فرمانده اسبق مستشاران نظامی جمهوری اسلامی: ما به نوار غزه سلاح نفرستادیم
روز جمعه ۲۸ مهر ماموران امنیتی به مسجد مکی زاهدان و تجمع نمازگزاران حمله و شماری از آنان را دستگیر کردند. از میان بازداشت‌شدگان هویت حدود ۴۷ نفر مشخص شده که دست‌کم ۱۲ تن آنان کودک و نوجوان هستند.
«محمدامین محمدزهی» ۱۴ ساله، «بلال رخشانی» ۱۵ ساله، «طلحه شهنوازی» ۱۵ ساله، «محمد اویس نارویی» ۱۶ ساله، «پوریا شح‌بخش» ۱۶ ساله، «امین‌الله نارویی» ۱۶ ساله، «رامین براهویی» ۱۷ ساله، «یاسر عالی زهی» ۱۷ ساله، «عامر شه‌بخش» ۱۷ ساله، «فرزاد شاهوزهی» ۱۷ ساله، «مبین نارویی» ۱۷ ساله و «یاسین عیسی‌زهی ریگی» ۱۷ ساله، بازداشت‌شدگان زیر ۱۸ سالی هستند که تاکنون هویتشان مشخص شده است.
سایت حال‌وش که خبرهای استان سیستان و بلوچستان را پوشش می‌دهد، به نقل از منابع خود تعداد بازداشت‌شدگان را «بیش از ۵۰۰ نفر» تخمین زد و کمپین «فعالین بلوچ» نوشت «صدها نفر» با خشونت دستگیر شده‌اند.
پس از نماز جمعه ۲۸ مهر زاهدان و خطبه‌های انتقادی عبدالحمید اسماعیل‌زهی، امام جمعه اهل سنت این شهر، شهروندان مانند جمعه‌های گذشته قصد برگزار کردن راهپیمایی اعتراضی مسالمت‌آمیز داشتند که از سوی نیروهای نظامی و امنیتی محاصره شدند.
ماموران به سوی تجمع‌کنندگان شلیک و گاز اشک‌آور و گلوله‌های رنگی پرتاب کردند.
نیروهای امنیتی با یورش به شهروندان در خیابان‌های منتهی به مسجد مکی، آنان را سوار اتوبوس‌ها و خودروهای نظامی و شخصی کردند و به مکان یا مکان‌های نامعلوم بردند.
سازمان‌های حقوق بشری یادآور شدند شماری از شهروندان بازداشت‌شده بر اثر حمله نیروهای امنیتی مجروح شده بودند.
بسیاری دیگر از آنان هم هنگام بازگشت به خانه و به دلیل «رنگی شدن لباسشان» از سوی ماموران شناسایی و در منزل بازداشت شدند.
در واکنش به این حملات، جامعه مدرسین دارالعلوم زاهدان روز شنبه ۲۹ مهر بیانیه‌ای منتشر و هجوم ماموران به مسجد، مجروح کردن نمازگزاران و «بازداشت خشونت‌بار و فله‌ای جوانان و طلاب» را به دست ماموران نظامی و امنیتی محکوم کردند.
امضاکنندگان بیانیه نسبت به تبعات «اقدامات تحریک‌آمیز ماموران خودسر» هشدار دادند و از مسوولان خواستند با خاطیان به شدت برخورد کنند.
علاوه بر بازداشت گسترده شهروندان در روز جمعه، گزارش‌ها حاکی از جو به شدت امنیتی شهر زاهدان و کنترل مسیرهای منتهی به مسجد مکی از سوی نیروهای نظامی و امنیتی بود.
شهروندان در زاهدان از هشتم مهر سال گذشته تاکنون هر جمعه برای برپایی راهپیمایی اعتراضی به خیابان آمده‌اند.
در اغلب جمعه‌های اعتراضی یک سال گذشته، جوی امنیتی و نظامی بر زاهدان حاکم بوده است.
اعتراضات این شهر پس از جمعه خونین زاهدان آغاز شد که در آن با شلیک مستقیم گلوله‌های جنگی به سوی مردم، دست‌کم ۱۰۰ شهروند کشته و ده‌ها تن دیگر نابینا، قطع نخاع و دچار نقص عضو شدند.
