وب‌سایت گاردین در گزارشی به میزان اثرگذاری بلند مدت آزار‌های کلامی بر کودکان پرداخته و با استناد به نتایج مطالعه جدید در این زمینه، نوشته است این آزارها احتمال آسیب به خود و بروز اضطراب را در افراد افزایش می‌دهند.
پروفسور پیتر فوناگی، رییس بخش روان‌شناسی و علوم زبان کالج لندن و مدیرعامل موسسه خیریه آنا فروید، با استناد به نتیجه دهه‌ها تحقیق، در روزنامه گاردین نوشت رفتار مستبدانه به کودکان آسیب می‌رساند.
کلام، قدرتمندترین ابزار انسان
- چوب و سنگ ممکن است استخوان‌هایمان را بشکنند اما کلمات هرگز به ما صدمه نمی‌زنند!
به گفته فوناگی، این عبارتی است که اغلب به کودکان گفته می‌شود تا یاد بگیرند توهین‌های کلامی قرار نیست به آنان آسیب برساند اما «کلام» قدرتمندترین ابزار انسان است و زبان تند میتواند آسیبهایی به کودکان وارد کند که حتی تا آخر عمر همراهشان بماند.
فریاد زدن بر سر کودک بازیگوش واکنش بسیاری از والدین است. کودکان به طرز شگفت‌انگیزی والدین خود را می‌بخشند و با آن‌ها هم‌دلی می‌کنند اما بیایید خودمان را با این فکر گول نزنیم که ارعاب کلامی مانند فریاد زدن بر سر کودکان، هیچ جای زخمی از خود باقی نمی‌گذارد. یا از این طرز فکر دست برداریم که تحقیر و مسخره شدن کودکان، تاثیر چندانی بر آن‌ها ندارد.
پروفسور فوناگی به تحقیقاتی اشاره کرده است که به تاثیر آزار کلامی در دوران کودکی از سوی بزرگسالان می‌پردازد.
به گفته او بیش از ۴۰ درصد کودکان در معرض پرخاشگری کلامی، خصومت کلامی یا رفتار کلامی خشن از سوی بزرگسالان اطراف خود قرار دارند. برای نیمی از آن‌ها، این تجربه دست‌کم هفته‌ای یک‌بار و متاسفانه برای ۱۰ درصد از کودکان، «یک تجربه روزانه» است.
او نوشت که استفاده از کلمات برای ارعاب، ایجاد شرم و کنترل کودکان ممکن است کمتر از تهدید بدنی مضر به نظر برسد اما خطرات مشابهی به همراه دارد. خطراتی مانند پایین آمدن اعتماد به نفس، افزایش مصرف نیکوتین، الکل و مواد مخدر، افزایش احتمال بروز اضطراب، افسردگی و حتی اختلالات روانی.
بر اساس نتایج صدها مطالعه و تحقیق سیستماتیک جدید، قرار گرفتن در معرض آزار کلامی عمیقا بر کودکان تاثیر می‌گذارد و با پریشانی روانی مداوم همراه است.
مشکلات پیچیده عاطفی و ارتباطی، اختلالات جسمی و روانی احتمال بازآفرینی موقعیت‌های توهین‌آمیز را در آینده افزایش می‌دهند. پیدا کردن شریکی که با فرد بدرفتاری میکند یا قرار گرفتن در جایگاه فرد آزارگر، از جمله این موارد است.
علاوه بر این، قرار گرفتن در معرض زبان توهین‌آمیز به عنوان مثال خشونت کلامی بین والدین نیز میتواند همانند سوءاستفاده مستقیم کلامی خطرات مشابهی را برای سلامت روحی و جسمی کودکان به همراه داشته باشد.
تنها راه موثر برای مقابله با افزایش اختلال روانی در کودکان و نوجوانان کاهش آزار و اذیت کلامی و فیزیکی است.
فوناگی در ادامه نوشت: «به‌عنوان یک جامعه، ما با خطرات بلندمدت مرتبط با آزار کلامی به مراتب کمتر آشنایی داریم.»
