مولوی عبدالمجید مرادزهی، روحانی نزدیک به مولوی عبدالحمید بازداشت شد
محمود علیزاده طباطبایی، وکیل، درباره نابینا شدن چشم معترضان در اثر شلیک گلوله ساچمه‌ای به سایت «جماران» گفت: «آمار بالایی از نابینا شدن چشم‌ها شنیدم و یکی از پزشکان بیمارستان فارابی می‌گفت چند صد چشم تخلیه کرده است.» او افزود به دختران دانشجو و دبیرستانی احکام سنگین داده‌اند.
هفت زندانی سیاسی زن زندان اوین در نامه‌ای از افکار عمومی خواستند برای توقف حکم اعدام معترضان از پای ننشینند. آنان به اعدام معترضان و همچنین اعدام‌های ساختگی برای گرفتن اعتراف اجباری اشاره و انزجارشان را از حکم اعدام و شکنجه جسمی، روحی و روانی و تهدید به اعدام، اعلام کردند.
بهاره هدایت، نرگس محمدی، سپیده قلیان، عالیه مطلب‌زاده، هستی امیری، نوشین جعفری و رها عسگری‌زاده، از افکار عمومی خواستند برای توقف حکم «اعدام» معترضان از پای ننشینند.
این زندانیان همچنین از زندانیانی چون سپیده کاشانی و نیلوفر بیانی که علی‌رغم همه مخاطرات احتمالی، «به افشای ابعاد جنایت و سرکوب در تاریک‌خانه‌های امنیتی» پرداخته‌اند، قدردانی کردند.
نیلوفر بیانی، از متهمان پرونده موسوم به «محیط زیستی‌ها»، سال ۹۸ در نامه‌ای از «شدیدترین شکنجه‌های روحی و روانی، تهدید به شکنجه فیزیکی و تهدیدهای جنسی» خبر داده بود.
سپیده کاشانی نیز هفته پیش در نامه‌ای از بازجویی‌های طولانی همراه با «هتک حرمت» خبر داد.
او درباره یک شب پس از پایان بازجویی در نیمه شب و در حالی که سالن بازجویی در تاریکی مطلق بوده، نوشت: «ناگهان مردی از پشت سر از فاصله خیلی نزدیک در گوشم زمزمه کرد بالاخره می‌کشیمت بالا. همین جا دارت می‌زنیم. وحشت کردم. مرگ همین‌قدر به ما نزدیک بود.»
در همین حال زندانیان سیاسی زن در نامه خود تاکید کردند یکی از منزجرترین ابزارهای بازجویان برای اعمال فشار برای اخذ اعتراف از فعالان محیط زیست، «نمایش صحنه اعدام» برایشان بوده است.
نویسندگان این نامه تاکید کردند تهدید به اعدام «در تنهایی و بی‌کسی سلول‌های انفرادی، فاصله چندانی با اعدام ندارد.
این زندانیان سیاسی نوشتند که مریم حاج حسینی، یکی دیگر از همبندیانشان که از برگزيدگان و منتخبان علمی کشور است، به مدت ۴۱۲ روز در خانه امن وزارت دفاع در منطقه‌ای دور از شهر تهران در حبس بوده و همواره با تهدید حکم «اعدام» به موجب اتهام «افساد فی الارض» مواجه بوده است.
در این نامه یادآوری شده که مهوش شهریاری و فریبا کمال‌آبادی، دو شهروند بهایی، از بدو بازداشت به دلیل باورهایشان، با تهدید حکم «اعدام» به موجب اتهام «افساد فی الارض و جاسوسی» مواجه بوده‌اند.
در این نامه با اشاره به اعدام شیرین علم هولی در سال ۸۹ به اتهام ارتباط با پژاک، تاکید شده است فشارهای روانی و شکنجه‌های جسمی علیه زینب جلالیان برای اخذ اعتراف دروغ مبنی بر انجام عملیات مسلحانه صورت گرفت که او هرگز نپذیرفت.
در پی بازتاب گسترده تصاویر برخورد ماموران امنیتی با مردم زلزله‌زده خوی با ماشین‌های آب‌پاش؛ رضا فرجی، فرمانده یگان ویژه آذربایجان غربی در گفت‌وگو با خبرگزاری فارس مدعی شد که استقرار ماموران این یگان برای «کمک به زلزله‌زدگان و تسهیل پخش بسته‌های کمکی» است.
رابرت مالی، نماینده ویژه آمریکا در امور ایران، در مصاحبه با سرویس جهانی بی‌بی‌سی در پاسخ به انتقادها درباره میزان حمایت آمریکا از اعتراضات در ایران گفت: «ما در کار تغییر رژیم نیستیم. به اندازه کافی تجربه ناراحت‌کننده در زمینه مهندسی تغییر رژیم به خصوص در خاورمیانه داشته‌ایم.»
بر اساس گزارش‌های رسیده به ایران‌اینترنشنال، آستیاژ حقیقی و نامزدش، امیرمحمد احمدی، دو بلاگر ۲۱ و ۲۲ ساله، به دلیل ویدیوی رقصشان در میدان آزادی تهران در مجموع به ۲۱ سال زندان و برخی محکومیت‌های تکمیلی دیگر محکوم شده‌اند.
هر یک از این دو نفر به ۱۰ سال و نیم زندان، دو سال ممنوعیت استفاده از شبکه‌های اجتماعی و دو سال ممنوعیت خروج از کشور محکوم شدند.
طبق اطلاعات رسیده به ایران‌اینترنشنال، نیروهای وزارت اطلاعات روز دهم آبان این دو بلاگر را با ضرب و جرح بازداشت کرده‌اند.
آستیاژ حقیقی اکنون در زندان قرچک و نامزدش در زندان فشافویه زندانی است.
بر اساس گزارش‌ها، دادگاه انقلاب این دو بلاگر را به « تشويق به فساد و فحشا» و «اجتماع و تبانی به قصد برهم زدن امنیت ملی و فعاليت تبليغی عليه نظام» متهم کرده است.
این حکم از سوی ابوالقاسم صلواتی، رییس شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب، صادر شده و بر اساس گزارش‌ها صلواتی در جلسه دادگاه به آنان توهین کرده بود.این دو نفر همچنین از داشتن وکیل محروم بودند.
پس از خیزش انقلابی مردم ایران گزارش‌هایی درباره بازداشت برخی از بلاگرها پس از انتشار ویدیوهای رقص آنان منتشر شده است.
حدود دو ماه پیش نیز مرتضی قادری، رقصنده و پارکورکار که ویدیویی از رقص اعتراضی او مقابل برج آزادی منتشر شده بود، بازداشت شد و اطلاعی از وضعیت او در دست نیست.
