سعید مدنی جامعه‌شناس زندانی در مقاله‌‌ای از زندان اوین نوشت: «خاموشی اعتراضات کنونی به معنای حل مساله یا رفع عوامل و علل شروع اعتراضات نیست و تا زمانی که بحران‌های ساختاری نقش تعیین‌کننده در بازتولید نارضایتی و اعتراض دارند، چرخه اعتراض نیز در ایران ادامه پیدا خواهد کرد.»
مدنی در این مقاله بیش از چهل صفحه‌ای با عنوان «صد سال و صد روز» که وبسایت زیتون آن را منتشر کرده، به تحلیل خیزش سراسری علیه جمهوری اسلامی پس از جان باختن مهسا امینی پرداخته است.
او در بخش «چشم‌انداز اعتراضات و سناریوهای پیش‌رو» بر یکی از احتمالات، یعنی تداوم اعتراضات در ایران تاکید کرده و نوشته است: «از فردای خاموشی اعتراضات کنونی باید انتظار موج بعدی اعتراضات را داشت.»
این جامعه‌شناس حتی پیش‌بینی کرده که «موج اعتراض یا اعتراضات بعدی همسو و هم جهت با چرخه اعتراضات کنونی است؛ یعنی اعتراضات بعدی دامنه جغرافیایی وسیع‌تر خواهد داشت و سیر اعتراضات از شهرهای بزرگ به شهرهای کوچکتر ادامه پیدا می‌کند.»
مدنی همچنین در این حالت، پیش‌بینی کرده که موج اعتراضات بعدی «رادیکال و احتمالا به همین میزان تهاجمی‌تر خواهد بود.»
او نوشت: «دال مرکزی اعتراضات اخیر آزادی اجتماعی با تاکید بر سبک زندگی و علیه حجاب اجباری بود. با توجه به تداوم بحران اقتصادی، احتمالا دال مرکزی اعتراضات بعدی نان خواهد بود و به این ترتیب انگیزه‌های لازم برای حضور اقشار و گروه‌های بیشتری از مردم به ویژه فرودستان را فراهم خواهد کرد.»
این جامعه‌شناس تاکید کرد: «همچنین، با توجه به تداوم بحران آب، به ویژه پیش بینی سالی کم‌آب، احتمال وقوع و گسترش اعتراضات با محوریت اعتراض علیه «حکمرانی آب» بسیار زیاد خواهد بود.»
او به گزارش چشم‌انداز جهانی آب اشاره کرده که بر اساس آن، با وجود «نهادهای ناکارآمد، حکمرانی ضعیف، عدم انگیزش و تخصیص نادرست منابع آبی مشکل و بحران آب همچنان ادامه خواهد داشت.»
مدنی نوشت: «خاموشی اعتراضات کنونی نباید مطلقا به معنای نادیده گرفتن یا انکار اثرات وسیع آن بر افکار و رفتار جامعه محسوب شود. تجربە اعتراضی بیش از دو ماه بر سرمایه اعتراضات، جنبش‌ها و شورش‌های گذشته خواهد افزود و بنابراین دستاوردهای آن در اختیار موج بعدی معترضان قرار خواهد گرفت.»
او افزود: «خاموشی نسبی اعتراضات با توجه پایداری سه ماهه آن به معنای خاتمه خیزش مهسا یا جنبش سبک زندگی نیست، بلکه این خیزش با توجه به پایداری و تثبیت نسبی هویت و بقای مطالبات نسل جوان، به ویژه زنان و دختران، احتمالا در فرصت‌های بعدی بار دیگر سر برخواهد آورد و اثرات مشخصی بر تحوالت آینده جامعە ایران خواهد داشت.»
او تاکید کرده به این دلیل عنوان این یادداشت را «صد سال و صد روز» انتخاب کرده، «زیرا معتقدم آنچه در صد روز، از اواخر شهریور تا دی ۱۴۰۱ در جامعۀ ایران رخ داد، فارغ از هرگونه پیامد و نتیجه سیاسی، چنان اثرات عمیقی بر اندیشه، روح و وجدان جامعه ایرانی گذاشت که تا سال‌ها پس از این درباره آن سخن‌ها گفته و متن‌ها نوشته خواهد شد.»
مدنی نوشت: «به سختی می‌توان آینده‌ای را برای ایران تصور کرد که متاثر از اعتراضات اخیر نباشد. دامنه این آثار و پیامدها فقط به جماعت تحول‌طلبان و تغییرخواهان ایران محدود نخواهد شد و قطعا و یقینا سونامی حاصل از «خیزش مهسا» حافظان وضع موجود و محافظه‌کاران در نظام حکمرانی را نیز تحت تاثیر قرار خواهد داد.»