روزنامه شرق در گزارشی درباره کمبود معلم در مدارس به نقل از خانواده دانش‌آموزان نوشت مدیران مدارس برای اینکه کلاس درسی بی‌معلم نماند، «دست به دامن» خانواده‌ها و معلمان بازنشسته شده‌اند و مدیران از آن‌ها خواسته تا به کلاس درس رفته و درس های سال گذشته را برای دانش‌آموزان مرور کنند.
رویا ذاکری که به نام «دختر تبریز» شناخته می‌شود از زمان بازداشت به بیمارستان اعصاب و روان منتقل شده و ممنوع‌الملاقات است. اتفاقاتی که به دلیل اعتراض به حجاب اجباری برای او افتاد و قرنطینه شدنش، مشابه ماجرای آرمیتا گراوند است که از ۹ مهر، زیر نظر نهادهای امنیتی بستری و در کماست.
در روزهای گذشته ویدیویی از یک زن جوان خشمگین در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد که در آن او روی زمین نشسته و شعار «مرگ بر خامنه‌ای» و «مرگ بر دیکتاتور» سر می‌دهد.
به تازگی مشخص شده است این زن «رویا ذاکری»، شهروندی ۳۱ ساله است که روز ۲۳ مهر به دلیل نداشتن حجاب اجباری از سوی چند مامور موتورسوار مورد هجوم قرار گرفت و پایش آسیب دید.
بنا بر گزارش برخی منابع مانند سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، ماموران او را با «ضرب و شتم» بازداشت و سپس به بیمارستان اعصاب و روان رازی در تبریز منتقل کردند.
طی حدود یک هفته گذشته او تحت تدابیر شدید امنیتی در بیمارستان بستری و از ملاقات محروم شده است.
پلیس آذربایجان‌شرقی یک روز بعد از بازداشت ذاکری مدعی شد او «سابقه بیماری روانی» داشته و خبرگزاری ایسنا به نقل از مرکز اورژانس و فوریت‌های پلیسی نوشت که آن‌ها پس از گزارش‌های مردمی درباره «هذیان‌گویی یک خانم مریض‌احوال» در خیابان منجم تبریز حاضر شدند.
پلیس ادعا کرد خانواده و نزدیکان رویا ذاکری «سابقه بیماری» را اعلام کرده‌اند و او با «هدایت خانواده» به مراکز درمانی اعزام شده است.
سایت هه‌نگاو خبر داد از ۲۳ مهر که این شهروند بازداشت و به بیمارستان اعصاب و روان منتقل شده، اجازه ملاقات ندارد و در قرنطینه به سر می‌‌برد.
از سوی دیگر آرمیتا گراوند از ۲۰ روز پیش تاکنون در بیمارستان نظامی فجر وابسته به نیروی هوایی ارتش و تحت تدابیر امنیتی بستری است.
این نوجوان ۱۶ ساله صبح روز نهم مهر در ایستگاه متروی شهدای تهران بی‌هوش و به بیمارستان فجر منتقل شد.
گفته می‌شود دلیل آسیب دیدن او حمله یک زن چادری بوده است که برخی او را «حجاب‌بان» و برخی دیگر «آتش به اختیار هوادار حکومت» معرفی کرده‌اند.
طی حدود سه هفته‌ای که از بستری شدن آرمیتا در فضایی امنیتی می‌گذرد، اطلاعات زیادی درباره وضعیت او منتشر نشده است.
یکی از آخرین موارد مربوط به اطلاعات اختصاصی رسیده به ایران‌اینترنشنال در ۲۴ مهر و گرفتن «تعهد» از مادر و پدر آرمیتاست. بر اساس این اطلاعات، آنان را به دفتر دلاور القاصی‌مهر، فرمانده انتظامی شرق استان تهران منتقل کرده و از ایشان تعهد کتبی گرفته‌اند که از «هیچ فرد و سازمان و نهادی» شکایت ندارند.
پیش از این شهین احمدی، مادر آرمیتا، به دلیل اعتراض به ممانعت ماموران امنیتی از ملاقات او با فرزندش، برای مدتی بازداشت شده بود.
دیدار خانواده این نوجوان با او و پیگیری وضعیتش محدود شده و طبق گزارش‌ها، آوا، خواهر بزرگ آرمیتا دست‌کم تا هفته گذشته موفق به ملاقات با او نشده بود.
بر اساس آخرین اطلاعات رسیده به ایران‌اینترنشنال، وضعیت جسمی این نوجوان در روزهای اخیر هیچ تغییری نکرده است و علائمی از بهبود در او دیده نمی‌شود.