کودکان به شکل ژنتیکی به بزرگسالان اطراف خود اعتماد می‌کنند
ویژگی کودکان این است که از بدو تولد، تکیه بر بزرگسالان اطراف و یادگیری از آنان را مهم‌ترین مسوولیت خود برای حفظ بقا می‌دانند. آن‌ها از نظر ژنتیکی برای اعتماد به آنچه بزرگسالان می‌گویند آماده‌اند زیرا باید به سرعت اطلاعات ضروری را جذب کنند.
اگر به جای بار آموزشی کلمات، از آن برای سوءاستفاده و خیانت به اعتماد کودکان بهره ببریم، آن‌ها را از یادگیری کامل مهارت‌های اجتماعی ناتوان و منزوی خواهیم کرد.
حوالی دهه دوم زندگی است که انسان مفهوم کنایه را آموخته و متوجه می‌شود بزرگسالان شاید آنچه را می‌گویند نمی‌خواهند انجام دهند. کودکان شوخی پشت عباراتی مانند «ای پسر احمق» یا «ای دختر بدجنس» را نمی‌فهمند. کودک برای درک کامل مقصود بزرگسالان نیاز به رشد قابل توجه مغزی دارد.
در عوض، آن‌ها چنین دانشی را با وظیفه‌شناسی در درک رو به رشد و پیچیده‌ترشان از جهان وارد می‌کنند و در عین حال، نسبت به خودشان دچار حس «ناکافی بودن» می‌شوند.
پروفسور فوناگی نوشت: «وقتی هشت ساله بودم، سرایدار ساختمانی که در آن زندگی می‌کردیم به من گفت اگر قبل از بالا رفتن از پله‌ها کفش‌هایم را تمیز نکنم، پاهایم را قطع میکند. اکنون مطمئنم که او واقعا چنین منظوری نداشت اما گفتن این حرف به یک کودک بی‌‌رحمانه است. شش دهه از آن روز می‌گذرد اما من هنوز احساس ترسی را که در آن لحظه تجربه کردم به خاطر دارم.»
مطالعات تحقیقاتی نشان می‌‌دهد ما پرخاشگری کلامی والدین خود را شدیدتر از آنچه خودشان می‌پندارند احساس می‌کنیم.
با این حال آزار کلامی کودکان محدود به محیط خانواده نیست. کودکان معمولا در محیط‌های آموزشی، ورزشی و اوقات فراغت نیز با آن مواجه می‌شوند. در انجام برخی فعالیت‌ها مانند رقصیدن، قلدری کلامی حول شرمساری بدن، فراگیر است و میتواند حساسیت‌‌های خطرناک و پایداری را در فرد بر جای بگذارد.
اگر واقعا می‌‌خواهیم درست رفتار کردن را به فرزندانمان بیاموزیم، باید مهربان باشیم، قدردان باشیم و خوبی را در میان شیطنت‌‌ها پیدا کنیم.
همچنین باید به همان اندازه که نسبت به رفتارهای نامناسب هوشیاریم، از تلاش‌های کودکان نیز آگاه و برای ستایش رفتارهای مثبت آنان آماده‌تر باشیم.
چندین دهه مطالعه بر رفتارهای اجتماعی نشان داده مجازات بی‌اثر است.
زندان به شماری از افراد که قبلا در معرض آسیب‌های اجتماعی بوده‌اند آسیبی دیگر می‌زند؛ برای همین تعجبی ندارد که «تکرار جرم» بر «اصلاح» زندانیان غلبه دارد.
حمایت از والدین برای فرزند‌پروری مثبت، منسجم و مبتنی بر قوانین، حتی در مورد کودکان سرکش، به منظور جلوگیری از بروز رفتارهای ضد اجتماعی ضرورت دارد.
برای اینکه والدین نرمالی باشیم باید به جای پاسخگو کردن فرزندانمان در قبال اشتباهاتشان، آماده یافتن راه‌هایی برای تمجید از آنان هنگام بروز رفتارهای مناسبشان باشیم. این کار میتواند به شکل‌گیری رفتار و شخصیت کودکان کمک کند.
