ارزیابی‌ها نشان می‌دهد ۲۴ آبان شاهد گسترده‌ترین اعتصاب سراسری در کل کشور بوده است

روز سه‌شنبه دانشجویان دانشگاه‌های کردستان، گیلان، اصفهان، آمل، کرج، بهشتی، شریف، امیرکبیر، هنر تهران، خواجه نصیر، تربیت مدرس، علم و فرهنگ، جندی شاپور و چمران اهواز، آزاد تبریز، رازی کرمانشاه، دامغان، شیراز، خمینی شهر، آزاد تهران مرکز، تهران غرب، علوم تحقیقات، نوشیروانی بابل، و ...، به یاد کشته‌شدگان آبان ۹۸ تحصن کردند و به اعتصابات سراسری پیوستند.

دانشجویان دانشگاه کردستان با گرامی‌داشت یاد خدانور لجه‌ای، از کشته‌شدگان اعتراضات در زاهدان، به صورت نمادین با دستان بسته روی زمین نشستند.

دانشجویان دانشگاه دامغان در تجمع اعتراضی خود ترانه «برای» را هم‌خوانی کردند.

دانشجویان دانشگاه‌های جندی‌شاپور تجمع کرده و شعارهایی از جمله «ما آمدیم دوباره، آبان ادامه داره» سر دادند.

ویدیوی رسیده به ایران اینترنشنال نشان می‌دهد دانشجویان دانشگاه چمران اهواز با شعار «توپ تانک مسلسل، زیر عبای رهبر» تجمع اعتراضی برگزار کردند.

دانشجویان دانشگاه خواجه‌نصیر تهران تجمع کرده و شعار دادند: «۱۵۰۰ نفر کشته آبان ماست».

دانشجوها در دانشگاه امیرکبیر تهران تجمع کردند و شعار دادند: «با خون ما نوشتین، ما مهسا رو نکشتیم» و «امیرکبیر بیداره، آبان ادامه داره ...»

بر اساس گزارش‌ها، نیروهای امنیتی به تجمع اعتراضی دانشجویان در این دانشگاه حمله کردند.

در دانشگاه علوم و تحقیقات تهران، دانشجویان با شعار «امسال می‌ده کشته سپاه، مرگ بر کل نظام» تجمع کردند.

دانشجویان دانشگاه آزاد تبریز در تجمع اعتراضی خود شعار دادند: «هیز تویی،‌ هرزه تویی،‌ زن آزاده منم».

در دانشگاه تبریز هم دانشجویان شعار «نه غزه نه لبنان، جانم فدای ایران» سر دادند.

در دانشگاه نوشیروانی بابل نیز همچون هفته‌های گذشته تجمعی اعتراضی شکل گرفت و دانشجویان شعارهایی در حمایت از خیزش انقلابی مردم ایران سر دادند.

دانشجویان دانشگاه تربیت‌مدرس در تهران، با تجمع در محوطه این دانشگاه شعار «از زاهدان تا تهران، جانم فدای ایران» سر دادند.

دانشجویان دانشکده سینما و تئاتر دانشگاه هنر تهران در حمایت از حسین رونقی شعار دادند.

در دانشگاه علم و فرهنگ تهران نیز دانشجویان با شعار «خونی که در رگ ماست، خوراک رهبر ماست» تجمع کردند.

دانشجویان دانشگاه آزاد شیراز در تجمع خود ترانه «برای ...» را همخوانی کرده و شعارهای ضدحکومتی سر دادند.

ویدیوی رسیده به ایران‌اینترنشنال نشان می‌دهد دانشجویان دانشگاه خمینی‌شهر با شعار «هیز تویی هرزه تویی، زن آزاده منم» تجمع اعتراضی برگزار کردند.

دانشجویان دانشگاه آزاد تهران مرکز، تحصن کردند و از حضور در کلاس‌های درس سر باز زدند.

بر اساس ویدیوهای رسیده، دانشگاه آزاد واحد تهران غرب نیز شاهد تحصنی گسترده بود و دانشجویان شعار «این همه سال جنایت، مرگ بر این ولایت» سر دادند.

دانشجویان این دانشگاه همچنین در خیابان شعار «کشته ندادیم که سازش کنیم، رهبر قاتل رو ستایش کنیم» سر دادند.

در دانشکده ریاضی و علوم پایه دانشگاه گیلان هم دانشجویان دست به اعتصاب زدند.

تصاویر و گزارش‌های منتشر شده از دانشکده علوم انسانی اصفهان نشان می‌دهند دانشجویان این دانشگاه دست به تجمع اعتراضی زدند.

دانشجویان دانشکده‌ روان‌شناسی و علوم تربیتی دانشگاه بهشتی در اعتراض به بازداشت دانشجویان تحصن کردند.

جمعی از دانشجویان دانشکده برق و کامپیوتر این دانشگاه نیز تحصن کردند.

دانشجویان دانشگاه رازی کرمانشاه اما با تحصن و برگزار کردن تجمع در صحن دانشگاه، شعار «‌نگید آخر کاره، آبان ادامه داره» سر دادند.

در دانشگاه صنعتی شریف هم گروهی از دانشجویان مقابل کتابخانه مرکزی این دانشگاه به یاد کشته‌شدگان آبان ۹۸ تحصن کردند.

این دانشجویان در تجمع اعتراضی خود که با هجوم بسیجی‌ها همراه بود، خطاب به آن‌ها شعار «بسیجی برو گمشو» و «بی‌شرف» سر دادند.

دانشجوهای دانشگاه شمال آمل نیز با پیوستن به اعتصابات سراسری، از رفتن سر کلاس درس خودداری کردند.