سازمان حقوق بشری هه‌نگاو روز ۲۰ مهر به نقل از یک منبع نوشت که شش پزشک پس از بررسی وضعیت آرمیتا، نسبت به بهبود او ابراز ناامیدی کردند.
به گفته این منبع، تیم پزشکی بیمارستان فجر به خانواده آرمیتا گفته‌اند: «احیای سلامت فرزندشان تقریبا غیرممکن است.»
برخی ناظران شرایط در ایران بر این مساله تاکید کرده‌اند که جمهوری اسلامی قصد دارد آن‌چه را بر آرمیتا گراوند رفته، در سکوت خبری مشمول مرور زمان کنند.
وزارت‌خارجه آمریکا از همه طرف‌ها خواست گذرگاه رفح را باز نگه دارند
پرونده قتل داریوش مهرجویی و وحیده محمدیفر همچنان باز و پربحث است. برخی با تردید به روایت‌های رسمی درباره متهمان می‌نگرند. روزنامه اعتماد بر اساس شنیده‌ها نوشت احتمالا متهمان دستگیر شده از سوی فرد یا افراد دیگری اجیر شده‌اند. شامگاه جمعه ۲۸ مهر بخشی از اعتراف متهم اصلی منتشر شد.
وب‌سایت روزنامه همشهری شامگاه جمعه جزییاتی جدید از پرونده کسانی را منتشر کرد که متهم به قتل مهرجویی و محمدیفر هستند. به نظر می‌رسد این گزارش برگرفته از متن اعترافات «طراح اصلی قتل» در بازداشتگاه است.
درباره نحوه گرفتن این اعترافات تردیدهای جدی وجود دارد چون در موارد مشابه گزارش‌هایی متعدد از شکنجه شدن افراد برای اعتراف علیه خود وجود داشته است.
او که باغبان سابق ویلای مهرجویی نامیده شده، چند سال پیش به دلیل «سرقت یک جاروبرقی» از خانه آن‌ها دستگیر و زندانی شده و بر اساس این روایت، پس از آزادی برای دریافت طلب ۳۰ میلیون تومانی‌اش سراغشان رفته است و در نهایت به دلیل این طلب مرتکب قتل شده است.
روایت‌های دیگری هم از قتل وجود دارد
سخنان مقام‌های قضایی و انتظامی درباره قطعیت قاتل بودن باغبان سابق و هم‌دستانش روایتی نیست که «همه» بخش‌های جامعه آن را بپذیرند.
اعتماد در گزارش روز شنبه که به نظر می‌رسد پیش از انتشار این اعترافات نوشته شده باشد، به نقل از «شنیده‌ها» ذکر کرد که احتمالا متهمان از سوی فرد یا افرادی «اجیر شده‌اند».
بر اساس این گزارش، هنوز اين موضوع از سوی مراجع قضایی تایید نشده است.
طی هفته گذشته بسیاری از چهره‌های فرهنگی و هنری، سلاخی مهرجویی و محمدیفر را به قتل‌های سیاسی-زنجیره‌ای دهه ۷۰ شبیه دانستند.
در ویدیوهای منتشر شده از مراسم خاکسپاری مهرجویی و محمدیفر، صدای شهروندانی شنیده شد که شعارهایی مانند «مرگ بر قاتل این جنایت» سر دادند و خواهان «رسوایی» و شناسایی عاملان مرگ فجیع این سینماگر و همسرش شدند.
عده‌ای ابعاد این واقعه را بزرگ‌تر از پروژه قتل‌های زنجیره‌ای با هدف ارعاب روشنفکران و دگراندیشان خواندند و گفتند حکومت قرار است با این سلاخی به تمامی جامعه حس ناامنی و ترس تزریق کند.
در جریان قتل‌های زنجیره‌ای از سال ۱۳۶۹ تا ۱۳۷۷ داریوش فروهر و همسرش پروانه اسکندری، محمد مختاری، محمدجعفر پوینده، احمد تفضلی، حمید حاجی‌زاده و فرزند خردسالش کارون، علی‌اکبر سعیدی سیرجانی، احمد میرعلایی و شماری دیگر به شکلی فجیع کشته شدند.
