والدین دانش‌آموز ۱۰ ساله‌ای که در مدرسه رشت فوت کرد، زودتر از اورژانس رسیده بودند
فریبا کمال‌آبادی، شهروند بهائی زندانی، در نامه‌ای از زندان اوین به موج سرکوب بهائیان ایران در هفته گذشته واکنش نشان داد و جزییاتی از تفتیش منازل و بازداشت شماری از بهائیان همدان و کرج را روایت کرد.
کمال‌آبادی در این نامه که نسخه‌ای از آن به دست ایران اینترنشنال رسیده، نوشت: «داستان ما یکیست. شاید شنیدن این داستان‌های دردناک اما واقعی سبب شود بیش از پیش تلاش کنیم تا عدالت جانشین ظلم و نورانیت جایگزین ظلمت شود.»
این عضو سابق مدیران جامعه بهائی ایران، دستگیری‌های والدین دارای فرزندان خردسال را اقدامی برنامه‌ریزی شده و ادامه‌دار از سوی جمهوری اسلامی که تاثیرات منفی جبران‌ناپذیری بر کودکان و والدین آنان بر جای می‌گذارد، دانست و از آن به عنوان مصداقی از «شکنجه کودک» نام برد.
این زن زندانی که تا به امروز نزدیک به ۱۲ سال را در زندان‌های جمهوری اسلامی تحمل حبس کرده، در بخشی از نامه‌اش نوشته: «صبح من با این اخبار و با تداعی تاریخ غم‌بار ۴۰ ساله این چند خانواده آغاز شد و قلبم برای شدت ستم و خصومت حکومت با جمعی از صلح‌جوترین و قانون‌مندترین شهروندان ایرانی، مملو از حزن و اندوه شد.»
او در شرح اندوه خود نوشته: «این اندوه تداوم همان اندوهی است که از اواخر تابستان سال گذشته در پی قیام اعتراضی مردم در مرگ مهسا (ژینا) امینی و مرگ تعدادی از جوانان عزیز ایران در مسیر احقاق حقوق اولیه انسانی‌شان بر قلب من و قلب‌های بسیاری از هموطنان عزیزم مستولی شده بود.»
این شهروند بهائی زندانی، با بیان آنچه بهائیان ایران در سایه جمهوری اسلامی تجربه می‌کنند، نوشت حتی یک خانواده بهائی در ایران نیست که گذشته‌ای مملو از رنج‌ها و صدماتی این‌چنین در چند نسل متوالی نداشته باشد.
این زندانی عقیدتی در ادامه به شرح یکی از جلسات بازجویی‌اش پرداخت و روایت کرد مرداد ۱ ۱۴۰ در این جلسات برای بازجو توضیح داده تشکیلات بهائی که او پیشتر در آن مسوولیت بر عهده داشته، از سال ۱۳۸۷ وقتی کمال‌آبادی در زندان بوده تعطیل شده و او فاقد مسوولیت اداری است.
بر اساس این نامه، بازجو به این شهروند بهائی پاسخ داده می‌دانیم که شما هیچ مسئولیتی در این مدت نداشته‌اید ولی از نظر ما همه بهائیانی که در ایران باقی مانده و ایران را ترک نکرده‌اند باید دستگیر و زندانی شوند و اگر دستمان باز بود همه را زندانی می‌کردیم.
کمال‌آبادی با بیان اینکه در آن لحظه تصور می‌کرده این پاسخ تنها توجیهی برای دستگیری غیرقانونی اوست، نوشته اینک با حمله نیروهای جمهوری اسلامی به منزل چند زن سالمند، مطمئن شده که آن روز بازجویش از یک استراتژی عینی و واقعی حکومت در مورد جامعه بهائی ایران سخن می‌گفته، به این معنی که همه بهائیانی که در ایران مانده‌اند و ایران را ترک نکرده‌اند سزاوار دستگیر و زندانی شدند.
فریبا کمال‌آبادی در نامه‌اش نوه‌هایش و برخی شهروندان بهائی را خطاب قرار داده و در ادامه نیز خطاب به مردم ایران گفت: «برای تمامی فرزندان ایران و مردم عدالت‌پرور سرزمین محبوبم که عزیزان و جوانانشان را در اثر ظلم و بیداد از دست داده‌اند».
