بازنشستگان شوش در بیانیه‌ای از کارگران و دیگر گروه‌های اجتماعی دعوت کردند در واکنش به گسترش فقر در جامعه، تجمعات اعتراضی برگزار کنند. این فراخوان با حمایت گروه اتحاد بازنشستگان روبه‌رو شد. هم‌زمان، روز سه‌شنبه معلمان تعدادی از شهرها و بازنشستگان تامین اجتماعی اهواز تجمع کردند.
نوروز با سر رسیدن بهار و رقص و مهمانی و دیدوبازدید، باید زمان و فرصتی برای امید و امیدبخشی باشد اما در نوروز این سالها در ایران، چنین ویژگیای کمرنگ و کمرنگتر شده است.
هنگامه، یکی از کسانی است که از قیمتهای گزاف اجناس نوروز امسال بسیار ضربه خورده. او که تکنیسین دامپزشکی است به المشارق گفته خوشی نوروز امسال از او و خانوادهاش گرفته شده است و فشار اقتصادی هرگز تا این اندازه برای او کمرشکن نبوده است.
هنگامه اضافه کرده که او و همسرش هر دو تماموقت کار می‌کنند اما امسال همهجوره کم آوردهاند و او مجبور شده با دختر هشت سالهاش سر این که چه میتواند برای او بخرد، حرف بزند و در نهایت قرار شده برای او هدیههایی بگیرند که در لیستی که خود بچه میخواسته، نبودهاند.
بنا بر آمار رسمی ارائه شده از سوی مقام‌های جمهوری اسلامی، نرخ تورم از یک اسفند به رقم ۴۷/۷ درصد رسیده است و نرخ تورم نقطهبهنقطه هم ۵۳/۴ درصد است.
بازنشستگان و کارگران هم طی سال گذشته در اعتراض به وضعیت معیشتی خود بارها تجمع کرده‌اند.
فریبرز، مهندس بازنشسته ۷۵ ساله و همسر بازنشسته او تصمیم گرفته‌اند به نوههایشان بگویند نوروز ۱۴۰۲ نمیتوانند برایشان هدیه بخرند.
فریبرز از احساس شرمندگی و عمق دردناک بودن چنین تصمیمی گفته و اشاره کرده که آن‌ها از عهده خرج و مخارج خودشان هم برنمیآیند چون «همهچیز حتی از نوروز ۱۴۰۱ هم گرانتر است» و سال قبل خودش (از نظر اقتصادی) سال سختی بود.
قشر متوسط، رو به خاکستر شدن
احساس بیپولی قشر متوسط را گرفتار کرده است.
یک اقتصاددان ساکن ایران به المشارق گفته است که این قشر رفتهرفته در حال محو شدن است: «این روزها طبقه متوسط به زحمت میتواند اجاره خانهاش را بپردازد و برای خودش طبق سنت نوروزی، کفش و لباس بخرد.»
به گفته این اقتصاددان، خود سر و کله زدن روزمره با افزایش قیمت حال و هوای نوروز را خراب می‌کند چون نوروز، تعطیلی و آغاز سال نوست و طبیعتا باید خرج آن کرد.
او گفته که دید و بازدید دو هفتهای با خانواده، دوستان و خویشاوندان، خرید اجناس نوروزی و آجیل و شیرینی و لباس و کفش نو، رفتن به آرایشگاه و پیرایشگاه و ...، دیگر برای خیلی از ایرانیها ممکن نیست.
سفر هم برای این قشر به رویایی دوردست تبدیل شده است و با وجود تبلیغات آژانسهای مسافرتی و اشاره به تخفیف سفرها، مردم با توجه به بودجه کمشان سفر نمیکنند.
در سالهای گذشته بعضی خانوادهها و بیشتر خانوادههای جوان، نوروزشان را به ترکیه و دوبی میرفتند چون جوانها دوست دارند به بار و کلاب یا به کنسرت خوانندههای «لسآنجلسی» در این کشورها بروند که در ایران این گزینه را در اختیار ندارند.
امسال اما مردم کمتری مسافرت کرده و می‌کنند چون ارزش ریال حتی نسبت به سال قبل به شدت پایین آمده و در اسفند ماه سقوط آزاد داشته است.
پیشبینی میشد با توافق از سرگیری روابط میان تهران و ریاض با پادرمیانی پکن، وضعیت اقتصادی بهتر شود اما قیمت اجناس و خدمات همچنان بالا مانده است.
چهارشنبهسوری
چهارشنبهسوری ۱۴۰۱ هم به مجال اعتراضی گسترده علیه حکومت تبدیل شد. جمهوری اسلامی همیشه در تلاش برای خاموش کردن آتش این جشن بوده و البته هر سال در آن ناکام مانده است.
چهارشنبهسوری ۱۴۰۱ اما فرصتی برای شعار سر دادن و شعارنویسی شد و سوخت آتشهای برپاشده در این شب هم بعضا روسری بود.