در واکنش به این مقایسه، روزنامه جوان روز شنبه ۲۹ مهر در گزارشی خواهان برخورد قوه قضاییه با کسانی شد که سلاخی مهرجویی و محمدیفر را با قتل‌های زنجیره‌ای مقایسه کردند.
در بخشی از این مطلب آمده است: «دستگاه قضایی نباید تنها ناظر بر حاشیه‌های مطرح شده باشد؛ حاشیه‌هایی که با محوریت طرح انتساب این دو قتل به ساختار حاکمیت تلاش کرد پرونده معروف قتل‌های زنجیره‌ای را نبش قبر کند.»
انتشار اعترافات منسوب به متهم اصلی درباره اختلافات مالی
در بخشی از متن اعتراف متهم به «طراحی قتل» آمده است: «حاضر نبودند طلبم را پرداخت کنند ... به‌خاطر یک جاروبرقی از من نگذشتند .... همه این‌ها باعث شد از آن‌ها کینه به دل بگیرم.»
بر اساس متنی که همشهری منتشر کرده همین دلایل باعث شده است فرد متهم «نقشه قتل» داریوش مهرجویی و وحیده محمدیفر را بکشد و آن را همراه با برادرش که سرایدار یکی از ویلاهای شهرک است و دو دوست دیگرش اجرا کند.
این متهم با شرح اتفاقات شب قتل گفته است وقتی مهرجویی در را باز کرده، به او حمله کرده و با چوب و بعد با چاقو او را زده است. برادر و دوستش هم به اتاق رفته‌اند و محمدیفر را گرفته‌اند و با چاقو به جانش افتادند.
داریوش مهرجویی، سینماگر برجسته ایران و همسرش وحیده محمدیفر، فیلمنامه‌نویس، شامگاه ۲۲ مهر در ویلای شخصی‌شان واقع در زیبادشت شهرستان فردیس استان البرز به قتل رسیدند.
پیکر آن‌ها را دخترشان مونا، ساعت ۲۲:۲۵ همان شب در حالی پیدا کرد که با ضربه‌های چاقو یا جسم برنده دیگر به ناحیه گردن کشته شده بودند.
پزشکی قانونی علت مرگ این دو نفر را «خونریزی شدید به دلیل جراحات وارده به واسطه برخورد چاقو یا جسم برنده و نوک تیز به بدن» اعلام کرد.
پس از انتشار جزییاتی از قتل فجیع این دو نفر، پلیس و دادگستری استان البرز از بازداشت چندین متهم خبر دادند و در نهایت روز پنج‌شنبه ۲۷ مهر اعلام شد «تمام عوامل قتل مهرجویی و همسرش» دستگیر شده‌اند.
همشهری به نقل از باغبان سابق که پلیس از او با عنوان «قاتل اصلی» یاد می‌کند، نوشت که او و سه متهم دیگر پس از آنکه مطمئن شدند مهرجویی و محمدیفر مرده‌اند، النگوها، طلاها، موبایل و اموال دیگر را سرقت و آن‌جا را ترک کردند.
در بخش دیگری از اعترافات منتسب به «متهم اصلی» آمده است: «پس از جنایت به خانه‌ام رفتم و چون لباسم خونی شده بود، آن را دور انداختم و یک دست لباس نو خریدم. طلاها، اموال مسروقه و چاقو را هم به دوستم که در شهرک کار می‌کرد دادم تا نگه دارد. بقیه هم هر کدام به خانه‌هایشان رفتند.»
واکنش به «خنده‌های هولناک» افخمی
پیش از انتشار «اعترافات متهم اصلی» پرونده قتل مهرجویی و همسرش، عصر روز ۲۷ مهر ویدیوها و گزارش‌هایی از بازسازی صحنه جرم منتشر شد.
در این بازسازی که بهروز افخمی، کارگردان سینما و مرجان شیرمحمدی، هنرپیشه، نویسنده و همسر افخمی هم حضور داشتند، افخمی به خبرنگاران گفت قصد دارد داستانی درباره این جنایت «به سبک هیچکاک» بنویسد.
بر اساس ویدیوهای منتشر شده از این مصاحبه، افخمی در پاسخ به سوالی درباره شباهت سلاخی این دو هنرمند با قتل‌های زنجیره‌های، شروع به خنده کرد. موضوعی که منجر به واکنش‌های منفی متعدد از سوی برخی هنرمندان، شهروندان و کاربران شبکه‌های اجتماعی شد.