او در توضیح دلایل این خطاب‌ها به کمپین جهانی «#داستان_ما_یکیست» که از تیرماه ۱۴۰٢ در یادبود اعدام ۱۰ زن بهائی در سال ۱۳۶۲ و برای حمایت از تلاش گسترده ایرانیان برای دستیابی به عدالت و برابری راه اندازی شده، اشاره کرده و افرود زیرا که «داستان ما یکیست.»
عضو سابق مدیران جامعه بهائی ایران در پایان در توضیح چرایی نوشتن نامه‌اش تاکید کرد شاید شنیدن این داستان‌های دردناک اما واقعی سبب شود بیش از پیش تلاش کنیم تا عدالت جانشین ظلم شود.
فریبا کمال‌آبادی همراه با مهوش شهریاری ثابت یکی دیگر از اعضای سابق مدیران جامعه بهائی ایران موسوم به «یاران ایران» سال ۱۳۹۶ پس از پایان دوره محکومیت ۱۰ ساله از زندان آزاد شدند، اما بار دیگر در مردادماه ۱۴۰۱ بازداشت و و پس از تحمل ماه‌ها انفرادی مجددا به ۱۰ سال زندان محکوم شدند.
کمال‌آبادی ۶۲ ساله و شهریاری ۷۱ ساله هم‌اکنون در بند زنان زندان اوین دوران محکومیت خود را سپری می‌کنند.
در هفته‌های گذشته فشار نهادهای امنیتی و قضایی بر شهرندان بهائی روندی افزایشی داشته است.
در همین رابطه روز جمعه ۱۹ آبان جامعه جهانی بهائی با انتشار بیانیه‌ای نسبت به افزایش بازداشت‌ها و فشار نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی بر شهروندان بهائی در ایران ابراز نگرانی کرد.
در این بیانیه با اشاره به تفتیش گسترده منازل شهروندان بهائی در شهرهای مختلف، آمده که از ماه گذشته حداقل ۳۲ شهروند بهائی در سراسر کشور بازداشت شدند.
از سوی دیگر، ایران اینترنشنال روز شنبه ۲۰ آبان در گزارشی از تفتیش ۳۰ خانه متعلق به بهائیان در همدان و بازداشت ۲۰ شهروند بهائی در همدان و کرج خبر داده بود.
پیش از این در روز پنجم آبان جامعه جهانی بهائی با صدور بیانیه‌ای نسبت به تشدید الگوی آزار جمهوری اسلامی به ویژه در مورد زنان بهائی هشدار داده بود.
اواخر شهریور، جامعه بهائیان آمریکا در بیانیه‌ای اعلام کرد سرکوب بهائیان در ایران ادامه داشته و ۶۰ نفر از این شهروندان بازداشت و املاک ۵۹ شهروند بهائی دیگر توقیف شده است.
همان زمان مجلس نمایندگان آمریکا با تصویب قطعنامه‌ای آزار و اذیت بهائیان از سوی حکومت ایران را محکوم کرد و از جمهوری اسلامی خواست زندانیان بهائی و سایر افرادی را که به دلیل مذهبشان بازداشت هستند، آزاد کند.
این قطعنامه از دولت آمریکا خواست ناقضان حقوق بهائیان در ایران را تحریم کند.
منابع غیررسمی می‌گویند بیش از ۳۰۰ هزار شهروند بهائی در ایران زندگی می‌کنند. قانون اساسی جمهوری اسلامی تنها ادیان اسلام، مسیحیت، یهودیت و زرتشتی‌گری را به رسمیت می‌شناسد.
بهائیان بزرگ‌ترین اقلیت دینی غیرمسلمان ایران هستند که از زمان انقلاب اسلامی سال ۱۳۵۷ به طور سیستماتیک هدف آزار و اذیت قرار گرفته‌اند.
سعید جلیلی، نماینده خامنه‌ای در شورای عالی امنیت ملی، با اشاره به جنگ غزه گفت: «دشمنان امروز تنها با غزه مواجه نیستند بلکه با وسعت زمین مواجه‌اند. تایید این صحبت‌ها تظاهرات محکوم‌کننده اسرائیل در برلین، واشینگتن، لندن و پاریس است و باید خوب از این موضوع استفاده شود.»
مهدی فرحی، جانشین وزیر دفاع جمهوری اسلامی با بیان اینکه «برای صیانت از استقلال خود در برابر استکبار باید اقتدار داشته باشیم»، گفت: «جمهوری اسلامی روی پای خود ایستاده، سال گذشته یک میلیارد دلار تجهیزات نظامی صادر کردیم.» او افزود: «امروز ما در دنیا حرف‌های زیادی برای گفتن داریم.»
