وال استریت ژورنال: عربستان سعودی به کاخ سفید گفته مایل است تولید نفت خود را افزایش دهد



تام کمیک، نماینده حزب محافظهکار مجلس عوام کانادا، در سخنانی در صحن این مجلس گفت: «اهدای جایزه صلح نوبل به نرگس محمدی، به منزله سیلی به صورت خامنهای و رژیم اوست که نرگس دارد شجاعانه با آن مبارزه میکند.»
تام کمیک با اشاره به اینکه آرمیتا گراوند به دلیل حجاب نداشتن مورد ضربوشتم قرار گرفته و به کما رفته، وضعیت این نوجوان را یادآور کشته شدن مهسا امینی به دست گشت ارشاد دانست.
او از دولت لیبرال کانادا خواست برای مقابله با رژیم ایران اقدامهای بیشتری انجام دهد و از جمهوری اسلامی مشروعیتزدایی کند.
کمیک تاکید کرد رژیم ایران نباید در نشستهای بینالمللی و رویدادهای ورزشی حاضر شود و سپاه باید در فهرست تروریسم قرار گیرد. او در پایان به زبانهای کردی و فارسی شعار زن، زندگی، آزادی را تکرار کرد.

دیلی میل در گزارشی نوشت سرویسهای اطلاعات مخفی روسیه در میان «افراد خود» در حال تحقیق در مورد فردی هستند که از قصدش برای ترور ولادیمیر پوتین، رییسجمهوری روسیه صحبت کرده است.
این روزنامه روز پنجشنبه ۱۳ مهر به نقل از کانال تلگرامی VChk-OGPU که ارتباط نزدیکی با آژانسهای امنیتی مسکو دارد، خبر داد که یک «مامور امنیتی» ناشناس به یک خبرچین گفته «وظیفه دارد دیکتاتور را برکنار کند».
این ادعای عجیب طی گفتوگویی در کلوب کارائوکه هانی، در چخوف و نزدیکی مسکو مطرح شده؛ جایی که پاتوق شناخته شده ماموران سرویسهای امنیتی است.
به گزارش دیلی میل، مامور مورد اشاره طی یک «مکالمه صمیمانه طولانی درباره جنگ و آینده روسیه» کارت شناسایی امنیتی خود را به میخائیل یورچنکو، خبرچین سرویس امنیتی روسیه نشان داده و طرح خود را برای برکناری پوتین با او در میان گذاشته است.
پس از این مکالمه، خبرچین که به شدت نگران شده، مساله را به پلیس گزارش داده است.
دیلی میل در ادامه به نقل از VChK-OGPU نوشت سرویسهای ویژه چندین روز است در جستوجوی این فرد ناشناس هستند.
بر اساس راهنمایی خبرچین، ماموران برای بررسی وضعیت به کلوب هانی رفتند.
دیلی میل در گزارش خود نوشت: «پوتین که شنبه ۱۵ مهر ۷۱ ساله میشود، به بدبینی معروف است. او مساله امنیت خود را بسیار جدی میگیرد و طبق گزارشها، مکان و مسیرهای سفر خود را به طور مرتب تغییر میدهد.»
گزارشها همچنین حاکی از آن است که او طی رویدادهای رسمی سراسر روسیه از یک «بَدَل» استفاده میکند تا ظاهر «رهبر مردمیاش» را حفظ اما در عین حال خود را پنهان کند.
در هفتههای اخیر، پوتین بیش از پیش در انظار عمومی حضور داشته تا جنگ اوکراین و حمله به غرب را توجیه کند.

رهبر روسیه در المپیاد بینالمللی امنیت مالی در سوچی به دانشآموزان شرکتکننده گفت که عده زیادی در اروپا او را تحسین میکنند و ارزشهای سنتیاش را قبول دارند.
برخی از جملات پوتین در آن نشست شامل این موارد بود: «من میخواهم از دوستانمان دفاع کنم» و «ما در اروپا دوستان زیادی داریم ....»
