به گزارش مهسا مرتضوی، خبرنگار ایران‌اینترنشنال، شورای شهر اتاوا، پایتخت کانادا، با همکاری جامعه ایرانی و یهودی این شهر، در خیابانی که سفارت پیشین جمهوری اسلامی در آن قرار دارد، تابلویی نمادین با نام «مهسا ژینا امینی» را برای مدت یک سال در کنار تابلوی نام اصلی این خیابان نصب کرد.
در مراسم نصب تابلوی نام مهسا ژینا امینی در این خیابان، برخی مقام‌های کانادایی، از جمله علی احساسی نماینده پارلمان فدرال، و گلدی قمری، عضو پارلمان استان انتاریو، حضور داشتند.
تحصن شماری از دانشجویان دانشگاه هنر تهران در اعتراض به اعلام اجباری بودن پوشش مقنعه از روز ۲۴ خرداد آغاز شد و با وجود حضور مقام‌های امنیتی و ماموران یگان ویژه در پردیس باغ ملی و بازداشت دست‌کم ۱۰دانشجو در روز شنبه ۲۷ خرداد، این مقاومت و اعتراض دانشجویی ادامه پیدا کرد.
فردای آن روز، دانشجویان معترض بیانیه‌ای با جمله‌ای اثرگذار منتشر کرده و خطاب به حکومت گفتند: «ما با شما هیچ حرفی نداریم الا یک کلمه: نه!»
شماری از هنرمندان با کلمه کلیدی این بیانیه یعنی «نه»، تصویرسازی و بارها این جمله از دانشجویان معترض دانشگاه هنر را بازنشر کردند.
هنچنین در روزهای گذشته بیانیه‌هایی از سوی دانشجویان دانشگاه‌های فردوسی مشهد، فارابی، سهند تبریز، اصفهان، هنر اصفهان، علامه، علم و صنعت، الزهرا، تهران، بهشتی، فنی حرفه‌ای انقلاب اسلامی، هنر و معماری پارس، سوره، زنجان، علوم پزشکی و آزاد زنجان، آزاد شهر قدس، علوم توانبخشی و خواجه نصیر در حمایت از دانشجویان معترض دانشگاه هنر تهران منتشر شد.
دانشجویان دانشگاه‌های علوم پزشکی زنجان، دانشگاه آزاد و دانشگاه زنجان از جمله معترضانی بودند که در بیانیه‌‌های تاکید کردند: «در کنار دانشجویان شجاع دانشگاه هنر تهران می‌ایستیم و دست در دست شما به مبارزه خود برای ایرانی آزاد ادامه می‌دهیم.»
علی رفیعی، کارگردان تئاتر و سینما نیز در یک استوری اینستاگرامی با حمایت از این دانشجویان نوشت: «در جوامع آزاد و دموکرات نه تنها هنرمندان و هنرجویان تکفیر و وادار به سکوت نمی‌شوند بلکه تکریم [می‌شوند] و صدایشان غنیمت شمرده می‌شود. اما انگار امروز در این سرزمین باید قرون وسطی باز تجربه شود»
این هنرمند ۸۵ ساله تاکید کرد: «پر واضح است که دانشجویان و جوانان، کنش‌گران پیش‌روی جامعه هستند و من همیشه خود را با افتخار نزدیک به آن‌ها می‌دانم بدون اینکه انتظار داشته باشم آن‌ها هم مرا به خود نزدیک بدانند .... من، علی رفیعی، در کنار دانشجویان ایستاده‌ام و با تمام وجود از خیزش و اعتراضشان حمایت می‌کنم.»
خانه فرهنگیان ایران نیز با انتشار بیانیه‌ای در حمایت از دانشجویان دانشگاه هنر تهران اعلام کرد: «نزدیک به یک سالگی جنبش مترقی "زن زندگی آزادی"، فریاد نه بزرگ شما ما را بر آن داشت تا بار دیگر شاهد یک رفراندوم مردمی باشیم که جزم‌اندیشان و دهان‌های بدون گوش از آن هراس دارند.»
جمعی از فارغ‌التحصیلان دانشگاه هنر هم در همبستگی با دانشجویان بیانیه‌ای صادر کرده و نوشتند: «تمام قد پشت شما می‌ایستیم و دوشادوشتان نه می‌گوییم.»
آن‌ها در بیانیه خود نوشتند: «مایی که هسته اولیه آن را شکل دادید و تحت تهدید و ضرب و شتم حاضر به شکستنش نشدید، بزرگ‌تر از آن است که در مخیله مستبدان کوچک و بزرگ بگنجد.»
اشاره فارغ‌التحصیلان به واژه‌های «ما» و «نه» به بیانیه دانشجویان که در پی سرکوبشان به دست ماموران امنیتی منتشر شده بود، برمی‌گردد.
در بیانیه‌ای که دانشجویان دانشگاه هنر روز ۲۸ خرداد خطاب به مقامات حکومتی منتشر کردند، آمده است:
«مدتی پیش ورقه آهنی بزرگی به در ورودی دانشکده کاربردی جوش دادید که کاملا درون دانشگاه را از خیابان مخفی می‌کرد؛ فکر کردید حالا دیگر دانشگاه مُرده و از خیابان‌های اطرافش جداست. میان ما و شما دریایی خون فاصله است. ما، که حالا نزدیک یک سالی می‌شود "ما" شده‌ایم، هیچ حرفی با شما نداریم الا یک کلمه: "نه"...»
این بیانیه اضافه کرده است: «ما هم دوباره تاکید می‌کنیم چیزی به عقب برنمی‌گردد. این آسمان حتی بعد از تمام ستاره‌هایی که هر روز به زمین کشیده‌اید، هنوز غرق ستاره است. از زخمی که شهریور دهان باز کرد هنوز خون می‌چکد و ما ایستاده‌ایم؛ دست در دست هم، برای آزادی.»