هانیه توسل، بازیگر سینما این خنده‌ها را «هولناک» توصیف کرد و نوشت: «چطور می‌شود جایی که همکارتان سلاخی شده، ریلکس و خندان از سوژه جدید حرف بزنید؟»
مهناز افشار، دیگر بازیگر سینما که مدتی است ایران را ترک کرده، افخمی را «بی‌ربط‌ترین آدم با خنده‌های هولناک» خواند که می‌خواهد داستان «سلاخی مهرجویی بزرگ» را بسازد.
او در ادامه خطاب به افخمی نوشت: «داستان آقای مهرجویی آن‌قدر بزرگ است که با اندازه شما نمی‌خواند.»
یکی دیگر از واکنش‌های خبرساز از سوی پرویز پرستویی، بازیگر سینما بود که اشاره کرد بهروز افخمی در تمام مدت گفت‌وگو با خبرنگاران «لبخند به لب دارد» و شاد است: «چه قصه جنایی‌ای بشود این جنایت! دو نفر غرق خون، سلاخی شده و یک نفر به فکر قصه نوشتن جنایی به سبک هیچکاک، با لبی خندان.»
پرستویی، افخمی را خطاب قرار داد و یادآور شد: «آقای افخمی لطفا به سبک هیچکاک قصه ننویسید و تن هیچکاک را در قبر نلرزانید ...»
شماری از کاربران هم علاوه بر خنده‌هایی که آن را «مشمئز کننده» خواندند به کارها و پروژه‌های ناتمام بهروز افخمی و ناموفق بودنش در ادامه ساخت فیلم‌های ناتمام ناصر تقوایی و علی حاتمی اشاره کردند.
قتل فجیع مهرجویی و محمدیفر در طول یک هفته گذشته واکنش‌های فراوانی به دنبال داشته است که یکی از آن‌ها مربوط به مراسم خاکسپاری این دو نفر و صحبت‌های مرضیه برومند، هنرمند و مدیرعامل خانه سینما بود.
برومند خطاب به حکومت گفت: «با ما خوب باشید ... ما کنار شما با اسرائیل هم می‌جنگیم.»
حاضران در مراسم در اعتراض به این موضع، صحبت‌های برومند را قطع و او را «هو» کردند.
همایون غنی‌زاده، کارگردان تئاتر و سینما روز ۲۷ مهر در اینستاگرام خود، اظهارات برومند را «التماس به حکومت» توصیف کرد که «سال‌ها سنت ما ملت بود».
او این سخنرانی برومند را «ریاکارانه» توصیف کرد و نوشت: «هنوز بخشی از جامعه هنری روی ریل آن سنت زشت و کریه ریا جملات ترحم‌انگیز می‌گویند! ما نیاز نداریم به حکومت بگوییم: ما ایران را دوست داریم. بلکه دیگر این ما هستیم که به علاقه حکومت و دلبستگی‌اش نسبت به ایران مشکوک شده‌ایم.»
مصطفی آل‌احمد، فیلمساز و زندانی سیاسی سابق نیز در اینستاگرامش نوشت: «این چه حرفی است که اگر با ما خوب باشید هر کاری می‌کنیم و [با اسرائیل] می‌جنگیم؟ مگر دوران برده‌داری است؟»
مراسم هفتمین شب درگذشت مهرجویی و محمدیفر در عصر شنبه
کانون کارگردانان سینمای ایران در اطلاعیه‌ای اعلام کرد هفتمین شب درگذشت داریوش مهرجویی و وحیده محمدیفر را با روشن‌کردن شمع و برپایی سکوت در خانه سینما در خیابان وصال شیرازی تهران برگزار می‌کند.
این برنامه ساعت ۱۸ شنبه ۲۹ مهر برگزار می‌شود.
داریوش مهرجویی که متولد آذر ۱۳۱۸ بود از برجسته‌ترین فیلم‌سازان و نویسندگان سینمای ایران و از چهره‌های جریان موسوم به موج نو است.
این کارگردان سینما در سال ۱۳۹۳ جایزه شوالیه ادب و هنر فرانسه را از سفیر این کشور در ایران دریافت کرد.
از مهم‌ترین آثار او فیلم‌های «گاو»، «آقای هالو»، «پستچی»، «دایره مینا»، «سنتوری»، «هامون»، «لیلا» و «پری» هستند.
