وزیر دفاع اسرائیل: ممکن است مجبور شویم در مواجهه با تشدید تهدیدهای ایران اقدام کنیم

بنا بر این اطلاعات، علی‌نقی رحمتی همراه برادر بزرگ‌ترش، میثم رحمتی، به دنبال انتشار فراخوان سراسری در تاریخ ۱۴ آذر در اعتراضات شهر قزوین شرکت کرد و برای نجات جان چند دختر که سرکوب‌گران به آن‌ها حمله‌ور شده بودند، هدف ضرب و جرح ماموران قرار گرفت.

بر اساس تصاویر موجود، شهر قزوین در روز ۱۴ آذر شاهد اعتصاب گسترده بازاریان بود و شامگاه ۱۴ آذر نیز تجمعاتی اعتراضی در این شهر برگزار شد.

همچنین در جریان اعتراضات سراسری سال ۱۴۰۱ در قزوین، چند تن از شهروندان از جمله جواد حیدری و علیرضا فتحی با شلیک گلوله ماموران حکومتی به قتل رسیدند.

روز ۱۴ آذر هم ماموران امنیتی از فاصله بسیار نزدیک پای علی‌نقی رحمتی را هدف گلوله جنگی قرار دادند.

ماموران در همان شرایط او و برادرش را بازداشت کرده و علی‌نقی رحمتی را کشان‌کشان به داخل خودروی نیروهای سرکوب کشانند.

به گفته شاهد عینی، او که نمی‌توانسته پای گلوله خورده خود را داخل خودرو بکشاند، به دست یکی از ماموران مورد خشونت مجدد قرار گرفته و یک مامور لباس شخصی چند بار در ماشین را محکم باز و بسته کرده و به پای گلوله خورده او کوبیده است.

ماموران امنیتی از بیم جان باختن علی‌نقی رحمتی به علت خونریزی شدید، او را مقابل بیمارستان رجایی قزوین به پایین پرت کرده و برادرش میثم را با خود بردند.

در طول مدت بستری بودن او در بیمارستان، خانواده اجازه ملاقاتش را به دست نیاوردند تا اینکه به دلیل عفونت پا، او را به بیمارستان بقیه‌الله تهران منتقل کردند.

در بیمارستان بقیه‌الله به علت عفونی شدن زخم، پای علی‌نقی رحمتی را از بالای زانو قطع کرده و با همان شرایط بعد از چند روز او را به زندان چوبیندر قزوین منتقل کردند.

پس از چهار روز زندانی بودن، علی‌نقی رحمتی با تودیع وثیقه یک میلیارد تومانی از زندان آزاد و مجددا به بیمارستان منتقل می‌شود.

هزینه‌های درمان او تاکنون حدود دو میلیارد تومان شده است.

در همین حال بر اساس مدارک موجود، علی‌نقی رحمتی با همان شرایط جسمانی در تاریخ ۲۵ دی ۱۴۰۱ در شعبه چهارم بازپرسی ناحیه ۲۳ تهران (ویژه نیابت) به «محاربه و افساد فی الارض»، «توهین به رهبر جمهوری اسلامی»، «اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور» و «اغوا و تحریک مردم به جنگ و کشتار یکدیگر» متهم شده که این پرونده با «پروژه عفو» بسته شد.

برادر او، میثم رحمتی نیز علاوه بر همین چهار اتهام به پنج مورد اتهامی دیگر از جمله «اخلال در نظم» و «تبلیغ علیه نظام» متهم شده که پرونده او نیز با عنوان عفو، بسته شده است.

چند ماه پس از خیزش سراسری مردم علیه جمهوری اسلامی در پاییز سال ۱۴۰۱، همچنان مواردی از خشونت، سرکوب و جنایت علیه معترضان از سوی حکومت افشا می‌شود که پیش‌تر مطرح نشده بود.

به تازگی ابوالفضل امیرعطایی، نوجوان ۱۶ساله، هشت ماه پس از اصابت گلوله گاز اشک‌آور به سرش درگذشت.

این نوجوان که نیمی از جمجمه خود را در شلیک نیروهای حکومتی از دست داده بود، پس از هشت ماه کما و فلج کامل، روز پنجم خرداد جان باخت.

او امروز (پنج‌شنبه ۱۱ خرداد) در اینستاگرام خود نوشت: «در قرن ۲۱ که ناسا دارد قوی‌ترین تلسکو‌پ‌هایش را به سیاه‌چاله‌های راه‌شیری می‌فرستد، در قرنی که هوش مصنوعی دارد تلاش می‌کند تا خواب انسان را شبیه‌سازی کند، در ایران باید در اتاق بازجویی بنشینی، در برگه‌های بازجویی بنویسی من حق دارم به عنوان یک شهروند به پوشش اجباری اعتراض کنم.»

