رییس کمیسون حمل و نقل شورای شهر تهران: کرایه تاکسی بین ۴۵ تا ۶۰ درصد گرانتر میشود



در حالی که نیروهای آمریکایی در تنگه هرمز که خلیج فارس را به دریای عمان متصل میکند، اغلب با برخوردهای تنشآمیز از سوی نیروهای جمهوری اسلامی مواجه میشوند، نیروی دریایی ارتش آمریکا اعلام کرد اولین شناور هدایتشونده از راه دور خود را از این آبراه استراتژیک عبور داده است.
سخنگوی نیروی دریایی ارتش آمریکا روز چهارشنبه ۳۰ فروردین اعلام کرد شهپاد ۱۳ متری «امایاستی ۱۳» مجهز به حسگرها و دوربینها با همراهی دو کاتِر (شناور گارد ساحلی) از تنگه هرمز عبور کرد.
حدود یک پنجم نفت صادراتی جهان از تنگه هرمز جابهجا میشود و جمهوری اسلامی همواره برای فشار علیه جامعه جهانی، تهدیدهایی را درباره بستن این تنگه مطرح میکند اما تاکنون دست به چنین اقدامی نزده است.
تیموتی هاوکینز، سخنگوی نیروی دریایی ارتش آمریکا به آسوشیتدپرس گفت: «ایرانیها شناورهای گارد ساحلی و شهپاد را در حال عبور از تنگه، مطابق با مقررات بینالمللی، مشاهده کردند. یک پهپاد ایرانی و حداقل یک فروند شناور تندرو کلاس هودونگ، متعلق به سپاه پاسداران نیز شهپاد را رصد کردند».
ناوگان پنجم نیروی دریایی ایالات متحده مستقر در بحرین، در آبهای خاورمیانه، به ویژه خلیج فارس و تنگه هرمز، گشتزنی میکند.
هدف این گشتزنی، باز نگاه داشتن راههای آبی برای تجارت بینالمللی و همچنین محافظت از منافع آمریکا و متحدان این کشور در این آبهاست.
با این حال جمهوری اسلامی هر از گاهی مزاحم نیروی دریایی آمریکا در خلیج فارس و دریای عمان میشود.
سال گذشته روزنامه واشینگتنپست به نقل از یک مقام نظامی آمریکا از «اقدام خطرناک» قایقهای سپاه پاسداران در نزدیک شدن به دو کشتی آمریکایی در خلیج فارس خبر داد و نوشت این اقدام میتوانست به اشتباه محاسباتی منجر شود.
این مقام نظامی آمریکایی که نام او ذکر نشده به واشینگتنپست گفت روز دوشنبه ۳۰ خرداد ۱۴۰۱، قایقهای تندرو سپاه پاسداران در اقدامی «خطرآفرین و مغایر با استانداردهای بینالمللی» به دو کشتی آمریکایی در آبهای بینالمللی خلیج فارس نزدیک شدند.
دو سال پیش نیز سه قایق تندرو سپاه رویارویی مشابهی با یک کشتی آمریکایی داشتند و پس از شلیک هشدار محل را ترک کردند.
در سال ۲۰۲۰ هم ۱۱ شناور تندرو سپاه پاسداران به دور چند کشتی آمریکایی چرخیدند.
در اردیبهشت ۱۳۹۸، علیرضا تنگسیری، فرمانده نیروی دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، هشدار داد در صورت ایجاد محدودیت از طرف آمریکا برای ایران در استفاده از تنگه هرمز، نیروهای تحت امر او این نقطه استراتژیک را مسدود خواهند کرد.
هشدار این مقام عالیرتبه سپاه در حالی بود که دولت دونالد ترامپ، رییسجمهوری وقت آمریکا، بنا داشت با پایان یافتن مهلت شش ماهه معافیت نفتی به مشتریان نفت ایران، از اعطای هر گونه معافیت جدید خودداری کند.
تامین امنیت آبهای ایران در خلیج فارس بر عهده نیروهای سپاه پاسداران است.
قبل و بعد از آن زمان نیز، مقامهای نظامی و غیرنظامی جمهوری اسلامی بارها به صورت مستقیم و غیرمستقیم، تهدید به بستن تنگه هرمز کردهاند اما سپاه با وجود تشدید تحریمها، تنگه هرمز را نبست.