او همچنین مدعی شد مدرنیسم در غرب به ویژه در آمریکای شمالی و اروپا «بسیار تهاجمی» رفتار میکند اما افراد زیادی در کشورهای اروپایی هستند که «پیرو ارزشهای روسیه» هستند.
رییسجمهوری روسیه گفت اعتقادات او «طرفداران بیشماری» دارد اما آنها اغلب مخفیانه عمل میکنند و نظر خود را بیان نمیکنند: «به همین دلیل است که من از کلمه همه استفاده نمیکنم.»
پوتین همچنین گفت: «هدف من این است که همه طرفدارانمان را در کنار خودمان داشته باشیم و با یکدیگر متحد شویم.»
دیلی میل نوشت دفاع پوتین از ارزشهای سنتی خانواده با واکنشهای منفی هم مواجه شده است.
یکی از کانالهای تلگرامی در روسیه در واکنش به صحبتهای پوتین، او را «مردی مطلقه که با معشوقهاش زندگی میکند» نامید که دختران بالغ خود را «زن اول» و «زن دوم» خطاب میکند.
از سوی دیگر پوتین در تعطیلات سیبری به یک همراه یک مرد دیده شد در حالی که هیچ تصویری از او کنار فرزندان و نوههایش وجود ندارد.
با وجود این او تاکید کرد: «باز هم میگویم. غرب با ارزشهای سنتی خانواده مخالف است.»
خیز پوتین برای یک دوره ریاستجمهوری دیگر
در ادامه گزارش دیلی میل به مطلب روز ۱۱ مهر روزنامه کامرسانت روسیه اشاره شده که نوشته است پوتین به زودی قصد خود را برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۴ مطرح میکند.
با چنین اقدامی، رییس کنونی کاخ کرملین تا سال ۲۰۳۰ در راس قدرت باقی خواهد ماند.
کامرسانت به نقل از منابع ناشناس نزدیک به دولت گزارش داد که مقامات گمان میکنند پوتین طی کنفرانس ماه نوامبر از عزم خود برای شرکت در انتخابات ماه مارس سال آینده خبر خواهد داد.
این روزنامه که یکی از معتبرترین رسانههای روسیه است یادآور شد سناریوهای دیگری نیز برای آنچه ممکن است در کنفرانس نوامبر اعلام شود وجود دارد.
دمیتری پسکوف، سخنگوی کرملین در پاسخ به گزارش کامرسانت گفت: «من چیزی در مورد اعلام رسمی کمپین ریاستجمهوری در ماه نوامبر نمیدانم.»
دیلی میل در گزارش خود نوشت پوتین در آخرین روز سال ۱۹۹۹ به دست بوریس یلتسین به ریاستجمهوری رسید و از زمان جوزف استالین، طولانیترین زمان را بهعنوان رهبر روسیه سپری کرده است.
پوتین حتی بیشتر از دوره ۱۸ ساله لئونید برژنف در راس قدرت قرار داشته است.
در حالی که بسیاری از مقامات، دیپلماتها و جاسوسان انتظار دارند پوتین به شکل مادامالعمر در راس قدرت بماند، هنوز هیچ تاییدیهای مبنی بر برنامه او برای شرکت در انتخابات ریاستجمهوری ۲۰۲۴ از سوی منابع رسمی اعلام نشده است.

پوتین ماه گذشته گفت پس از اعلام برگزاری انتخابات ریاستجمهوری از سوی پارلمان که طبق قانون در ماه دسامبر انجام میشود، در مورد برنامههای خود صحبت خواهد کرد.
پسکوف هم طی سخنان ماه گذشتهاش با اشاره به احتمال حضور پوتین در انتخابات گفت که اگر او تصمیم به نامزدی در انتخابات بگیرد، هیچکس نمیتواند با او رقابت کند.
