علی زارع، معترض آسیب‌دیده: چشمم فدای آزادی مردمم
در پی انتشار خبر کشته شدن شیرزاد احمدی‌نژاد زیر شکنجه ماموران امنیتی بعد از یک ماه بازداشت، جمعیت گسترده‌ای از مردم بوکان شامگاه ۲۴ اسفند در اعتراض به قتل او به خیابان‌ها آمدند و علیه جمهوری اسلامی شعار دادند.
بر اساس گزارش‌ها، شیرزاد احمدی‌نژاد، معترض ۴۱ ساله‌ای که ۲۶ بهمن به دست نیروهای اطلاعات سپاه ارومیه بازداشت شده بود، روز چهارشنبه ۲۴ اسفند در بازداشتگاه این نهاد اطلاعاتی و زیر شکنجه کشته شد.
این معترض تا پیش از قتل، در بازداشتگاه این نهاد امنیتی نگهداری می‌شد.
آژانس خبری کُردپا به نقل از یک منبع مطلع گفته که نیروهای امنیتی در تماسی تلفنی، به خانواده این شهروند اعلام کرده‌اند او بر اثر سکته قلبی جان خود را از دست داده است.
بر اساس این گزارش، شیرزاد احمدی‌نژاد از بیماری کلیوی رنج می‌بُرد و طی مدت بازداشت از دسترسی به خدمات درمانی محروم بود.
مسیح علی‌نژاد، فعال سیاسی و روزنامه‌نگار در واکنش به قتل این معترض زیر شکنجه در توییتی نوشت: «از آغاز انقلاب مردمی ایران، حکومت به شکل گسترده‌ای از شکنجه زندانیان برای مرعوب کردن مردم استفاده کرده که با توجه به موج اعتراضات اخیر، به نظر می‌رسد تاثیری در تصمیم مردم برای ادامه اعتراضات نداشته است.»
با انتشار خبر قتل این شهروند معترض، شامگاه چهارشنبه جمع زیادی از مردم بوکان در اعتراض به کشته شدن او تظاهرات و در خیابان‌ها آتش روشن کرده و شعار «شه‌هید نامری» (شهید نمی‌میرد) سر دادند.
«مرگ بر دیکتاتور»، «مرگ بر خامنه‌ای» و «مرگ بر جاش» از دیگر شعارهایی بود که معترضان در تجمع خود سر دادند.
بر اساس گزارش‌های محلی، قرار است مراسم ختم شیرزاد احمدی‌نژاد امروز (پنجشنبه ۲۵ بهمن) در شهر بوکان برگزار شود اما از صبح فضایی امنیتی بر شهر حاکم و در ورودی‌ها و خروجی‌ها ایست بازرسی گذاشته شده است.
از آغاز خیزش انقلابی ایرانیان صدها شهروند در خیابان‌ها کشته و بسیاری نیز در بازداشت تحت شکنجه قرار گرفتند.
بر اساس جدیدترین گزارش سازمان عفو بین‌الملل، کودکان بازداشت شده در اعتراضات که برخی از آنان ۱۲ سال سن داشتند نیز مورد شکنجه، تجاوز و سایر خشونت‌های جنسی قرار گرفته‌اند.
در این گزارش به مواردی از تجاوز و آزار جنسی کودکان بازداشت شده از جمله تجاوز با شلنگ به یک پسر، زدن شوک الکتریکی به اندام‌های تناسلی، دست زدن به اندام تناسلی و تهدید کودکان به تجاوز اشاره شده است.
خبرگزاری مهر خبر داد که اقامتگاه چاه عروس در ابوزیدآباد در شهرستان آران و بیدگل روز پنجشنبه به دلیل «عدم رعایت حجاب توسط گردشگران» پلمب شد.
احمد خاتمی، امام جمعه موقت تهران، گفت: «صمیمانه از مسئولان می‌خواهیم حرکت جهادی خودشان را برای مهار گرانی‌ها بیشتر کنند. مردم نیز با صبر و تقوا به وعده الهی... امید داشته باشند، زیرا مشکلات ماندنی نیست.» او افزود: «به برکت خون شهدا شاخ آمریکا را شکستیم.»
در ادامه گزارش‌ها از اعمال خشونت جنسی علیه معترضان در ایران، سازمان عفو بین‌الملل نیز در گزارشی تایید کرد کودکان و نوجوانان بازداشت شده در اعتراضات که برخی از آنان ۱۲ سال سن داشتند، هدف شکنجه، تجاوز و سایر خشونت‌های جنسی قرار گرفته‌اند.