رستمعلی رفیعی آتانی، فرمانده سپاه استان قزوین با بیان اینکه «علما و روحانیون مورد اطمینان مردم هستند»، گفت: «علما و روحانیون در بطن و متن جامعه قرار دارند و ارشاد جامعه بر عهده آن‌ها است.» او افزود: «رساله‌های علمی و عملیه، با خون روحانیون امضا شده است.»
سخنان رضامراد صحرایی، وزیر آموزش و پرورش جمهوری اسلامی، در رابطه با لزوم تفکیک جنسیتی کتاب‌های درسی واکنش‌های منفی گسترده‌ای را در میان صاحب‌نظران این حوزه و کابران فضای مجازی به دنبال داشته است. با این حال خود وزیر از این تصمیم دفاع کرده است.
ابراهیم سحرخیز، معاون پیشین متوسطه وزارت آموزش و پرورش، روز دوشنبه ۲۲ آبان در مصاحبه با وبسایت خبری انتخاب گفت: «مگر علم زنانه و مردانه دارد؟ مگر می‌شود علوم و ریاضی و ادبیات را زنانه و مردانه کرد؟»
او با اشاره به حاکم شدن نگاهی افراطی به آموزش و پرورش در جمهوری اسلامی، ورود صحرایی به این موضوع را اشتباه توصیف کرد و افزود: «ما ۳۰۰ هزار معلم کم داریم که باید اول این مشکل را حل کنیم، بعد سراغ مسائل جنسیتی دانش آموزان برویم.»
صحرایی روز یکشنبه ۲۱ آبان اعلام کرد بر اساس سند تحول بنیادین آموزش و پرورش «باید کتب درسی را متناسب با جنسیت دختران و پسران متفاوت کنیم و باید فرهنگ حیا را در سراسر جامعه نهادینه کنیم».
او اضافه کرد جمهوری اسلامی نه «دیدگاه شرقی» نسبت به زن و دختر را قبول دارد و نه «دیدگاه فمنیسم» که به گفته او، «منحرف» است.
معاون پیشین متوسطه وزارت آموزش و پرورش اما با رد سخنان صحرایی گفت طرح تفکیک جنسیتی کتاب‌های درسی نه در سند تحول ذکر شده و نه اساسا چنین چیزی امکان‌پذیر است.
صحرایی روز دوشنبه ۲۲ آبان با دفاع از سخنان روز گذشته خود، منتقدان را به «غلط‌شماری» متهم کرد و گفت: «نیازهای اجتماعی دختران و پسران با یکدیگر فرق دارد و کتاب‌های دینی و تربیتی در مواردی با یکدیگر متفاوت است؛ همچنین نیازهای مدارس دخترانه و پسرانه متفاوت است.»
کاربران فضای مجازی نیز به سخنان وزیر آموزش و پرورش درباره تفکیک جنسیتی کتاب‌های درسی واکنش نشان داده‌اند.
«ضمیمه»، کمپین رفع تبعیض جسنیتی از کتاب‌های درسی، در شبکه اجتماعی ایکس نوشت هم‌اکنون نیز برخی کتاب‌های درسی مانند «سبک زندگی» برای دختران و پسران یکسان نیست و «مفاهیم کلیشه‌ای و جنسیت‌زده به شکل جدا به آن‌ها آموزش داده می‌شود».
مریم لطفی، خبرنگار ساکن ایران هم در حساب ایکس خود نوشت: «هرچه برخی خانواده‌ها برای کمرنگ کردن کلیشه‌های جنسیتی در ذهن فرزندانشان تلاش می‌کنند و می‌کارند را آموزش و پرورش درو می‌کند!»
تفکیک جنسیتی در ایران پس از آغاز جمهوری اسلامی در عرصه‌های مختلف به اجرا گذاشته شده، اما این اولین بار است که وزارت آموزش و پرورش از تفکیک گسترده کتاب‌های درسی دانش‌آموزان بر اساس جنسیت آنان خبر می‌دهد.
تلاش برای تفکیک جنسیتی کتاب‌های درسی دانش‌آموزان یک سال پس از خیزش انقلابی «زن، زندگی، آزادی» صورت می‌گیرد که در جریان آن دانش‌آموزان دختر در سراسر ایران علیه حکومت شعارهایی سر دادند و عکس‌های خمینی و خامنه‌ای را پاره کردند.
در این اعتراضات، برخی از دانش‌آموزان به دست نیروهای امنیتی کشته شدند.