دیلی میل در پاسخ به این ادعا نوشت با اینکه ممکن است پوتین رقیبی در کسب آرای ریاستجمهوری نداشته باشد اما جاسوس سابق کاگب اکنون با جدیترین چالشها از زمان میخائیل گورباچف در هنگام فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی مواجه است.
جنگ روسیه در اوکراین بزرگترین رویارویی با غرب از زمان بحران موشکی کوبا در سال ۱۹۶۲ است و پوتین با شروع این جنگ، بزرگترین شوک را به اقتصاد روسیه در چند دهه اخیر وارد کرد.
از سوی دیگر او در ماه ژوئن با شورش ناموفق قدرتمندترین مزدور روسیه، یوگنی پریگوژین مواجه شد.
غرب، پوتین را «دیکتاتور و جنایتکار جنگی» معرفی میکند؛ کسی که روسیه را به یک درگیری به سبک امپریالیستی سوق داده و این کشور را تضعیف کرده است.
به گفته ناظران، او غرب و ناتو را مجبور به رویایی با روسیه پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوری کرده است.
با این حال پوتین جنگ اوکراین را بهعنوان بخشی از یک مبارزه بسیار بزرگتر با ایالات متحده میداند.
جاسوسان شوروی سابق که در مسکو قدرت را در دست دارند، بارها درباره خطر درگیری روسیه و ناتو هشدار دادهاند. به اعتقاد آنها، نتیجه این درگیری ظهور چین بهعنوان یک ابر قدرت است.
دیلی میل در پایان گزارش خود نوشت غرب خواهان درگیری ناتو با روسیه نیست بلکه صرفا به اوکراین کمک میکند تا نیروهای روسیه را شکست دهد.
کرملین اما ادعا میکند غرب هرگز موفق به شکست روسیه در بحران اوکراین نخواهد شد.

محققان شرکت مایکروسافت در گزارش تازهای با بررسی عملیات سایبری جمهوری اسلامی علیه نهادهای غربی نسبت به تهاجمیتر و موثرتر شدن این حملهها هشدار دادند.
مایکروسافت در این گزارش که روز پنجشنبه ۱۳ مهر منتشر شد، با بررسی چشمانداز امنیت سایبری در جهان تاکید کرد عملیات سایبری تحت حمایت دولتها پیشرفتهتر و تهاجمیتر شده و به شکل فزایندهای به سمت نفوذ به سیستمهای رایانهای از طریق عملیات اطلاعات و انتشار پروپاگاندا معطوف شده است.
یافتههای این شرکت درباره ایران این تغییر روند جهانی را تایید میکند.
در طول یک سال گذشته، گروههای هکری وابسته به جمهوری اسلامی با گسترش قابلیتهای سایبری خود تلاش کردهاند از طریق اجرای کارزارهای نفوذ چند وجهی به تاثیرگذاری ژئوپلیتیک بپردازند.
محققان مایکروسافت بر این باورند که حاکمان جمهوری اسلامی استفاده از ابزارهای سایبری را شیوهای برای پاسخگویی به پیشفرض خود درباره تلاش غرب به منظور ایجاد ناآرامی در داخل ایران میدانند.
شرود دگریپو، مدیر واحد استراتژی هوش تهدید در مایکروسافت گفت حکومت ایران در انتخاب اهداف خود نسبت به گذشته متمرکزتر است.
او همچنین تاکید کرد هکرهای جمهوری اسلامی برای انجام عملیات خود بیش از پیش سراغ استفاده از سیستمهای رایانش ابری و همچنین توسعه بدافزارها و ابزارهای اختصاصی میروند.
گزارش ۱۳۱ صفحهای مایکروسافت همچنین نشان میدهد «هکرهای وابسته به نظام» در شناسایی و سوءاستفاده از آسیبپذیریهای نرمافزاری به تکامل رسیدهاند.