به گفته رشنو اما بازجوها در جواب او گفته‌اند روسری درآوردنش «زیستِ مردان را به خطر می‌اندازد و جامعه را دچار فساد می‌کند».

این زن معترض به حجاب اجباری یادآور شد پس از این بازجویی‌ها، با قرار وثیه یک میلیارد تومانی به صورت «عاریه‌ای» آزاد شده اما به او گفته‌اند به اتهام «تشویق مردم به فساد و فحشا و تبلیغ علیه نظام» تا زمان تشکیل دادگاه، حق خروج از تهران ندارد.

این اتهامات به گفته رشنو با این استدلال به او نسبت داده شده که «چون صفحات افرادی را دنبال می‌کند، پس با آن‌ها در ارتباط بوده» و انتشار «تنها یک عکس بدون روسری» مصداق دعوت مردم به «فساد و فحشا» است.

رشنو درباره احضار و بازداشت چند ساعته‌اش در بند ۲۰۹ بازداشتگاه اوین برای پرونده دوم، نوشت: «انگار که این هشت ۹ ماه گذشته قیچی شد و حالِ ساده به تیر و مرداد و شهریور گذشته وصل شد. اگر اصرار و خواهش سامان (برادر سپیده رشنو) و شتابِ وثیقه‌گذار نبود، احتمالا بازداشت می‌ماندم تا زمانی که دادگاهِ پرونده دوم تشکیل شود.»

او همچنین یادآور شد: «استدلال این است که منِ شهروند حقی برای اعتراض ندارم و اگر داشته باشم، عاقبتم یک پرونده سنگینِ امنیتی-سیاسی است که اجرا شدن حکم تعلیقی پرونده قبل را هم به دنبال دارد.»

سپیده رشنو تیر ماه سال گذشته پس از انتشار ویدیوی درگیری در اتوبوس با یک زن حامی حکومت بازداشت و پس از پخش اعتراف اجباری او در شهریور ماه، با وثیقه آزاد شد.

این داستان‌نویس معترض به حجاب اجباری اما هفتم خرداد ماه امسال از پرونده‌سازی جدید جمهوری اسلامی علیه خود خبر داد و گفت از او خواسته شده برای دفاع از «اتهام انتسابی»، در پنج روز آینده در دادسرای اوین حاضر شود.

حدود دو هفته قبل از این ابلاغیه، رشنو با نشر عکسی بدون حجاب اجباری در اینستاگرامش نوشت که دانشگاه الزهرا به دلیل نداشتن «پوشش تحمیلی»، دو ترم او را تعلیق کرده است.

با وجود مشکلات جدیدی که برای سپیده رشنو به وجود آمده، اوایل فروردین نیز سامان رشنو،‌ برادر او، در توییتر نوشت که حکم پنج سال حبس تعلیقی برای خواهرش قطعی شده است.

طبق حکم صادره برای رشنو، او همچنین باید درباره «وطن‌دوستی،‌ ادب و آسیب‌رسانی به افکار عمومی» با اقتباس از کتاب‌های مورد حمایت حکومت تحقیق کند.

مرداد سال گذشته و مدتی پس از بازداشت سپیده رشنو، سایت هرانا از انتقال او به بیمارستان به دلیل «ضرب و جرح برای اخذ اعترافات اجباری» خبر داده و گفته بود همراه تعداد زیادی مامور، شبانه به بیمارستان طالقانی تهران منتقل شده تا به دلیل «خطر خونریزی داخلی ناشی از ضربه در ناحیه شکمی» از او عکس‌برداری شود.

این خبر در حالی منتشر شد که تا مدت‌ها خبری از وضعیت این زن معترض به حجاب اجباری منتشر نشده بود.

صداوسیمای جمهوری اسلامی شامگاه هشتم مرداد در بخش خبری ۲۰:۳۰ با صدای آمنه‌سادات ذبیح‌پور که از او با عنوان «بازجو‌خبرنگار» نام برده می‌شود، برای اولین بار و پس از چندین روز بی‌خبری، سپیده رشنو را نشان داد.

در پی پخش اعتراف اجباری این داستان‌نویس بازداشتی از تلویزیون جمهوری اسلامی، موجی از محکومیت این اقدام و هم‌دلی با رشنو در شبکه‌های اجتماعی به راه افتاد.