دانشجویان دانشگاه آزاد کرج هم در همبستگی با اعتصاب‌ها، تحصن کرده و سر کلاس‌ها حاضر نشدند.

از سوی دیگر، وب‌سایت هه‌نگاو خبر داد که دست‌کم شش دانشگاه کردستان دست به اعتصاب زدند و هیچ کلاسی در این دانشگاه‌ها تشکیل نشد.

همچون هفته‌های گذشته اما علاوه بر دانشجویان، دانش‌آموزان نیز نقشی فعال در خیزش انقلابی مردم ایران داشتند.

ویدیوی رسیده به ایران‌اینترنشنال نشان می‌دهد دختران دانش‌آموز در یکی از مدارس تهران، سر کلاس نرفته و با فریاد «آزادی آزادی آزادی» شعار «مرگ بر دیکتاتور» سر دادند.

تحصن دانشجویان و اعتراضات دانش‌آموزان در کنار تعطیلی مغازه‌ها و بازارهای شهرهای مختلف ایران در پاسخ به فراخوان‌های هماهنگی شکل گرفت که برای فرا رسیدن سالگرد کشتار معترضان در آبان سال ١٣٩٨ منتشر شدند.

این فراخوان‌ها از مردم ایران و دیگر نقاط جهان دعوت کردند به اعتراض و اعتصاب سراسری و همچنین تجمع و تظاهرات در شهرهای کوچک و بزرگ بپیوندند.

از جمله گروه جوانان محلات تهران در بیانیه‌ای از مردم خواستند قبض‌های آب، برق و گازشان را ندهند، در روزهای ۲۴، ۲۵ و ۲۶ آبان عملیات بانکی و خرید انجام ندهند، کسبه مغازه‌های خود را تعطیل کنند و مردم در این سه روز تجمع کنند.

این گروه همچنین از مردم خواست شرکت‌هایی را که به صدا و سیما تبلیغ می‌دهند، تحریم کنند.

پیش‌ از این هم فراخوان‌های متعدد دیگری از سوی گروه‌ها، نهادها، اصناف، انجمن‌ها و همین‌طور بازماندگان اعتراض‌های ضدحکومتی سال ۹۸ برای تظاهرات، تجمع و اعتصاب در روزهای ۲۴، ۲۵ و ۲۶ آبان منتشر شده بود.

در دو ماه گذشته، شماری از هنرمندان در شبکه‌های اجتماعی از بازداشت همکاران خود و نیز تماس‌های تهدیدآمیز مبنی بر حمایت نکردن از اعتراضات مردمی خبر دادند و شماری دیگر، به دلیل برداشتن حجاب اجباری از سر، یا ستیز علنی با جمهوری اسلامی، ممنوع‌الکار شده‌اند.

امیرحسین بریمانی، نویسنده و کارگردان جوان تئاتر که اوایل اعتراضات بازداشت شد، یکی از هنرمندانی است که به تازگی مشخص شده به پنج سال حبس محکوم شده است.

دوستان و نزدیکان سارا صنیعی، مجسمه‌ساز نیز گفته‌اند ۵۰ روز است از وضعیت او بی‌خبر هستند.

محمدامین سعیدی، هنرمند تئاتر، مژگان اینانلو، مستندساز، محمد سیامک‌نیا، مستندساز، مهتاب شکریان، بازیگر و کارگردان، محمود میرزایی، موسیقی‌دان و ... نیز شمار دیگری از هنرمندانی هستند که در جریان اعتراضات، بازداشت شده و همچنان در زندان به سر می‌برند.

از سوی دیگر، شماری از بازیگران به ویژه چهره‌های مشهورتری که در جشنواره‌های بین‌المللی نیز حضور داشته‌اند، اعلام کرده‌اند تماس‌های تهدیدآمیزی دریافت می‌کنند مبنی بر این‌که نباید به حمایت خود از اعتراضات مردمی ادامه دهند.

نکته دیگر این‌که بازیگران و هنرمندان معترض دچار شده به قهر حاکمیت، ممکن است اکنون آثاری در حال پخش داشته باشند که سانسور این آثار یا توقیف کردنشان به دلیل حضور این افراد، بحران دیگری برای دستگاه تبلیغاتی جمهوری اسلامی ایجاد کرده است.

اما علاوه بر ممنوع‌الکاری، بازداشت و فسق قرارداد هنرمندان، صحنه‌های تئاتر و همچنین و به ویژه سینمای ایران در هفته‌های اخیر با چالش جدی‌تری نیز مواجه بوده‌اند.

حجاب و پوشش شخصیت‌های زن در سینمای ایران، پس از انقلاب سال ۵۷ چالشی همیشگی برای نویسندگان و کارگردانان تئاتر و سینما بوده است. از سال ۱۳۵۷ و تغییر رژیم در ایران که سینما دچار رکود شد تا دهه ۶۰، بسیاری از زنان بازیگر ممنوع‌الکار و حذف شدند.

اما از بهمن ۱۳۶۱ و همگام با نخستین دوره جشنواره فیلم فجر بود که به صورت رسمی و علنی «حجاب» به عنوان چالش جدی فیلمسازان مطرح شد؛ هنگامی که دو فیلم «مرگ یزدگرد» به کارگردانی بهرام بیضایی و «خط قرمز» مسعود کیمیایی، به دلایلی از جمله بی‌حجاب بودن شخصیت‌های زن، توقیف شدند.

با گذشت چهار دهه از این تحولات و با پیوستن تعدادی از زنان هنرمند به جنبش برداشتن حجاب اجباری در هفته‌های اخیر، به نظر می‌رسد فیلمسازان امروز همچون دهه ۶۰، برای انتخاب پوشش کاراکترهای سینمایی زن در بلاتکلیفی مشابهی به سر می‌برند.