اواخر فروردین سال جاری نیز این شرکت با انتشار گزارش ویژهای از تغییر استراتژی گروه هکری ایرانی «بچه گربههای دلربا» خبر داده بود.
این گزارش همچنین درباره احتمال انجام حملات هکری مخرب از سوی گروههای سایبری وابسته به جمهوری اسلامی هشدار داده بود.
یافتههای جدید نشان میدهند این گروه بر حمله به زیرساختهای حیاتی ایالات متحده آمریکا متمرکز شده است.
در ماههای گذشته گزارشهای مشابه دیگری نیز درباره افزایش حجم عملیات مختلف سایبری جمهوری اسلامی علیه اهداف غربی منتشر شده است.
انتشار اطلاعات نادرست، نفوذ سایبری با هدف جاسوسی، حملات باجافزاری و عملیات سایبری با قصد تخریب زیرساخت کشورها از جمله مهمترین حوزههاییاند که هکرهای وابسته به نظام از طریق آنها تلاش میکنند به اثرگذاری ژئوپلیتیک بپردازند.
تیر ماه گذشته ویلیام برنز، رییس سازمان سیآیای از برخورد جدی دولت آمریکا با تهدیدات سایبری جمهوری اسلامی خبر داده بود.

نرگس محمدی، فعال حقوق بشر زندانی، برنده جایزه نوبل صلح سال ۲۰۲۳ میلادی شد. او دومین ایرانی برنده این جایزه پس از شیرین عبادی است که در سال ۲۰۰۳ نوبل صلح را از آن خود کرد.
بر اساس اعلام کمیته نوبل در روز ۱۴ مهر، نرگس محمدی به دلیل مبارزهاش با ظلم بر زنان ایرانی و تلاش برای ارتقای حقوق بشر و آزادی برای همه، شایسته دریافت این جایزه شناخته شد.
بریت ریس اندرسن، رییس کمیته نوبل صلح، پیش از نام بردن از نرگس محمدی به عنوان برنده جایزه امسال نوبل صلح، سخنان خود را با شعار «زن، زندگی، آزادی» به زبان فارسی آغاز کرد و در ادامه به قدردانی از صدها هزار شهروند ایرانی پرداخت که در جریان خیزش انقلابی دست به تظاهراتی گسترده علیه سیاستهای تبعیضآمیز و ظالمانه جمهوری اسلامی علیه زنان زدند.
او از نرگس محمدی به عنوان «مبارز آزادی» یاد کرد که نبرد شجاعانهاش هزینههای شخصی بسیاری برای او به همراه داشته است.
رییس کمیته نوبل صلح گفت «زن، زندگی، آزادی» بهعنوان شعار مهم ایرانیان در اعتراضات سال گذشتهشان که با قتل حکومتی مهسا ژینا امینی آغاز شد، به درستی بیانگر فداکاری و فعالیتهای نرگس محمدی است.
او همچنین به سوال خبرنگاران مبنی بر اینکه برنده نوبل صلح اکنون در زندان است و چطور میتواند در ماه دسامبر جایزه خود را تحویل بگیرد، پاسخ داد: «اگر مقامات ایرانی تصمیم درستی بگیرند، او را از زندان آزاد خواهند کرد تا بتواند در مراسم شرکت کند.»
نرگس محمدی طی سالهای گذشته بارها با عناوین اتهامی مختلف به دلیل فعالیتهای حقوق بشریاش بازداشت، محاکمه و زندانی شده است.
او آخرین بار در آبان ۱۴۰۰ بازداشت شد و از آن زمان تاکنون در زندان اوین محبوس است.
هانا نویمن، عضو پارلمان اروپا، در شبکه اجتماعی ایکس اهدای جایزه نوبل صلح را به نرگس محمدی نشانهای قوی در حمایت از جنبش «زن، زندگی، آزادی» خواند و گفت همه باید در سراسر جهان برای مبارزه با سرکوب، کنار هم بایستند.
