گروه پیگیری مطالبات فرهنگیان تهران برای تجمع ۱۷ فروردین مقابل آموزش و پرورش فراخوان داد
پدر زانیار تندرو با شورش محی، گزارشگر کانون دفاع از دموکراسی و حقوق بشر هانا گفت‌وگو کرده و گفته که این خانواده شش نفره (زانیار همراه با پدر، مادر، دو خواهر و یک برادر کودک خود) اکنون در کمپ موغلا در حوالی ازمیر ترکیه و در شرایطی ناگوار هستند و خطر دیپورت آن‌ها را تهدید می‌کند.
زانیار تندرو، نوجوان پیرانشهری که در جریان خیزش انقلابی از هر دو چشم و سر هدف شلیک گلوله قرار گرفته و مجروح شده، در تلاش برای رسیدن به ایتالیا از طریق یونان در آب‌های مرزی یونان بازداشت و به ترکیه فرستاده شده است.
طبق اظهارات پدر زانیار، او که اول فروردین امسال ۱۸ ساله شده است، بینایی کامل چشم راست و ۴۰ درصد بینایی چشم چپش را از دست داده و در صورت انجام نشدن به موقع عمل جراحی، خطر از دست رفتن بینایی چشم دیگرش هم بیش از پیش وجود دارد.
حمزه تندرو در این گفت‌وگو درباره وضعیت پسرش گفته است: «زانیار در مراکز درمانی پیرانشهر، ارومیه، تبریز و شیراز تحت مداوای پزشکی و جراحی قرار گرفت اما نتیجه‌ای نگرفتیم.»
به گفته او، زانیار به علت وجود ساچمه در گلو و در قسمت چپ مغز، توان صحبت کردن ندارد و تعادل فیزیکی خود را از دست داده است.
این خانواده بر اساس گفته‌های حمزه تندرو، به دلیل صدور حکم جلب و فشار نهادهای امنیتی و با هدف درمان زانیار در ایتالیا، در نهایت اوایل فروردین ماه مجبور به خروج از ایران شده‌اند.
روز پنجم فروردین و پس از «چهار روز و چهار شب» از شروع این سفر، قایق حامل زانیار و سایر پناهجویان به دلیل خراب شدن موتور در آب‌های یونان متوقف می‌شود و با حضور پلیس یونان، پس از ۲۴ ساعت تحویل پلیس ترکیه می‌شوند.
پدر زانیار درباره این دستگیری می‌گوید پلیس یونان با پناهجویان بسیار بدرفتاری کرده، خیلی‌ها را کتک زده‌اند و مدارک پزشکی و گوشی موبایل زانیار را هم در آب انداخته‌اند.
حمزه تندرو همچنین درباره شرایط ناگوارشان در کمپ موغلا گفته است: «دو روز است که از مسوولان کمپ می‌خواهیم باقی‌مانده قرص‌های زانیار را تحویل یا اجازه بدهند قرص جدیدی برای او خریداری کنیم و تحت مداوا و معاینه دقیق پزشکی قرار بگیرد اما هیچ رسیدگی پزشکی‌ای انجام نشده و زانیار شرایط خوبی ندارد.»
بر اساس گفته‌های پدر زانیار، آن‌ها همراه با ۴۰ پناهجوی دیگر همگی در یک اتاق کوچک نگهداری می‌شوند و زانیار در این مدت «مدام دستش را زیر چانه زده، نشسته و نتوانسته بخوابد»؛ به طوری که او از مسوولان کمپ خواسته اگر «سلول انفرادی» دارند پسرش را به آن‌جا بفرستند تا او بتواند «دو ساعت بخوابد».
پدر این معترض مجروح همچنین از نهادهای حقوق بشری درخواست کمک کرده و با دادن هشدار درباره شرایط روحی بسیار بد زانیار و نگرانی از احتمال خودکشی او گفته است: «می‌ترسم بلایی سر خودش بیاورد.»
حمزه تندرو با اشاره به این که تا این لحظه «حتی یک ریال کمک مالی از کسی یا سازمانی» نگرفته‌اند و هزینه‌های درمان و سفر غیرقانونی خود را از طریق فروش خانه و وسایلشان تامین کرده‌اند، گفت: «چقدر باید برای درمان و نجات فرزندم تمنا کنم؟ مگر کل دنیا درد ما را نمی‌داند و نمی‌بیند؟ پسرم را دارم جلوی چشمانم از دست می‌دهم و به بن‌بست رسیده‌ام. فکر می‌کردم اگر از ایران خارج شویم درهای کمک باز می‌شود اما ...»
پیش از این ویدیویی از زانیار تندرو در قایق پناهجویان منتشر شده بود که در آن می‌گفت با وجود ۱۱ ساچمه در سر و زخم‌هایی بر بدن، بدون آب، غذا و دارو مانده است.
زانیار دو بار در جریان اعتراضات سراسری هدف شلیک مستقیم نیروهای امنیتی و انتظامی قرار گرفت که بار اول آن در شب قتل زکریا خیال، از کودکان کشته شده در خیزش انقلابی پیرانشهر بود.
در این حمله، زانیار به دلیل اصابت گلوله‌های ساچمه‌ای از ناحیه دست و سینه در منزل مداوا شد اما شامگاه پنجم آبان بار دیگر در اثر شلیک نیروهای حکومتی از ناحیه کتف، دست و چشم به‌شدت زخمی شد که در این تیراندازی بینایی کامل چشم راست و نیمی از بینایی چشم چپ خود را از دست داد.
