روزنامه دنیای اقتصاد در مطلبی با عنوان «نسل زد، نسل بی‌مسکن» نوشت: «اکثریت این نسل در شرایط فعلی قادر به پس‌انداز نیستند و اقلیتی از آنها توان پس‌انداز ماهانه یک میلیون تومان را دارد. با این اوضاع، ابرمسیر تا خانه اول برای نسل زد بیش‌از ۱/۵ قرن طول می‌کشد.»
این روزنامه در گزارشی با بررسی وضعیت بازار کار و بازار مسکن پایتخت به این جمع‌بندی رسیده است که اکثریت دهه هفتادی‌ها که آنها را نسل زد نامیده، قادر به پس‌انداز ماهانه نیستند و به تعبیر این روزنامه این وضعیت منجر به استعفای این نسل از بازار مسکن شده است.
در این گزارش آمده است اقلیتی از دهه هفتادی‌های شاغل که در نظرخواهی روزنامه دنیای اقتصاد شرکت کرده‌اند، توان پس‌انداز ماهانه یک میلیون تومان را دارند و در بهترین حالت برای خانه‌دار شدن باید ۱۶۶ سال یعنی یک و نیم قرن معطل بمانند.
در سناریوی مفروض گزارش، نسبت درآمد و قیمت مسکن در حالت فعلی ثابت فرض شده است.
این گزارش روزنامه دنیای اقتصاد حاصل نظرخواهی از ۱۰۰ نفر از افراد شاغل در یک سازمان است که در گروه سنی ۲۵ تا ۲۶ سال قرار داشته‌اند.
میانگین درآمد این افراد متعلق به نسل زد، بین ۱۱ میلیون و ۳۰۰ هزار تومان تا ۱۲ میلیون تومان اعلام شده که ۷ تا ۷.۵ میلیون تومان آن صرف اجاره بهای ماهانه مسکنی می‌شود که در آن ساکن هستند. دیگر هزینه‌های زندگی شرکت کنندگان در این نظرخواهی شامل خوراک، پوشاک، بهداشت و درمان و سایر هزینه‌ها در حدود ۴.۵ میلیون تومان برآورد شده است.
در بخش دیگری از این گزارش به استناد داده‌های رسمی مرکز آمار ایران از بودجه خانوار برآورد شده است که اگر یک خانوار شهری کل درآمد خود را پس‌انداز کند برای خانه‌دار شدن باید ۳۵ سال انتظار بکشد، اما پس‌انداز کل درآمد ممکن نیست.
با این حساب اگر هر خانوار به طور میانگین بتواند ماهانه ۲۰ درصد از درآمد خود را برای خرید مسکن کنار بگذارد، طول دوره انتظار برای صاحب‌خانه شدن به حول و حوش ۷۰ سال می‌رسد.
برآوردهای مرکز آمار ایران نشان می‌دهد تا پیش از جهش‌های شدید قیمتی در بازار مسکن، پیش از سال ۱۳۹۶ و در نیمه نخست دهه ۹۰ یک خانوار با پس‌انداز کل درآمدهای ۷ سال خود می‌توانست یک واحد مسکونی معمولی خریداری کند.
چندی پیش روزنامه همشهری ارگان شهرداری تهران نیز در گزارشی با اشاره به افزایش دوره انتظار خانه‌دار شدن نوشته بود بر اساس محاسبات غیررسمی میانگین دوره انتظار خانوارهای شهرنشین برای خانه‌دار شدن به ۶۰ سال رسیده است.
خبرگزاری ایلنا نیز با در نظر گرفتن حداقل دستمزد کارگران و هزینه‌های یک خانوار کارگری حداقل بگیر، دوره انتظار خانه‌دار شدن چنین خانواری را بیش از ۱۷۰ سال برآورد کرده بود.
از هزینه‌های تامین مسکن و اجاره بها به عنوان ابرهزینه خانوارهای ایرانی یاد می‌شود، رستم قاسمی، وزیر پیشین راه و شهرسازی در شهریورماه ۱۴۰۱ گفته بود ۶۰ تا ۷۰ درصد هزینه‌های خانوار مربوط به هزینه تامین مسکن و اجاره بهاست.