با این حال این سازمان نظامی جمهوری اسلامی برخی کشتیهای تجاری را توقیف کرده است. همچنین جمهوری اسلامی بارها متهم به حملات پهپادی و خرابکارانه به کشتیهای تجاری شده است.

جواد حسینیکیا، عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس، برای به ثبات رسیدن ارزش ریال پیشنهاد داد: «دولت باید اعتماد مردم را جلب کند و سپس دلارهای خانگی را جمعآوری کند و به جای دلار به آنها ریال بدهد. مردم هم میتوانند هر وقت که به دلارشان احتیاج داشتند آن را از دولت پس بگیرند»

محمد شایسته، پخشکننده فیلم «جنگ جهانی سوم»، از فشار وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت ابراهیم رئیسی برای حذف نام هومن سیدی و عکس محسن تنابنده از بیلبوردهای تبلیغات این فیلم خبر داد.
شایسته در یک استوری اینستاگرامی نوشت: «تا دیشب میگفتند اسم هومن سیدی را بردارید مجوز بیلبورد میدهیم، اسم کارگردان را حذف کردیم. امروز به شرکت تبلیغاتی گفتند عکس تنابنده هم باید حذف شود. در این صورت فقط عکس این خانه میماند؛ مگر تبلیغ مشاور املاک میخواهیم بکنیم.»
این فشار جمهوری اسلامی برای حذف نام و عکس این هنرمندان در حالی است که اقدامات علیه هنرمندان حامی خیزش سراسری علیه جمهوری اسلامی در ماههای اخیر تشدید شده است.
پیشتر در پی خیزش سراسری در ایران، هومن سیدی، کارگردان و بازیگر، با انتشار عکسی از دریافت جایزه سینمایی خود از حسن روحانی، رییسجمهوری پیشین، در اینستاگرام نوشت: «این ننگ برای من هیچگاه پاک نخواهد شد. از خودم شرمسارم ....»
او افزود: «یادم است چقدر ساده گول دادن امید را خوردیم.»
محسن تنابنده، بازیگر سینما و تلویزیون نیز پیشتر و بعد از اعدام محسن شکاری در پستی نوشت: «افتخاری است همنام تو بودن محسن جان.»
تنابنده همچنین در اینستاگرامش با اشاره به باخت تیم ملی فوتبال نوشت: «باختيم بايدم میباختيم ولی نه با اين نتيجه ... این نتيجه نتيجه تو زمين نبود. نتيجه حال و روح خراب بود، نتيجه كردستان بود، مهاباد بود، سيستان و بلوچستان بود و ...»
این بازیگر پیش از جنبش علیه جمهوری اسلامی نیز انتقادهایی را مطرح میکرد.
او دو سال پیش ضمن اشاره به همگروه شدن تیمهای فوتبال ایران با لبنان، سوریه و عراق در رقابتهای مقدماتی جام جهانی، با کنایه به حمایت جمهوری اسلامی از برخی کشورهای منطقه نوشت: «به لحاظ فوتبالی تو گروه خوبی افتادیم اما به لحاظ مالی دهنمون سرویسه چون ما مادرخرجیم ...»
در هفتادونهمین جشنواره ونیز، جایزه بهترین فیلم بخش افقها به «جنگ جهانی سوم» ساخته هومن سیدی رسید و محسن تنابنده برای بازی در این فیلم، بهترین بازیگر مرد بخش افقها شد.
سیدی این جایزه را به مردم ایران تقدیم کرد و تنابنده نیز گفت جایزهاش را به همسرش و کارگران ایران تقدیم میکند.

روز چهارشنبه، ۳۰ فروردین دستکم به هفت مدرسه دخترانه در شهرهای مختلف حمله شیمیایی شد. بر اساس گزارشها، بسیاری از دانشآموزان به مراکز درمانی منتقل شده و حال تعدادی از این نوجوانان وخیم است.
ارومیه، همدان، دزفول، اسلامشهر و تهران شهرهایی هستند که امروز هدف حملات شیمیایی قرار گرفتند.
