فرمانده کل سپاه: امروز به عنوان یک قدرت بزرگ در جهان مطرح هستیم

نام‌ها و مشخصات ارائه شده این زنان جعلی است، اما عکس‌ها و ویدیوهای برهنه‌ آنها برای سربازان اسرائیلی واقعی است. این ماموران سایبری تصاویر و فیلم‌های خود را با کلاه‌گیس، آرایش‌های غلیظ، لباس‌های باز و در مواردی با بدن برهنه به قربانیان ارسال می‌کنند.

ماه گذشته خبری منتشر شد که از استفاده حماس از حساب‌های جعلی دختران برای تخلیه اطلاعاتی نیروهای اسرائیلی خبر می‌داد. اطلاعات رسیده به ایران‌اینترنشنال نشان می‌دهد این حساب‌ها متعلق به «پرستو»های امنیتی جمهوری اسلامی هستند که برای سپاه پاسداران کار می‌کنند.

یکی از این زنان در یکی از مکالمه‌ها با نام کاربری «اولگا اور» با یک سرباز اسرائیلی ارتباط گرفته و تلاش کرده بود او را تخلیه اطلاعاتی کند.

این مامور امنیتی جمهوری اسلامی به سرباز اسرائیلی گفته که از یهودیان مهاجر است و برای مبارزه به نفع اسرائیل به لندن آمده است. پیش‌تر تصور می‌شد این زنان از ماموران حماس باشند، اما اطلاعات رسیده به ایران‌اینترنشنال نشان می‌دهد نام او «سمیرا باغبانی ترشیزی» و ساکن مشهد است.

یکی دیگر از زنان سایبری شناسایی شده هانیه غفاریان است که با هدایت سپاه پاسداران به سراغ سربازان اسرائیلی می‌رود. او از طریق مکالمه و ارسال عکس و فیلم با قربانیان خود در فضای مجازی ارتباط عاشقانه برقرار می‌کند.

طبق ارزیابی‌های ایران‌اینترنشنال، اعضای این گروه از مجموعه‌ای از پروفایل‌های جعلی در فضای مجازی استفاده می‌کنند. در چند مورد، این زنان دست‌کم ۲۲ آواتار مختلف را در فضای مجازی اداره می‌کنند.

استفاده از زنان و مردان اغواگر برای جاسوسی، یکی از قدیمی‌ترین روش‌های سازمان‌های اطلاعاتی در جهان بوده و این روش در میان مافیاهای مواد مخدر و باندهای خلافکار نیز رواج یافته است.

جمهوری اسلامی طی ۴۵ سال اخیر از این روش برای هدف قرار دادن مخاطبانش استفاده کرده است. حبیب اسیود، از چهره‌های مخالف جمهوری اسلامی، که در آبان سال ۱۳۹۹ از سوی سرویس امنیتی جمهوری اسلامی در استانبول ترکیه ربوده و در ایران اعدام شد، در تله اغواگری یک زن مامور قرار گرفته بود.

با افتادن برخی از مقام‌های جمهوری اسلامی در تله این ماموران زن، عبارت «پرستو» بیش از پیش به ادبیات سیاسی ایران راه یافت.

در این مدت سپاه پاسداران با تشکیل واحدی به نام سپاه سایبری، تلاش کرده از این ماموران در اینترنت برای پیشبرد خواسته‌هایش استفاده کند.

امیرحسن کاکایی، کارشناس حوزه خودرو روز ۲۳ آذر به اعتماد گفت انصراف مردم از این طرح‌ها چندان هم عجیب نیست چون کارشناسان قبلا پیش‌بینی کرده بودند اگر قیمت کارخانه به قیمت بازار نزدیک شود، صف‌ها هم یک‌باره محو خواهند شد.

او چشم‌انداز سرمایه‌گذاری در بازار خودرو را ناروشن خواند و گفت امید به سودآوری در بازار خودرو کمتر از گذشته شده است.

ایسنا روز ۱۶ آذر در گزارشی با بررسی سایت‌های معاملاتی نوشت که تعداد زیادی از مشتریان خودروسازان قصد فروش حواله‌های خود را دارند؛ هر چند که این اقدام غیرقانونی است.

بر اساس این گزارش، از ابتدای تیر سال جاری، مصوبه استانداردهای ٨۵گانه، صدور مجوز شماره‌گذاری تمام محصولات خودروسازان را منوط به رعایت آن کرد. به همین دلیل خودروسازان باید تعدادی از محصولاتشان را که پیش‌فروش هم کرده بودند، ارتقا می‌دادند. در همین راستا آپشن‌هایی به محصولات اضافه یا تغییراتی در موتور، گیربکس و سایر اجزای خودرو ایجاد شد تا به نسخه بالاتر تبدیل شوند.

ارتقای محصولات، قیمت آن‌ها را تا ١٠٠ میلیون تومان و بیشتر، حتی در مورد پیش‌فروش‌ها افزایش داد.

موضوعی که به گفته ایسنا، سبب نارضایتی عده زیادی از مشتریان شده است چرا که بسیاری از آنان توان پرداخت این مابه‌التفاوت و مبلغ اضافی را ندارند. خودروسازان نیز هیچ راه‌حلی از جمله طرح تبادل یعنی ارائه خودروی جایگزین با قیمتی در سطح قیمت خودروی اولیه مشتری، پیش پای آنان نمی‌گذارند.

این مساله باعث شده تا شمار زیادی از مشتریان در اقدامی غیر‌قانونی، حواله خودروی خود را حتی زیر قیمت برای فروش عرضه کنند.

کاکایی در همین زمینه به اعتماد گفت بازار خودرو با عرضه زیاد و تقاضای محدود مواجه شده است.