او همچنین با تبریک به نرگس محمدی بهعنوان «دوست عزیز» خود، متن نامه او را به خودش منتشر کرد که در آن حمایتهای نویمن از مبارزان ایرانی و تلاشش برای آگاهسازی جامعه جهانی از جنایات جمهوری اسلامی را ستوده است.
نویمن گفت او از جمله حامیان نامزدی نرگس محمدی برای دریافت جایزه نوبل صلح بوده است.
تقی رحمانی: جایزه نرگس محمدی کمک به ادامهدار شدن جنبش «زن، زندگی، آزادی» است
تقی رحمانی، فعال سیاسی و همسر نرگس محمدی در سخنانی گفت که اهدای جایزه نوبل صلح به او، همه فعالان حقوق بشر را در بر میگیرد.
به گفته او این جایزه کمک میکند تا جنبش «زن، زندگی، آزادی» ادامه پیدا کند.
رحمانی همچنین با اشاره به تحت فشار بودن نرگس محمدی و زندگی او از سوی حکومت گفت: «نرگس و دیگر فعالان حقوق بشر این سبک زندگی را انتخاب کردند. با این حال اگر حمایت شوند، انگیزه بیشتری برای پیشبرد خواستههایشان از جمله آزادی، حقوق بشر و دموکراسی پیدا میکنند.»
نرگس محمدی کیست؟
نرگس محمدی، فعال مدنی و حقوق بشر، متولد سال ۱۳۵۱ در زنجان و دانشآموخته رشته فیزیک کاربردی است. او که از سالهای دانشجویی فعالیتهای مدنی و سیاسی خود را آغاز کرد، پیش از این چندین جایزه بینالمللی از جمله «جایزه ساخاروف انجمن فیزیک آمریکا در سال ۲۰۱۸»، «جایزه روز جهانی آزادی مطبوعات در سال ۲۰۱۶» و «جایزه الکساندر لانگر در سال ۲۰۰۹» را دریافت کرده است.
محمدی که سخنگوی کانون مدافعان حقوق بشر است، با وجود محبوس بودن دست از فعالیتهای خود برنداشته و بارها با انتشار نامههایی از زندان به وضعیت زنان زندانی به ویژه زندانیان سیاسی، شکنجه شدنشان، وضعیت نامناسب زندانها و آزار و اذیت بهائیان اعتراض کرده است.
او همچنین بارها به «تعرض و اذیت و آزار جنسی زنان» در بازداشتگاهها و حتی در محل و هنگام بازداشت واکنش نشان داده، اعتراض کرده و در این باره نامهای هم خطاب به جاوید رحمان، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران نوشته است.
محمدی در این نامه تاکید کرده است آزار و تعرض جنسی، بخشی از برنامه سرکوب حکومت علیه زنان معترض و مبارز است.
این نامه همراه با چهار مورد دیگر، باعث شد چندی پیش پروندهای جدید با اتهام «تبلیغ علیه نظام از طریق دادن بیانیه از داخل زندان» برای محمدی باز شود.
بر اساس همین پرونده، او اواسط مرداد از سوی دادسرای امنیت زندان اوین در شعبه ۲۹ دادگاه انقلاب به یک سال حبس تعزیزی دیگر محکوم شد و مجموع مجازاتهایش به ۱۰ سال و ۹ ماه زندان تعزیزی و ۱۵۴ ضربه شلاق تعزیزی افزایش یافت.
سخنگوی کانون مدافعان حقوق بشر همچنین به اتفاقات رخ داده در جامعه ایران، خیزش انقلابی ایرانیان و کشتار شهروندان از جمله دانشجویان، سرکوب و اعمال فشار به خانوادههای دادخواه، نقض حقوق و آزادیهای مردم از سوی جمهوری اسلامی و ... واکنش نشان داده است.