ادامه اعتراضات در ایران گواه عمق نارضایتی و مخالفت شهروندان با جمهوری اسلامی است.
یک جامعهشناس ساکن ایران به المشارق گفته است دیگر به ضرب و زور بازداشت هم کاری از دست جمهوری اسلامی برای ساکت کردن مردم بر نخواهد آمد.
روز سه‌شنبه هشتم فروردین، جمعی از معلمان استان‌های خراسان شمالی، آذربایجان شرقی، زنجان، کرمانشاه، اردبیل و همدان مقابل ساختمان اداره آموزش و پرورش این استان‌ها تجمع کردند.
این تجمع‌های هماهنگ در اعتراض به مشکلات معیشتی و عدم رسیدگی به مطالبات معلمان برگزار شد.
در این روز همچنین جمعی از بازنشستگان و مستمری‌بگیران سازمان تامین اجتماعی اهواز در اعتراض به شرایط بد معیشتی و عدم رسیدگی به خواسته‌ها و مطالبه‌هایشان، مقابل اداره‌‌کل تامین اجتماعی خوزستان تجمع کردند.
تجمع‌کنندگان خواستار افزایش مستمری مطابق با تورم سالانه کشور شده و پلاکاردهایی را با شعارها و درخواست‌هایی مانند «فقط کف خیابون، به دست میاد حقمون»، «همسان‌سازی صحیح حق مسلم ماست» و «زندگی بالای خط فقر، حق مسلم ماست» در دست داشتند.
از سوی دیگر بازنشستگان شوش روز دوشنبه فراخوانی برای تجمع اعتراضی کارگران و دیگر اصناف و اقشار منتشر کردند که با حمایت گروه‌های مختلفی چون «اتحاد بازنشستگان» روبه‌رو شد.
گروه اتحاد بازنشستگان با اعلام حمایت از بیانیه بازنشستگان شوش نوشت: «حالا که تشت رسوایی شورای عالی کار در هماهنگی با دولت و کارفرما از بام به زمین افتاده، هیچ راهی جز اعتراض خیابانی و اعتصاب باقی نمانده است.»
این گروه هدف از اعتراض را «افزایش مزد، حق تشکل، حق کار و دستمزد برابر زنان و مردان، بیمه بیکاری مکفی، آزادی اعتصاب و اعتراض و بیان و نیز آزادی تمامی زندانیان سیاسی» اعلام کرد.
بازنشستگان شوش روز هفتم فروردین با انتشار بیانیه‌ای خطاب به «هم‌سرنوشتان»، از بازنشستگان، کارگران، مزدبگیران، معلمان، پرستاران، بیکاران، کارگران بی‌اجر و مزد (زنان خانه‌دار) و «تمام انسان‌های برابری‌خواه و عدالت‌طلب» خواستند تا در کنار هم، در «کف خیابان با صدای بلند» از خواست و مطالبه خود دفاع کنند.
این بیانیه با تاکید بر این که همگان باید علیه شورای عالی کار و علیه تمامیت سیستمی که «عامل این سیه‌روزی‌هاست» بایستند و حق خود را پس بگیرند، نوشت: «نهاد سرمایه‌سالار حکومتی یعنی شورای عالی کار با تصویب مبلغ بسیار ناچیز و چندین برابر زیر خط فقر دوباره بیشتر و بیشتر از گذشته فقر و نداری را بر ما تحمیل می‌کند.»
نویسندگان بیانیه با تاکید بر این که سرمایهداران دسترنج آنان را برای تامین رفاه خود غارت می‌کنند، خطاب به همگان خواست تا «خیابان‌ها را به تصرف درآورند» و علاوه بر خیابان، کارگاه، کارخانه و دیگر مراکز کار و تولید را نیز به مرکز «اعتراض، تجمع و اعتصاب» تبدیل کنند.
در انتهای این بیانیه آمده است: «در کنار هم علیه فقر و نداری به پا خیزیم؛ قدرت ما میتواند کوه را جابهجا کند. زندگی بهتر را ما میتوانیم بسازیم ... "فقط کف خیابون به دست میاد حقمون!"»
تداوم و گسترش اعتراضهای صنفی و معیشتی در شرایطیست که انتشار سند حداقل حقوق و مزایای کارگران مشمول قانون کار در سال ۱۴۰۲ نشان میدهد حداقل دستمزد روزانه کارگران کمتر از ۱۷۷ هزار تومان و حداقل حقوق ماهانه پنج میلیون و ۳۰۰ هزار تومان تعیین شده است.
در این مصوبه که به واکنشهای اعتراضی کارگران منجر شده، کمک هزینه مسکن ۶۵۰ هزار تومان و بن کارگری اقلام مصرفی یکمیلیون و ۱۰۰ هزار تومان در نظر گرفته شده است.
همچنین حق ماهانه فرزند برای یک کارگر ۵۳۰ هزار تومان تعیین شده است.