توجه کردن، گرمی و مهربانی در توانمند ساختن کودکان سودمند است و در مقابل استفاده از کلمات بیش از حد تند، رابطه و اعتماد آن‌ها را تضعیف و تلاش‌های بعدی را برای اصلاح آنان بی‌ارزش میکند.
پروفسور فوناگی با اشاره به خاطره کودکی خود نوشت: «سرایدار می‌توانست مرا به خاطر تمیز کردن کفش‌هایم تشویق کند. شاید این‌گونه پله‌ها همیشه تمیز می‌ماندند. در حالی که در نتیجه رفتار او من فقط منتظر می‌ماندم تا او در آن اطراف نباشد و با کفش‌ها‌ی گل‌آلودم از پله‌ها بالا بروم.»
او در انتها نوشت: «ذهن کودکان نیاز به ساخته شدن دارد نه تعمیر کردن.»
احتمال گسترش جنگ به چند جبهه خاورمیانه در تضاد کامل با فضای چند هفته پیش این منطقه است. زمانی که دولت جو بایدن در تلاش برای امضای توافقی تاریخی بین عربستان سعودی و اسرائیل بود.
آمریکا امیدوار بود این توافق، منطقهای را که مدت‌هاست با جنگ و فرقه‌گرایی متلاطم شده است به ثبات نزدیک‌تر کند.
تشدید درگیری‌ها در منطقه
نیویورک تایمز در گزارش خود نوشت در حالی که به نظر میرسد ارتش اسرائیل در حال آماده شدن برای حمله زمینی به غزه است، نیروهای اسرائیلی و حزبالله، گروه شبهنظامی مورد حمایت جمهوری اسلامی، در مرز لبنان به سوی یکدیگر آتش گشوده‌اند.
از سوی دیگر آمریکا دو ناو هواپیمابر را به شرق مدیترانه منتقل کرده است. پیش‌تر و در روز ۲۷ مهر نیروی دریایی آمریکا یک موشک را که از یمن احتمالا به سمت اسرائیل می‌رفت، سرنگون کرد.
با احتمال بروز حملات مشابه در روزهای آینده، ارتش ایالات متحده روز ۲۹ مهر اعلام کرد توانایی دفاع موشکی خود را در منطقه برای کمک به حفاظت از نیروهای آمریکایی افزایش خواهد داد.
به گزارش نیویورک تایمز، در مرکز این تنش‌های فزاینده جمهوری اسلامی قرار دارد که سال‌هاست درگیر جنگ نیابتی با رقیب اصلی منطقهای خود، اسرائیل است.
علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی روز ۱۸ مهر حمله تروریستی مرگ‌بار حماس را که بخشی از شبکه گروههای مسلح غیردولتی تهران برای تقویت نفوذ رژیم در منطقه به شمار می‌رود، تحسین کرد.
نقش رهبر جمهوری اسلامی و متحدانش در حمله حماس
اما ریشه اصلی درگیری‌ها در خاورمیانه کجاست؟
واشینگتن پست برای یافتن پاسخی به این پرسش به گفت‌وگو با رابرت سی اوبراین، مشاور امنیت ملی دونالد ترامپ، رییس‌جمهوری سابق آمریکا نشست.
رابرت سی اوبراین به واشینگتن پست گفت: «بیایید این مساله را روشن کنیم که چه کسانی با به اصطلاح رهبر ایران متحد هستند؛ دیکتاتور شی جین پینگ در چین و ولادیمیر پوتین در روسیه که در بی‌رحمی این ظالمان جای بحثی نیست.»
او افزود: «خامنهای قبل از کمک و تشویق به کشتار هفتم اکتبر در اسرائیل، اعتراضات را در کشور خود سرکوب کرد و صدها کشته بر جای گذاشت. حزب کمونیست چین به رهبری شی اقدام به نسل‌کشی مردم اویغور در منطقه سین کیانگ کرد و پوتین در حملات روسیه به چچن در دهه ۱۹۹۰ توانایی خود را در بربریت نشان داد و همین مسیر وحشیانه را در حمله به اوکراین پی گرفت.»