محمدی اواسط تیر امسال با انتشار نامهای به سرکوب و اعمال زور، خشونت و فشار بر دانشجویان واکنش نشان داد و از نهادهای بینالمللی خواست اجازه ندهند «جامعه رنجکشیده» ایران شاهد ۱۸ تیر دیگری در دانشگاههایش شود.
او همچنین نامهای هم خطاب به نمایندگان پارلمان اروپا و حاضران در اکران فیلم «شکنجه سفید» (ساخته این فعال حقوق بشر) منتشر کرد و سلول انفرادی را ابزار «شکنجه، سرکوب، اعتراف اجباری و اعدام» خواند.
محمدی با اشاره به اینکه در سلولهای انفرادی بازداشتگاهها به زنان زندانی تعرض میشود، از جامعه جهانی خواست تا صدای مردم ایران باشند.
در یکی از جدیدترین واکنشها، این فعال حقوق بشر از جامعه جهانی خواست تا در برابر وضعیت آرمیتا گراوند، نوجوانی که به نظر میرسد بر اثر ضرب و جرح ماموران حکومتی به دلیل بر سر نداشتن حجاب به کما رفته باشد، سکوت نکنند.
محمدی پیشتر هم به موضوع حجاب اجباری پرداخته و آن را دسیسه حکومت دینی و زنستیز برای «سلطه بر زنان» و «حذف» آنان از عرصه عمومی خوانده بود.
او در نامهای در اواخر تیر گفته بود اکنون جهان شاهد است که قدرت امتناع زنان، قدرت استبداد حکومت دینی را در هم شکسته و زنان به جایگاهی تاریخی دست یافتهاند.
این فعال حقوق بشر که خود حاضر به رعایت حجاب اجباری نبوده، اخیرا به دلیل بر سر نداشتن روسری در حضور مقامهای زندان، از سوی ماموران مورد ضرب و جرح قرار گرفت.
بر اساس گزارش منتشر شده در صفحه اینستاگرامی نرگس محمدی، او بیستم شهریور مقابل چشمان شماری از مقامهای زندان به دست یک مامور کتک خورده و «دیوانه» خطاب شده است.
نام نرگس محمدی پیشتر در فهرست نامزدهای دریافت جایزه صلح نوبل از سوی موسسه تحقیقات صلح اسلو منتشر شده بود.
در این فهرست علاوه بر نرگس محمدی، نام محبوبه سراج، کنشگر افغانستانی نیز دیده میشد.
کمیته پنج نفره نوبل صلح در نروژ بیش از یک سال صدها نامزد مورد نظر در این بخش را بررسی کرده بودند.
«افزایش همبستگی بین ملتها»، «کاهش تنشهای نظامی» و «برگزاری همایشهای صلح» از جمله شاخصهایی است که نوبل آنها را در مورد نامزدهای جایزه صلح مدنظر قرار میدهد.
جایزه نقدی این بخش حدود یک میلیون دلار است که معمولا برنده یا برندگان نوبل صلح آن را صرف اهداف انساندوستانه میکنند.
بنیاد نوبل پیش از این اعلام کرده بود بر خلاف سال گذشته، قصد دارد از ایران، روسیه و بلاروس برای شرکت در مراسم سالانه اهدای جوایز نوبل دعوت کند.
این تصمیم اما روز ۱۱ شهریور و در پی اعتراض چهرههای سیاسی و فعالان مدنی، لغو شد.

جوزپ بورل، مسوول سیاست خارجی اتحادیه اروپا روز جمعه ۱۴ مهر به خبرنگار ایراناینترنشنال گفت از وخامت حال آرمیتا گراوند مطلع و در حال پیگیری پرونده نگرانکننده اوست.
بورل با اشاره به اینکه از بستری بودن آرمیتا در یکی از بیمارستانهای تهران و در کما بودن او باخبر است، تاکید کرد: «منتظر رسیدن جزییات بیشتر از این پرونده هستیم.»
