بیش از ۵۴۰ هنرمند، وکیل، پزشک، روزنامه‌نگار و فعال مدنی و اجتماعی خواستار توقف آزار مهاجران افغانستانی در ایران شدند. آن‌ها شکل‌گیری و هدایت جریان‌هایی را که برای حل مساله مهاجران و پناهندگان بر طبل خشونت، نفرت‌پراکنی و تبعیض می‌کوبند، «عقب‌گرد فاجعه‌بار جامعه ایران» خواندند.
امیرعبداللهیان در این نشست که روز شنبه ۲۲ مهر در سفارت جمهوری اسلامی در لبنان برگزار شد، خواستار توقف حملات اسرائیل به نوار غزه شد و تاکید کرد در صورت تعلل جامعه جهانی در جلوگیری از این حملات، «پاسخ در زمان مناسب از سوی محور مقاومت» داده خواهد شد.
او افزود احتمال «گشوده شدن جبهه‌های جدید» در مناقشه حماس و اسرائیل وجود دارد.
در سوی دیگر ناظران می‌گویند یک جنگ چندجانبه با اسرائیل از حمایت عمومی گسترده برخوردار نخواهد بود چون از نظر سیاسی برای دو طرف پرهزینه و از نظر اقتصادی برای کشورهای منطقه فاجعه‌بار است.
امیرعبداللهیان گفت آمریکا با حمایت همه‌جانبه از اسرائیل و ارسال سلاح به این کشور به صورت علنی «وارد جنگ با غیرنظامیان» شده است.
به گفته او، نتانیاهو و دولت اسرائیل پس از حمله حماس در روز ۱۵ مهر سقوط کردند.
ساعاتی پیش از این اظهارت، گیلعاد اردان، سفیر اسرائیل در سازمان ملل، در گفت‌وگو با ایران‌اینترنشنال با اشاره به حمایت حکومت ایران از گروه‌های تروریستی، از همه کشورهای جهان خواست جمهوری اسلامی را به طور جدی تهدید نظامی کنند.
وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی عصر جمعه ۲۱ مهر نیز در دیدار با بشار اسد، رییس حکومت سوریه در دمشق گفت «مقاومت فلسطین» می‌تواند «تا مدت زمانی طولانی» در برابر حملات اسرائیل دوام بیاورد. او همچنین غرب را متهم کرد به دنبال مشروعیت بخشیدن به «جنایات اسرائیل در نوار غزه» است.
امیرعبداللهیان در این دیدار حملات اسرائیل به غیرنظامیان، هدف قرار دادن اماکن عمومی و درمانی و همچنین قطع آب و برق و سوخت در نوار غزه را «جنایت جنگی» خواند و ضمن تاکید بر حمایت مستمر جمهوری اسلامی و سوریه از «مقاومت ملت فلسطین»، بار دیگر گفت حملات مرگ‌بار حماس به اسرائیل «یک تصمیم، طراحی و اقدام کاملا فلسطینی» بود.
روز سه‌شنبه ۱۸ مهر، علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی هم با عقب‌نشینی از مواضع پیشین، نقش تهران در حملات مرگ‌بار شبه‌نظامیان حماس به اسرائیل را رد کرد و گفت کسانی که معتقدند حملات حماس «کار غیر‌فلسطینی‌ها است، دچار محاسبه غلط شده‌اند».
امیرعبداللهیان همچنین از مواضع واشینگتن در قبال مناقشه حماس و اسرائیل انتقاد کرد و گفت: «آمریکا نمی‌تواند از دیگران تقاضای خویشتنداری کند و در عین حال از رژیم صهیونیستی حمایت تسلیحاتی نماید تا علیه شهروندان فلسطینی به‌کارگیری شود.»
این سخنان وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی در حالی مطرح شد که درگیری‌ها میان شبه‌نظامیان حماس و ارتش اسرائیل همچنان ادامه دارد.
بشار اسد نیز در این دیدار دلیل حمایت کشورهای غربی از اسرائیل را ترس آن‌ها از «فروپاشی» این کشور دانست.
او حملات حماس به اسرائیل را یک «پیروزی» خواند و افزود اسرائیل و متحدانش قصد دارند تحولات اخیر را «به زمینه‌ای برای از بین بردن مقاومت بدل کنند».
امیرعبداللهیان در سفر خود به دمشق با فیصل مقداد، همتای سوری خود نیز دیدار و گفت‌وگو کرد.
خبرگزاری تسنیم، وابسته به سپاه پاسداران، به نقل از دبیر دوم سفارت جمهوری اسلامی در لبنان گزارش داد هدف اسرائیل از حمله به فرودگاه‌های دمشق و حلب در روز ۲۰ مهر، جلوگیری از سفر منطقه‌ای امیرعبداللهیان بوده است.
بنا بر این گزارش، وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی از طریق مرز زمینی به سوریه سفر کرده است.
امیرعبداللهیان ۲۱ مهر ماه با حسن نصرالله، دبیرکل حزب‌الله لبنان دیدار کرد.
او گفت جمهوری اسلامی «با قدرت» به حمایت‌های «سیاسی، بین‌المللی و رسانه‌ای» از مقاومت فلسطین ادامه می‌دهد.
امیرعبداللهیان همچنین به احتمال ورود جریان‌ها و گروه‌های شبه‌نظامی دیگر به جنگ اسرائیل و حماس پرداخت و گفت: «در شرایط تداوم جنایات جنگی و محاصره انسانی غزه، هر اتفاق و تصمیمی از سوی دیگر جریان‌های مقاومت محتمل است.»