اوبرایان در ادامه گفت: «این رژیم‌ها با جمهوری اسلامی به‌عنوان دشمنان آزادی و دموکراسی هم‌سو هستند. آن‌ها مواد خام، اسلحه و منابع مالی و سرمایه‌گذاری را برای یکدیگر تامین می‌کنند.»
هدف اصلی اسلام‌گرایان
به گزارش واشینگتن پست، برای متعصبان اسلام‌گرا انگیزه اساسی «مرگ یهودیان» است زیرا حماس مانند دیگر دست‌نشانده‌‌های جمهوری اسلامی، بر این باور است که ملت اسرائیل حق موجودیت ندارد.
بر همین اساس واشینگتن پست به یک فایل صوتی اعضای حماس اشاره کرد که روز یکم آبان از سوی ارتش اسرائیل منتشر شد.
در این فایل صوتی یک نیروی حماس شادمانه با پدر و مادر خود تماس گرفته و فریاد می‌زند: «پسرت این همه یهودی را کشت. مادر! پسرت قهرمان است ....»
انکار تهران در مورد دست داشتن در حمله حماس
بر اساس گزارش نیویورک تایمز، تهران هر گونه دخالت در این حمله را رد کرده است و مقام‌های اسرائیلی و آمریکایی نیز معتقدند هیچ «شواهد مستقیمی» دال بر دخالت آشکار جمهوری اسلامی در حمله حماس وجود ندارد.
با این حال این نگرانی وجود دارد که جنگ نیابتی جمهوری اسلامی علیه اسرائیل شدت یابد و به یک درگیری پایدار با حضور بالقوه آمریکا تبدیل شود.
ممکن است جمهوری اسلامی دستور حمله حماس را صادر نکرده باشد اما مقامات دولتی در واشینگتن معتقدند تهران در بالا بردن توان مالی و نظامی این گروه شبهنظامی برای انجام حمله پیچیده هفتم اکتبر مسوولیت دارد.
چند روز پس از این حمله، واشینگتن و دوحه اعلام کردند تهران از دسترسی به شش میلیارد دلاری که اخیرا در نتیجه مبادله زندانیان بین ایالات متحده و ایران آزاد شده بود، محروم خواهد شد.
نقش سپاه قدس
به گزارش نیویورک تایمز، جمهوری اسلامی هر سال صدها میلیون دلار برای افزایش توان نظامی حزبالله، حماس و سایر گروههای شبهنظامی در منطقه از جمله حوثی‌‌ها در یمن و مجموعه‌‌ای از شبهنظامیان شیعه عراقی هزینه میکند.
با این بودجه، گروه‌هایی که رژیم ایران برای دهه‌ها به‌عنوان بخشی از «محور مقاومت» از آن‌ها حمایت کرده است، مجهز به مجموعه گسترده‌ای از قابلیتهای نظامی شده‌اند؛ از سیستم‌های هوایی و پهپادهای بدون سرنشین گرفته تا زرادخانه‌های موشک‌های بالیستیک پیشرفته.
نیویورک تایمز با اشاره به نقش نیروی قدس سپاه پاسداران در بروز درگیری‌ها نوشت که آموزش و تجهیز تروریست‌ها، شورشیان و شبهنظامیان، عنصر اصلی سیاست خارجی و امنیتی جمهوری اسلامی در خاورمیانه است.
پیشتاز این سیاست، نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی است. واحدی که مسوول انجام فعالیت‌‌های مخفی، از جمله حمایت از گروه‌هایی مانند حماس است.
مربیان و مشاوران نیروی قدس سپاه پاسداران به ستیزه‌جویان در مورد نحوه طراحی، بهبود امنیت عملیاتی و کسب مهارت در فن‌آوری‌های نوظهور و سیستم‌های تسلیحاتی پیشرفته آموزش عملی ارائه می‌دهند.
