نایب رییس مجلس: متوجه بحث نشدم و اشتباها به افزایش سن بازنشستگی رای مثبت دادم
در آستانه شانزدهم آذر و روز دانشجو، جمعی از دانشجویان تعلیق شده دانشگاه‌های کشور بیانیه‌ای منتشر کردند و برای برگزاری اعتصاب سراسری در دانشگاه‌ها فراخوان دادند. در این بیانیه از دانشجویان خواسته شده است تا روز چهارشنبه ۱۵ آذر از شرکت در کلاس‌های درس خودداری کنند.
به گفته نویسندگان بیانیه، بسیاری از دانشجویان یا با «احکام ظالمانه کمیته‌های بی‌انضباط» و ارجاع به شیوه‌نامه‌ای ضد دانشجویی از حق تحصیل محروم هستند یا داخل دانشگاه، فضای متشنجی را تجربه می‌کنند.
تلاش‌ها برای سرکوب جنبش‌های دانشجویی و جلوگیری از دور جدید اعتراضات در دانشگاه‌ها از ابتدای سال تحصیلی جدید و بازگشایی دیرهنگام کلاس‌ها آغاز شد.
از مهر امسال تاکنون گزارش‌هایی درباره برخوردهای قهری با دانشجویان، اخراج و تعلیق‌ها و برگزاری جلسات کمیته انضباطی منتشر شده است.
برای برخی از دختران دانشجوی مخالف حجاب اجباری، حکم لغو اسکان در خوابگاه‌ها صادر کرده‌اند.
از سوی دیگر بر اساس بیانیه دانشجویان تعلیقی، بسیاری از استادان دانشگاه‌ها صرفا به دلیل حمایت از جنبش دانشجویی با احکام اخراج، تعلیق، قطع حقوق یا تمدید نشدن قرارداد روبه‌رو شده‌اند.
به گفته آنان، در موارد متعددی استادانی با کیفیت تدریس به مراتب پایین‌تر اما همراه با دستگاه سرکوب، جای استادان کنار گذاشته شده را گرفته‌اند.
به تازگی گزارش‌هایی به ایران‌اینترنشنال رسیده است که نشان می‌دهند با ادامه فشارهای امنیتی، کادرهای آموزشی شماری از دانشگاه‌ها که در خیزش ۱۴۰۱ نقشی پررنگ داشتند، پاک‌سازی شده‌اند.
گزارش‌هایی از این پاک‌سازی وسیع در دانشگاه‌هایی مانند امیرکبیر، شریف، آزاد تهران، آزاد و سراسری اصفهان، علوم پزشکی تبریز و شماری دیگر از دانشگاه‌ها منتشر شده است.
افرادی که در این پاک‌سازی کنار گذاشته شده‌اند، طی یک سال گذشته به اشکال مختلف دست به حمایت از دانشجویان معترض بازداشت یا تعلیق شده زده و تلاش کرده بودند وضعیت این دانشجوها را بهبود ببخشند.
به گفته دانشجویان تعلیقی، این نخستین بار نیست که حاکمیت به منظور ارعاب و سرکوب، پیشانی دانشگاه را هدف گرفته است.
در بخشی از بیانیه این دانشجویان آمده است که جمهوری اسلامی مشروعیت خود را بر مبنای خودکامگی تعریف و به نیروهای قهری دل خوش کرده است و به همین دلیل همیشه به دانشگاه که پایگاه پرسش‌گری و پس‌زننده سرسپردگی در برابر وضع موجود است، به چشم تهدید می‌نگرد.
به گفته آنان، حکومت با دور کردن دانشجوهای معترض از دانشگاه، بیش از پیش پای خود را بر گلوی دانشجویان فشار می‌دهد.
دانشجویان تعلیق شده در این بیانیه هشدار دادند که حاکمیت با اعمال «سرکوب افسار گسیخته و همه‌جانبه» با هدف خاموش کردن هر گونه تلاش برای ایجاد تغییر و سلب امکان کنش‌گری، دانشجویان را به عنوان آینده ایران به ورطه نابودی می‌کشاند.
آنان تاکید کردند تبعات این ویرانی، گریبان‌گیر مسیر توسعه جامعه از هر جهت خواهد شد تا آینده‌ای به مراتب تاریک‌تر از امروز پیش رویمان باشد.
در ماه‌های گذشته انجمن‌ها و فعالان دانشجویی دانشگاه‌های مختلف ده‌ها بیانیه در محکومیت تشدید فشار و سرکوب فضاهای آموزشی منتشر کرده و آزادی دانشجویان بازداشت شده و بازگشت به تحصیل تعلیق و اخراج شده‌ها را خواستار شدند.