با ادامه درگیری‌های پراکنده در مرز اسرائیل و لبنان، نگرانی‌ها درباره پیوستن رسمی حزب‌الله به حماس و متحدان فلسطینی‌اش در جنگ با اسرائیل شدت گرفته است.
امضاکنندگان این نامه به شکل‌گیری جریان ضدمهاجر علیه افغان‌های ساکن ایران اشاره کردند که موج آن از روزهای پایانی تابستان آغاز شد.
در همین راستا حدود ۱۰ روز پیش جمعی از شهروندان ایرانی به حضور مهاجران افغان در خیابان‌های شهر اقبالیه در استان قزوین اعتراض و به خانه‌های آنان حمله کردند.
در مخابره این خبر برخی رسانه‌ها درباره «شدت گرفتن کارزار افغان‌ستیزی در ایران» هشدار دادند.
برخی نیز آن را «پروژه امنیتی» و منشا آن را چهره‌های وابسته به جمهوری اسلامی و در راستای سفیدشویی و رفع مسوولیت مشکلات مختلف مانند فقر، گرانی و تورم از دولت خواندند.
به گفته امضاکنندگان این بیانیه، کسانی که با این جریان همراه شدند با «فرافکنی، بزرگ‌نمایی و انتشار مطالب خلاف واقع» و گاهی با رفتارها و گفتارهای «نژادپرستانه» کوشیدند مهاجران را عامل مشکلات معیشتی و امنیتی جامعه معرفی کنند.
در این بیانیه بر عاملیت و نقش جمهوری اسلامی در بروز چنین جریانی و پیش از آن در مشکلات ۴۰ ساله مهاجران افغانستانی در ایران تاکید شده است.
بر اساس این بیانیه، فقدان آمار دقیق از تعداد مهاجران در ایران دستاویزی برای ارائه اطلاعات دروغ، خبرهای ساختگی و جوسازی‌های غیرمنطقی علیه جمعیت افغان ساکن ایران شده است.
بر پایه گزارش‌های ارائه شده از سوی کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان، افغان‌ها شش درصد از جمعیت ساکنان ایران را تشکیل می‌دهند.
امضاکنندگان این بیانیه تاکید کردند این جمعیت نمی‌تواند به تنهایی عامل به وجود آمدن گرانی، تورم، بیکاری، تشدید مشکلات زیست محیطی، خطرات امنیتی و «ناکارآمدی دولت» در زمینه مهار بحران‌های ملی، اقتصادی، معیشتی و امنیتی جامعه باشد.
به گفته آن‌ها، مهاجران و پناهندگان افغان در ایران تنها «مصرف‌کننده» خدمات نیستند و طی چهار دهه گذشته «سخت‌ترین شرایط کاری را با کمترین دستمزدها» داشته‌اند.
در این بیانیه تاکید شده است نظام حقوقی ایران در این سال‌ها موجب شکل‌گیری مهم‌ترین مانع‌ها و چالش‌ها در راستای ادغام مهاجران در جامعه میزبان شده است.
با گذشت بیش از ۴۰ سال مهاجران نسل اول و دومی در ایران هستند که هنوز تابعیت نگرفتهاند.
حکومت برای کودکانی که از مادر ایرانی و پدر افغانستانی متولد شده‌اند، شناسنامه صادر نمیکند.
مهاجران افغانستانی با مشکلات متعددی مانند محدودیتهای قانونی در زمینه مالکیت اموال منقول و غیرمنقول، افتتاح حساب بانکی، خرید سیمکارت و ثبتنام دانشآموزان خود در مدارس مواجهاند.
این محرومیتهای اعمال شده از سوی حکومت به گفته امضاکنندگان بیانیه، موجب از دستدادن فرصتها و امکان تحرک اجتماعی و طبقاتی مهاجران و نهایتا به حاشیه رانده شدن سیستماتیک، افزایش آسیبپذیری و تراکم آنان در حاشیه شهرهای بزرگ شده است.
احترام برومند، رخشان بنیاعتماد، شهرنوش پارسیپور، لیلا حاتمی، پرویز پرستویی، محسن رنانی، کیوان صمیمی، ژیلا بنییعقوب، مقصود فراستخواه، عالیه مطلبزاده، مصطفی معین، بدرالسادات مفیدی، بیتا ملکوتی، مجتبی میرتهماسب، شارمین میمندینژاد، ضیا نبوی و مرضیه وفامهر شماری از امضاکنندگان این بیانیه هستند.
آنان خواهان تدوین و تصویب قوانین بهروز و کارآمد و قرار گرفتنشان در صدر اولویتها و سیاستهای مهاجرتی شده‌اند تا تکلیف شمار فراوان مهاجران و پناهندگان افغانستانی در ایران مشخص شود.
امضاکنندگان بیانیه تاکید کردند که مردمان ایران و افغانستان تا ۱۶۰ سال پیش اعضای یک ملت و عضو «یک سرزمین واحد» بودند: «اجازه نمیدهیم قدرتطلبان و فرصتطلبان که منافعشان در تفرقهافکنی و دیگریهراسی است، میداندار فضای فرهنگی جامعه ما شوند و این جامعه صلحطلب را به بیراهه خشونت و نفرت و نژادپرستی ببرند.»