به گفته او، مصرف داخلی خودرو در کشور بین ۷۰۰ هزار تا هزار و ۲۰۰ دستگاه در سال است و دولت در حالی به دلایل مختلف روی افزایش تولید و واردات خودرو متمرکز شده که برایش مشتری داخلی وجود ندارد.

این کارشناس خودرو یادآور شد در پنج سال اخیر بین یک تا یک‌و‌نیم میلیون خودرو در انبارها و پارکینگ‌ها پارک شده‌اند.

کاکایی از بروز رکودی عمیق در بازار خودروی ایران از اردیبهشت سال جاری خبر داد که به تدریج در حال افزایش است.

او پیش‌بینی کرد تا شش ماه آینده بازار خودرو همچنان راکد باشد زیرا: «هزینه‌ها و قیمت‌ها نسبت به درآمد مردم بسیار بالاتر بوده و وضعیت عامه مردم و مصرف‌کنندگان بسیار بدتر از قبل شده است.»

علاوه بر وضعیت اقتصادی نامناسب، در سال‌های گذشته اختلاس شرکت‌های لیزینگ و فروش خودرو، بسیاری از شهروندان را از خرید خودروهای پیش‌فروش داخلی منصرف کرده است.

بسیاری از مال‌باختگان خودرویی از جمله طلبکاران شرکت «رضایت خودرو طراوت نوین» طی ماه‌های گذشته در شهرهای مختلف تجمعات اعتراضی برگزار کرده‌اند.

اعتراض آنان به اختلاس ۳۰ هزار میلیارد تومانی این شرکت پیش‌فروش خودرو از دست‌کم ۳۸ هزار مال‌باخته در سراسر ایران است.

هالیوود ریپورتر به نقل از شرکت «آرت هود اینترتیمنت» که پخش جهانی فیلم بی‌پایان را بر عهده دارد، نوشت که این درام ایرانی روز ۱۹ نوامبر (۲۸ آبان) تاییدیه‌ای از جشنواره هاینان چین گرفت که نشان می‌داد به بخش رقابت اصلی این رویداد راه یافته است اما در هفته جاری،‌ این جشنواره با استناد به «فشار سیاسی و قوانین سانسور دولت چین» دعوتش را پس گرفت.

جشنواره هاینان با حمایت یکی از بزرگ‌ترین رسانه‌های دولتی چین و دولت محلی ایالت هاینان، زیر نظر اداره دولتی فیلم این کشور برگزار می‌شود.

شهرام مکری، فیلمساز ایرانی و سازنده فیلم «ماهی و گربه»، یکی از اعضای هیات داوران این دوره از جشنواره است.

سینمای گرفتار سانسور، از ایران تا چین

آرت هود به هالیوود ریپورتر گفت: «ما چالش‌های پیش‌ روی جشنواره‌ها را در رژیم‌های سرکوب‌گر می‌شناسیم و از کسانی که استانداردهای هنری بالایی را با وجود سانسور دولتی حفظ می‌کنند، تمجید می‌کنیم. با وجود این، از تصمیم مقامات ناامید و شوکه شده‌ایم.»

جشنواره هاینان درباره این اتفاق توضیحی ارائه نداده اما به نظر می‌رسد حذف فیلم به دلیل داستان آن باشد که به نقد مستقیم جمهوری اسلامی و نهادهای امنیتی پرداخته و برای فرار از سانسور در ایران، به شکل زیرزمینی و بدون مجوز ساخته شده است.

جعفر پناهی در نوشتن فیلمنامه بی‌پایان مشارکت داشته است. این فیلمساز تاکنون برنده جوایزی از مطرح‌ترین جشنواره‌های بین‌المللی چون کن، برلین و ونیز شده است.

پناهی با وجود محرومیت ۲۰ ساله‌اش از فیلمسازی به اتهام «تبلیغ علیه نظام» همچنان به ساخت فیلم ادامه داده است.

او عصر روز ۱۴ بهمن سال گذشته و در سومین روز از اعتصاب غذا در اعتراض به عدم رسیدگی به پرونده قضایی خود، با قرار وثیقه و به‌طور موقت از زندان آزاد شد.

پناهی از اوایل تابستان سال گذشته در زندان اوین در حبس بود.

نادر ساعی‌ور، کارگردان بی‌پایان، در ایمیلی به برگزارکنندگان جشنواره هاینان نوشت: «مشتاق بودم از شهر زیبای شما دیدن کنم و این فرصت را داشته باشم که فرهنگ بزرگ چین را بهتر بشناسم. با این حال ترجیح می‌دهم در جشنواره‌ای که پروتکل‌های سانسور را اجرا می‌کند، شرکت نکنم.»

ساعی‌ور تاکید کرد همین پروتکل‌های سانسور باعث شده ساخت و توزیع بسیاری از فیلم‌های بزرگ در ایران ممنوع باشد.

این کارگردان و فیلمنامه‌نویس یادآور شد این نوع نگاه به هنر در ایران باعث شده بسیاری از سینماگران و آزادی‌خواهان از جمله چند هنرمند زن روانه زندان شوند.

او در پایان نوشت: «عمیقا آرزو می‌کنم بتوانیم فیلم‌هایی را که برای بهبود عدالت و آزادی در جهان ساخته شده‌اند، در یک جشنواره آزاد در چین تماشا کنیم.»

بی‌پایان درباره شهروندی به نام «ایاز» است که ناخواسته درگیر یک پرونده امنیتی می‌شود و ماموران امنیتی جمهوری اسلامی تلاش می‌کنند او را با تهدید، درگیر روندی از اتفاقات برای رسیدن به اهدافشان کنند.