دانشجویان تعلیق شده در بیانیه خود خواهان به رسمیت شناخته شدن حق تحصیل در دانشگاه، تشکیل اجتماعات، آزادی اندیشه و بیان، انتقاد و مطالبه‌گری، برخورداری از دادرسی عادلانه، برخورداری از خوابگاه و حفظ حریم خصوصی شدند.
آنان تاکید کردند با هدف اعتراض و نمایاندن تصویری از آینده‌ای که ادامه وضع موجود رقم می‌زند، چهارشنبه ۱۵ آذر را روز اعتصاب سراسری دانشجویی اعلام می‌کنند.
در جریان خیزش انقلابی سال گذشته، دانشجویان ده‌ها دانشگاه ایران با انتشار بیانیه‌هایی به نشانه اعتراض و هم‌دلی با اعتصابات سراسری از حضور در کلاس‌های درس در روزهای ١۴، ١۵ و ١۶ آذر خودداری کردند.
پیش و پس از این روزها نیز فضای دانشگاه‌های کشور شاهد اعتراض، تحصن و تجمع‌های دانشجویی گسترده بود.
اعتراضات دانشجویی سال گذشته در شرایطی برای ماه‌های متوالی ادامه یافت که صدها نفر از دانشجویان دانشگاه‌های مختلف به شکلی خشونت‌بار بازداشت یا ممنوع‌الورود شدند.
در جریان خیزش انقلابی، نیروهای سرکوب‌گر چندین بار به خوابگاه‌های دانشجویان در دانشگاه‌های مختلف حمله کردند.
حسین امیرعبداللهیان، وزیر خارجه ایران در جریان سفر به مسکو‌گفت: «اگر انتخابات در فلسطین برگزار شود حماس رای اول را برای اداره سرزمین فلسطین کسب می‌کند.» او افزود: «مقاومت توان بالایی دارد برای اینکه بتواند ماه‌ها در این وضعیت تاب‌آوری داشته باشد.»
علی خان‌محمدی، از مدیران ستاد امر به معروف، در گفت‌وگو با دیده‌بان ایران گفت: «فساد در دستگاه‌های اداری ریشه دوانده و برخی مدیران کشور را درگیر کرده است.» او افزود: «از قراردادها تا انتصابات و موارد اخلاقی با فساد روبه‌رو هستیم که بیشترین پرونده‌ها مربوط به مسائل اقتصادی است.»
لطف‌الله سیاهکلی، عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس، با بیان اینکه «واردات خودروهای کارکرده اکنون به تصویب مجلس رسیده»، گفت: «اعتقادی به تامین بودجه از سوی بانک مرکزی برای واردات خودروهای کارکرده نداریم. همین که مردم را آزاد گذاشته تا بتوانند خودرو وارد کنند، واردات انجام خواهد شد»
محبوبه رضایی و سپیده قلیان با انتشار نامه‌ای از زندان اوین درباره وضعیت جسمانی و سلامتی زهره سرو، زندانی سیاسی، هشدار دادند. به گفته آنان، حال این زندانی سیاسی در دوازدهمین روز اعتصاب غذایش نامساعد است.
زهره سرو که به دلیل فعالیت در فضای مجازی زندانی شده، از روز دوم آذر در بند زنان زندان اوین دست به اعتصاب غذا زده است.
به گفته قلیان و رضایی، زهره سرو در اعتراض به «ناعدالتی‌هایی که از مهر ۱۴۰۰ و چهار ماه تبعید غیرانسانی به زندان قرچک تا امروز متحمل شده»، اعتصاب غذا کرده است.
آنان با تاکید بر غیر‌مستقل بودن قوه قضاییه، یادآور شدند تمام مراحل جلب، بازجویی، تحقیقات و محاکمه این زندانی سیاسی غیرقانونی و غیرانسانی بوده است.
سرو روز چهارم آذر در نامه‌ای که نسخه‌ای از آن به دست ایران‌اینترنشنال رسید، خواسته خود را برای پایان دادن به اعتصاب غذا «پذیرش درخواستش برای آزادی مشروط» عنوان کرد و نوشت در این مدت تنها آب، قند و نمک خواهد خورد.
این زندانی سیاسی تاکید کرد همان قانونی که محکوم به تحمل حبسش کرده، می‌گوید با سپری شدن بیش از یک‌سوم حکم، مشمول استفاده از آزادی مشروط است. با وجود این، تا کنون به پیگیری‌های او و بابک پاک‌نیا، وکیلش، پاسخی داده نشده است.