در گزارش سازمان عفو بین‌الملل که روز پنجشنبه ۲۵ اسفند منتشر شد، به مواردی از تجاوز و آزار جنسی کودکان بازداشت شده از جمله تجاوز با شلنگ به یک پسر، زدن شوک الکتریکی به اندام‌های تناسلی، دست زدن به اندام تناسلی و تهدید کودکان به تجاوز اشاره شده است.
این سازمان تاکید کرد که تحقیقاتش در این زمینه، شیوه‌های شکنجه‌ای را افشا می‌کند که سپاه پاسداران، شبه‌نظامیان بسیج، پلیس امنیت عمومی و سایر نیروهای امنیتی و اطلاعاتی جمهوری اسلامی علیه دختران و پسران در بازداشت برای تنبیه و تحقیر آن‌ها و گرفتن «اعتراف‌های اجباری» به کار می‌بردند.
عفو بین‌الملل نوشته که از زمان آغاز تحقیقاتش درباره سرکوب خیزش انقلابی ایرانیان، جزییاتی را درباره پرونده هفت کودک بازداشت شده در اعتراضات سراسری مستند کرده است.
این سازمان از قربانیان و خانواده‌های آن‌ها و همچنین دیگران، شهادت‌هایی را درباره شکنجه گسترده علیه تعداد زیادی از کودکان دریافت کرده است.
این اسناد و شهادت‌ها از ۱۹ شاهد عینی، از جمله دو وکیل و ۱۷ زندانی بزرگسال که در کنار کودکان نگهداری می‌شدند، دریافت شده است.
همچنین قربانیان و شاهدان عینی مورد مصاحبه از استان‌های سراسر ایران از جمله آذربایجان شرقی، گلستان، کرمانشاه، خراسان رضوی، خوزستان، لرستان، مازندران، سیستان و بلوچستان، تهران و زنجان بوده‌اند.
عفو بین‌الملل هر گونه اشاره به جزییات شناسایی، مانند سن کودکان و استان‌هایی را که در آن بازداشت شده‌اند حذف کرده است تا از آن‌ها و خانواده‌هایشان در برابر انتقام‌جویی حکومت محافظت کند.
دایانا الطحاوی، معاون منطقه‌ای عفو بین‌الملل در خاورمیانه و شمال آفریقا، گفت: «ماموران دولت ایران کودکان را از خانواده‌هایشان جدا کرده و در معرض ستم‌های غیرقابل تصور قرار داده‌اند.»
او همچنین گفت: «این خشونت علیه کودکان بیانگر یک استراتژی عمدی برای در هم شکستن روحیه پرشور جوانان کشور و جلوگیری از مطالبه آنان برای آزادی و حقوق بشر است.»
این مقام عفو بین‌الملل اضافه کرد: «مقامات باید فورا همه کودکانی را که صرفا به دلیل تظاهرات مسالمت‌آمیز بازداشت شده‌اند، آزاد کنند.»
او تاکید کرد: «بدون چشم‌اندازی برای تحقیقات بی‌طرفانه موثر در مورد شکنجه کودکان در داخل کشور، ما از همه کشورها می‌خواهیم صلاحیت جهانی خود را بر مقامات ایرانی، از جمله آنان که موقعیت فرماندهی یا مسوولیت‌های بالا دارند که به طور منطقی مشکوک به داشتن مسوولیت کیفری برای جنایات تحت قوانین بین‌المللی از جمله شکنجه علیه کودکان معترض هستند، اعمال کنند.»
این اولین بار نیست که گزارشی درباره اعمال خشونت جنسی علیه معترضان ایرانی از سوی نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی منتشر می‌شود.
پیش از این شبکه سی‌ان‌ان گزارشی تحقیقی منتشر کرد که نشان می‌داد جمهوری اسلامی چگونه از شبکه‌ای از زندان‌های مخفی برای شکنجه و سرکوب معترضان و نیز اعتراف‌گیری اجباری از آنان استفاده می‌کند.
این شبکه توانسته بود مکان بیش از ۴۰ شکنجه‌گاه غیر رسمی و زندان مخفی اعلام نشده در ایران را که در مراکز دولتی مانند زیرزمین مساجد قرار دارند، بیابد.
سی‌ان‌ان برای پیدا کردن مکان دقیق این بازداشتگاه‌های مخفی با شاهدان عینی و بازداشت‌شدگان خیزش انقلابی گفت‌وگو کرده و این اطلاعات را با تصاویر ماهواره‌ای انطباق داده است.
