رییس کمیسیون حمل‌‌و‌نقل شورای شهر تهران: در قعر مشکلات ترافیکی قرار گرفته‌ایم
مسعود پزشکیان نماینده تبریز در مجلس در پاسخ به این سوال که آیا احتمال رفع محدودیت‌های اینترنتی وجود دارد، گفت: «با این نگاهی که در کشور وجود دارد، فکر نمی‌کنم جسارت آزاد کردن فضای مجازی را داشته باشیم» او افزود: «دنیا به طرف هوش مصنوعی می‌رود و ما فضای مجازی را محدود می‌کنیم.»
نرگس محمدی برای «دومین و سومین بار»، بدون روسری و با کت و دامن از زندان اوین به بیمارستان رفت. بر اساس اطلاعیه خانواده این فعال حقوق بشر زندانی در روز سه‌شنبه ۳۰ آبان، او توانسته است انژیوگرافی مورد نظر را انجام دهد. محمدی دوباره به زندان بازگردانده شده است.
صفحه اینستاگرام نرگس محمدی، برنده جایزه نوبل صلح ۲۰۲۳، روز سه‌شنبه اعلام کرد این فعال حقوق بشر زندانی در حالی بدون حجاب اجباری به بیمارستان منتقل شده است که دادستان تهران با صدور دستور کتبی، مانع اعزامش بدون روسری شده بود.
به گفته خانواده محمدی، این اعزام‌ها با حضور پر تعداد نیروهای امنیتی وزارت اطلاعات، حفاظت زندان و فرمانده و ماموران انتظامی انجام شد.
اینستاگرام او پیش از این و در روز ۲۴ آبان خبر داده بود مسوولان زندان از انتقال این زندانی سیاسی به بیمارستان قلب به دلیل تن ندادن به حجاب اجباری جلوگیری کرده‌اند.
یک روز بعد و به دنبال پیگیری‌ها، در نهایت دادستانی اجازه اعزام محمدی را به بیمارستان صادر کرد.
بر اساس نتایج آزمایش‌های پزشکی انجام شده، نرگس محمدی دچار «گرفتگی دو رگ قلب، جمع شدن مایع دور قلب و التهاب شدید مری» است.
او روز ۱۷ آبان هم «بدون روسری، با کت و دامن» از زندان اوین به بیمارستان منتقل شده و ساعاتی بعد به زندان بازگشته بود.
محمدی از صبح ۱۵ آبان در اعتراض به آنچه «سیاست جمهوری اسلامی برای تعلل و عدم رسیدگی پزشکی به وضعیت زندانیان بیمار و از دست رفتن سلامتی و جان انسان‌ها» و «سیاست یا مرگ یا حجاب اجباری برای زنان ایران» خواند، اعتصاب غذا کرد.
هفت تن از هم‌بندی‌های این زندانی سیاسی هم از لحظه اعتصاب غذای محمدی لب به غذا نزدند و «علیه ظلم بی‌امان حکومت»، همراه و هم‌صدا با او اعتصاب کردند.
این هفت زندانی سیاسی همراه با محمدی پس از بازگشت او از بیمارستان به بند زنان زندان اوین، به اعتصاب غذای سه روزه‌شان پایان دادند.
یک هفته پس از این اتفاقات، مسوولان زندان بار دیگر از حضور نرگس محمدی در بیمارستان و عمل قلبش جلوگیری کردند.
در یک پست اینستاگرام صفحه محمدی، فایلی صوتی منتشر شد با عنوان «فریاد درخواست حمایت زندانیان بند پنج از مردان محبوس در بندهای چهار و شش» که در آن زندانیان شعار می‌دادند: «برادر زندانی، حمایت، حمایت».
پیش‌تر برخی زندانیان سیاسی مانند سپیده قلیان گفته بودند در صورت عدم رسیدگی پرشکی به وضعیت نرگس محمدی، ممکن است کل بند زنان دست به اعتصاب غذا بزنند.
روز نهم آبان رییس بهداشت و درمان سازمان زندان‌ها، رییس بهداری اوین، معاون سلامت اوین و پزشک متخصص قلب از بیمارستان رجایی برای معاینه محمدی و انجام اکو به داخل بند زنان زندان اوین رفتند اما به دلیل روسری سر نکردن نرگس محمدی، مسوولان زندان حتی حاضر نشدند او را به بهداری زندان منتقل کنند.
محمدی روز هشتم آبان برای دومین بار به دلیل سر نکردن روسری از دسترسی به خدمات درمانی مناسب و اعزام به بیمارستان محروم شده بود.
در روزهای هشتم و نهم آبان، او و تعدادی از هم‌بندی‌هایش در حیاط زندان اوین تحصن کردند. این تحصن در اعتراض به ممانعت از اعزام این زندانی سیاسی به بیمارستان قلب به دلیل سر نکردن روسری بود.
به دنبال آغاز اعتصاب غذای این فعال مدنی زندانی، حمایت‌هایی از او شکل گرفت و واکنش‌هایی از جمله از سوی نهادهای حقوق بشری نشان داده شد.
