تجمع مردم جوانرود جلوی منازل جانباختگان برای جلوگیری از ربودن اجساد به دست ماموران

در این بیانیه آمده است: «امروز که گیسوی ایران بانو درفش کاویانی خیزش ایرانیان شده و آذر خشم معترضان بر سر ضحاک شعله می‌کشد، ما شهروندان ترنس ایران نیز در صف اول آزادی‌خواهی کنار شما هم‌میهنان شعار زن، زندگی، آزادی را آشکارا و هم‌صدا فریاد می‌کشیم.»

کنشگران ترنس و کوییر افزودند: «در یادروز جهانی جان باختگان ترنس، فریاد می‌زنیم ژینا نمرده و نام او رمز شده است. قربانیانِ گمنامِ خشونت علیه افراد ترنس نیز که در دهه‌های سکوت و سانسور به چنگال کمیته و گشت ارشاد افتادند و هرگز به خانه بازنگشتند نیز مهسا امینی هستند که قربانیِ خشونت‌های حکومتی و اجتماعی شدند.»

این بیانیه افزود: «سهمِ هم‌قبیله‌های ما از چهل و سه‌ سال جمهوری آپارتاید جنسیتی در ایران، چیزی جز اعدام، شلاق، شکنجه، تبعیض، وحشت، تحقیر و مثله‌سازی جنسی در ازای یک شناسنامه نبوده؛ پس با پوست و خون خود، دردمند و هم‌پیمان با کودکان سیستان و بلوچستان و کولبرانِ کردستان در صحنه‌ایم.»

این کنشگران با اشاره به اینکه افراد کوییر در ایران «هر لحظه زیر سایه شوم خطر مهدورالدم بودن» قرار دارند، تاکید کردند افراد ترنس و کوییر بر اساس ماده‌ ۱۲ اعلامیه‌ی جهانی حقوق بشر، حق دارند در میهن خود «آشکارا و با امنیت» زندگی کنند.

این بیانیه افزود: «ما افراد ترنس و کوییرِ، از جامعه جهانی و کشورهای حامی حقوق بشر می‌خواهیم به جای مذاکره با این رژیم ورشکسته‌ خون‌خوار، انقلاب مردم ایران را به رسمیت بشناسند.»

این کنشگران خاطرنشان کردند: «اعمال تحریم‌های معنادار حقوق بشری علیه جمهوری اسلامی و شخص علی خامنه‌ای و تعطیل کردن لانه‌های جاسوسی و پایگاه‌های گسترش تروریسم، آدم‌ربایی، قاچاق و پولشویی که تحت عنوان سفارت‌خانه‌های رژیم در نقاط مختلف جهان فعالیت می‌کنند، کم‌ترین خواسته ما از جامعه جهانی است.»

جمهوری اسلامی تنها در صورتی به افراد ترنس مدارک شناسایی متناسب با هویت جنسیتی آنها ارائه می‌دهد که این افراد عمل بازتایید جنسیتی انجام داده و در یکی از دوگانه‌های زن-مرد قرار گیرند. در چنین شرایطی، بسیاری از افراد ترنس که نیاز به عمل جراحی نداشته و یا به دلایل مختلف امکان انجام آن را ندارند، ناچارند بدون مدارک هویتی مناسب زندگی کرده و امکان کار و فعالیت اجتماعی نداشته باشند.

در همین حال، بخش زیادی از جامعه ترنس در ایران علاوه بر اینکه به صورت روزمره با آزار و خشونت اجتماعی مواجه هستند، در موارد بسیاری از سوی نیروهای پلیس نیز مورد تحقیر و آزار جنسی قرار گرفته‌اند.

در حالی که بسیاری از افراد کوییر در ایران در خانواده‌های خود با خطر جنایت‌های ناموسی، از جمله قتل مواجه هستند، این بخش از شهروندان طبق قوانین جمهوری اسلامی نیز در خطر اعدام و سایر روش‌های قصاص قرار دارند.

مقامات جمهوری اسلامی به صورت علنی جامعه کوییر را با القابی ناپسند مورد خطاب قرار داده و در اظهارات مختلف آنها را «منحرف» و «بیمار» می‌خوانند.

این در حالی است که بر اساس گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس جمهوری اسلامی، در سال تحصيلی ۸۷-۸۶ بیش از ۱۷ درصد از دانش آموزان ایران خود را «همجنس‌گرا» خوانده‌اند.

سازمان عفو بین‌الملل پیشتر در پی اقدامات خشونت‌آمیز علیه اعضای جامعه اقلیت‌های جنسی و جنسیتی از سوی حکومت، خانواده و جامعه اعلام کرده بود که قوانین جمهوری اسلامی ارتکاب جنایت علیه همجنس‌گرایان را «مجاز» کرده است و «حملات خشونت‌آمیز و مرگبار علیه این افراد را به دلیل گرایش جنسی واقعی یا هویت جنسیتی آنها قانونی می‌داند.»

همزمان با خیزش انقلابی ایرانیان، عکس‌ها و فیلم‌های مختلفی در فضای مجازی از بالا بردن پرچم رنگین کمان و ترنس و شعارنویسی در حمایت از جامعه ال‌جی‌بی‌تی‌کیو منتشر شده است.

در همین حال، کنشگران کوییر خارج کشور نیز، در تجمعات ایرانیان نقاط مختلف جهان در حمایت از خیزش انقلابی مردم ایران، حضور چشمگیری داشته‌اند.