵۲ عضو دموکرات و جمهوریخواه مجلس نمایندگان آمریکا نیز در نامهای از جو بایدن خواستند از صدور ویزا برای ابراهیم رئیسی جلوگیری کند
این قانونگذاران آمریکایی به حضور رئیسی در هیات تصمیمگیر درباره اعدام دستهجمعی زندانیان سیاسی در سال ۶۷ موسوم به «هیات مرگ» اشاره کردند.
تلاش جمهوری اسلامی برای ترور مقامات سابق دولت آمریکا از جمله جان بولتن، مشاور سابق امنیت ملی کاخ سفید، دیگر موضوع مطرح شده در این نامه است.
پیش از این نیز تعدادی از سناتورهای جمهوریخواه آمریکا از بایدن خواسته بودند به ابراهیم رئیسی و هیات همراه او برای سفر به نیویورک ویزا ندهد.
مایک پمپئو، وزیر امور خارجه پیشین آمریکا نیز پیش از این به ائتلاف گروههای حقوق بشری و قانونگذاران جمهوریخواه برای جلوگیری از صدور ویزای آمریکا برای ابراهیم رئیسی پیوسته بود.
در همین حال کمپینی نیز با عنوان «کمیته نه به حضور آیتالله قتل عام در سازمان ملل» از سوی ایرانیان تشکیل شده است.
گردانندگان این کمیته یادآوری کردهاند که رئیسی علاوه بر نقش داشتن در اعدامهای سال ۶۷، در زمان سرکوب اعتراضات آبان ۹۸ هم رییس قوه قضاییه جمهوری اسلامی بوده و نقش پررنگی در کشتار و سرکوب معترضان داشته است.
همچنین سازمان جوامع ایرانیان آمریکایی از گروههای همسو و نزدیک به سازمان مجاهدین خلق و شورای ملی مقاومت ایران، در حد فاصل کنگره آمریکا و برج یادبود واشینگتن، نمایشگاهی درباره اعدامشدگان سال ۶۷ برگزار کرده و تصاویر دو هزار نفر از جانباختگان در آن جا نصب شده است.
سازمان جوامع ایرانیان آمریکایی از دولت آمریکا خواسته است به ابراهیم رئیسی برای سفر به آمریکا و شرکت در نشست سازمان ملل ویزا ندهد.
در درخواستها برای عدم صدور ویزا برای ابراهیم رئیسی به حکم حبس ابد صادر شده از سوی دادگاه سوئد برای حمید نوری، دادیار سابق زندان گوهردشت و متهم به مشارکت در اعدام زندانیان سیاسی در سال ۶۷ نیز اشاره شده است.
در سال ۶۷ به دنبال صدور فرمان روحالله خمینی تحت عنوان فتوا، چند هزار نفر از زندانیان سیاسی و عقیدتی در زندانهای جمهوری اسلامی مخفیانه اعدام و در گورهای جمعی دفن شدند.
ابراهیم رئیسی، یکی از دستاندرکاران این اعدامها در قالب هیات رسیدگی به وضعیت زندانیان بود که با عنوان «هیات مرگ» شناخته میشود.
رئیسی پس از اعلام پیروزی او در انتخابات نمایشی ریاست جمهوری سال ۱۴۰۰، گفت از ابتدای مسوولیتش در دستگاه قضایی، «مدافع حقوق بشر» بوده و «باید مورد تقدیر و تشویق» قرار بگیرد.

پدر و مادر بهنام موسیوند، فعال مدنی زندانی، با تحصن مقابل زندان رجاییشهر به ادامه حبس فرزندشان و نحوه برخورد مقامهای قضایی جمهوری اسلامی اعتراض کردند.
خواهر بهنام موسیوند روز جمعه ۱۸ شهریور در توییتر خود نوشت: «جان برادرم بهنام موسیوند در خطر است. به گفته همبندیهایش امروز فشار خونش ۹ روی۶ بوده است. در علم پزشکی این یعنی خطر سکته بالاست. مسئولین بهداری حتی قند خونش را هم چک نمیکنند.»
او روز پنجشنبه هم در توییتی نوشت: «امروز پدر و مادر بهنام برای گرفتن خبر از فرزندشان در مقابل زندان رجایی شهر تحصن کرده بودند که به دستور مسوولان زندان، تعدادی از مامورین کلانتری برای بازداشت پدر و مادر اقدام کردند که با مقاومت خانواده مواجه شدند.»
بر اساس تصاویر منتشر شده، پدر و مادر این زندانی سیاسی گفتهاند: «اختلاسگران راحت زندگی خود را میکنند اما بچه ما یک کنشگر مدنی است و در زندان عذاب میکشد.»
اواسط اردیبهشت، کانون نویسندگان ایران در بیانیهای از وخیمتر شدن حال بهنام موسیوند، زندانی سیاسی خبر داد: «موسیوند مدتها از درمان محروم بود و پس از اعتصاب غذا به بیمارستان منتقل شد.»
محروم کردن زندانیان از درمان، بارها در زندانهای ایران منجر به مرگ زندانیان از جمله زندانیان سیاسی شده است.
پیش از این ۳۰۰ نفر از فعالان مدنی و زندانیان سیاسی سابق با امضای بیانیهای خواستار آزادی بهنام موسیوند شدند که از روز ۳۰ فروردین ماه اعتصاب غذا کرده بود.
سازمان عفو بینالملل هم خواهان آزادی فوری موسیوند شده و اعلام کرده است او به دلیل فعالیتهای حقوق بشری خود در «حبس ناعادلانه» است.
این سازمان اضافه کرد که موسیوند در روز ۳۰ فروردین به دلیل امتناع از زدن دستبند و پابند برای دریافت خدمات درمانی، هدف ضرب و جرح قرار گرفته است.
بهنام موسیوند در شهریور ماه سال ۹۸ با اتهامهای سیاسی به پنج سال زندان محکوم شد.