یک هفته پس از این نامه، محبوبه رضایی و سپیده قلیان متنی منتشر کرده و گفتند با «نفوذ افسار گسیخته سپاه پاسداران در دستگاه قضا»، در تمامی مراحل بازپرسی و دادگاه، اجازه دسترسی وکیل و شخص زهره سرو به پرونده، داده نشده است.
به گفته آنان، بدون هیچ مصداقی از اجتماع و تبانی، قاضی به دستور بازجو، حکم سنگین حبس برای زهره سرو صادر کرده است.
زهره سرو در تاریخ دوم مهر ۱۴۰۰ بازداشت و با حکم ایمان افشاری، رییس شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به هفت سال حبس تعزیری محکوم شد که شش سال از آن قابل اجراست.
رضایی و قلیان در نامه خود تاکید کردند: «بازجو به زهره گفته است تنها در صورتی می‌تواند آزاد شود که بپذیرد از طرف سپاه پاسداران در عراق فعالیت کند.»
به اعتقاد آنان، به همین دلیل با وجود موافقت شورای طبقه‌بندی زندان، همچنان قاضی از آزادی مشروط او امتناع می‌کند و بی‌هیچ ادله موجه و مدللی فقط می‌گوید: «بازجو گفته نه!»
زهره سرو، زندانی سیاسی مشروطه‌خواه پیش‌تر و در آبان ۹۸ به دلیل فعالیت در فضای مجازی (اینستاگرام) بازداشت و به اتهام «اجتماع و تبانی» به سه سال حبس تعزیری و چهار ماه فعالیت موثر در بسیج و مطالعه تفسیر سوره حجرات محکوم شده بود.
سرو که تا پیش از دستگیری در سال ۹۸ با عنوان «ماه فر» در فضای مجازی فعالیت داشت، فروردین ۱۴۰۰ پس از تحمل ۱۵ ماه حبس و اجرای حکم ۷۴ ضربه شلاق از زندان آزاد شد.
این زندانی سیاسی در نامه‌ای که هفته گذشته منتشر شد، به شرایط مادر ۷۵ ساله‌اش اشاره کرد که به دلیل کهولت سن و شکستگی لگن، امکان خروج از خانه را ندارد و در سال‌های حبس او به وسیله پرستار نگهداری می‌شود.
به گفته سرو، مادرش امکان نشستن روی ویلچر را نیز ندارد و به همین دلیل از ۲۷ ماه پیش تاکنون از ملاقات با او محروم مانده است.
قلیان و رضایی به «رنج‌ها و ذره ذره آب شدن» زهره سرو اشاره کردند و گفتند زندانیان کمتر شناخته شده که به علت شرایط خانوادگی از حمایت خانواده محروم هستند در وضعیت بغرنج‌تری به سر می‌برند.
در بخش دیگری از نامه این دو نفر آمده است: «آن‌ها "نه" قاطع خود را پیش‌تر به نظام مستبد گفته‌اند و اکنون با نظر بازجو از تمام حقوق شهروندی خود محروم هستند. در این بینابین بی‌عدالتی و نبود عدالت‌خانه و روزگار سیاهی که جمهوری اسلامی برایمان رقم زده، کنار عزیزانمان و صدایشان باشیم.»
زهره سرو متولد سال ۱۳۶۵ و فارغ‌التحصیل رشته مدیریت بازرگانی است.
او اردیبهشت امسال همراه با گلرخ ایرایی، نسرین جوادی، سپیده قلیان، بهاره هدایت و نرگس محمدی، پنج تن دیگر از زنان زندانی سیاسی در اوین، با انتشار بیانیه‌ای نسبت به موج اعدام‌ها در ایران اعتراض کرد.
علاوه بر زهره سرو، نسیم سیمیاری، زندانی سیاسی هم‌بند او نیز از روز دوشنبه ۲۹ آبان در اعتراض به ادامه بازداشت و بلاتکلیفی خود در بند زنان زندان اوین دست به اعتصاب غذا زده است.
بسیاری از زندانیان در ایران به ناچار از اعتصاب غذا به عنوان آخرین راه در اعتراض به رسیدگی نشدن به پرونده‌شان، مراعات نشدن حقوقشان به عنوان زندانی یا بازداشت ماندن و بلاتکلیفی‌های بلندمدت در زندان استفاده می‌کنند و جان خود را به خطر می‌اندازند.