موفقیت این آموزش‌ها در نحوه استفاده حماس از پهپاد برای هدف قرار دادن برج‌های مخابراتی و ارتباطات سلولی (CC) نیروی دفاعی ارتش اسرائیل در امتداد مرز با غزه در حمله هفتم اکتبر آشکار شد.
هدف تهران در حمایت از گروههای نیابتی
جمهوری اسلامی از نیروهای نیابتی خود برای پیشبرد اهداف امنیتی از جمله بیرون راندن بیش از ۳۰ هزار نیروی مستقر آمریکا در خاورمیانه و گسترش حوزه نفوذش بدون دادن پاسخ نظامی مستقیم استفاده میکند.
نیروهای نیابتی به تهران اجازه می‌دهند تا در درگیریهای جاری در پس‌‌زمینه و در پوشش نازکی از انکار باقی بماند و از وارد شدن به یک رویارویی مستقیم نظامی با دشمنان برتر نظامی مانند اسرائیل و آمریکا اجتناب کند.
همچنین گروههای نیابتی به تهران این اهرم را می‌دهند که با ایجاد جناح‌های سیاسی، در سیاست‌های محلی و ملی در عراق، لبنان، یمن و دیگر نقاط نقش‌‌آفرینی کند.
تاکتیک جنگ‌های نیابتی تاکنون برای جمهوری اسلامی موفقیت‌آمیز بوده است. حماس و حزبالله بدون اینکه جنگ به سوی ایران سوق پیدا کند، آسیبهایی جدی به اسرائیل وارد کرده‌‌اند و پیام روشنی به تل‌آویو فرستاده‌‌اند که اگر جمهوری اسلامی بخواهد، میتواند جنگی ترکیبی از قابلیتهای نظامی متعارف و غیر‌متعارف راه بیندازد.
به گزارش نیویورک تایمز، بسیاری از ناظران خاورمیانه بر این باورند که حمله حماس هم از سوی رهبری این گروه و هم از طرف تهران، نیروی محرکی برای بر هم زدن شتاب توافق عادی‌سازی روابط بین اسرائیل و دیگر دشمن دیرینه ایران در منطقه، یعنی عربستان سعودی بوده است. تلاشی که ممکن است تا حدودی نتیجه‌بخش باشد.
در نهایت عربستان سعودی نمی‌‌تواند تصاویر مرگ و ویرانی را که از غزه بیرون می‌آیند و تلفات فزاینده غیرنظامیان فلسطینی را نادیده بگیرد. در نتیجه اکنون هر گونه مذاکرات عادی‌سازی بین عربستان سعودی و اسرائیل به حالت تعلیق درآمده است.
اما بر اساس گزارش نیویورک تایمز تهران بسیار فراتر از اخلال در مذاکرات پیش رفته است. اسماعیل قاآنی، فرمانده سپاه قدس که به نظر میرسد نیروهای نیابتی رژیم را هماهنگ میکند، طبق گزارش‌‌ها از مرداد جلسات منظمی بین سران حزبالله، حماس و جهاد اسلامی فلسطین ترتیب داده است.
بر همین اساس جنگ به غزه محدود نشد و اسرائیل در پاسخ به موشک‌های حزبالله، حملاتی را به لبنان انجام داد. این مبادله آتش تاکنون از الگوی طولانی‌مدت تلافی‌جویانه پیروی کرده است.
تبعات حمله زمینی ارتش اسرائیل به نوار غزه
تل‌آویو نگران است جنگجویان حزبالله در پاسخ به تهاجم زمینی اسرائیل به غزه، آماده افزایش حملات به این کشور شوند. به همین دلیل ارتش اسرائیل از تخلیه ده‌ها محله در امتداد مرز خود با لبنان، از جمله یک شهر کوچک با حدود ۲۰ هزار سکنه خبر داد.
با تشدید مناقشه، نگرانی‌های فزاینده‌ای وجود دارد که اسرائیل ممکن است به سمت رویارویی مستقیم با ایران پیش برود.