سازمان گزارشگران بدون مرز محروم ماندن نرگس محمدی از دسترسی پزشکی را شدیدا محکوم کرد و کمیته نوبل درباره سلامتی این برنده جایزه نوبل صلح ابراز نگرانی شدید کرد.
پس از حمایت‌های گسترده از نرگس محمدی، او نهایتا روز ۱۷ آبان از زندان اوین به بیمارستان اعزام شد اما ساعتی بعد به زندان بازگردانده شد.
در سال‌های گذشته گزارش‌های متعددی درباره عدم رسیدگی پزشکی به زندانیان سیاسی و زیر پا گذاشتن حق دسترسی آنان به درمان مناسب از سوی مسوولان زندان‌ها در ایران منتشر شده است.
نرگس محمدی، فعال حقوق بشر زندانی در اوین، روز ۱۴ مهر برنده جایزه نوبل صلح سال ۲۰۲۳ شد.
بر اساس اعلام کمیته نوبل، او به دلیل مبارزه‌اش با ظلم علیه زنان ایرانی و تلاش برای ارتقای حقوق بشر و آزادی برای همه، شایسته دریافت این جایزه شناخته شد.
علیرضا زالی رییس دانشگاه علوم پزشکی دانشگاه بهشتی، گاز مونوکسید کربن و الکل سمی را مهم‌ترین عوامل مسمومیت‌ها در ایران عنوان کرد و گفت: «استفاده از بخاری‌های غیراستاندارد و مسمومیت با مشروبات تقلبی حاوی متانول بیشترین دلیل مراجعه مسمومان است.»
فایننشنال‌تایمز با استناد به آمار سازمان همکاری و توسعه اقتصادی اعلام کرد ایران بین سال‌های ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۱ با افزایشی ۱۴۱ درصدی، سریع‌ترین رشد نرخ مهاجرت به کشورهای ثروتمند را در جهان داشت و تعداد مهاجرانش از ۴۸ هزار نفر در سال ۲۰۲۰ به ۱۱۵ هزار نفر در سال ۲۰۲۱ رسید.
ایرانیان در مرحله مهاجرت دسته‌جمعی کنترل‌نشده
رصدخانه مهاجرت ایران با اشاره به افزایش شدید درخواست‌های ایرانیان برای پناهندگی یا کار و ویزای دانشجویی در خارج از کشور در سال‌های اخیر، گفت که ایران در حال گذراندن مرحله «مهاجرت دسته‌جمعی کنترل‌نشده» است.
بر اساس تحلیل سازمان بین‌المللی مهاجرت از داده‌های آژانس پناهندگان سازمان ملل، تعداد درخواست‌های جدید پناهندگی که از سوی ایرانی‌ها در سراسر جهان در سال ۲۰۲۲ ارائه شده، نسبت به سال قبل ۴۴ درصد افزایش یافته است.
تعداد دانشجویان ایرانی که در خارج از کشور تحصیل می‌کنند نیز برای هشت سال متوالی افزایش یافته و از ۴۹ هزار نفر در سال ۲۰۱۳ به ۷۰ هزار نفر در سال ۲۰۲۱ رسیده است.
فایننشنال‌تایمز در گزارش روز سه‌شنبه ۳۰ آبان خود به نقل از تحلیل‌گران، مشکلات اقتصادی و سیاسی را نیروی محرک مهاجرت و پناهندگی ایرانیان خواند.
نرخ تورم ایران در چهار سال گذشته بالای ۴۰ درصد بوده و جمهوری اسلامی خیزش انقلابی و اعتراضات گسترده مردم را پس از قتل حکومتی مهسا ژینا امینی با شدیدترین و خشن‌ترین واکنش پاسخ داد.
از سوی دیگر ادامه تنش‌های ژئوپلیتیکی بین تهران و رقبایش و ترس از اینکه ایران به عنوان حامی گروه‌های ضد اسرائیلی و ضد آمریکایی در منطقه، در صورت تشدید جنگ در غزه به یک درگیری گسترده‌تر کشیده شود، از عوامل رشد مهاجرت هستند.
مهاجران ایرانی به طور سنتی به سمت آمریکا، استرالیا، کانادا و اروپا رفته‌اند اما توسعه مستمر کشورهای همسایه در منطقه خلیج فارس باعث شده کشورهای عربی مانند امارات متحده عربی، قطر و عمان به مقصدی جذاب برای افراد جویای کار تبدیل شوند.
بر اساس گزارش سازمان بین‌المللی مهاجرت، ترکیه نیز در سال‌های اخیر به یک مقصد مطلوب برای مهاجران ایرانی تبدیل شده است.
مهاجرت نگران‌کننده کارآفرینان و کادر درمان
کسانی که ایران را ترک می‌کنند شامل ورزشکاران حرفه‌ای، هنرمندان، کارگران ماهر و تکنیسین‌های نخبه و در عین‌حال تعداد زیادی از ایرانیان فقیرتری هستند که اغلب برای رسیدن به کشورهای غربی از مسیرهای خطرناکی عبور می‌کنند.
