وبسایت «روزگار خودرو»: هزینه اجاره پارکینگ در تهران بین ماهی ۱.۵ تا ۳ میلیون تومان است
نرگس محمدی، برنده زندانی جایزه نوبل صلح در نامه‌ای آنچه را در جریان بازدید ششم دی ماه قضات دادگاه انقلاب و مقام‌های قضایی جمهوری اسلامی از بند زنان زندان اوین رخ داده، شرح داد. او این بازدید را به تشکیل دادگاهی مردمی از سوی زندانیان علیه عوامل قضایی دخیل در جنایت‌ها تشبیه کرد.
محمدی در این نامه که در صفحه اینستاگرامش منتشر شد، نوشت: «روز چهارشنبه شش دی ماه زمانی که قضات دادگاه انقلاب و مقامات قضایی به بند زنان آمدند و مواجهه و مقاومت زنان در مقابل سرکوب، شکنجه، زندان و اعدام شکل گرفت، صحنه‌هایی به‌یاد ماندنی به تصویر کشیده شد.»
او از این صحنه‌ها به عنوان تصویری واضح و قدرتمند از بر پا شدن یک دادگاه مردمی علیه «عوامل قضایی دخیل در جنایت‌ها که احکام ضد بشری صادر و اجرا کرده‌اند» یاد و تاکید کرد: «زنان در داخل زندان با شجاعت و شهامت در مقابل قضات صادر کننده احکامشان ایستادند و تنها خواسته‌شان توقف سرکوب و خشونت علیه مردم ایران بود. آنها فریاد زدند و از مقامات خواستند که اعدام و شکنجه را متوقف کنند.»
محمدی در ادامه با بیان اینکه «شش دی ماه بند زنان اوین، شکوهی از امر دادخواهی و قدرت و اقتدار معترضان بود»، نوشت: «قضات و مقامات در میان ده‌ها نیروی امنیتی جرات بیرون آمدن از در اتاق یا پذیرفتن ورود زنان در اتاق‌هایشان را نداشتند. این لحظه همان لکنت زبان جنایت‌کار در مقابل دادخواه بود.»
او با روایت اتحاد میان خود و شمار دیگری از زنان زندانی سیاسی نوشت: «دست‌ها‌یمان را به شکل قلاب زنجیر کردیم و شعار و سرود خواندیم و نام محسن شکاری را فریاد زدیم.»
محسن شکاری جوان معترض ۲۳ سالهای بود که قوه قضاییه جمهوری اسلامی ۱۷ آذر ۱۴۰۱ او را اعدام کرد.
نرگس محمدی با بیان اینکه در این لحظه «تصویر عموزاد از لای نرده‌های پنجره افسر نگهبانی که سرش پایین و پایین‌تر می‌افتاد، تصویری به یاد ماندنی شد در خاطرمان»، نوشت: «ای کاش عکاسی از آن لحظه عکس می‌گرفت.»
محمدرضا عموزاد، رییس شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران و صادر کننده حکم اعدام برای محسن شکاری است. شکاری نخستین کسی بود که در جریان خیزش با حکم دستگاه قضایی جمهوری اسلامی اعدام شد.
برنده جایزه نوبل صلح در بخش دیگری از نامه‌اش به حضور گلرخ ایرایی اشاره کرد و نوشت: «در آن لحظه گلرخ را می‌بینم که با یکی از ماموران بحث می‌کند و می‌گوید به جای عقب راندن ما یک بار رو به سوی آنان بگیر و به آنان بگو جنایت بس است. قتل و کشتار بس است. به جای ما آنان را متوقف کن که دستشان در خون است.»
او در ادامه درباره همراهی برخی دیگر از زنان زندانی نوشت: «صدای فریاد دیگری را می‌شنوم. سپیده سرش را از لای میله‌های پنجره جلو می‌برد و خطاب به عموزاد می‌گوید چرا محسن را کشتی؟ چرا محمدمهدی کرمی را کشتید؟ بی‌اختیار دیگری فریاد می‌کشد ماشالله کرمی کجاست؟ چرا آزادش نمی‌کنید؟ محبوبه با لهجه جنوبی فریاد می‌زند کیان را خودتان کشتید. حالا می‌خواهید مجاهد کورکور را اعدام کنید؟! از پشت درِ قفل شده، کمی دورتر از ما زنان فریاد می‌زنند رضا رسایی را نکشید.»
سروناز احمدی، زندانی سیاسی دیگری است که به گفته نرگس محمدی از پشت در قفل شده فریاد زده است: «محسن شکاری زنده است و خون سرد نمی‌شود.»
محمدی در پایان نامه خود نوشت: «گرچه این تصویر به دوربین هیچ عکاسی راه نیافت اما در روح و روان ما و ذهن جنایتکاران ثبت تاریخ شد.»
ایران‌اینترنشنال پیش از این در گزارشی نوشت که در جریان بازدید روز ششم دی ماه قضات دادگاه انقلاب و مقامات قضایی جمهوری اسلامی از زندان اوین، شماری از زنان زندانی سیاسی شعارهایی از جمله «مرگ بر دیکتاتور»، «مرگ بر جمهوری اسلامی» و «زن، زندگی، آزادی» سر دادند و سرودهای انقلابی خواندند.
بنا بر اطلاع منابع ایران‌اینترنشنال، تعدادی از قضات دادگاه انقلاب همچون ایمان افشاری، رییس شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران، محمدرضا عموزاد، رییس شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران، علی قناعت‌کار، سرپرست دادسرای امنیت، علی القاصی‌مهر، رییس دادگستری کل استان تهران و تعدادی دیگر از مقامات امنیتی و قضایی جمهوری اسلامی، از جمله افراد بازدید کننده از بند زنان زندان اوین بوده‌اند.