در ارومیه، به مدرسه «نسیم» و دبیرستانهای دخترانه «نصیری» و «ابوذر» در منطقه ۱۲ این شهر حمله شیمیایی کردند. شمار زیادی از دانشآموزان این مدارس مسموم و به اورژانس بیمارستان خمینی منتقل شدند.
ویدیوهای رسیده به ایراناینترنشنال حکایت از وخامت حال دانشآموزان مدرسه دخترانه نسیم ارومیه پس از حمله شیمیایی داشت.
بر اساس ویدیوهای رسیده، در تهران هم به دبیرستان دخترانه «امت» در منطقه تهرانپارس حمله شیمیایی شد.
این دومین بار بود که این دبیرستان هدف این حملات قرار گرفت و شماری از دانشآموزان را روانه مراکز درمانی کرد.
در واوان اسلامشهر از استان تهران نیز دبیرستان دخترانه «آل طه» هدف حمله شیمیایی قرار گرفت.
هنرستان فنی و حرفهای «چمران» واقع در همدان مدرسه دخترانه دیگری بود که در روز چهارشنبه به آن حمله شد.
همچنین بر اساس تصاویر رسیده به ایراناینترنشنال، به دبیرستان دخترانه «پیشتازان» در شهر دزفول استان خوزستان حمله شیمیایی شد.
به گفته شاهدان، مسوولان مدرسه پیشتازان فیلم و عکسهای موبایل دانشآموزان را پاک کرده و به خانوادهها اجازه ندادند فرزندانشان را با خود ببرند.
روز گذشته (سهشنبه ۲۹ فروردین) نیز گزارشهایی از حمله شیمیایی به دستکم ۲۶ مدرسه در کرمانشاه، ارومیه، اسلامشهر، تهران، کرج، اردبیل، سقز و اهواز گزارش شد که بیشترین موارد در استانهای کرمانشاه و تهران بود. تعدادی از این مدارس نیز برای چندمین بار در ماههای اخیر هدف این حملات قرار گرفتند.
در روزها و هفتههای گذشته تجمعات اعتراضی متعددی از سوی مردم و والدین دانشآموزان شکل گرفت اما رویکرد جمهوری اسلامی از همان هفتههای آغازین حملات شیمیایی به مدارس، انکار بوده و هست.
با گذشت حدود پنج ماه از آغاز حملات، حکومت هنوز عوامل این مسمومسازیها را معرفی نکرده و در مقابل، فشار بر رسانهها و فعالان مدنی را برای جلوگیری از اطلاعرسانی در این زمینه افزایش داده است.
از سوی دیگر، سازمان عفو بینالملل با انتشار درخواست اقدام فوری درباره حملات شیمیایی به مدارس ایران، در بیانیه خود خواستار انجام تحقیق مستقل بینالمللی در این زمینه شد.
به گفته عفو بینالملل، مقامهای جمهوری اسلامی در بررسی کافی و پایان دادن به حملات، «شکست خوردهاند» و علایم دختران را به عنوان «استرس، هیجان یا تلقین» رد کردهاند.
این سازمان همچنین هشدار داد حق تحصیل، سلامت و زندگی میلیونها دختر دانشآموز در ایران، در بحبوحه این حملات گازی در خطر است.
بر اساس این گزارش، از نوامبر ۲۰۲۲ (آذر سال ۱۴۰۱) بیش از ۳۰۰ حمله به دستکم ۱۰۰ مدرسه شده و برخی از آنها بیش از یک بار هدف این مسمومسازیها قرار گرفتهاند.

۲۰ فعال سیاسی و اجتماعی و شماری از زندانیان سیاسی زن سابق، در بیانیهای خواستار آزادی بیقید و شرط گلرخ ایرایی، فعال مدنی و از بازداشتشدگان خیزش سراسری شدند. در این بیانیه تاکید شد که خانم ایرایی در یک فرآیند «مذبوحانه، ناعادلانه و کینتوزانه» به هفت سال زندان محکوم شده است.
این بیانیه حدود یک هفته پس از آن منتشر شد که گلرخ ایرایی پس از ۲۰۰ روز بلاتکلیفی در زندان با حکم قاضی ایمان افشاری، رییس شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران، بار دیگر به حبس تعزیری و تحمل هفت سال زندان محکوم شد.