ارتش آمریکایی مستقر در منطقه نیز در روزهای اخیر با تهدید گروههای مورد حمایت جمهوری اسلامی مواجه شده است.
اعتراضات مردمی در کشورهای منطقه
علی خامنهای ۲۵ مهر و پس از کشته شدن فلسطینیان به دنبال منفجر شدن بیمارستانی در غزه، آمریکا را متهم به دامن زدن به هرج و مرج در منطقه کرد.
حساب شبکه اجتماعی ایکس رهبر جمهوری اسلامی نوشت: «سیاست رژیم صهیونیستی توسط آمریکایی‌ها تنظیم می‌شود. آمریکا مسوول جنایات اخیر است.»
این در حالی است که دولت بایدن، شواهدی ارائه کرد که نشان می‌‌داد حمله به بیمارستان با موشک جهاد اسلامی فلسطین انجام شده است.
اما قبل از مطرح شدن این ادعا از سوی آمریکا، شعله اعتراضات در سراسر منطقه روشن شد. در امان پایتخت اردن، معترضان به سفارت اسرائیل یورش بردند و تظاهرکنندگان خشمگین در استانبول، کنسولگری اسرائیل را هدف قرار دادند.
نیویورک تایمز نوشت اگر حزبالله تصمیم بگیرد جبهه دومی را در مرز شمالی اسرائیل باز کند، وضعیت ممکن است به سرعت بدتر شود.
حتی کوچک‌ترین اشتباه محاسباتی از سوی جمهوری اسلامی یا یکی از نیروهای نیابتی‌اش، میتواند منجر به واکنش چشم‌گیر اسرائیلی‌ها شود و به‌طور بالقوه آمریکا را به جنگ کشانده و زمینه را برای یک درگیری تلخ منطقهای فراهم کند.
اوبرایان درباره نقش غرب در جلوگیری از تهدیدات روزافزون بنیادگرایان به واشینگتن پست گفت: «سموم ترکیبی کمونیسم، فاشیسم و تعصب اسلام‌گرا را نمی‌توان بدون شفافیت اخلاقی که بسیاری از افراد در غرب در بیانش تردید دارند، شکست داد.»
به گفته او، تعداد زیادی از دانشگاه‌های آمریکا حتی نمی‌‌توانند برای محکوم کردن «قصابی هفت اکتبر» با بیان اصول «جنگ عادلانه»، یا ارائه تعریفی منسجم از «تناسب» در قانون درگیریهای مسلحانه، تلاش کنند.
او در انتها به واشینگتن پست گفت: «تا زمانی که ما عمق تباهی را که میان این سه رژیم مرتبط به هم می‌گذرد تشخیص ندهیم نمی‌توانیم آن را شکست دهیم. آیا غرب در حالی که درگیر مسایل اجتماعی است، میتواند برای دفاع از خود هماهنگ شود؟»
جنگ میان حماس و اسرائیل ادامه دارد. بر اساس آخرین آمارهای وزارت بهداشت غزه، بیش از پنج هزار نفر در این منطقه کشته شده‌اند. بیش از هزار و ۸۰۰ تن از کشتهشدگان کودک بوده‌اند. بسیاری از والدین نتوانستهاند فرزندان کشتهشدهشان را شناسایی کنند.
سیانان و لوموند در گزارش‌هایی به بررسی وضعیت ساکنان نوار غزه پرداختند.
خاطراتی از یک زندگی شاد زیر بمباران بیوقفه
نشریه فرانسوی لوموند برای بررسی چگونگی شرایط زندگی در نوار غزه به گفت‌وگو با حمزه سلحه پرداخته است.
این مرد جوان عضو گروهی است به نام «ما عدد نیستیم»؛ گروهی که سال ۲۰۱۵ با هدف ایجاد بستری برای شنیدن صدای ساکنان غزه به زبان انگلیسی ایجاد شد.
