رییس دانشگاه پزشکی گیلان: تعداد جان‌باختگان کمپ ترک اعتیاد لنگرود به ۳۶ نفر افزایش یافت
پرتو برهان‌پور، وکیل نیلوفر حامدی روزنامه‌نگار زندانی، از درخواست تجدیدنظر و صدور «حکم برائت» در پرونده موکلش خبر داد و گفت او و الهه محمدی با عناوینی از جمله «همکاری با دولت متخاصم آمریکا» محکوم شدند ولی جمهوری اسلامی به‌جز اسرائیل با کشور دیگری در حالت تخاصم به سر نمی‌برد.
برهان‌پور در گفت‌وگویی با روزنامه شرق که روز یکشنبه ۲۱ آبان منتشر شد، افزود: «وقتی خانم حامدی به همکاری با دولت متخاصم آمریکا متهم شده و این اتهامش برای دادگاه حداقل در مرحله بدوی احراز شده، این حق مدیران مسئول روزنامه‌هایی که با او کار می‌کردند، سردبیرها و همکارانش و حق جامعه است که از جزئیات مطلع شوند و ما از شفافیت و اطلاع‌رسانی کامل از کل سیر پرونده استقبال می‌کنیم.»
سی‌ام مهرماه، دستگاه قضایی جمهوری اسلامی با صدور احکام دادگاه بدوی علیه الهه محمدی و نیلوفر حامدی، این دو روزنامه‌نگار را که پس از تهیه گزارش در ماجرای قتل مهسا ژینا امینی بازداشت شدند، به زندان طولانی و محرومیت از فعالیت سیاسی و رسانه‌ای و همچنین فعالیت در فضای مجازی محکوم کرد.
شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب الهه محمدی را به اتهام «همکاری با دولت آمریکا»، به ۶ سال حبس، به اتهام «اجتماع و تبانی ضد امنیت کشور» به ۵ سال حبس و به اتهام «تبلیغ علیه نظام» به یک سال حبس محکوم کرد.
همین شعبه دادگاه انقلاب، نیلوفر حامدی را به اتهام «همکاری با دولت آمریکا» به تحمل ۷ سال حبس، به اتهام «اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرم بر ضد امنیت کشور» ۵ سال حبس و به اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام» به تحمل یک سال حبس محکوم کرد.
درصورت تایید حکم از سوی دادگاه تجدید نظر، این دو روزنامه‌نگار مجازات اشد ۶ سال حبس برای الهه محمدی و ۷ سال حبس برای نیلوفر حامدی را تحمل خواهند کرد.
وکیل حامدی در گفت‌وگوی اخیر خود درباره دوره‌هایی که این روزنامه‌نگار گذرانده و دادگاه به آنها به عنوان مصداق همکاری با دولت‌های متخاصم نگاه کرده، گفته است: «این دوره‌ها مربوط به سال‌های ۹۸ و ۱۴۰۰ بوده و در بهمن ۱۴۰۰ خانم حامدی احضار می‌شود و راجع به این دوره‌ها از او پرس‌وجو می‌کنند و در نهایت می‌بینیم که هیچ اتفاقی برای او در آن بازه زمانی نمی‌افتد... چرا هشت ماه بعد و پس از بازداشت او، به ناگاه دوره‌ها مصداق جرم می‌شوند؟»
او افزود شرکت در این دوره‌ها و ارتباطات شخصی که بعضا با دوستان و خبرنگاران خارج از کشور داشته را به عنوان مصداق هر سه اتهام قرار داده‌اند، در حالی که نمی‌شود عمل واحد را مصداق چند اتهام دانست.
این وکیل دادگستری درباره دادنامه به اعترافات اجباری این دو روزنامه‌نگار اشاره و تاکید کرد: «در دادنامه، یک‌سری جملات مجهول داریم و به اعترافات اشخاص بدون اشاره به هویت آنها استناد شده یا در جایی به صراحت نوشته شده «احتمال» فلان موضوع که واقعا مشخص نیست؛ ما باید چطور در برابر ظن و گمان و اشخاص مجهول دفاع کنیم.»
برهان‌پور در پایان ابراز امیدواری کرد که قضات تجدیدنظر، پرونده را «به دقت مطالعه کنند» و مورد رسیدگی قرار بدهند و بر اساس مستندات موجود، «حکم برائت» صادر شود.
بر اساس حکم اولیه، علاوه بر زندان، هر دو روزنامه‌نگار، به مدت دو سال از عضویت در احزاب و گروه‌های سیاسی و فعالیت در فضای مجازی، رسانه‌ها و مطبوعات محروم شده‌اند.
نیلوفر حامدی در تاریخ ۳۱ شهریور سال گذشته به دلیل گزارشگری درباره وضعیت مهسا ژینا امینی از بیمارستان، به دست نیروهای حکومتی در خانه خود بازداشت شد.
یک هفته بعد هم الهه محمدی، خبرنگار روزنامه هم‌میهن به دلیل انتشار گزارش‌هایی از مراسم خاک‌سپاری مهسا امینی در شهر سقز بازداشت شد.