از ابتدای سال ۲۰۱۸ تا مارس ۲۰۲۳ ایرانیان بزرگ‌ترین گروهی را تشکیل دادند که با عبور از کانال مانش از سرزمین اصلی اروپا با قایق‌های کوچکی که توسط قاچاقچیان انسان اداره می‌شد، به بریتانیا رسیدند.
به گفته رصدخانه مهاجرت دانشگاه آکسفورد، ۱۸ هزار ایرانی از این گذرگاه عبور کردند: برابر با ۲۱ درصد از کل افرادی که در آن دوره از کانال مانش گذشته بودند.
مهاجرت در میان کادر بهداشت و درمان ایران هم منجر به بروز نگرانی شده است.
علیرضا گچ‌کوبان، رییس نظام پرستاری اهواز، روز سه‌شنبه ۳۰ آبان از مهاجرت ۱۵۰ پرستار خوزستانی به خارج از کشور خبر داد و گفت کمبود پرستار در اوج خود قرار گرفته است.
او توضیح داد: «در سال گذشته حدود ۱۵۰ گواهی گود استندینگ برای پرستاران خوزستانی صادر شد که به خارج از کشور مهاجرت کرده‌اند. این آمار به جز پرستارانی است که از خوزستان به سایر استان‌ها مهاجرت می‌کنند.»
محمد شریفی مقدم، دبیرکل خانه پرستار به تازگی گفت تعداد پرستارانی که سالانه از کشور خارج می‌شوند به سه هزار نفر رسیده است اما وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی حتی به اندازه همین آمار به کادر درمان اضافه نمی‌کند.
به گفته او مقصد مهاجرت برای پرستاران، آلمان، آمریکا، استرالیا و کاناداست چون در این کشورها به راحتی می‌توانند به جای درآمد ماهی ۲۰۰ یورو در ایران، دو هزار و ۵۰۰ یورو در ماه به دست بیاورند.
علاوه بر پرستاران، مهاجرت در میان پزشکان نیز رشدی فزاینده داشته است، به‌‌طوری که طی دو سال گذشته تقریبا ۱۰ هزار پزشک درخواست دریافت گواهی‌نامه‌های حرفه‌ای داشته‌اند که کشورهای مقصد از پزشکان خارجی می‌خواهند.
صنعت فن‌آوری ایران نیز رشد مشابهی را در میزان مهاجرت تجربه کرده است.
یکی از مشاوران وزیر امور اقتصادی و دارایی چندی پیش گفته بود ۵۰ درصد استارت‌آپ‌های فن‌آوری ایران درخواست فعالیت در خارج از کشور داده‌اند.
بهرام صلواتی، مدیر رصدخانه مهاجرت ایران گفت طی سال‌های ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۲ حدود دو هزار ویزای استارت‌آپ برای کارآفرینان ایرانی در کانادا و انگلیس صادر شده است.
نیما نامداری، تحلیل‌گر اقتصاد دیجیتال به فایننشال‌تایمز گفت: «تعدادی از متخصصان صنعت فن‌آوری بر این باورند که ایران به دلیل چشم‌انداز اقتصادی ناپایدار، محیط پر ریسکی برای یک استارت‌آپ است.»
به گفته او، موج مهاجرت‌های گسترده اکوسیستم استارت‌آپی ایران را خالی کرده است.
با وجود این مقام‌های جمهوری اسلامی نگرانی‌ها درباره رشد روزافزون مهاجرت را کم‌اهمیت جلوه می‌دهند.
روح‌الله دهقانی فیروزآبادی، معاون ابراهیم رئیسی اخیرا گفت داده‌های مهاجرت «اصلا نگران‌کننده» نیستند.
رئیسی هم اخیرا استدلال کرده بود مهاجرت پزشکان روندی است که می‌تواند «معکوس» شود.
او «اطمینان داد» شغل‌هایی شایسته در انتظار کسانی است که به ایران برگردند.
در مقابل، سازمان بین‌المللی مهاجرت در گزارش سال ۲۰۲۱ خود گفت که سیاست‌های دولت ایران برای مدیریت مهاجرت و تشویق به بازگشت مهاجران «گیج‌کننده» است.
بسیاری از کسانی که در ایران مانده‌اند، احساس می‌کنند گزینه‌های کمی برایشان باقی مانده است تا به موج مهاجرت و ترک کشور بپیوندند.
فایننشنال‌تایمز در انتهای گزارش خود به نقل از یک موسیقی‌دان ایرانی نوشت: «برای بسیاری از ایرانیان از جمله نوازندگان مستقل، چاره‌ای جز بستن چمدان‌ها باقی نمانده است.»
مسعود ستایشی، سخنگوی قوه قضاییه درباره پرونده حمید نوری که به اتهام دست داشتن در اعدام‌های سال ۶۷ در سوئد زندانی است، گفت که «حکمی به جز برائت که حق مسلم یک بی‌گناه دربند مانند حمید نوری است را به رسمیت نخواهیم شناخت.» او افزود: «در پرونده نوری، ۴۵ مورد نقص ماهوی وجود دارد.»