نرگس محمدی در سالهای گذشته بارها با عناوین اتهامی مختلف به دلیل فعالیت‌های حقوق بشری‌اش بازداشت، محاکمه و حدود شش سال زندانی شد.
او آخرین بار در آبان ۱۴۰۰ بازداشت شد و از آن زمان تاکنون در پرونده‌های مختلف مجموعا به ۱۰ سال و ۹ ماه زندان، ۱۵۴ ضربه شلاق، چهار ماه رفتگری و نظافت خیابان‌ها و دو فقره جزای نقدی محکوم شده است.
این فعال حقوق بشر زندانی به دلیل فعالیت‌های حقوق بشری‌اش در زندان و فرستادن بیانیه و نوشته‌هایش به بیرون زندان با پرونده‌سازی‌های متعدد نهادهای امنیتی علیه خود مواجه شده است.
مسیح مهاجری، مدیر مسوول روزنامه «جمهوری اسلامی» اعلام کرد وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی آگهی‌های دولتی این روزنامه را به دلیل طرح مواضع انتقادی درباره دولت ابراهیم رئیسی قطع کرده است. به گفته او، این برای دومین بار است که وزارت ارشاد در مورد این نشریه دست به چنین اقدامی می‌زند.
مهاجری گفت: «بیگا‌نه بودن متولیان جدید وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با فرهنگ و مطبوعات، موجب شده آنها هیچ نقدی را برنتابند و تصور کنند رسانه‌ها باید چشم و گوش بسته در اختیار اهداف آنها باشند.»
او افزود تصمیم وزارت ارشاد برای متوقف کردن آگهی‌های دولتی «روزنامه جمهوری اسلامی» پس از آن اتخاذ شد که این روزنامه «حاضر به تمکین نسبت به خواسته‌های غیر‌فرهنگی وزارت مذکور نشد».
مهاجری از دست‌اندرکاران این نشریه خواست «برای ناکام نمودن زورگویان» و «جبران کاهش درآمد»، در جهت جذب آگهی‌های خصوصی گام بردارند.
پیش از این و در روز ۱۴ آذر ماه، سکینه پاد، دستیار ابراهیم رئیسی در پیگیری حقوق و آزادی‌های اجتماعی گفته بود: «رییس دولت جمهوری اسلامی تمام شعارهای دوره‌های گذشته در آزادی بیان، بر پایی اجتماعات قانونی و حقوق شهروندی را به صورت جدی در دستور کار قرار داده و از شعار به عمل رسانده است.»
محمدمهدی اسماعیلی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی هم اسفند ماه سال گذشته اعلام کرد: «رویکرد رئیسی تلاش حداکثری بر حفظ آزادی بیان بوده است.»
او افزود: «تا کنون خبری از برخورد با رسانه‌ها، حتی چهره‌ها و رسانه‌های تخریب‌گر دولت از جانب دولت نشنیده‌اید.»
پیش از این مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران در گزارش سالانه وضعیت حقوق بشر در این کشور نوشت جمهوری اسلامی با نقض «حق آزادی اندیشه و بیان»، سه هزار و ۱۳۰ نفر را در سال ۲۰۲۳ دستگیر کرده است.
بر اساس این گزارش، در این دوره ۱۱۶ مورد بازجویی در نهادهای امنیتی، ۷۹ مورد ممنوع‌الخروجی، ۸۷ مورد اجرای حکم حبس، ۸۵ مورد تفتیش منزل، ۱۸ مورد اختلال در ارتباطات، ۹۵ مورد ضرب و شتم شهروندان، ۲۲ مورد بازنشستگی اجباری، ۵۸ مورد اخراج و تعدیل، ۳۰۰ مورد پلمب تشکل و دفتر، چهار مورد ممانعت از سخنرانی و مراسم، یک مورد اجرای حکم شلاق، ۲۴۶ مورد تجمع و ۲۹ مورد ممانعت از تجمع در حوزه اندیشه و بیان، ثبت شده است.
قوه قضاییه جمهوری اسلامی در سال ۲۰۲۳ برای ۵۵۶ نفر به اتهام «جرایم» مرتبط با آزادی اندیشه و بیان، ۲۵ هزار و ۱۲۴ ماه حکم حبس صادر کرد.
فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران در شهریور ماه سال جاری اعلام کرد به دنبال خیزش انقلابی علیه جمهوری اسلامی در سال ۱۴۰۱، دست‌کم ۱۰۰ روزنامه‌نگار در ایران بازداشت و بیش از ۲۱ نفر از آنان در مجموع به ۷۷ سال زندان محکوم شدند.
ابراهیم عزیزی، نایب رییس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس به ایسنا گفت: «عناصر وابسته به موساد و سایر سرویس‌های جاسوسی بدانند که تحت رصد هوشمندانه و مداوم دستگاه‌های اطلاعاتی جمهوری اسلامی ایران هستند و با آنها به موقع برخورد می‌شود.»
حسین امیرعبداللهیان، وزیر خارجه جمهوری اسلامی، گفت اقدام اسرائیل درباره رضی موسوی «از عصبانیتی بود که در شکست‌های سیاسی، نظامی و امنیتی متوجه آنها شده است». او افزود در سفرهایش به سوریه می‌دیده او «برای تامین حداکثری امنیت ملی و امنیت منطقه در مبارزه با تروریسم تلاش می‌کرد».
هستی، خواهر عرفان خزائی، معترض کشته‌شده در خیزش انقلابی، با انتشار تصاویری در اینستاگرام خود از حضور خانواده یلدا آقافضلی و شهریار محمدی، دو معترض جان‌باخته، بر مزار برادرش خبر داد و نوشت: «چه عزیزانی که کشته شدند... چه آرزوهایی که زیر خاک رفتند.»