حمزه به لوموند میگوید: «من فکر میکردم میتوانم بر خیلی چیزها غلبه کنم اما این جنگ غیرقابل تحمل است. این یک نسل‌کشی است. من این بار حتی یک خط ننوشتهام. برای تهیه گزارش بیرون نمیروم زیرا این کار بسیار خطرناک است.»
گاهی صدای حمزه در شرایط بیکیفیت خط تلفن گم می‌شود؛ تنها پیوندی که او با بقیه دنیا دارد.
او به لوموند میگوید: «در رختخواب دراز کشیدهام. تمام انرژیام را از دست دادهام. نمیدانم خستگی من به خاطر جنگ است یا بمبارانها یا کمبود ضروریترین چیزها مانند آب.»
حمزه ۲۱ ساله به آرامی در جستوجوی کلمات است. او به تازگی از آپارتمان برادرش در شمال غزه به خانه بازگشته است.
حمزه از ترس به خطر انداختن خانوادهاش از گفتن مکان دقیق خود طفره می‌رود.
بسیاری از اجساد در غزه هنوز در زیر آوار ساختمانهایی هستند که در اثر حملات اسرائیل تخریب شده‌اند.
حمزه میگوید: «کمکها بسیار کم است و به شمال نمیرسد. امروز هنوز غذا نخوردهام. اشتهایم را از دست دادهام.»
او به خواهرزاده سه سالهاش دروغ میگوید که این انفجارها نشانه شادی هستند؛ «مثل آتشبازی در عروسی».
لوموند نوشته است وقتی صدای انفجار بمبها بیش از حد مزاحم می‌شود، حمزه آهنگی سر می‌‌دهد که خاطراتی از یک زندگی شاد را در ذهن تداعی میکند.
او میگوید: «من خودم را با عکسهای زیبا، با برادرزادههایم، خاطرات لحظات خارج از غزه در طول تحصیلم در اسپانیا سرگرم میکنم ... سپس، تلفنم را خاموش میکنم و جنگ برمیگردد. دوباره به داخل غزه برمیگردم. به جهنم ... بسیاری از دوستان صمیمی من کشته شده‌اند. نمیدانم کی نوبت من میرسد.»
با وجود قطع اینترنت، حمزه خبرها را از طریق رادیو پیگیری میکند.
او که درباره آزادی دو گروگان آمریکایی از میان بیش از ۲۰۰ شهروند اسرائیلی و خارجی اسیر شده به دست حماس مطلع شده است، به لوموند میگوید: «این خشونت را متوقف کنید و خشم جهان علیه ما را کاهش دهید. در نهایت ما قربانی هستیم؛ ما غیرنظامیان.»
لوموند نوشته است در حالی که حمزه تلفن را قطع میکند، قول می‌‌دهد بعدازظهر دوباره تماس بگیرد اما حوالی ساعت ۱۹ با ارسال پیامکی عذرخواهی میکند که نمی‌‌تواند صحبت کند چون خانه خواهرش تازه بمباران شده است ...
جوهر روی بدن کودکان کشتهشده، شناسنامه آنان است
اجساد سه کودک روی یک سینی فولادی در داخل سردخانه بیمارستان غزه قرار گرفتهاند؛ در حالی که پاچه شلوارشان بالا کشیده شده تا نوشتههایی با جوهر سیاه روی پوستشان نمایان شود.
سوپروایزر بیمارستان شهدای الاقصی در غزه که نخواست نامش فاش شود، در مصاحبه با سیانان گفت: «امروز متوجه شدیم بسیاری از والدین نام فرزندانشان را روی پاهای آنان مینویسند تا پس از حملات هوایی و در صورت گم شدن، شناسایی شوند. این یک پدیده جدید است.»
دکتر عبدالرحمن المصری، رییس بخش اورژانس بیمارستان شهدای الاقصی نیز به سیانان گفت: «والدین نام فرزندانشان را روی پاها و شکم آن‌ها مینویسند.»
او گفت: «والدین نگراناند چون هیچچیزی قابل پیشبینی نیست و ممکن است قادر به شناسایی چهره فرزندان خود نباشند.»
