معاون پیشین آموزش و پرورش: مگر می‌شود علوم و ریاضی و ادبیات را زنانه و مردانه کرد؟
شبکه تلویزیونی منوتو در پستی در اینستاگرام این شبکه از احتمال پایان کار خود خبر داد و نوشت این تعطیلی ممکن است روز آخر ماه ژانویه سال ۲۰۲۴ میلادی رخ دهد.
حسین نوری همدانی، مرجع تقلید شیعه، از روند کنونی اداره مساجد انتقاد کرد و گفت: «متاسفانه طبق گزارشاتی که ما داریم مساجد رو به خلوت شدن می‌رود.» او افزود: «مردم در روز‌های معمول در مساجد نیستند، امروز یکی از معضلات نبود امام جماعت است.»
ابراهیم حسینی، نماینده وزیر و مدیرکل هماهنگی هیأت‌های رسیدگی به تخلفات اداری و انتظامی وزارت علوم با بیان اینکه «روابط نادرست استاد و دانشجو وعدم رعایت مسائل اخلاقی بسیار آزاردهنده است»، گفت که «ما در مواجهه با مسائل غیر اخلاقی، بسیار جدی برخورد خواهیم کرد.»
در ادامه فشار بر روزنامه‌نگاران در ایران، سعیده شفیعی و نسیم سلطان‌بیگی برای تحمل حبس به دادسرای اوین احضار شدند. همچنین زینب رحیمی پس از تفهیم اتهام با قرار کفالت آزاد شد و منیژه موذن با گذشت پنج روز از زمان دستگیری همچنان در بازداشت به سر می‌برد.
زینب رحیمی، خبرنگار حوزه محیط زیست از تشکیل پرونده‌ای با اتهام «نشر اکاذیب و جریحه‌دار کردن عفت عمومی» در دادسرای فرهنگ و رسانه علیه خود خبر داد.
رحیمی روز یکشنبه با انتشار متنی در شبکه اجتماعی ایکس نوشت همراه با دانیال کرانیان، وکیل خود در دادسرای فرهنگ و رسانه حاضر شده و پس از تفهیم اتهام با تودیع قرار کفالت تا صدور رای نهایی آزاد شده است.
منیژه موذن، روزنامه‌نگار و مترجم نیز با گذشت پنج روز از زمان دستگیری، همچنان در بازداشت و بلاتکلیفی به سر می‌برد.
موذن روز چهارشنبه ۱۷ آبان به دست نیروهای امنیتی بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شد.
هفته‌نامه تجارت فردا پیشتر در سومین روز بازداشت این روزنامه‌نگار اعلام کرده بود که موذن از زمان بازداشت تاکنون امکان برقراری تماس تلفنی با خانواده‌اش را نداشته است.
در خبری دیگر سعیده شفیعی و نسیم سلطان‌بیگی، دو زن روزنامه نگار برای اجرای حکم حبس خود به دادسرای اوین احضار شدند.
بر اساس ابلاغیه‌ای که به این روزنامه‌نگاران ابلاغ شده، از آنها خواسته شده روز سه‌شنبه ۲۳ آبان جهت اجرای حکم حبس در شعبه یک اجرای احکام دادسرای اوین حاضر شوند.
این دو روزنامه‌نگار پیشتر در جریان خیزش انقلابی بازداشت شده و هر کدام یک به سه سال و شش ماه حبس تعزیری به اتهام «اجتماع و تبانی علیه نظام»، هشت ماه حبس برای فعالیت تبلیغی علیه نظام، دو سال ممنوعیت خروج از کشور و دو سال ممنوعیت عضویت در گروه‌ها محکوم شدند.
پیش از آن در روز شنبه ۱۳ آبان نیز مریم شکرانی، روزنامه‌نگار اقتصادی در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «دوباره پرونده جدیدی برایم در شعبه ۱۶ بازپرسی دادسرای فرهنگ و رسانه تهران تشکیل داده‌اند و حتی موضوع شکایت را نمی‌دانم و در سامانه ثنا چیزی ثبت نشده است!»
الهه محمدی و نیلوفر حامدی دو روزنامه‌نگاری زنی هستند که اکنون در بند زنان زندان اوین به سر می‌برند.
سی‌ام مهرماه، دستگاه قضایی جمهوری اسلامی با صدور احکام دادگاه بدوی علیه این دو روزنامه‌نگار را که پس از تهیه گزارش در ماجرای قتل مهسا ژینا امینی بازداشت شدند، به زندان طولانی و محرومیت از فعالیت سیاسی و رسانه‌ای و همچنین فعالیت در فضای مجازی محکوم کرد.
بر اساس این حکم شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب الهه محمدی را به اتهام «همکاری با دولت آمریکا»، به ۶ سال حبس، به اتهام «اجتماع و تبانی ضد امنیت کشور» به ۵ سال حبس و به اتهام «تبلیغ علیه نظام» به یک سال حبس محکوم کرد.
همین شعبه دادگاه انقلاب، نیلوفر حامدی را به اتهام «همکاری با دولت آمریکا» به تحمل ۷ سال حبس، به اتهام «اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرم بر ضد امنیت کشور» ۵ سال حبس و به اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام» به تحمل یک سال حبس محکوم کرد.
درصورت تایید حکم از سوی دادگاه تجدید نظر، این دو روزنامه‌نگار مجازات اشد ۶ سال حبس برای الهه محمدی و ۷ سال حبس برای نیلوفر حامدی را تحمل خواهند کرد.
این دو روزنامه‌نگار به دلیل اطلاع‌رسانی درباره درگذشت و مراسم تشییع مهسا ژینا امینی تحت فشار و هدف اتهام‌‌زنی نهادهای امنیتی قرار گرفتند و سازمان‌های امنیتی جمهوری اسلامی علیه آنان بیانیه صادر کردند.
از آغاز بازداشت این دو روزنامه‌نگار تاکنون، سازمان‌ها و نهادهای حقوق بشری و همچنین روزنامه‌نگاران بارها خواستار آزادی فوری‌شان شدند.
در جریان خیزش انقلابی علیه جمهوری اسلامی بر اساس گزارش فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران، دست‌کم ۱۰۰ روزنامه‌نگار در ایران بازداشت و بیش از ۲۱ نفر آنان در مجموع به ۷۷ سال زندان محکوم شدند.
روح‌الله دهقانی فیروزآبادی، معاون علمی رئیسی به روزنامه دانشگاه شریف گفت: «آمار مجموعه‌ها، افراد و شرکت‌های مهاجرت‌کننده در حال حاضر اصلاً خطرناک نیست.» او افزود: «مثلا اگر تا سال‌های قبل ۱۰۰ نفر می‌رفتند، حالا ۲۰۰ نفر شده است؛ چند نفر متخصص داریم؟ مثلا دو هزار تا.»