بر اساس این گزارش، در تهران، سنندج و زاهدان به ترتیب هشت، شش و پنج شکنجه‌گاه مخفی شناسایی شده است.
جمهوری اسلامی در ماه‌های اخیر اعمال خشونت جنسی علیه معترضان را رد کرده و حسین امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی نیز در گفت‌وگو با سی‌ان‌ان اعمال چنین شکنجه‌هایی را با وجود موارد متعدد گزارش شده، تکذیب کرد.
پس از بازداشت و اعتراف اجباری دختران اکباتان، ده‌ها دختر از سراسر ایران در حمایت از آنان رقصیدند. از سوی دیگر تصاویر و گزارش‌ها از چهارشنبه‌سوری نشان دادند معترضان اندک فرصتی می‌‌خواهند تا خیابان را به صحنه مخالفت با حکومتی تبدیل کنند که آزادی را به اشکال مختلف محدود کرده است.
از شب چهارشنبه‌سوری تاکنون ویدیوهایی از رقص حمایتی دختران در شهرهای بوشهر، مشهد، دیزین، اهواز، تهران و ... به دست ایران‌اینترنشنال رسیده است.
این رقص‌ها در حمایت از دختران رقصنده شهرک اکباتان است که ویدیویی از رقص خود در شهرک اکباتان و به مناسبت روز زن منتشر کرده بودند اما پس از دیده شدن این ویدیو، از سوی ماموران حکومتی بازداشت و وادار به اعتراف اجباری شدند.
در روزهای گذشته شهروندان بسیاری از سراسر ایران ویدیوهایی از رقص خود را با همان ترانه («آرام باش» رِما و سلنا گومز) و در حمایت از دختران اکباتان منتشر کردند.
در جدیدترین نمونه، در دو ویدیوی مجزا، دختری از تبریز و دختر دیگری از مشهد با اجرای رقص، حمایت خود را از دختران اکباتان ابراز کردند.
از سوی دیگر، ویدیوی منتشر شده در صفحه «شهرک اکباتان» نشان می‌دهد شامگاه سه‌شنبه ۲۳ اسفند ماه دختری کنار آتش چهارشنبه‌سوری در حمایت از دختران اکباتان می‌رقصد.
در شهرک مهستان نیز زنان در شب چهارشنبه‌سوری بدون حجاب اجباری مشغول رقص و پایکوبی شدند.
ویدیوهای رسیده به ایران‌اینترنشنال نشان می‌دهند زنان در شب چهارشنبه‌سوری بدون حجاب اجباری در اهواز رقصیدند و همچنین ترانه «برای ...» را پخش کردند.
به گفته کارشناسان و ناظران، کنش و واکنش مردم و حاکمیت در جشن چهارشنبه‌سوری علاوه بر این رقص‌های حمایتی، با مولفه‌های خیزش انقلابی همچون شعار دادن علیه حاکمیت، بازخوانی ترانه‌ها و سرودهای اعتراضی و ... نیز همراه بود.
ویدیوهای رسیده به ایران‌اینترنشنال نشان می‌دهند مراسم چهارشنبه‌سوری در خیابان جردن تهران همراه با شعار «آزادی آزادی آزادی» و همچنین هم‌خوانی ترانه «برای ...» برگزار شد.
یکی از شهروندان هم ویدیویی برای ایران‌اینترنشنال فرستاده و در آن روایت خود را از شادی مردم مشهد در مراسم چهارشنبه‌سوری با وجود نیروهای سرکوب ارائه کرده است.
بر اساس ویدیوی رسیده به ایران‌اینترنشنال از «بلوار رستاخیز» گوهردشت، زنان و مردان در شب چهارشنبه‌سوری «به یاد ژینا» مشغول به رقص کردی شدند.
جوانان مشهدی نیز در این شب ترانه «برای ...» را در «بلوار نماز» این شهر هم‌خوانی کردند.
بر اساس گزارش‌ها اما ماموران حکومتی جوانی را در محله ایثارگران مشهد در شب چهارشنبه‌سوری با خشونت بازداشت کردند.
باوجود تلاش حکومت برای سرکوب هر کنش اعتراضی شهروندان، اعتراضات در اشکال مختلف ادامه دارد.
دیوارنویسی اعتراضی، سر دادن شبانه شعار علیه جمهوری اسلامی و نافرمانی‌های مدنی چون خودداری از بر سر داشتن حجاب اجباری در معابر و اماکن عمومی از جمله اقداماتی است که زنان و مردان ایرانی در طول شش ماه گذشته و در جریان خیزش انقلابی آن را ادامه داده‌اند.