به گفته المصری، آن‌ها احساس می‌کنند هر لحظه ممکن است هدف قرار گرفته و مجروح یا کشته شوند.
جوهر سیاه تنها نشانهای کوچکی از میزان ناامیدی و ترسی است که والدین در این منطقه پرجمعیت از جهان احساس می‌کنند.
المصری در ادامه گفت: «بسیاری از بچهها گم شده‌اند. بسیاری با جمجمه شکسته به اینجا آورده می‌شوند و شناسایی آن‌ها غیرممکن است. فقط با وجود این نوشته، میتوان آن‌ها را شناخت.»
بحران دارو و خدمات پزشکی در غزه
اسرائیل همچنان به حملات هوایی بیامان خود در تلافی حمله هفتم اکتبر (۱۵ مهر) حماس ادامه می‌‌دهد.
با ادامه «محاصره کامل» غزه از سوی اسرائیل و کم شدن منابع حیاتی، پزشکان بیمارستانها مجبورند مجروحان را بدون داروی بیهوشی و مسکن عمل کنند.
لئو کنز، رییس ماموریت پزشکان بدون مرز در منطقه به سیانان گفت کاهش منابع به انجام عملهای جراحی «بدون دوز صحیح مسکن و مورفین» انجامیده است.
کنز در ادامه گفت: «هیچ توجیهی برای جلوگیری از رسیدن داروهای ضروری به مردم وجود ندارد.»
دکتر فواد البلبل، رییس بخش نوزادان بیمارستان الشفا در ویدیویی که از سوی وزارت بهداشت غزه منتشر شد هشدار داد در صورت تمام شدن سوخت، اکثر نوزادان تحت مراقبت او از بین خواهند رفت.
البلبل گفت بیمارستان سورفکتانت و سیترات کافئین ندارد؛ داروهایی که برای تسکین مشکلات تنفسی در نوزادان نارس استفاده می‌شوند.
در مرکز پزشکی ناصر در جنوب غزه ۱۱ نوزاد در بخش مراقبتهای ویژه نوزادان در معرض خطر مرگ هستند.
دکتر حاتم ادحیر، رییس بخش مراقبتهای ویژه نوزادان این مرکز گفت بیشتر این نوزادان نارس هستند و اگر سوخت مورد نیاز برای دستگاههای حیاتی مانند دستگاههای تنفس مصنوعی و مانیتورها تحویل داده نشود، از دست میروند.
اولین کاروان کامیونهای کمکرسانی هفته گذشته از مصر اجازه ورود به غزه پیدا کرد اما هیچیک از ۳۴ خودرویی که از گذرگاه رفح عبور کردند، حامل سوخت نبودند.
محاسبات سیانان نشان می‌دهند برای امدادرسانی به غزه به بیش از هفت هزار و ۲۰۰ کامیون بیشتر از آنچه بین هفت تا ۲۲ اکتبر تحویل داده شده نیاز است.
سازمان ملل در اینباره گفت که این منطقه به‌طور معمول روزانه ۴۵۵ کامیون کمکهای امدادی دریافت میکرده است و بنابراین باید هفت هزار و ۲۸۰ کامیون در ۱۶ روز گذشته به غزه میرسید.
اسرائیل بارها به ساکنان بخش شمالی غزه هشدار داده است قبل از حمله زمینی مورد انتظار ارتش، منطقه را تخلیه کنند.
هلالاحمر فلسطین اعلام کرد ارتش اسرائیل فرمان تخلیه بیمارستان قدس را در حالی داده که با بیش از ۴۰۰ بیمار تحت درمان، سرپناه حدود ۱۲ هزار غیرنظامی آواره است.
ارتش اسرائیل از ساکنان شمال نوار غزه خواسته «به منظور کاهش آسیب غیرنظامیان» این منطقه را تخلیه کنند.
در بیانیه ارتش آمده است: «حماس عمدا داراییهای خود را در مناطق غیرنظامی جاسازی میکند و از ساکنان نوار غزه به‌عنوان سپر انسانی بهره میبرد.»