این مقام اتحادیه اروپا به گزارشهایی اشاره کرد که حاکی از بیهوش شدن آرمیتا بر اثر ضرب و جرح از سوی ماموران پلیس است و گفت در صورت تایید نهایی، این یک امر «غیرقابل قبول و غیرقابل توجیه» خواهد بود.
اظهارنظر او درباره وضعیت آرمیتا در شرایطی است که پس از انتشار خبرهای به کما رفتن این دختر نوجوان، هانا نویمن، نماینده پارلمان اروپا، بهطور مستقیم بورل را خطاب قرار داد و گفت: «چقدر دیگر زمان نیاز است تا جوزپ بورل در سیاست اتحادیه اروپا درباره ایران تجدیدنظر کند؟»
نویمن در شبکه اجتماعی ایکس یادآوری کرد یک روزنامهنگار دیگر به خاطر گزارش این موضوع تهدید و مادر آرمیتا زندانی شده است.
آنالنا بربوک، وزیر امور خارجه آلمان هم جدال یک زن جوان دیگر برای زنده ماندن را به دلیل نپوشاندن موهایش، «غیر قابل تحمل» توصیف کرد.
در روزهای گذشته برخی دیگر از چهرههای سیاسی و شهروندان ایرانی نیز ادامه مذاکره با جمهوری اسلامی از سوی کشورهای غربی را در حالی که حکومت همچنان به کشتار شهروندان خود ادامه میدهد، شرمآور خواندند.
در همین زمینه، بورل در پاسخ به سوال دیگر خبرنگار ایراناینترنشنال درباره ارزیابی کنونیاش از وضعیت حقوق بشر در ایران گفت اتحادیه اروپا این موضوع را از نزدیک دنبال و بهطور مرتب با مقامهای جمهوری اسلامی مطرح میکند و اخیرا هم با حسین امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه ایران در این زمینه صحبت کرده است.
او یادآور شد علاوه بر این، اتحادیه اروپا با «محکومیت عمومی» نیز به موارد نقض حقوق بشر واکنش نشان میدهد.
اشاره مسوول سیاست خارجی اتحادیه اروپا به تحریمهایی است که حدود سه هفته پیش علیه مقامهای جمهوری اسلامی و به علت نقض حقوق بشر اعلام شد.
گاردین اما روز پنجشنبه ۱۳ مهر به نقل از شاهدانی عینی به شرح وقایع روز بیهوش شدن آرمیتا پرداخت.
این روزنامه به نقل از شاهدی نوشت یکی از زنان مامور حجاببان، روز یکشنبه نهم مهر آرمیتا را پس از ورود به واگن مترو به دلیل بر سر نداشتن حجاب اجباری «محکم هل داده» است.
بر اساس این گزارش، اندکی پس از ورود آرمیتا به واگن مترو در روز نهم مهر، یک زن چادری و مجری طرح حجاب اجباری با او به دلیل نپوشاندن موهایش شروع به مشاجره کرده است.
زن با فریاد از آرمیتا پرسیده است چرا روسری (مقنعه) بر سر ندارد و این دختر نوجوان پاسخ داده: «مگر من از تو میخواهم که چادرت را برداری؟»
در ادامه، بحث آن دو به خشونت کشیده و زن حجاببان با حمله فیزیکی به آرمیتا، او را به شدت هل داده است.
شاهد عینی دیگری به گاردین گفت که آرمیتا وقتی روی زمین افتاد «هنوز هوشیار بود».
تازهترین اطلاعات اختصاصی رسیده به ایراناینترنشنال در روز جمعه ۱۴ مهر حکایت از آن دارد که در تمامی مراحل درمان و ویزیت این دختر ۱۶ ساله، ماموران امنیتی حضور دارند و پزشک و پرستارانی که برای رسیدگی به اتاق او میروند، بهطور مداوم بازرسی بدنی میشوند تا موبایل یا دوربین همراه خود نداشته باشند.