شماری از فعالان سیاسی و اجتماعی همراه با تعدادی از زندانیان سیاسی زن سابق در بیانیهای نوشتند: «با گذشت بیش از هفت ماه از قیام ژینا که فریاد "زن، زندگی، آزادی" را به کوچه و خیابانهای سراسر کشور رساند و سپهر تازهای برای رهایی زنان از ستمی تاریخی نمایان شد، شاهد موج دوباره بازداشت و حبس و صدور احکام سنگین برای فعالان سیاسی و اجتماعی هستیم.»
به گفته آنها با وجود اعلام «عفو عمومی بهمن ماه گذشته» و ادعای آزادی تعداد زیادی از زندانیان، همچنان شماری از فعالان سیاسی و اجتماعی در زندان و بندهای امنیتی با «احکام ظالمانه» محبوساند.
امضاکنندگان نامه، گلرخ ابراهیمی ایرایی را یکی از این فعالان زندانی خواندند که سخنی جز در حمایت از «ستمدیدگان و طردشدگان» و مطالبه حقوق پایمال شده انسانها از هر قشری و گروهی» نگفته و تلاشی جز برای از بین بردن «تمام اَشکال تبعیض علیه تمامی انسانها» نکرده است.
در این بیانیه اشاره شده که خانم ایرایی پس از «بارها بازداشت و زندانهای طولانی از اوین تا زندان قرچک و آمل»، چهار مهر سال گذشته و در روزهای آغازین «قیام ژینا» بازداشت شد و پس از ماهها بلاتکلیفی در بازداشت، در یک فرآیند «مذبوحانه، ناعادلانه و کینتوزانه» به هفت سال زندان محکوم شده است.
این فعالان سیاسی و اجتماعی با اعلام «حمایت قاطع» از گلرخ ایرایی، خواهان «آزادی فوری و بیقید و شرط» او شدند.
آنیشا اسداللهی، یاسمن آریانی، عسل محمدی، آتنا دائمی، لیلا حسینزاده، پروین محمدی، فرح حاتمی، مرجان داودی، رضوانه محمدی، نازنین زاغری-رتکلیف، زهرا صادقی، پوران ناظمی، ناهید خداجو، هستی امیری، راحله راحمیپور، راحله احمدی، ژیلا مکوندی، عالیه مطلبزاده، زهرا توحیدی و هدا توحیدی این بیانیه را امضا کردهاند.
بر اساس حکم صادر شده برای گلرخ ایرایی در روز ۲۴ فروردین، او بابت اتهام «اجتماع و تبانی» به شش سال حبس و بابت اتهام «تبلیغ علیه نظام» به یک سال حبس محکوم شده است.
این فعال مدنی همچنین به دو سال ممنوعیت خروج از کشور، دو سال ممنوعیت حضور در تهران، دو سال ممنوعیت حضور در احزاب، گروهها و دستهجات و ضبط گوشی تلفن همراه نیز محکوم شده است.
در صورت قطعی شدن این حکم در دادگاه تجدیدنظر، از این میزان حبس، شش سال زندان در خصوص او قابل اجرا خواهد بود.
این احکام اما در حالی صادر شدهاند که در قانون مجازات اسلامی حداکثر میزان مجازات تعیین شده برای اتهام اجتماع و تبانی پنج سال حبس است اما ایمان افشاری، قاضی پرونده، گلرخ ایرایی را بابت این اتهام به شش سال حبس محکوم و عنوان کرده که به دلیل تکرار جرم در پروندههای پیشین، این میزان حبس را صادر کرده است.
ایرایی اما در هیچکدام از پروندههای پیشین خود بابت اتهام اجتماع و تبانی محکومیت قطعی نداشته است.
نهادهای امنیتی و قوه قضاییه در این مدت بارها به شیوههای مختلف به گلرخ ایرایی و خانوادهاش فشار آورده و گفتهاند تنها راه رهایی او از زندان نوشتن درخواست کتبی برای گرفتن عفو از علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی است.
این خواسته هر بار با پاسخ منفی از سوی این فعال مدنی روبهرو شده و افشاری گفته است که چون او «درخواست عفو» ننوشته، با آزادی موقتش به قید وثیقه تا پایان مراحل دادرسی موافقت نمیکند.