این دو روزنامه‌نگار به دلیل اطلاع‌رسانی درباره درگذشت و مراسم تشییع مهسا ژینا امینی تحت فشار و هدف اتهام‌‌زنی نهادهای امنیتی قرار گرفتند و سازمان‌های امنیتی جمهوری اسلامی علیه آنان بیانیه صادر کردند.
از آغاز بازداشت این دو روزنامه‌نگار تاکنون، سازمان‌ها و نهادهای حقوق بشری و همچنین روزنامه‌نگاران بارها خواستار آزادی فوری‌شان شدند.
محمد شریفی مقدم، دبیرکل خانه پرستار، با بیان اینکه «بیش از ۹۰ درصد پرستاران از کارشان ناراضی‌اند»، گفت: «کمبود پرستار به‌اندازه‌ای جدی است که به دلیل آن بیماران جان خود را از دست می‌دهند، اگر بیماران و مراجعان چیزی نمی‌گویند یا آگاه نیستند یا مظلوم‌اند و کمبودها را می‌پذیرند.»
ابراهیم رئیسی و ولیعهد عربستان سعودی در حاشیه نشست سازمان همکاری اسلامی درباره جنگ اسرائیل و حماس، در ریاض دیدار کردند. در این دیدار، دو طرف ضمن بررسی روابط دوجانبه و همکاری‌های منطقه‌ای، توافق کردند در آینده گفت‌وگوهای مفصل‌تری را در این مورد برگزار کنند.
آرش نجفی، رئیس کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی ایران، هشدار داد کمبود تولید گاز علاوه بر تاثیر منفی بر بسیاری از بخش‌های اقتصادی، تولید ذخایر نفت کشور را نیز تهدید می‌کند.
نجفی در گفت‌وگو با ایلنا گفت بدون تزریق گاز به مخازن نفتی برای تامین فشار لازم برای استخراج، ممکن است تولید برخی از مخازن نفتی ایران متوقف شود که همین امر ضررهای عمده‌ای را به بخش نفت کشور وارد خواهد کرد.
گزارش‌های وزارت نفت و اداره اطلاعات انرژی آمریکا نشان می‌دهد که ۸۰ درصد تولید نفت ایران از مخازنی صورت می‌گیرد که با افت فشار همراهند که همین امر به کاهش سالانه هشت تا ۱۰ درصدی تولید نفت در سال منجر می‌شود.
در حالی که ایران برای جلوگیری از افت سریع تولید نفت خود نیاز دارد روزانه ۳۰۰ میلیون متر مکعب گاز به مخازن قدیمی نفت تزریق کند، آخرین داده‌های رسمی نشان می‌دهد میزان واقعی تزریق گاز به این مخازن در سال ۲۰۱۸ کمتر از ۳۷ میلیون متر مکعب در روز بوده است.
با توجه به کاهش سریع تولید گاز ایران، به نظر می‌رسد تزریق گاز به مخازن نفتی در پنج سال گذشته با کاهش بیشتری نیز همراه بوده باشد.
طبق گزارشی که خبرگزاری فارس، نزدیک به سپاه پاسداران، در تابستان سال جاری منتشر کرد، در حال حاضر برای تامین فشار لازم برای استخراج نفت، تنها ۱۰ درصد از گاز مورد نیاز به مخازن نفتی کشور تزریق می‌شود.
کمبود سرمایه‌گذاری در بخش گاز طی چند دهه گذشته و کمبود فناوری‌های غربی استخراج گازکه در نتیجه سوء‌مدیریت‌ها و تحریم‌ها بدتر نیز شده، تولید گاز ایران را کاهش داده است.
نگرانی از کاهش تولید گاز در حالی است که با توجه به اینکه طی دو دهه اخیر، بسیاری از ذخایر نفتی کشور وارد نیمه دوم عمر خود شده‌اند، نیاز است که روزانه ۳۰۰ میلیون متر مکعب گاز به این مخازن تزریق شود.
در این میان، با توجه به اینکه تزریق گاز به مخازن نفتی زیر ۳۰ میلیون متر مکعب است، این میزان ناکافی به کاهش تولید نفت و غیر قابل بازیافت شدن دائمی بخش قابل توجهی از ذخایر نفتی کشور منجر شده است.
این در حالی است که حکومت ایران به جای تزریق میزان کافی گاز به مخازن نفتی، در این مدت صرفا تلاش کرده کمبود تولید نفت را با حفر چاه‌های نفت جدید جبران کند.
در حالی که چالش کمبود تولید نفت به قوت خود باقی است، کاهش تولید گاز نیز باعث شده میزان مصرف داخلی نفت نیز افزایش یابد، به طوری که این میزان در سال گذشته با رشدی ۱۰ درصدی همراه بود.
روزنامه اعتماد در گزارشی از موزه باستان‌شناسی رشت عکسی از یک خمره سفالین مربوط به دوره مادها منتشر کرده که در این موزه از آن به عنوان سطل زباله استفاده می‌شود. یکی از مسئولان موزه دلیل این کار را احتمال دزدیده شدن سطل‌های زباله چوبی و پلاستیکی عنوان کرده است.
